Η βρωμιά στη Θεσσαλονίκη ήταν (μαζί με το κυκλοφοριακό) στην κορυφή των σοβαρότερων προβλημάτων της πόλης, σε όλες τις έρευνες που έχουν γίνει τα τουλάχιστον τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Αποτελεί, δε, κοινή παραδοχή ότι το 2023, κυρίως προς το τέλος του, η Θεσσαλονίκη ήταν πιο βρώμικη από ποτέ καθώς στην ανικανότητα της διοίκησης του Κωνσταντίνου Ζέρβα προστέθηκε και η απογοήτευση από την εκλογική ήττα που οδήγησε στην πλήρη εγκατάλειψη της πόλης.

Υπό αυτές τις συνθήκες το έργο της επόμενης δημοτικής αρχής στον τομέα της Καθαριότητας ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Έχοντας διανύσει ήδη τους πρώτους επτά μήνες της νέας δημοτικής περιόδου η διοίκηση του Στέλιου Αγγελούδη έχει δώσει θετικά δείγματα όσον αφορά την αποκομιδή των απορριμμάτων. Μαζεύει εγκαίρως τα σκουπίδια, τουλάχιστον στο μεγαλύτερο μέρος της πόλης. Έβγαλε πλυστικά μηχανήματα στους κεντρικούς δρόμους, πλατείες και πεζοδρόμους, κάτι που είχαμε χρόνια να δούμε. Επιχειρεί νυχτερινή αποκομιδή προκειμένου να μετριάσει κάπως το κυκλοφοριακό πρόβλημα κατά τη διάρκεια της ημέρας. Προχωρά σε ανάταξη του Σταθμού Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων στον Φοίνικα ο οποίος είχε σοβαρά προβλήματα, ώστε να εξοικονομήσει χρόνο, υλικούς και ανθρώπινους πόρους. Εξασφάλισε σημαντική επιπλέον χρηματοδότηση ύψους 13 εκατ. ευρώ με τα οποία μπορεί, εφόσον τα αξιοποιήσει σωστά, να βελτιώσει ακόμη περισσότερο τη λειτουργία τού πλέον κρίσιμου τομέα για κάθε δήμο όπως είναι αυτός της Καθαριότητας.

Παρά όμως, αυτή τη βελτίωση η Καθαριότητα εξακολουθεί να χωλαίνει σε πολύ συγκεκριμένους τομείς. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η διαχείριση των λεγόμενων ογκωδών αντικειμένων (έπιπλα, ηλεκτρικές συσκευές, μπάζα κ.ο.κ.) τα οποία εγκαταλείπονται αυθαίρετα από τους δημότες στα πεζοδρόμια. Πέρα, δε, από την αποκομιδή τους, τα ογκώδη θα πρέπει στη συνέχεια να συγκεντρωθούν σε ειδικούς χώρους κι από κει να μεταφερθούν στις μονάδες ανακύκλωσης ΑΕΚΚ. Σημαντική υστέρηση υπάρχει και σε άλλους τομείς όπως είναι το συχνό πλύσιμο των κάδων, ώστε να αποφεύγεται η δυσοσμία, το σάρωμα των οδών κ.λπ.

Την περασμένη Τετάρτη η διοίκηση Αγγελούδη αποφάσισε αυτές τις “μαύρες” τρύπες στον τομέα της Καθαριότητας να τις καλύψει προστρέχοντας σε ιδιώτες. Διαπίστωσε προφανώς αυτούς τους πρώτους έξι μήνες ότι με το υπάρχον προσωπικό και τον εξοπλισμό που διαθέτει ο δήμος, δεν μπορεί να ανταπεξέλθει με επάρκεια στις ανάγκες της πόλης. Και προχωρά χωρίς δεύτερη σκέψη και δίχως καθυστέρηση στο αυτονόητο: όταν δεν μπορείς να παράσχεις μια υπηρεσία, την αγοράζεις, για όσο διάστημα χρειαστεί. Άλλωστε, το ίδιο κάνουν οι περισσότεροι δήμοι της χώρας. Έχει, δε, αποδειχθεί, ότι σε πολλές περιπτώσεις αυτές οι υποστηρικτικές υπηρεσίες της Καθαριότητας κοστίζουν στον δήμο, άρα και στους δημότες, λιγότερα χρήματα. Πέραν αυτών, για να προσλάβει ένας δήμος το απαιτούμενο προσωπικό και για να αγοράσει τον αναγκαίο εξοπλισμό θα χρειαστεί τρία με τέσσερα χρόνια. Εάν και εφόσον βεβαίως διαθέτει και τους απαιτούμενους πόρους οι οποίοι, με την υποχρηματοδότηση των δήμων είναι δυσεύρετοι. Τι θα έπρεπε να κάνει λοιπόν έως τότε μια δημοτική αρχή; Να παραμένει εγκλωβισμένη στις ιδεοληψίες του παρελθόντος κι ας μένει η πόλη βρώμικη;

Τους δημότες, αλλά και τους επισκέπτες της Θεσσαλονίκης τους ενδιαφέρει να ζουν και να κινούνται σε μια καθαρή πόλη. Εάν οι εργαζόμενοι που μαζεύουν τα ογκώδη ή πλένουν τους κάδους και τους δρόμους είναι δημοτικοί ή ιδιωτικοί υπάλληλοι δεν ενδιαφέρει κανέναν. Εκείνο που μετρά είναι το αποτέλεσμα. Ή, όπως λέει και το περίφημο κινέζικο δόγμα του Ντενγκ Ξσιάο Πινγκ "άσπρη γάτα, μαύρη γάτα, δεν έχει σημασία, αρκεί να πιάνει τα ποντίκια".