Θεσσαλονίκη: «Αtalanta Salonicco», ο μοναδικός εκτός Ιταλίας σύνδεσμος φίλων της Αταλάντα σε όλη την Ευρώπη
23/05/2024 17:28
23/05/2024 17:28
Στο γραφικό και επιβλητικό Μπέργκαμο πανηγυρίζουν την κατάκτηση του UEFA Europa League από την ομάδα της Αταλάντα. Στη μεσαιωνική πόλη με τα ενετικά τείχη και τα αρχιτεκτονικά κομψοτεχνήματα όλα βάφτηκαν χθες στα μπλε και μαύρα - τα χρώματα του συλλόγου από το Μπέργκαμο- με τους χιλιάδες τιφόζι να γιορτάζουν για το (πρώτο ευρωπαϊκό) τρόπαιο 61χρόνια μετά την πρώτη επιτυχία και το Coppa Italia...
Χαρές και γιορτή για την ιταλική ομάδα, μικρότερης εμβέλειας αλλά μεγάλης συναισθηματικής έντασης και στη Θεσσαλονίκη όπου κάποιοι δεν έκλεισαν μάτι κι έστησαν το δικό τους μικρότερο γλέντι, έστω και εντός σπιτιού. Διόλου τυχαίο μιας και στη Θεσσαλονίκη ιδρύθηκε ο Σύνδεσμος Φίλων της Αταλάντα και είναι μάλιστα ο μοναδικός εκτός Ιταλίας σύνδεσμος της ομάδας του Τζιαν Πιέρο Γκασπερίνι.
Περήφανοι, με μεγάλα χαμόγελα, οι λίγοι και καλοί οπαδοί δεν ήταν συγκεντρωμένοι στον ίδιο χώρο αλλά είχαν την ίδια αγωνία με αντίπαλο την αήττητη μέχρι τον τελικό Μπάγερ Λεβερκούζεν, μέχρι που το τελευταίο σφύριγμα έστειλε την ομάδα και τους ίδιους στα ουράνια με το επιβλητικό 3-0.
Τα τηλέφωνα... πήραν φωτιά με τη λήξη, είπε μιλώντας στο «Πρακτορείο FM104,9» και την Αναστασία Τελιανίδου και τον Φάνη Γρηγοριάδη, ο πρόεδρος φίλων της Αταλάντα, Ντίνος Δηματάτης, και τα μέλη του συνδέσμου το χάρηκαν με την ψυχή τους.
«Το φαν κλαμπ μας λέγεται ‘’Αταλάντα Σαλόνικο’’ και στο σύνδεσμο μας υπάρχουν φίλαθλοι από όλη την Ελλάδα, περίπου 50 από διάφορες πόλεις. Χθες (22/5) ήταν για εμάς μια βραδιά μαγική, για όλους μας», σημειώνει ο κ. Δηματάτης, με πολλά... χιλιόμετρα για την αγαπημένη του ομάδα.
Εξάλλου όπως αναφέρει το "LAMORE DA PRIMO MINUTE" που είναι και βασικό σλόγκαν της ιταλικής ομάδας, δηλαδή "ΑΓΑΠΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΛΕΠΤΟ", ισχύει στο απόλυτο στη δική του περίπτωση και μάλιστα πρόκειται για μια αγάπη που αντέχει στο χρόνο και μετράει ήδη παραπάνω από μισό αιώνα .
«Είμαι Αταλάντα από το 1965. Η ομάδα είχε πάρει το εγχώριο κύπελλο για πρώτη φορά το 1964 και τότε ήταν που ξεκίνησα να ασχολούμαι με το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Δεν επέλεξα κάποια από τις ομάδες πρώτης γραμμής, καθώς είχα άλλα κριτήρια, και είπα όχι για Γιουβέντους, Ίντερ κτλ γιατί ήθελα να αγαπήσω βαθιά την ομάδα μου. Και η επιλογή με δικαίωσε».
Όπως εξηγεί ο δικηγόρος και συγγραφέας- πρόεδρος, του άρεσε αρχικά το όνομά της, που έχει και ελληνική ρίζα, καθώς την ομάδα ίδρυσαν Ιταλοί φιλέλληνες και της έδωσαν το όνομα θεάς της μυθολογίας. Και εκεί αποδίδει ο κ. Δηματάτης και τα όσα φοβερά πράγματα έχει κάνει η ομάδα του.
«Σιγά-σιγά έγινε… πονοκέφαλος της Ιταλίας και της Ευρώπης και τώρα έχουμε και την κούπα. Είναι σαν μια ομάδα από μία πόλη όπως στη χωρα μας η Καβάλα να φτάσει στον τελικό ευρωπαϊκού κυπέλλου. Κάνω την αντιδιαστολή για να καταλάβετε το μέγεθος της επιτυχίας που σημειωσε η Αταλάντα. Μια πόλη μικρή, η οποία έχει στους κόλπους της μία μικρομεσαία ομάδα που μάλιστα έχει υποβιβαστεί και στη β’ κατηγορία και τώρα μπαίνει σφήνα στις μεγάλες ομάδες και βγαίνει και μπροστά».
Τα μέλη του συνδέσμου διατηρούν άψογες σχέσεις με τους Ιταλούς... ομολόγους τους. Συνομιλούν, ανταλλάσσουν τα ποδοσφαιρικά σχόλια και η αγάπη είναι αμοιβαία.
«Έχουμε κάνει εκδρομές και μάλιστα έχω μιλήσει και στα ΜΜΕ της Ιταλίας. Όταν πήγα στο Μπέργκαμο την τελευταία φορά, μου πήραν συνέντευξη στη μεγαλύτερη αθλητική εφημερίδα της περιοχής ως ο Έλληνας που λατρεύει την Αταλάντα. Είμαστε… διάσημοι στο Μπέργκαμο.
Δεν θα μπορούσε ο Ντίνος Δηματάτης να μη σχολιάσει και τον αγώνα που έληξε με 3- 0 υπέρ του ιταλικού συλλόγου, με χατ-τρικ του Αντεμόλα Λούκμαν που τον χαρακτήρισε «από άλλο πλανήτη».
«Η Αταλάντα, όποιος έχει δει το σύστημα του Γκασπερίνι, έχει ένα τεράστιο όπλο: είναι το αδιάκοπο πρέσινγκ, αυτό ‘’έπνιξε’’ τη Λεβερκούζεν και δεν έκανε το παιχνίδι της. Έκανε λάθη και σημείωσε η ομάδα μας τα… θεϊκά γκολ. Δεν έγινε από τη μια μέρα στην άλλη αυτή η επιτυχία. Οκτώ χρόνια το παλεύει ο προπονητής μας. Οι ομάδες χρειάζονται υπομονή και πίστη και η Αταλάντα πίστεψε και στις δυνατότητές της αλλά και στον Γκασπερίνι» είπε ο «ροκάς»- πρόεδρος που μοιράζεται την αγάπη για τη συλλογή δίσκων βινυλίου με αυτήν της ροκ μουσικής.
Στο γραφικό και επιβλητικό Μπέργκαμο πανηγυρίζουν την κατάκτηση του UEFA Europa League από την ομάδα της Αταλάντα. Στη μεσαιωνική πόλη με τα ενετικά τείχη και τα αρχιτεκτονικά κομψοτεχνήματα όλα βάφτηκαν χθες στα μπλε και μαύρα - τα χρώματα του συλλόγου από το Μπέργκαμο- με τους χιλιάδες τιφόζι να γιορτάζουν για το (πρώτο ευρωπαϊκό) τρόπαιο 61χρόνια μετά την πρώτη επιτυχία και το Coppa Italia...
Χαρές και γιορτή για την ιταλική ομάδα, μικρότερης εμβέλειας αλλά μεγάλης συναισθηματικής έντασης και στη Θεσσαλονίκη όπου κάποιοι δεν έκλεισαν μάτι κι έστησαν το δικό τους μικρότερο γλέντι, έστω και εντός σπιτιού. Διόλου τυχαίο μιας και στη Θεσσαλονίκη ιδρύθηκε ο Σύνδεσμος Φίλων της Αταλάντα και είναι μάλιστα ο μοναδικός εκτός Ιταλίας σύνδεσμος της ομάδας του Τζιαν Πιέρο Γκασπερίνι.
Περήφανοι, με μεγάλα χαμόγελα, οι λίγοι και καλοί οπαδοί δεν ήταν συγκεντρωμένοι στον ίδιο χώρο αλλά είχαν την ίδια αγωνία με αντίπαλο την αήττητη μέχρι τον τελικό Μπάγερ Λεβερκούζεν, μέχρι που το τελευταίο σφύριγμα έστειλε την ομάδα και τους ίδιους στα ουράνια με το επιβλητικό 3-0.
Τα τηλέφωνα... πήραν φωτιά με τη λήξη, είπε μιλώντας στο «Πρακτορείο FM104,9» και την Αναστασία Τελιανίδου και τον Φάνη Γρηγοριάδη, ο πρόεδρος φίλων της Αταλάντα, Ντίνος Δηματάτης, και τα μέλη του συνδέσμου το χάρηκαν με την ψυχή τους.
«Το φαν κλαμπ μας λέγεται ‘’Αταλάντα Σαλόνικο’’ και στο σύνδεσμο μας υπάρχουν φίλαθλοι από όλη την Ελλάδα, περίπου 50 από διάφορες πόλεις. Χθες (22/5) ήταν για εμάς μια βραδιά μαγική, για όλους μας», σημειώνει ο κ. Δηματάτης, με πολλά... χιλιόμετρα για την αγαπημένη του ομάδα.
Εξάλλου όπως αναφέρει το "LAMORE DA PRIMO MINUTE" που είναι και βασικό σλόγκαν της ιταλικής ομάδας, δηλαδή "ΑΓΑΠΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΛΕΠΤΟ", ισχύει στο απόλυτο στη δική του περίπτωση και μάλιστα πρόκειται για μια αγάπη που αντέχει στο χρόνο και μετράει ήδη παραπάνω από μισό αιώνα .
«Είμαι Αταλάντα από το 1965. Η ομάδα είχε πάρει το εγχώριο κύπελλο για πρώτη φορά το 1964 και τότε ήταν που ξεκίνησα να ασχολούμαι με το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Δεν επέλεξα κάποια από τις ομάδες πρώτης γραμμής, καθώς είχα άλλα κριτήρια, και είπα όχι για Γιουβέντους, Ίντερ κτλ γιατί ήθελα να αγαπήσω βαθιά την ομάδα μου. Και η επιλογή με δικαίωσε».
Όπως εξηγεί ο δικηγόρος και συγγραφέας- πρόεδρος, του άρεσε αρχικά το όνομά της, που έχει και ελληνική ρίζα, καθώς την ομάδα ίδρυσαν Ιταλοί φιλέλληνες και της έδωσαν το όνομα θεάς της μυθολογίας. Και εκεί αποδίδει ο κ. Δηματάτης και τα όσα φοβερά πράγματα έχει κάνει η ομάδα του.
«Σιγά-σιγά έγινε… πονοκέφαλος της Ιταλίας και της Ευρώπης και τώρα έχουμε και την κούπα. Είναι σαν μια ομάδα από μία πόλη όπως στη χωρα μας η Καβάλα να φτάσει στον τελικό ευρωπαϊκού κυπέλλου. Κάνω την αντιδιαστολή για να καταλάβετε το μέγεθος της επιτυχίας που σημειωσε η Αταλάντα. Μια πόλη μικρή, η οποία έχει στους κόλπους της μία μικρομεσαία ομάδα που μάλιστα έχει υποβιβαστεί και στη β’ κατηγορία και τώρα μπαίνει σφήνα στις μεγάλες ομάδες και βγαίνει και μπροστά».
Τα μέλη του συνδέσμου διατηρούν άψογες σχέσεις με τους Ιταλούς... ομολόγους τους. Συνομιλούν, ανταλλάσσουν τα ποδοσφαιρικά σχόλια και η αγάπη είναι αμοιβαία.
«Έχουμε κάνει εκδρομές και μάλιστα έχω μιλήσει και στα ΜΜΕ της Ιταλίας. Όταν πήγα στο Μπέργκαμο την τελευταία φορά, μου πήραν συνέντευξη στη μεγαλύτερη αθλητική εφημερίδα της περιοχής ως ο Έλληνας που λατρεύει την Αταλάντα. Είμαστε… διάσημοι στο Μπέργκαμο.
Δεν θα μπορούσε ο Ντίνος Δηματάτης να μη σχολιάσει και τον αγώνα που έληξε με 3- 0 υπέρ του ιταλικού συλλόγου, με χατ-τρικ του Αντεμόλα Λούκμαν που τον χαρακτήρισε «από άλλο πλανήτη».
«Η Αταλάντα, όποιος έχει δει το σύστημα του Γκασπερίνι, έχει ένα τεράστιο όπλο: είναι το αδιάκοπο πρέσινγκ, αυτό ‘’έπνιξε’’ τη Λεβερκούζεν και δεν έκανε το παιχνίδι της. Έκανε λάθη και σημείωσε η ομάδα μας τα… θεϊκά γκολ. Δεν έγινε από τη μια μέρα στην άλλη αυτή η επιτυχία. Οκτώ χρόνια το παλεύει ο προπονητής μας. Οι ομάδες χρειάζονται υπομονή και πίστη και η Αταλάντα πίστεψε και στις δυνατότητές της αλλά και στον Γκασπερίνι» είπε ο «ροκάς»- πρόεδρος που μοιράζεται την αγάπη για τη συλλογή δίσκων βινυλίου με αυτήν της ροκ μουσικής.
ΣΧΟΛΙΑ