Σχεδόν δύο χρόνια μετά το ξέσπασμα της πανδημίας, ο πλανήτης εξακολουθεί να δίνει μάχη με τον κορονοϊό αλλά και με τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συνέπειές του.

Το αποτύπωμα της πανδημίας είναι βαθύ και στον αθλητισμό. Το υποχρεωτικό λουκέτο στα γήπεδα, που διήρκεσε αρκετούς μήνες, επέτεινε το οικονομικό πρόβλημα μεγάλων κλαμπ, οδηγώντας τα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και ο δρόμος της ανάκαμψης θα είναι μακρύς και δύσβατος.

Όπως και σε κάθε άλλη έκφανση της κοινωνικής ζωής, το μεγαλύτερο όπλο απέναντι στην πανδημία είναι ο εμβολιασμός. Το κίνημα των αρνητών αποδείχθηκε όμως ισχυρό και στον επαγγελματικό αθλητισμό. Η κατάσταση διαφέρει σημαντικά από χώρα σε χώρα, αλλά το γενικό συμπέρασμα είναι ότι ένα σημαντικό μέρος της διεθνούς αθλητικής κοινότητας (κυρίως στην Ευρώπη) αποδείχθηκε ευάλωτο σε απίθανες θεωρίες συνωμοσίας και  προσεγγίσεις που έχουν οδηγήσει στον θάνατο εκατομμύρια ανθρώπους σε όλον τον κόσμο.

Υποχρεωτικότητα και ενημέρωση

Το ζήτημα του υποχρεωτικού εμβολιασμού αποτέλεσε βασικό θέμα συζήτησης και στον αθλητισμό και όπως αποδείχθηκε στην πράξη, όσοι αποφάσισαν να ακολουθήσουν σκληρή γραμμή, δικαιώθηκαν εκ του αποτελέσματος.

Στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, το ποσοστό των εμβολιασμών στον επαγγελματικό αθλητισμό υπερβαίνει κατά πολύ (σχεδόν κατά 30 ποσοστιαίες μονάδες) το αντίστοιχο στον γενικό πληθυσμό. Συγκεκριμένα, το ποσοστό των εμβολιασμένων αθλητών στις επαγγελματικές λίγκες (μπέιζμπολ, μπάσκετ, αμερικανικό φούτμπολ, χόκεϊ, ποδόσφαιρο) είναι άνω του 90%, τη στιγμή που στον γενικό πληθυσμό των ΗΠΑ μετά βίας ξεπερνά το 60%.

Η επιτυχία του εμβολιαστικού προγράμματος στον αμερικανικό επαγγελματικό αθλητισμό στηρίχθηκε σε δύο πυλώνες. Ο πρώτος ήταν οι κυρώσεις για όσους αρνούνται να εμβολιαστούν. Μολονότι δεν υπήρξε νόμος που να καθιστά υποχρεωτικό τον εμβολιασμό, οι μεγάλες λίγκες έπαιξαν το χαρτί του αποκλεισμού από κάθε αθλητική δραστηριότητα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε αγωνιστικό και οικονομικό επίπεδο. Με εξαίρεση ελάχιστους αθλητές, όπως ο αμετανόητος σταρ των Μπρούκλιν Νετς, Καϊρί Ίρβινγκ, η αθλητική κοινότητα ανταποκρίθηκε θετικά.

Όπως προαναφέρθηκε όμως, η επιτυχία του προγράμματος δεν οφείλεται μόνον στην απειλή των κυρώσεων. Στο NBA, για παράδειγμα, έγινε μία μεγάλη καμπάνια ενημέρωσης των αθλητών, με τη συμμετοχή κορυφαίων επιστημόνων των ΗΠΑ, οι οποίοι έκαναν έως και κατ' ιδίαν συναντήσεις με τους πλέον επιφυλακτικούς. Ο συνδυασμός της ενημέρωσης με την απειλή κυρώσεων έκανε θαύματα.

Η Premier League ως... εκτροφείο αρνητών

Σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, όπου ο επαγγελματικός αθλητισμός φαίνεται να έχει κερδίσει τη μάχη, η κατάσταση στην Ευρώπη δεν είναι παντού καλή. Στην Premier League, για παράδειγμα, το ακριβότερο και δημοφιλέστερο αθλητικό προϊόν της Γηραιάς Ηπείρου, η κατάσταση είναι τραγική. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, μόνον επτά από τις 20 ομάδες έχουν καταφέρει να εμβολιάσουν περισσότερους από τους μισούς ποδοσφαιριστές του ρόστερ τους. Ακόμη χειρότερα είναι τα πράγματα στις μικρότερες κατηγορίες, όπου τα ποσοστά εμβολιασμού δεν ξεπερνούν το 25-30%.

Εξίσου προβληματική είναι η κατάσταση και στις υπόλοιπες χώρες του Ηνωμένου Βασιλείου και μία από τις αιτίες είναι η εμμονή των αθλητών να "ενημερώνονται" από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και κάποια πλήρως αναξιόπιστα μέσα που διαδίδουν απίθανες θεωρίες σχετικά με τα εμβόλια κατά του κορονοϊού. Χαμηλά είναι τα ποσοστά εμβολιασμού και σε αρκετές από τις χώρες του πάλαι ποτέ ανατολικού μπλοκ, όπου τα κινήματα των αρνητών κάνουν θραύση.

Μοντέλο η Ιταλία

Σε αντίθεση με το Ηνωμένο Βασίλειο, τα ποσοστά εμβολιασμού είναι πολύ υψηλά στην ιταλική, την ισπανική και την πορτογαλική λίγκα. Στην Ιταλία το ποσοστό των εμβολιασμένων αθλητών σε ποδόσφαιρο, μπάσκετ και βόλεϊ έχει υπερβεί το 95%. Η καμπάνια που έγινε και εξακολουθεί να γίνεται σε αυτές τις χώρες είναι εξαιρετική, αλλά πολλοί πιστεύουν ότι τα υψηλά ποσοστά εμβολίασμού οφείλονται και στις δραματικές στιγμές που βίωσαν (η απερίγραπτη τραγωδία του Μπέργκαμο έχει χαραχθεί ανεξίτηλα στη συλλογική μνήμη των Ιταλών) κατά το πρώτο και δεύτερο κύμα.

Πολύ καλή δείχνει να είναι η κατάσταση και στη Γερμανία, παρά τις "θορυβώδεις" εξαιρέσεις τύπου Κίμιχ, που τιμωρήθηκε από την Μπάγερν για την εμμονή του να μην εμβολιάζεται και πλέον δείχνει διατεθειμένος να αλλάξει στάση.