Στην παλιά του γειτονιά, την πλατεία Γάτσου, στη Νεάπολη παρουσίασε το βράδυ του Σαββάτου 21/10 το νέο του βιβλίο με τίτλο "Ο τίγρης, το κοράκι κι ο Θεός" ο Γιάννης Αγγελάκας.

Το βιβλίο προλόγισαν οι Μάριος Αμαξόπουλος, δικηγόρος, ο εκδότης Κώστας Δεσποινιάδης, και συγγραφέας και φυσικός Μάνος Μπουγιούκογλου. Επίσης έγινε παρουσίαση των δράσεων του συλλογικού στεκιού της ΑΠΑΝ και της Λαΐκής Βιβλιοθήκης, που διοργάνωσαν την εκδήλωση.

Παίρνοντας πρώτος τον λόγο, ο Μάνος Μπουγιούκογλου σημείωσε πως το βιβλίο δίνει στον αναγνώστη την ευκαιρία να πλάσει εκείνος την ιστορία. Τόνισε πως ο συγγραφέας ακολουθεί απλή γραφή και δημιουργεί ερωτήματα. "Ποιον Θεό εννοεί άραγε. Τον δικό μας, κάποιον άλλο ή μήπως τον από μηχανής θεό;"

"Είναι μια όμορφη επιβεβαίωση ενός στίχου που μας είπε ο Γιάννης με την παρέα του πριν 33 χρόνια... Ω είναι ωραία στον παράδεισο!" τόνισε.

Στη συνέχεια, το λόγο πήρε ο δικηγόρος Μάριος Αμαξόπουλος ο οποίος υπογράμμισε πως ο αρχικός τίτλος του βιβλίου ήταν "ο παράδεισος του συγγραφέα".

"Δεν είναι ακριβώς μυθιστόρημα δεν ακολουθεί με τίποτα την τυπική φόρμα ενός μυθιστορήματος. Είναι αντίθετο σε κάθε κανόνα συγγραφής ενός μυθιστορήματος. Είναι γεμάτο ποίηση αλλά δεν είναι ποίημα. Δεν είναι θεατρικό έργο αλλά θα μπορούσε να γίνει εξαιρετική παράσταση."

Περιέγραψε το βιβλίο ως ένα μεταμυθοπλαστικό δημιούργημα που στον πυρήνα του βρίσκεται η έννοια της δημιουργίας και της Δημιουργίας. 

"Εγώ τη βλέπω στο βιβλίο ως μια αλυσιδωτή διαδικασία: αρχικά ο πρώτος συγγραφέας, ο Γιάννης, που πλάθει τον πρώτο χαρακτήρα συγγραφέα του βιβλίου, ο οποίος φτιάχνει τον καθρέφτη του, έναν αντικατοπτρισμό έναν δεύτερο συγγραφέα. Οι δυο τους φτιάχνουν έναν θεό, δημιούργημα των χειρότερων του φόβων και ταπεινότερων ενστίκτων τους για να καταλήξει στον αρχικό δημιουργό του βιβλίου που είναι ο αναγνώστης, ο οποίος καλείται να σκηνοθετήσει τις εικόνες που λαμβάνει, παρόλο που απουσιάζει κάθε ίχνος περιγραφής. 

Καλείται να ταξιδέψει να ονειρευτεί να φανταστεί και να δημιουργήσει τον δικό του παράδεισο. Εξ ου και ο προσωρινός τίτλος. Ο παράδεισος του συγγραφέα είναι το μυαλό του. Το βιβλίο είναι σαφώς αλληγορικό έμμεσα αλλά βαθιά πολιτικό. Ο θεός που λειτουργεί ως εκδότης και θέλει να απολαμβάνει μόνο για τον εαυτό του τα δημιουργήματα των συγγραφέων του παραπέμποντας σε κάθε μορφή εξουσίας που κρατάει τα πάντα για τον εαυτό της. 

Είναι προσωπικό, εξομολογητικό έως και αυτοβιογραφικό σε ορισμένα σημεία, θεατρικό, ποιητικό, μοιάζει σαν το 'Περιμένοντας τον Γκοντό του Μπέκετ να συναντά τον Πόε, αν ήταν ταινία θα ήταν το "Μπάρτον Φινκ" των αδελφών Κοέν που συναντά τη "Ζωή του Μπράιαν" των Μόντι Πάιθον. Όλα αυτά με την ανατρεπτική γραφή του Γιάννη Αγγελάκα που καταλήγει σε ένα υπερρεαλιστικό φινάλε την αξία της ποίησης ως μόνη δύναμη που μπορεί να εξαφανίσει θεούς και να αλλάξει τον κόσμο. Πώς αλλιώς θα μπορούσε να τελειώσει το βιβλίο του ένας αληθινός ποιητής σαν το Γιάννη Αγγελάκα;

Με αυτό το βιβλίο θα τον γνωρίσετε καλύτερα ως καλλιτέχνη και ίσως τον αγαπήσετε και λίγο παραπάνω" κατέληξε.

Τέλος, τον λόγο πήρε ο Κώστας Δεσποινιάδης, από τις εκδόσεις "Πανοπτικόν" ο οποίος μίλησε για τον ποιητή Γιάννη Αγγελάκα. 

"Είναι ποιητής μεταμφιεσμένος σε ροκ καλλιτέχνη" είπε χαρακτηριστικά.

Μιλώντας για το βιβλίο, είπε πως σε αυτό περιγράφεται ένας παράδεισος των συγγραφέων που έχει φτιάξει ένας θεός. 

"Από τον παράδεισο του δημιουργού, καθόλου παραδόξως, οι ποιητές είναι αποκλεισμένοι. Το να γράφει κανείς ποιήματα ισοδυναμεί με αμάρτημα και η τιμωρία είναι πολύ σκληρή. Στον πυρήνα της ρομαντικής σκέψης κυριαρχεί μια νοσταλγία για κάτι που έχει χαθεί. Αναπολεί έναν κόσμο που έχει διαλυθεί από την καπιταλιστική επέλαση".

Τόνισε πως ρομαντισμός ήταν κίνημα διαμαρτυρίας στην πεζότητα του κέρδους.

"Ποια μπορεί να είναι η αντιπρόταση στο όλοι εναντίον όλων που προτάσσει η εποχή μας; μια κοινότητα σκεπτόμενων και δημιουργικών ανθρώπων ποιητών εν τη ευρεία έννοια μπορούν να είναι απάντηση. Πρόκειται για μια ποιητική εξέγερση με τη συνδρομή της οποίας έρχεται η κάθαρση. 'Ας είμαστε τουλάχιστον ελεύθεροι να φοβόμαστε' που γράφει ο καλλιτέχνης.

Σ' αυτόν τον πόλεμο ο Αγγελάκας διάλεξε στρατόπεδο και στάση ζωής. Τι χρειάζονται οι ποιητές σε μικρόψυχους καιρούς; Στο σκοτάδι της πιο βαθιάς νύχτας που έχουμε βρεθεί χρειαζόμαστε ποιητές σαν τον Γιάννη Αγγελάκα" κατέληξε.

Στη συνέχεια ο καλλιτέχνης συζήτησε με το κοινό και υπέγραψε βιβλία.

Παίρνοντας τον λόγο εξέφρασε τη χαρά του που παρουσίασε το βιβλίο του στην γειτονιά που μεγάλωσε τονίζοντας πως "πρόκειται για τον πιο ωραίο χώρο που έγινε ποτέ παρουσίαση βιβλίου".

Ο ίδιος, μιλώντας για τη Νεάπολη, είπε πως νιώθει "γεμάτος" που βρέθηκε στην παιδική του γειτονιά. "Άκουγα τα παιδιά να μιλάνε και να κάνουν φασαρία παίζοντας και σκέφτηκε πως τη δεκαετία του '60 θα μπουν σ' αυτά τα παιδιά και θα ήταν οι μεγάλοι που μας πήραν".

Στη συνέχεια πρόσθεσε: "Μεγάλωσα σε μια συνοικία που ήταν ένα όνειρο, οι γειτονιές οι αλάνες χωρίς φασαρία και αυτοκίνητα. Υπήρχε μια αίσθηση ελευθερίας εκπληκτική. Σήμερα βλέπω μια Νεάπολη γεμάτη μπετόν. Καμία σχέση , δε με ενοχλεί, με πονάει. Ο κόσμος γίνεται όλο και πιο ασφυκτικός. Ο καθένας είναι μόνος του σε σχέση με τη δεκαετία του '60. Ήμασταν φτωχοί αλλά χαρούμενοι. Είχα δέκα μαμάδες δέκα αδερφές στη γειτονιά".

Σε ό,τι αφορά στο μέλλον ο καλλιτέχνης δήλωσε απαισιόδοξος. "Είναι μεγάλη δυστυχία ο ατομικισμός προς τον οποίο οδεύουμε. Υπάρχουν όμως χαραμάδες ελπίδας. Πάντα θα υπάρχουν οι τρελοί. Και όπως είπαν, ο κόσμος προχωράει από τους τρελούς. Υπάρχουν παιδιά που κρατούν τη φλόγα ζωντανή σε ένα απαισιόδοξο μέλλον. Μπορεί με αυτούς κάποια στιγμή να καταφέρουμε να κάνουμε κάτι πιο ουσιαστικό σαν ανθρωπότητα από το να χάνουμε τον χρόνο μας. Υπάρχει ζωντανή τέχνη και θα υπάρχει πάντα" κατέληξε ο καλλιτέχνης. 

Πρόκειται για το δεύτερο βιβλίο του Γιάννη Αγγελάκα από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Το πρώτο ήταν "Ο μεγάλος μαθητής και ο μικρός δάσκαλος" και κυκλοφόρησε το 2019. Το εξώφυλλο έχει επιμεληθεί ο Γιώργος Κόφτης. 

Για το είδος του βιβλίου του ο Γιάννης Αγγελάκας είπε πως δεν είχε καμία πρόθεση να κατατάξει κάπου το βιβλίο του. "Δεν έφτιαχνα ούτε μυθιστόρημα ούτε ποίημα. Έπρεπε απλά να το κάνω".