Λόγια του Βαρδάρη

Ο Νίκος Βέρτης μίλησε αναλυτικά -αυτή τη φορά- για το περιστατικό με τους τρεις ελέγχους και τον εκνευρισμό του την δεύτερη ημέρα λειτουργίας στο Όραμα τον περασμένο Αύγουστο. Στα βίντεο που είχε δημοσιεύσει πρώτο το makthes.gr, ο γνωστός τραγουδιστής εμφανιζόταν εμφανώς ενοχλημένος από τους τρεις συνεχόμενους ελέγχους μέσα σε ένα βράδυ και μάλιστα είχε ξεσπάσει κλοτσώντας στα καλάθια με τα λουλούδια στην πίστα και λέγοντας προς τους αστυνομικούς ότι καλύτερα είναι να πάνε σε γειτονίες να δουν «αν κλέβουνε κανένα σπίτι». 

Σε συνέντευξη που έδωσε στο "Πρωινό" στο Κοσμοράδιο 95,1” με τον Μάνο Βολάνη, την Μιράντα Σμουλιώτη και τον Γιώργο Τσεσμετζή, όχι απλά αναφέρθηκε στο περιστατικό αλλά ανέλυσε τον λόγο που δεν μπορεί να είναι έγκυρη η μέτρηση των ντεσιμπέλ στα μεγάλα νυχτερινά κέντρα. Συγκεκριμένα, τόνισε ότι το ηχόμετρο λαμβάνει και τον ήχο από τα ηχοσυστήματα αλλά και από τις φωνές του κόσμου, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει διαχωρισμός και στο ηχόμετρο να φαίνεται το σύνολο των ντεσιμπέλ. 

Περισσότερα από δυο λεπτά μιλούσε για την ηχοληψία ο Νίκος Βέρτης και υπέδειξε στην ΕΛΑΣ πως θα έπρεπε κανονικά να πραγματοποιεί τους ελέγχους. Αναλυτικά:

«Απλά υπάρχουν κάποια πράγματα που πρέπει να δούμε την πραγματικότητα. 

Βάζει ένα ηχόμετρο που μετράει τα ντεσιμπέλ. Εγώ είμαι καλλιτέχνης, είμαι μουσικός και έχω φάει τη μισή μου ζωή σε ένα στούντιο να ελέγχω και να επεξεργάζομαι τον ήχο. Δεν μπορεί ένας αστυνομικός να έχει καλύτερη άποψη για εμένα, με προσβάλει το γεγονός να μου πει ότι κάτι δεν κάνω καλά. Έχω πολύ μεγάλη αγάπη και η ποιότητα του ήχου θέλω να είναι καλή. Σίγουρα δεν θέλω να τραυματίσω κανενός τα αυτιά. Δεν έχω ακούσει παράπονο ποτέ.

Όταν σε ένα μαγαζί έχει τόσο πολύ κόσμο μέσα και ο κόσμος τραγουδάει το κάθε στόμα είναι ένα ηχείο. Για παράδειγμα σε μια συναυλία με 10.000 κόσμου, το κάθε στόμα είναι ένα ηχείο, είναι 10.000 ηχεία που πρέπει να κοντραριστούν με ένα ηχοσύστημα με 12 και 12 ηχεία σε κάθε πλευρά. Αυτό σημαίνει ότι κανένα ηχόμετρο δεν μπορεί να διαχωρίσει τον ήχο του κόσμου από τον ήχο του ηχοσυστήματος.

Πολύ απλά, μπορεί η αστυνομία να πάει στην κονσόλα και στον ηχολήπτη και να του πει πάτα το κουμπί και δείξε μου τα ντεσιμπέλ που παίζεις. Η κονσόλα δείχνει τα ντεσιμπέλ που βγάζει. Δεν χρειάζεται να ηχομετρήσεις μέσα στο μαγαζί και πόσο μάλλον 20 μέτρα από το ηχοσύστημα όταν έχεις τόσα στόματα που τραγουδάνε.

Εκεί σταμάτησα το ηχοσύστημα και ζήτησα από τον κόσμο να φωνάξει που έπιασε τα 113 ντεσιμπέλ. Ο νόμος λέει 100. Όμως το χειροκρότημα και οι φωνές τους – χωρίς να τραγουδάνε – ξεπέρασε κατά 13 ντεσιμπέλ.

Μετά τα 100 ντεσιμπέλ – τώρα σας κουράζω αλλά αξίζει ο κόσμος να τα ακούσει- κάθε ένα ντεσιμπέλ που προστίθεται είναι σαν να διπλασιάζεται ο ήχος. Τα 101 ντεισμπέλ είναι σαν 201 ντεσιμπέλ… Καταλαβαίνεται όταν τα 113 ντεσιμπέλ είναι η φωνή και τα χειροκροτήματα του κόσμου, πως μπορείς να διαχωρίσεις το ηχοσύστημα που παίζει 100 ή 90 ντεσιμπέλ και ο κόσμος τραγουδά πιο ισχυρά. Άρα δεν υπάρχει αυτός ο διαχωρισμός…

Δεν λέω ότι φταίνε οι αστυνομικοί. Το καθήκον τους κάνουν».