Στην Τεργέστη «ταξιδεύει» το Τελλόγλειο Ίδρυμα με την έκθεση για την Ιωάννα Σπητέρη «Ιωάννα-Giovanna-Jeanne Spiteris» που θα βρίσκεται έως τις 17 Σεπτεμβρίου στο Palazzo Gopcevich, ένα σπουδαίο κτίριο - μουσείο του δήμου, στο Canale Grande, στην καρδιά της ιταλικής πόλης.

Η Ελληνίδα γλύπτρια, που στην πορεία της ζωής είχε εξαιρετική δράση στην Ιταλία και σε άλλες χώρες του εξωτερικού, όπως η Γαλλία, η Βραζιλία, ο Καναδάς κ.α., ήταν ελάχιστα γνωστή στην Ελλάδα όπου έκανε μόνο μία μεγάλη έκθεση στην Αθήνα το 1981. Τον περασμένο Μάρτιο φιλοξενήθηκε το σύνολο σχεδόν του έργου της στο Τελλόγλειο και τώρα το μεγαλύτερο μέρος της έκθεσης ταξίδεψε στην Ιταλία.

«Πρόκειται για μία συνεργασία για την οποία είχαμε προετοιμαστεί περίπου ενάμιση χρόνο πριν» δηλώνει στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η γενική διευθύντρια του Τελλόγλειου Αλεξάνδρα Γουλάκη-Βουτυρά. «Ήταν η τρίτη και δυσκολότερη προσπάθεια που είχαμε φέτος το καλοκαίρι» συμπληρώνει, θυμίζοντας ότι ήδη από τον Ιούνιο φιλοξενείται στην Τήνο η έκθεση «Χαλεπάς-Γλυπτικής μέγιστον μάθημα» του Γιανούλη Χαλεπά, ενώ στη Μύκονο άλλες δύο εκθέσεις για τον ζωγράφο Αριστοτέλη Βασιλικιώτη.

Η Ιωάννα Σπητέρη ξεκίνησε να δουλεύει στη Βενετία την περίοδο 1958-1963, όπου δούλευε το σίδερο με την τεχνική της οξυγονοκόλλησης και δημιουργούσε αιχμηρά σχήματα, με έντονο δυναμισμό και εκφραστικότητα. Αμέσως μετά, στο Παρίσι (1963-1976) η δουλειά της μεταμορφώθηκε, τόσο στο επίπεδο των υλικών, όσο και στη μορφολογία αλλά και τη γενική αντίληψη της γλυπτικής, με κύριο στοιχείο στη φάση αυτή να είναι το χρώμα.

«Στον χώρο του Palazzo Gopcevich έχουμε τρεις μεγάλες αίθουσες. Η έκθεση ξεκινάει από την περίοδο της Βενετίας, πηγαίνει στο Παρίσι και τελειώνει με τα …παιχνίδια, εκεί που συμμετέχει και ο ίδιος ο θεατής, διότι τόσο με την κίνηση των έργων, όσο και με το αν αλλάξει κανείς θέση σε αυτά τα στοιχεία, αλλάζει το γλυπτό χρώμα και σχήμα και γίνεται όπως το θέλει ο θεατής - επισκέπτης», τονίζει η κ. Βουτυρά, δηλώνοντας ότι ήδη τις πρώτες μέρες λειτουργίας της έκθεσης, η επισκεψιμότητα είναι μεγάλη, ενώ απολύτως εμφανής είναι η αποδοχή αλλά και ο ενθουσιασμός του κόσμου.

Ήδη, από την πρώτη μέρα λειτουργίας της έκθεσης υπήρξαν αφιερώματα στον ιταλικό τύπο, στα οποία επαινείτο το στήσιμο της έκθεσης και η πρωτοτυπία του έργου της Σπητέρη, ενώ μετά από αυτό, υπάρχουν πολλές πιθανότητες η έκθεση να έχει κι άλλους σταθμούς στη γειτονική χώρα. «Ίσως του χρόνου το καλοκαίρι, η Σπητέρη να πάει σε άλλη πόλη της Ιταλίας, αφού πλέον οι υποδομές υπάρχουν καθώς υπάρχει στα ιταλικά όλο το στήσιμο της έκθεσης, ενώ και ο κατάλογος συνοδεύεται από ένα ιταλικό ένθετο» εξηγεί η γενική διευθύντρια του Τελλόγλειου.

Μάλιστα, τα αντανακλαστικά των ανθρώπων του Τελλόγλειου για τον τρόπο που αντιμετώπισαν ένα πρόβλημα που προέκυψε κατά τη διάρκεια του στησίματος, έφεραν πολύ θετικό αποτέλεσμα. «Υπήρξε ένα πρόβλημα από την τεχνική υποστήριξη με τα βάθρα που μας είχαν υποσχεθεί, τα οποία δεν ήταν έτοιμα. Ευτυχώς εμείς είχαμε εξαιρετικά ξυλοκιβώτια και τρία από αυτά τα χρησιμοποιήσαμε ως βάσεις γλυπτών της Σπητέρη. Αυτό το αντισυμβατικό στοιχείο ταίριαζε απόλυτα στο ύφος της Σπητέρη, στο ύφος του χώρου, αλλά και της έκθεσης» καταλήγει η κ. Βουτυρά.