Πόσο διαρκούν οι παιδικές ασθένειες; Εξ όσων ενθυμούμαι, δεν χρειάζονται περισσότερες από τρεις, τέσσερις μέρες για να αποτελέσουν παρελθόν. Ωστόσο, οι “παιδικές ασθένειες” του μετρό φαίνονται πολύ ανθεκτικές αφού έχουμε μπει στο δεύτερο μήνα λειτουργίας του κι αυτές εκεί, επιμένουν. Πολλά από τα εκδοτήρια εξακολουθούν να παραμένουν καθημερινά εκτός λειτουργίας, ενώ προβλήματα υπάρχουν με κάποιες από τις κυλιόμενες σκάλες. Μία συγκεκριμένη, μάλιστα, στον τερματικό σταθμό της Νέας Ελβετίας δεν την έχω πετύχει ποτέ σε λειτουργία. Προφανώς τα συνεργεία τα οποία διαθέτει η ΤΗΕΜΑ δεν έχουν την ετοιμότητα (ή μήπως την ικανότητα;) να ανταποκριθούν με επάρκεια στην αποκατάσταση αυτού του είδους των προβλημάτων.

Όσον αφορά τη δυνατότητα να πληρώνουμε με τραπεζική κάρτα στα εκδοτήρια, αυτό πληροφορούμαι ότι θα καταστεί επιτέλους, εφικτό εντός του Ιανουαρίου. Η καθυστέρηση είναι αδικαιολόγητη. Η πληρωμή μέσω κάρτας θα έπρεπε να λειτουργεί από την πρώτη στιγμή, αλλά κάποιοι δεν φρόντισαν να ολοκληρώσουν εγκαίρως τις σχετικές διαδικασίες με τις τράπεζες κ.λπ. Εν πάση περιπτώσει, μόλις αρχίσει να λειτουργεί, θα παράσχει μεγάλη διευκόλυνση στους επιβάτες, τους οποίους βλέπω καθημερινά να ψάχνουν κέρματα στις τσέπες τους.

Όμως δεν είναι μόνο τα εκδοτήρια του μετρό που αντιμετωπίζουν προβλήματα. Ανάλογη κατάσταση επικρατεί και με τα μηχανήματα αυτόματης πληρωμής στο υπαίθριο πάρκινγκ της ΔΕΘ. Κι εκεί βλέπεις κολλημένα χαρτάκια που ενημερώνουν ότι η πληρωμή με κάρτα δεν λειτουργεί, ή ότι το μηχάνημα δεν δέχεται χαρτονόμισμα, παρά μόνο κέρματα. Προχθές αργά το βράδυ ήταν αρκετοί αυτοί που εγκλωβίστηκαν στο πάρκινγκ καθώς δεν είχαν πάνω τους κέρματα και έψαχναν ο ένας από τον άλλον. Φαίνεται πως μερικές “παιδικές ασθένειες” είναι εξαιρετικά μεταδοτικές.

Επανέρχομαι στο μετρό με αφορμή κάποια στοιχεία που ανακοινώθηκαν την περασμένη Δευτέρα στο πλαίσιο της νέας σύσκεψης του Συντονιστικού για το Flyover. Ειπώθηκε, συγκεκριμένα, ότι τον πρώτο μήνα λειτουργίας του το μετρό μετέφερε περίπου ένα εκατομμύριο επιβάτες. Η απορία μου είναι πώς ακριβώς προκύπτει αυτό το νούμερο, αφού κάθε σαββατοκύριακο οι μετακινήσεις είναι δωρεάν. Προφανώς πρόκειται για μια κατά προσέγγιση εκτίμηση, με βάση τον πραγματικό αριθμό των εισιτηρίων ο οποίος, όμως, δεν ανακοινώθηκε. Είναι κάτι ανάλογο με αυτό που γίνεται στις δημοσκοπήσεις με τη λεγόμενη μέθοδο της αναγωγής των αναποφάσιστων.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, το ένα εκατομμύριο σε ένα μήνα δεν είναι για να πανηγυρίζει κανείς. Πρόκειται, δηλαδή, για κοντά 33.000 ημερησίως, όταν η μεταφορική ικανότητα του μετρό είναι ως και 250.000 επιβάτες την ημέρα. Αν, μάλιστα, συνυπολογίσει κανείς ότι οι καθημερινές μετακινήσεις στη Θεσσαλονίκη είναι περί το μισό εκατομμύριο, τότε το ποσοστό των μετακινούμενων που χρησιμοποιεί το μετρό είναι μονοψήφιο. Βεβαίως, είναι πολύ νωρίς για οριστικά συμπεράσματα. Αυτά θα βγουν μετά τουλάχιστον έξι μήνες όταν το μετρό θα έχει ενσωματωθεί πλήρως στην καθημερινή λειτουργία της πόλης. Γι' αυτό και, καλό είναι, έως τότε να πάψουν αυτά τα πυροτεχνήματα γιατί δεν εξυπηρετούν σε τίποτε. Απλώς εντυπωσιάζουν κάποιους οι οποίοι δεν έχουν συνολική εικόνα των πάσης φύσεως μετακινήσεων στο πολεοδομικό συγκρότημα.

Το ίδιο ισχύει και για τις ωφέλειες που έχει το μετρό στο κυκλοφοριακό. Οι πρώτες εκτιμήσεις του Ινστιτούτου Μεταφορών, οι οποίες πάντως είναι ακριβείς, σε αντίθεση με τα “περίπου” του αριθμού των επιβατών, θέλουν να έχει μειωθεί κατά περίπου 15.000 ο αριθμός των ΙΧ που εισέρχονται στο κέντρο. Όμως κι εδώ θα πρέπει να περιμένουμε μερικούς μήνες ώστε να διαπιστωθεί ποιο είναι το πραγματικό όφελος. Και φυσικά, οριστική εικόνα θα έχουμε κατά την άνοιξη του 2026 όταν θα έχει μπει για τα καλά στη ζωή της πόλης και η γραμμή επέκτασης προς Καλαμαριά.