Η αναζήτησή μου στο κινητό (προχθές), μια τυπική μέρα: Ενημερώνομαι σε λίγα λεπτά για την πολιτική και τοπική επικαιρότητα (πάντα από το makthes.gr), διαβάζω και απαντώ στα μηνύματά μου, βρίσκω αντιβιοτικό για την τριανταφυλλιά μου που επιμολύνθηκε, σερφάρω για ειδήσεις σε θέματα βιοηθικής, καταγράφω συνταγές για χριστουγεννιάτικα πιάτα με λίγες θερμίδες, μαθαίνω περισσότερα για τα παιδικά διηγήματα του Όσκαρ Ουάιλντ, ρωτώ για βιολογικό λευκαντικό για τα ρούχα, επιβεβαιώνω το χρόνο συγγραφής ενός αγαπημένου ποιήματος του Σεφέρη, ενδιάμεσα βλέπω τα χρέη μου στην εφορία, εννοείται ότι ενημερώνομαι για προβολές, θέατρα, συναυλίες, στέλνω ευχές στους φίλους μου που έχουν γενέθλια, διαβάζω μια διατριβή για την ελληνική Διασπορά, παραγγέλνω μπαταρία για το αυτοκίνητό μου, παίρνω απάντηση για το πόσο στοιχίζει ένα τυπικό μενού σε συγκεκριμένο εστιατόριο σε πόλη της Ευρώπης που θέλω θα επισκεφθώ, κλείνω και εισιτήρια εισόδου για το μουσείο της μετά από τρεις μήνες, βλέπω τι καιρό κάνει στην Κοπεγχάγη, μαθαίνω ποια αποχώρησε από το GNTM, ακούω μια καινούργια εκτέλεση του «What a wonderful world», ξαναδιαβάζω για το Δικαστήριο της Χάγης, ζορίζομαι να βρω κόκκινα μποτάκια με συγκεκριμένο τακούνι αλλά τα καταφέρνω και βρίσκω απαντήσεις και σε μερικά άλλα θέματα, που λέω να μην τα εξιστορήσω, μήπως και διαφυλάξω κάποια στοιχεία ιδιωτικότητας από εσάς, που μου κάνετε την τιμή να με παρακολουθείτε.

Γιατί από την GAFA (Google, Amazon, Facebook, Apple), τους τέσσερις ψηφιακούς γίγαντες, δεν μπορεί να κρυφτεί κανείς. Ξανακοιτάζω τις αναζητήσεις μου στη διάρκεια της ημέρας και γελάω. Ερωτήσεις ανακατεμένες για θέματα σημαντικά και ασήμαντα, πλίνθοι και κέραμοι προσωπικών αναγκών, σκέφτομαι τι θα μπορούσε να συμπεράνει για μένα όποιος τις έβλεπε, τι θα συμπέρανα εγώ αν έβλεπα τις αντίστοιχες γνωστών μου. Αλλά για να βγάλεις σχετικά ασφαλή πορίσματα, πρέπει να έχεις το διάγραμμα πολλών ημερών, μηνών, ετών. Να έχεις διαθέσιμους αλγόριθμους για αναλύσεις και συσχετισμούς. Ανθρωπίνως αδύνατο. Τεχνολογικώς δυνατό. Και όσο κινούμαι και προβληματίζομαι, από ένα ατύχημα χαλάει το κινητό μου.

Σημειώνω ότι όλα τα παραπάνω είναι οι ελάχιστες δυνατότητες που αξιοποιώ γιατί δεν είμαι γκατζετάκιας, δεν έχω μεγάλη εξοικείωση με τις εφαρμογές και κάνω και κάποια αντίσταση, για την ακρίβεια νομίζω ότι κάνω, στην απόλυτη εξάρτηση από τον μεταφερόμενο παντογνώστη. Μένω λοιπόν χωρίς κινητό. Εδώ αρχίζει πρώτα ο πανικός γιατί δεν χρησιμοποιώ το cloud και έχω χάσει επαφές και shazam, που το έχω σε μεγάλη εκτίμηση, ενώ ακολουθεί ένας βαθύς διανοητικός προβληματισμός εάν θα αποφασίσω επιτέλους να αγοράσω ακριβό κινητό και εάν θα συνεχίσω να είμαι θιασώτης του android ή θα υποταγώ στην Apple.

Γιατί, όπως δισεκατομμύρια άλλοι, δεν μου αρκεί να έχω όλες τις δυνατότητες στον υπολογιστή μου. Τα θέλω να τα έχω όπου βρίσκομαι. Παντού και πάντα. Στο κινητό. Και συνεχίζω την πνευματική μου δοκιμασία για τις καινούργιες τεχνολογίες. Η έννοια του χρόνου και του χώρου άρχισε να αλλάζει από την εποχή της πρώτης βιομηχανικής επανάστασης, ίσως και από τότε που εφευρέθηκε ο πρώτος μοχλός. Ωστόσο, ποτέ ξανά στην ανθρώπινη Ιστορία δεν υπήρξε τέτοια βίαιη επέμβαση και έλεγχος στις επιθυμίες των ανθρώπων και στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τις διαστάσεις.

Και ακόμα δεν είδαμε τίποτα. Οι καινούργιες ταχύτητες 5G είναι έτοιμες να έρθουν και περιμένουν να τις καλωσορίσουμε. Άραγε τι δώρα μας φέρνουν οι Δαναοί της τεχνολογίας; Ας κρατήσουμε επιφυλάξεις στο unboxing.

Καλά Χριστούγεννα!

«Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΨΑΡΟΥ»

Οι «μνήμες» των υπολογιστών δεν μετρώνται πλέον σε Terabyte αλλά σε Exabyte, σε Zettabyte, σε Yottabyte, σε χωρητικότητες που αντιστοιχούν σε δεκάδες χιλιάδες βιβλιοθήκες μεγάλες σαν του Κογκρέσου των ΗΠΑ, αναφορά που αγαπούν οι Αμερικανοί. Το πρόβλημα είναι ότι όσο μεγαλώνει η υπολογιστική μνήμη, φαίνεται να υποχωρεί ή ανθρώπινη. Η μνήμη σχετίζεται απολύτως με τη συγκέντρωση. Και το ερώτημα που τίθεται είναι ποια είναι η δύναμη της συγκέντρωσης στη γενιά των μιλένιαλ και στις νεότερες. Το τελευταίο βιβλίο του Bruno Patino, διευθυντή Σύνταξης του «Arte France», που έχει τίτλο «La civilisation du poisson rouge» (ο πολιτισμός του χρυσόψαρου) παραθέτει καθηλωτικά στοιχεία σύγκρισης της ανθρώπινης και της υπολογιστικής μνήμης και συμπεριφοράς. 

Οι μηχανικοί της Google υπολόγισαν ότι το χρυσόψαρο έχει μέγιστη διάρκεια προσοχής τα 8 δευτερόλεπτα. Μια άλλη μελέτη που έγινε πριν από τέσσερα περίπου χρόνια στον Καναδά, σε νέους που μεγάλωσαν με υπολογιστή, κατέγραψε μέγιστο χρόνο συγκέντρωσης τα 9 δευτερόλεπτα. Ήρθε η ώρα να συνειδητοποιήσουμε ότι έχουν ήδη αλλάξει ΟΛΑ. Η στιγμιαία προσοχή, το έλλειμμα εμβάθυνσης, η περιφρόνηση υψηλών εννοιών, η υποταγή εντέλει του ανθρώπου στις εξυπνότερές του μηχανές, αλλάζει την αντιληπτική μας ικανότητα αλλά και όλους τους κανόνες της ανθρώπινης συμπεριφοράς και αναφοράς. Αλλάζει η σχέση με τους γύρω, με το δημόσιο χώρο, με την πολιτική, με την πεποίθηση ότι μπορούμε να ορίσουμε το μέλλον.

Ο ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ 5G

Τι ακριβώς θα κάνει αυτό το 5G και ό,τι το ακολουθήσει, δεν μπορώ να ξέρω. Όπως δεν γνωρίζω και λεπτομέρειες σχετικά με την αντίδραση των κατοίκων της Καλαμάτας για την εγκατάσταση των κεραιών. Ενοχλήθηκα ωστόσο πολύ από την υποτίμηση και περιφρόνηση που έδειξαν τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης και διάφοροι ρεπόρτερ παντός καιρού, που διάνθισαν με σκωπτικά σχόλια τη σχετική είδηση. Είναι δικαίωμα κάθε πολίτη να ενημερωθεί για τις συνέπειες των «καινούργιων θαυμάτων». Για τις επιπτώσεις στο περιβάλλον και στον άνθρωπο, για τις οποίες είναι καταφανές ότι δεν έχουν πραγματοποιηθεί σημαντικές μελέτες, για τον πολλαπλασιασμό των κεραιών, για το τεραστίων διαστάσεων παγκόσμιο οικονομικό παιχνίδι. Υπάρχουν επιστήμονες που επισημαίνουν πιθανούς κινδύνους, που κάνουν έκκληση να σταματήσει η φρενίτιδα του ψηφιακού μετασχηματισμού των πάντων, που προτείνουν επένδυση σε άλλες τεχνολογίες όπως οπτικές ίνες, που προειδοποιούν.

Η απαίτηση ενημέρωσης για τις επιπτώσεις που θα έχει στη ζωή σου η τοποθέτηση πέντε κεραιών γύρω από το σπίτι σου είναι δικαίωμα. Δεν είναι τεχνοφοβισμός, όπως θέλουν πολλοί, έχοντες συμφέροντα, να παρουσιάσουν. Στο μεταξύ, οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας στη χώρα μας αυξάνουν το κόστος ανεξέλεγκτα, μειώνουν τους μισθούς των εργαζομένων, σφραγίζουν την Ελλάδα ως τον τόπο με το πιο ακριβό ίντερνετ στην Ε.Ε. και εγώ συνεχίζω να ταλαιπωρούμαι από το βασανιστικό δίλημμα. Να πάρω Apple ή Android;

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 22 Δεκεμβρίου 2019