Μια από τις πιο ρευστές εκλογικές μάχες ετοιμάζεται να ζήσει η Θεσσαλονίκη τον ερχόμενο Μάιο.

Η εκτίμηση αυτή για τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές πηγάζει από δύο
κυρίως στοιχεία.

Το πρώτο, που αφορά όλη την επικράτεια, είναι το σύστημα της «απλής αναλογικής» που θα ισχύσει σε αυτές, ενώ το δεύτερο ακούει ή μάλλον δεν ακούει στο όνομα Γιάννης Μπουτάρης.

Είναι σαφές ότι η απόφαση του Κυρ -Γιάννη να μην κατέβει στις εκλογές ανακάτεψε τόσο την εκλογική τράπουλα που πλέον όλα είναι πιθανά.

Επίσης το γεγονός ότι οι μετεκλογικές συνεργασίες θα είναι απαραίτητος όρος για να διοικηθεί ο δήμος, αυξάνει τη μετεκλογική αξία των ποσοστών που θα πάρουν τα μικρότερα σχήματα που θα καταφέρουν να μπουν στο δημοτικό συμβούλιο.

Αυτοί είναι και οι λόγοι που οι υποψηφιότητες (επίσημες, ανεπίσημες ή υπό ανακοίνωση) για το δήμο Θεσσαλονίκης είναι αυτή τη στιγμή περίπου 25.

Έτσι οι κινήσεις που γίνονται στα στρατόπεδα των «μικρών» αποκτούν ακόμη μεγαλύτερη σημασία όχι μόνο γιατί θα κρίνουν την παρουσία τους στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο, αλλά γιατί, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, μπορούν να κρίνουν και την παρουσία των «μεγάλων».

Σε αυτό το πλαίσιο εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι εξελίξεις στο στρατόπεδο των Οικολόγων οι οποίοι με την παράταξη «Γειτονιές σε δράση» και τη στήριξη της αυτοδιοικητικής κίνησης «Οικολογία- Αλληλεγγύη» είχαν εξασφαλίσει την παρουσία τους στο (απερχόμενο) δημοτικό συμβούλιο, με τελευταία σύμβουλο τη Μόνικα Αϊβάζογλου.

Υπενθυμίζουμε ότι η κ. Αϊβάζογλου βρέθηκε στη θέση της Ελεάννας Ιωαννίδου η οποία εκλέχθηκε ως επικεφαλής της παράταξης και παραιτήθηκε μετά από 21 μήνες προκειμένου να αναλάβει θέση στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για το προσφυγικό.

Έτσι η κ. Αϊβάζογλου «κληρονόμησε» τον τίτλο της εκπροσώπου στην ουσία του πράσινου κινήματος στο δημοτικό συμβούλιο της Θεσσαλονίκης.

Ωστόσο η συνεργασία των Οικολόγων Πράσινων με τον ΣΥΡΙΖΑ σε κυβερνητικό επίπεδο, είχε ως αποτέλεσμα στην ουσία τη διάσπαση των δυνάμεων της Οικολογίας, και έτσι στην τελική ευθεία για τις δημοτικές εκλογές η Μόνικα Αϊβάζογλου προσχώρησε στην κίνηση των, αρχικά, έξι, στη συνέχεια πέντε και τελικά τριών μαζί με τον Ανδρέα Κουράκη και τον Γιώργο Αβαρλή.

Είναι πλέον βέβαιο ότι η κίνηση των τριών θα κατέλθει στις εκλογές στο πλευρό του Σπύρου Βούγια, οπότε στην ουσία οι Οικολόγοι μένουν χωρίς αυτόνομη εκπροσώπηση.

Το κενό αυτό  επιχείρησε να καλύψει ο Παναγιώτης Λογγινίδης, που  υποστηρίζεται από μέλη των Οικολόγων Πράσινων.
Διεκδίκησε και κέρδισε μετά από ισοψηφία με την Μ. Αϊβάζογλου και κλήρωση τον τίτλο του νέου επικεφαλής των «Γειτονιών», ωστόσο δυσκολεύεται να συγκροτήσει ψηφοδέλτιο, αφού κάποια από τα στελέχη του χώρου που έχουν τις ίδιες με αυτόν απόψεις σχετικά με τους δεσμούς του οικολογικού κινήματος με την αριστερά του Αλέξη Τσίπρα, όπως μαθαίνουμε έχουν ήδη «κλείσει» στο ψηφοδέλτιο της Κατερίνας Νοτοπούλου.

Ο Μιχάλης Τρεμόπουλος από την άλλη πλευρά, είναι ο πιο γνωστός Θεσσαλονικιός οικολόγος, με μια πορεία που δεν επιτρέπει αμφισβητήσεις στην προσήλωσή του στις αρχές και τα «πράσινα» ιδεώδη.

Ο πρώην ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων αρχικά (και αυτός) είχε στηρίξει την επιλογή της στρατηγικής συνεργασίας σε προγραμματικό επίπεδο με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αποχώρησε από τη λογική και το κόμμα όταν διαπίστωσε ότι η συνεργασία ήταν αφήγημα που έφερνε κάποιες ψήφους στον Αλέξη Τσίπρα, κάποιες κυβερνητικές θέσεις στους οικολόγους αλλά κανένα αποτέλεσμα στην οικολογία.

Ως επικεφαλής της αυτοδιοικητικής κίνησης «Οικολογία – Αλληλεγγύη», που έχει παρουσία στα τοπικά και περιφερειακά ζητήματα εδώ και δύο δεκαετίες, αλλά και ως άνθρωπος ο οποίος πρωταγωνίστησε στον δικαστικό αγώνα που είχε σαν αποτέλεσμα την απομάκρυνση του Παναγιώτη Ψωμιάδη από τη θέση του, διεκδικεί να εκφράσει το σύνολο των οικολογικών δυνάμεων της πόλης.

Όπως μαθαίνουμε σήμερα το βράδυ επίκειται συνάντηση της παράταξης «Γειτονιές σε δράση» προκειμένου οι εναπομείναντες να αποφασίσουν τις κινήσεις τους.

Μαθαίνουμε επίσης ότι υπάρχει ήδη ένας σημαντικός αριθμός μελών που υποστηρίζει την υποψηφιότητα του Τρεμόπουλου ως τη μοναδική που μπορεί να ενώσει το κατακερματισμένο πράσινο κίνημα της Θεσσαλονίκης μέσα στην ιστορική «Οικολογία-Αλληλεγγύη» και να παίξει ρόλο στο δημοτικό συμβούλιο.