Στις σημερινές κάλπες οι πολίτες να στείλουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα διαμαρτυρίας, ψηφίζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ υποστηρίζει μιλώντας στη «ΜτΚ» η βουλευτής Πέλλας και Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Θεοδώρα Τζάκρη.

Τι μήνυμα στέλνετε σήμερα στους ψηφοφόρους και γιατί κάποιος πολίτης να επιλέξει το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ;

Θέλω να θυμίσω ότι αυτή είναι η μοναδική ευκαιρία που έχουν οι πολίτες για όλη την επόμενη τριετία, για να εκφράσουν την διαμαρτυρία τους για όλα όσα συμβαίνουν μετά το 41%. Αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχουν επιφυλάξεις, δυσπιστίες ακόμη και συσσώρευση απογοητεύσεων αλλά αυτό δεν μπορεί να οδηγεί σε μία στάση «Σφάξε με Αγά μου να αγιάσω». Ας στείλουν ξεκάθαρο μήνυμα διαμαρτυρίας, τώρα. Γι’ αυτό δεν αρκεί απλώς η καταψήφιση Μητσοτάκη αλλά απαιτείται κι η υπερψήφιση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

Η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός ισχυρίζονται ότι τα μέτρα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για την αντιμετώπιση της ακρίβειας οδηγούν σε χρεοκοπία. Τι απαντάτε και πώς μπορούν να εφαρμοστούν αυτά που η Κουμουνδούρου έχει ανακοινώσει;

Η αισχροκέρδεια όπως είναι το αληθινό όνομα του φαινομένου δεν είναι ένα τεχνικό θέμα αλλά μία μέθοδος ανακατανομής τεραστίων διαστάσεων, αντίστοιχη αυτής του χρηματιστηρίου προ εικοσαετίας. Μετακινούνται ανεπαισθήτως τεράστια ποσά από τη μία κοινωνική τάξη στην άλλη. Είναι μία συνειδητή επιλογή του κ. Μητσοτάκη και στα υπερκέρδη αυτά είναι από πολλές απόψεις συνέταιρος. Δεν θίγονται οι καταναλωτές προς όφελος γενικώς του εμπορικού κόσμου αλλά υπέρ μίας ελάχιστης μερίδας ολιγοπωλίων. Οι έμποροι βλέπουν την αγορά από κει που δαπανούσε π.χ. 100 ευρώ για τρόφιμα και 100 για όλα τα υπόλοιπα, αίφνης να δίνει για τρόφιμα τα 150 ευρώ και δεν θέλει φιλοσοφία ότι αυτό θα κάνει το κατοστάρικο των υπολοίπων δαπανών, πενηντάρικο. Οπότε, αυτή η μονοπωλιακή πολιτική έχει απέναντι και τους πλείστους των ανθρώπων της αγοράς. Εξάλλου, οι προτάσεις μας δεν περιορίζονται στην προφανή ανάγκη μείωσης του ΦΠΑ και σε κάποιες περιπτώσεις μηδενισμού του, στις εφτά κατηγορίες προϊόντων που σχετίζονται με την αξιοπρεπή διαβίωση του ανθρώπου, και τη μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα καύσιμα στον κατώτατο επιτρεπτό συντελεστή της ΕΕ για να φτάσει η μείωση στον αγοραστή. Οι προτάσεις μας περιλαμβάνουν επίσης πλαφόν στα κέρδη των παρόχων ενέργειας, των διυλιστηρίων, των τραπεζών και των σούπερ μάρκετς και μία πολιτική προστίμων, όπου έχουμε προτείνει πρόστιμα αναλογικά προς τον τζίρο των πολυεθνικών, καθώς και τη θέσπιση «Τειρεσία» αποκλεισμού τους από τις κρατικές προμήθειες, όταν αισχροκερδούν. Η πρότασή μας αυτή όχι μόνο κοστίζει 2,7 δισ. για το 2024 αντί για 40 δισ., αλλά πρέπει να ξέρετε ότι το κόστος αυτό καλύπτεται από την έκτακτη φορολόγηση των υπερκερδών των κερδοσκόπων και περισσεύουν και 500 εκ. ευρώ με τα οποία θα μπορέσουμε να στηρίξουμε επιτέλους τη δημόσια υγεία. Έναντι όλων αυτών κι αφού χορτάσαμε από παρόλες Γεωργιάδη, που έλεγε ότι δεν υπάρχει ακρίβεια, και στα σούπερ μάρκετς οι χαρούμενοι πολίτες βγάζουν μαζί του selfies, φθάσαμε τελικώς στην αναγνώριση του πρωθυπουργού περί μπανανίας και στην φαιδρή πολιτική των επιστολών. Η απάντηση θα έρθει σκληρή σήμερα.

Οι ειδικοί προεξοφλούν πως η αποχή της σημερινής διαδικασίας θα είναι ρεκόρ. Τι λέτε στους πολίτες που έχουν αποφασίσει να γυρίσουν την πλάτη στην κάλπη;

Ο κυριότερος λόγος της αποχής είναι η αδιαφάνεια και το θεσμικό έλλειμμα δημοκρατίας στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Είναι απατηλό να λέγεται ότι εκλέγουμε την διακυβέρνηση της ΕΕ όταν είναι γνωστό πως την Κομισιόν την απαρτίζουν τριτοκλασάτοι πολιτικοί, μη αιρετοί αλλά εκλεκτοί των συνασπισμένων οικονομικών συμφερόντων. Δεν στέλνει η χώρα στην κορυφή της ένωσης τη Μελέτη και τον Αυτιά. Ακόμη χειρότερα «στέλνει», χωρίς να ρωτηθεί κανείς, τον κ. Μαργαρίτη Σχοινά ή την κ. Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Οπότε κι αυτή την εκλογική συμμετοχή που θα έχουμε μάλλον την οφείλουμε στο έμμεσο ενδιαφέρον για τα εσωτερικά ζητήματα.

Είναι δηλαδή σωστό που η συζήτηση όλου του προηγούμενου διαστήματος επικεντρώθηκε σε ζητήματα επικαιρότητας και θέματα που αφορούν τη χώρα κι όχι σε όσα συμβαίνουν στους ευρωπαϊκούς θεσμούς;

Το ευρωκοινοβούλιο το οποίο εκλέγουμε σήμερα πήρε πρόσφατα καθαρή θέση για τα ελληνικά πράγματα, κατά τρόπο πρωτοφανή για τα μεταπολιτευτικά δεδομένα. Κατηγόρησε τον κ. Μητσοτάκη ως Όρμπαν της Μεσογείου με μία ευρεία πλειοψηφία 330 ψήφων, από πέντε διαφορετικές πολιτικές ομάδες κι από 27 διαφορετικές χώρες. Οπότε κανένα πρόβλημα δεν θα είχαμε να επικεντρωθεί η προεκλογική συζήτηση στα του ευρωκοινοβουλίου. Το παλιό σύνθημα «Μένουμε Ευρώπη» διακωμωδήθηκε εμπράκτως κι ο κίνδυνος για το ευρωπαϊκό κεκτημένο στην χώρα προφανώς, προέρχεται από τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη. Ωστόσο είναι τόσο πιεστικά τα προβλήματα της ακρίβειας, του ΕΣΥ, της εγκληματικότητας και τόσο μαζική η απέχθεια των πολιτών για την συγκάλυψη των Τεμπών που ευλόγως αυτά επικαθόρισαν την όλη ατζέντα.

Ο Στέφανος Κασσελάκης με δημόσια παρέμβασή του έκανε γνωστό πως θα αναλάβει πρωτοβουλίες για την Κεντροαριστερά απευθύνοντας μάλιστα κάλεσμα στους ψηφοφόρους των κομμάτων που ανήκουν στον λεγόμενο προοδευτικό χώρο. Τι είδους πρωτοβουλίες θα είναι αυτές και σε ποιους εκτιμάτε ότι πρέπει να πάει το προσκλητήριο;

Η δημοκρατική παράταξη στην χώρα ήταν, είναι και θα παραμείνει ενιαία. Με την έννοια αυτή, πέραν των όσων θα μας προτιμήσουν την Κυριακή, που ελπίζω να φθάσουν στο 20%, υπάρχουν κι άλλοι τόσοι ή και περισσότεροι που προσβλέπουν σε μας κι έχουν την προσδοκία ότι βραχυπρόθεσμα θα εξελιχθούμε σε ακόμη ισχυρότερη αντιπολίτευση και μακροπρόθεσμα σε πειστική κυβερνητική εναλλακτική. Κάπως δηλαδή σαν τις εκλογές του 1977, όταν ο ελληνικός λαός διευκρίνισε ότι κύριος αντίπαλος της δεξιάς δεν μπορούσε πια να είναι άλλος από τον Ανδρέα, χωρίς αυτό να υποτιμά την αξία ή την συμβολή σειράς τόσων άλλων προσωπικοτήτων εκείνης της περιόδου. Αρκετοί μάλιστα από όσους τότε ήταν σκληροί απέναντι, στην συνέχεια συμπορεύτηκαν με τον Ανδρέα.

Παράλληλα, ο πρόεδρος έχει προαναγγείλει ενέργειες για το άνοιγμα του κόμματος και την στροφή προς το Κέντρο. Δεδομένου ότι το εγχείρημα της ομογενοποίησης στο παρελθόν απέτυχε, τι πιστεύετε πως πρέπει να γίνει αυτή τη φορά;

Η ανανέωση του πολιτικού περιεχομένου του ΣΥΡΙΖΑ από πολλούς χαρακτηρίστηκε ως «στροφή προς το Κέντρο». Δεν μου αρέσει ο όρος παρότι όταν εγώ λέω Κέντρο εννοώ τιμημένες μορφές σαν του Παναγούλη, του Μουστακλή, του Μανδηλαρά και του Μήνη. Δεν μου αρέσει γιατί έχει τον υπαινιγμό της εκ μέρους μας εγκατάλειψης της Αριστεράς, πράγμα ψευδές. Η Αριστερά πρέπει και μπορεί να είναι πλειοψηφική, όπως μας δίδαξε ο Ανδρέας Παπανδρέου, κι όχι κάποια απομονωμένη ιντελιγκέντσια. Ας αφήσουμε λοιπόν στην άκρη τα ονόματα κι ας εξετάσουμε τα συγκεκριμένα πολιτικά χαρακτηριστικά: Η πατριωτική αριστερά, οι λεγόμενοι «νοικοκυραίοι» κι η νέα προσέγγιση της προβληματικής τους, η φιλικότερη στάση προς την επιχειρηματικότητα με σαφείς κανόνες, χωρίς εξαιρέσεις και με ίσες ευκαιρίες αποτελούν προάγγελους μιας ευρείας συμμαχίας μη προνομιούχων στρωμάτων και τάξεων. Οι δε αλλαγές στην δομή και την λειτουργία του κόμματος μας, καθώς κι οι αλλαγές των προσώπων είναι παράγωγες πλευρές αυτού του κύριου φαινομένου. Με αυτή την έννοια, τα πράγματα αυτή την φορά γίνονται με την σωστή σειρά και γι’ αυτό θα αποδώσουν. Δεν ξεκινούν ανάποδα, όπως όταν διάφορα κεντρογενή μοσχεύματα καλούντο να ενσωματωθούν παθητικά σε αποφάσεις προειλημμένες κι έτσι η μορφή και το περιεχόμενο της πολιτικής βρισκόταν σε μία διαρκή ένταση μεταξύ τους.