Σε ένα σημείο της παρέμβασής του στην ειδική συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου για το Flyover, την περασμένη Τρίτη ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης χαρακτήρισε πολύ μεγάλο λάθος την κατάργηση του Οργανισμού Ρυθμιστικού Θεσσαλονίκης και διερωτήθηκε “που ήταν τότε το πολιτικό προσωπικό της πόλης;”.

Δεν ξέρω εάν αυτή η επιστροφή στο παρελθόν του Στέλιου Αγγελούδη οφειλόταν στην εκκωφαντική απουσία από τη συνεδρίαση των 26 από τους συνολικά 27 βουλευτές (πλην του Μιχάλη Χουρδάκη) που εκλέγονται στις δύο εκλογικές περιφέρειες της Θεσσαλονίκης. Πάντως, η επιλογή τους να μην παραστούν σε μία συζήτηση η οποία αφορά το πλέον σοβαρό πρόβλημα που απασχολεί εδώ και τρεις μήνες τη Θεσσαλονίκη, και θα την απασχολεί και για τα επόμενα χρόνια, δεν περιποιεί τιμή για τους ίδιους. Θα έλεγα μάλιστα ότι αποτελεί προσβολή προς τους Θεσσαλονικείς οι οποίοι βλέπουν τη ζωή τους να αλλάζει προς το χειρότερο και περιμένουν από τους εκπροσώπους τους, από αυτούς που μόλις πριν από μερικούς μήνες έστειλαν με την ψήφο τους στο Κοινοβούλιο, να βγουν μπροστά και να αναλάβουν πρωτοβουλίες ώστε να μετριαστούν, στο μέτρο του δυνατού, οι επιπτώσεις κατά το στάδιο της κατασκευής του έργου.

Θα σταθώ ιδιαιτέρως στους κυβερνητικούς βουλευτές, για δύο λόγους.

Πρώτον, διότι θεωρητικά τουλάχιστον έχουν μεγαλύτερη δυνατότητα παρέμβασης στις κυβερνητικές αποφάσεις. Ανοίγουν ευκολότερα γι' αυτούς οι πόρτες των υπουργείων, ο λόγος τους είναι πιο εύκολο να φτάσει στο Μέγαρο Μαξίμου κι ας μην υιοθετηθεί.

Δεύτερον, γιατί όλοι οι κυβερνητικοί βουλευτές ήταν παρόντες και παρούσες στην φιέστα για την υπογραφή της σύμβασης για το Flyover τον Δεκέμβριο του 2022. Δεν μπορεί να παρίστασαι και να φωτογραφίζεσαι στα εύκολα και να κρύβεσαι στα δύσκολα. Δεν μπορεί να σηκώνεις σκόνη για το γάμο των ομοφυλοφίλων προκειμένου να χαϊδέψεις τα αυτιά των ψηφοφόρων σου και να είσαι απών όταν η πόλη σε χρειάζεται.

Το έχουμε πει επανειλημμένως ότι το μεγάλο πρόβλημα της Θεσσαλονίκης είναι η έλλειψη στιβαρής και οραματικής ηγεσίας. Γι' αυτό δεν την υπολογίζουν τα αθηναϊκά κέντρα των αποφάσεων. Η υπόθεση του Flyover αποτελεί άλλη μια απόδειξη. Η απόφαση να γίνει το έργο, στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία και με τη συγκεκριμένη προτεραιοποίηση, από μια σειρά έργων οδοποιίας που έχει ανάγκη η περιοχή, πάρθηκε στην Αθήνα, χωρίς καν να το γνωρίζει η πόλη. Διότι στην πρωτεύουσα ξέρουν πολύ καλά, δεκαετίες τώρα, ότι η Θεσσαλονίκη αρκείται στην “ελεημοσύνη των Αθηνών”. Και όταν τολμήσεις να εκφράσεις κάποιες αντιρρήσεις, ακόμη και ήσσονος σημασίας που δεν αμφισβητούν την αναγκαιότητα του έργου, βαφτίζεσαι “εχθρός” της πόλης ή, στην καλύτερη περίπτωση, “παλαιοχριστιανός”.