Είναι τόσο δραστήριος που τα βίντεο που τον απαθανατίζει η εγγονή του να χορεύει, να καλλιεργεί τον λαχανόκηπό του και να καταπιάνεται με οτιδήποτε αγαπά και τον γεμίζει, γίνονται viral σε Tik Tok και Instagram. Η ιστορία της ζωής του, από μόνη της μυθιστορηματική. Στην ηλικία των επτά ετών ορφάνεψε, έζησε δύο πολέμους, έκανε διπλοβάρδιες για να μην λείψει τίποτα από την οικογένειά του και σήμερα …ζει τη ζωή του!

Ο κ. Πέτρος Λιάντης γεννήθηκε το 1923 στο Ανατολικό Θεσσαλονίκης. Το 1935, όταν η μητέρα του γεννούσε το πέμπτο του αδερφάκι, πέθανε στη γέννα και μαζί της έφυγε και το νεογνό. Στην ηλικία των 12 ετών, με τα πόδια έφτασε μέχρι τα Μάλγαρα, προκειμένου να βρει κάποιον για να ενημερώσει τον πατέρα του, για τη συμφορά που τους είχε βρει. Ο πατέρας του δούλευε και ζούσε στο Κλειδί Ημαθίας, προκειμένου να μπορεί να τους στέλνει χρήματα. Τότε, ο κ. Λιάντης ανέλαβε να μεγαλώσει τα άλλα του τρία αδέρφια. Ξεκίνησε να δουλεύει ως αγελαδοτρόφος, ενώ ταυτόχρονα πήγαινε στο σχολείο. Άλλωστε, όπως περιγράφει στο makthes.gr, «τότε τα παιδιά δεν πήγαιναν στο σχολείο και εγώ πήγα μέχρι δ’ δημοτικού».

Το 1940, όταν ξέσπασε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος εκείνος ήταν μόλις 17 ετών. Παρά το νεαρό της ηλικίας του βοηθούσε ώστε να φτιαχτούν τα καταφύγια. «Χτυπούσα την καμπάνα στην εκκλησία του χωριού για να πάει ο κόσμος στα καταφύγια, να σωθεί. Οι εικόνες και ο ήχος εκείνης της καμπάνας, ανατριχιαστικός. Ο τρόμος που ένιωθα μεγάλος», περιγράφει. Ο κ. Λιάντης πήγε φαντάρος το 1946, όταν ξέσπασε ο εμφύλιος πόλεμος και απολύθηκε από τον Στρατό το 1950. «Επειδή ήμουν μορφωμένος, με κατέταξαν στο Γ΄ Σώμα Στρατού, όπου ήμουν στις διαβιβάσεις και έγινα ασυρματιστής. Μετά την εκπαίδευσή μου, με έστειλαν στα ΛΟΚ. Ήμουν ασυρματιστής σε όλα τα βουνά της Ελλάδας και σε όλες τις επιχειρήσεις, σε όλες τις μάχες», περιγράφει.

Στα 27 του χρόνια και όταν πια είχε τελειώσει ο πόλεμος, άρχισε να δουλεύει σε χωράφια στο Ανατολικό Θεσσαλονίκης. Τότε, με προξενιό, γνώρισε και τον έρωτα της ζωής του, την Αναστασία του, που ήταν 19 χρονών. «Η Αναστασία μου ήταν από μεγάλη και πλούσια οικογένεια του χωριού, παρόλα αυτά, εμείς ξεκινήσαμε χωρίς καμία βοήθεια. Με δύο φλιτζανάκια και δυο πιάτα ξεκινήσαμε να φτιάξουμε το σπιτικό μας και τα καταφέραμε. Και οι δύο μας δουλεύαμε στα χωράφια τότε», αναφέρει ο κ. Λιάντης. Το 1970 άρχισαν να ανοίγουν εργοστάσια στην περιοχή της Σίνδου. Έπιασε δουλειά στο εργοστάσιο πετρελαίου «Esso Pappas», όπου έκανε μονώσεις σωλήνων και …πολλές υπερωρίες, προκειμένου να «κάνει» όπως λέει λεφτά. Από το 1978 μέχρι και το 1983, ο κ. Λιάντης εργάστηκε στην κατασκευαστική εταιρία που είχε αναλάβει να φτιάξει το αποχετευτικό σύστημα της Θεσσαλονίκης. Με την Αναστασία του έκαναν δύο παιδιά, μεγάλωσαν όμως τρία. «Η αδερφή της γυναίκας μου πέθανε όταν ο γιος της ήταν μικρό παιδί. Αν δεν τον παίρναμε εμείς, θα μεγάλωνε σε ορφανοτροφείο. Ξέρω από ορφάνια και δεν θα άφηνα να συμβεί κάτι τέτοιο», λέει συγκινημένος.

Το 2006 έχασε τη γυναίκα του και έτσι αποφάσισε να φύγει από το Ανατολικό Θεσσαλονίκης και να πάει να μείνει στο σπίτι της κόρης του και της οικογένειάς της, στον δήμο Πυλαίας – Χορτιάτη. Τα εγγόνια του δεν σταματούν να τον καμαρώνουν και να τον βγάζουν βίντεο όταν χορεύει, ποτίζει, μαγειρεύει ή σχολιάζει κάποιο reality στην τηλεόραση. «Έχει έναν εξαιρετικό λαχανόκηπο που τον φροντίζει κάθε μέρα. Πριν από μία εβδομάδα ήταν στην Αιδηψό. Έχει γυρίσει σχεδόν όλο τον κόσμο. Πηγαίνουν όλοι μαζί γκρουπ από τα ΚΑΠΗ Πυλαίας και κάθε φορά, γυρνάει όλο και πιο νέος στην ψυχή και στο μυαλό», περιγράφει στο makthes.gr η εγγονή του. Αναφέρει μάλιστα ότι ο παππούς της όταν ζούσε στο Ανατολικό Θεσσαλονίκης, ήταν πρόεδρος στα ΚΑΠΗ και επίτροπος της εκκλησίας οπότε από όταν ήταν νέος, ήταν λάτρης της ζωής και των πολλών δραστηριοτήτων. «Συμμετέχει στις χορευτικές εκδηλώσεις που διοργανώνει το ΚΑΠΗ, πλέκει και φυσικά γυμνάζεται καθημερινά. Όσες φορές μας διηγείται ιστορίες, με συγκλονίζει το γεγονός ότι θυμάται τις ημερομηνίες με ακρίβεια. Και για εμένα και για τον αδερφό μου, ο παππούς μας, με την ενέργεια που έχει, αποτελεί πρότυπο», καταλήγει η εγγονή του κ. Λιάντη.

Ο κ. Λιάντης αποτελεί πρότυπο και πηγή έμπνευσης και για την κοινότητα στην οποία ζει, καθώς ο δήμος Πυλαίας – Χορτιάτη αναμένεται να τον βραβεύσει στο προσεχές μέλλον, με τιμητική πλακέτα.