Θεσσαλονίκη: Οι ταχύτητες των αστικών λεωφορείων, το παραμύθι του Μυλόπουλου, η απρέπεια της Χαλκιά και το “περίμενε” στο Ιπποκράτειο. Γράφει ο Σαλονικιός
28/09/2024 08:00
28/09/2024 08:00
Ενδιαφέροντα τα στοιχεία τα οποία έδωσε χθες στη δημοσιότητα ο ΟΑΣΘ, από τα οποία προκύπτει ότι σε ορισμένες βασικές οδικές αρτηρίες της Θεσσαλονίκης η μέση ταχύτητα των αστικών λεωφορείων παρουσίασε αύξηση κατά το πρώτο εξάμηνο του 2024 σε σχέση με το αντίστοιχο του 2023. Ειδικότερα, η μέση ταχύτητα αυξήθηκε από περίπου 3,5% έως και 5,5% στο διάστημα από τις 7 το πρωί ως τις 10 το βράδυ, στις οδούς Εθνικής Αντιστάσεως, Βασ. Όλγας, Βασ. Γεωργίου, Τσιμισκή και Κ. Καραμανλή (Νέα Εγνατία). Σε κάποια χρονικά διαστήματα στη διάρκεια της μέρας η αύξηση της ταχύτητας είναι μεγαλύτερη, όπως επίσης και η αύξηση της ελάχιστης ταχύτητας.
Η βελτίωση αυτή αποδίδεται στην εντατικοποίηση της αστυνόμευσης που παρατηρήθηκε σε αυτούς τους δρόμους, μετά την έναρξη των εργασιών για το flayover. Αυτό το διαπιστώνει ο καθένας και η καθεμιά που μετακινούνται στην πόλη. Όπου υπάρχει τροχονομικός έλεγχος η κίνηση εντός πόλης είναι σε ικανοποιητικά επίπεδα. Το ζήτημα είναι τι γίνεται στους δρόμους όπου δεν εμφανίζεται ποτέ ή εμφανίζεται σπανίως τροχονόμος, όπως για παράδειγμα στην Μητροπόλεως στην οποία η διπλοστάθμευση έχει γίνει καθεστώς και για την οποία ο ΟΑΣΘ δεν έδωσε στοιχεία, δεν θα είχε και νόημα άλλωστε. Παρόμοια προβλήματα υπάρχουν και στις εισόδους της Θεσσαλονίκης, κυρίως στη δυτική είσοδο, όπου σε συγκεκριμένες ώρες η κατάσταση είναι ανυπόφορη. Για δε την περιφερειακή, ας μην το συζητήσουμε καλύτερα. Εκεί το παίζεις κορώνα γράμματα. Μπαίνεις και δεν ξέρεις πόση ώρα θα χρειαστεί για να βγεις.
Πουλούσε παραμύθι
Μένω στις συγκοινωνίες και περνώ στο μετρό. Τις τελευταίες ημέρες με αλλεπάλληλες δηλώσεις του ο Γιάννης Μυλόπουλος, επικεφαλής σήμερα της παράταξης “Αλλαγή για την Περιφέρεια” και πρώην πρόεδρος στην Αττικό Μετρό Α.Ε. εκφράζει την έντονη ανησυχία του για την ασφάλεια των δρομολογίων του μετρό εάν αυτό ξεκινήσει τη λειτουργία του στις 30 Νοεμβρίου, όπως έχει ήδη ανακοινωθεί. Οι ανησυχίες του Μυλόπουλου εδράζονται στο ότι, σύμφωνα με τον ίδιο, απαιτείται να προηγηθεί 18μηνη περίοδος δοκιμαστικής λειτουργίας πριν ανεβούν στο μετρό οι πρώτοι επιβάτες. Αναφέρεται, μάλιστα και σε “υφέρπουσες φήμες” όπως είπε, σύμφωνα με τις οποίες το 18μηνο θα συμπληρωθεί μετά τις 30 Νοεμβρίου, κατά τις νυχτερινές ώρες όταν δεν θα λειτουργεί το μετρό με επιβάτες.
Στις ανησυχίες του Μυλόπουλου απάντησε χθες ο διευθύνων σύμβουλος της Ελληνικό Μετρό Α.Ε. (πρώην Αττικό Μετρό) Νίκος Κουρέτας. Είπε ότι δεν υπάρχει πρόβλεψη για 18μηνη δοκιμαστική λειτουργία. Ανέφερε πως τα δοκιμαστικά δρομολόγια από την κοινοπραξία ΤΗΕΜΑ που αναλαμβάνει τη λειτουργία του μετρό ξεκίνησαν στις 4 Οκτωβρίου 2023 και θα συμπληρώσουν ως τις 30 Νοεμβρίου περίπου 14 μήνες. Σημειώνω ότι πριν από την έναρξη της λειτουργίας του μετρό αναμένονται οι πιστοποιήσεις ασφαλείας από διεθνή οίκο ο οποίος θα επιλεγεί έπειτα από διαγωνιστική διαδικασία που βρίσκεται σε εξέλιξη. Θέλω να πιστεύω ότι το πιστοποιητικό ασφαλούς λειτουργίας δεν θα εκδοθεί χωρίς εξονυχιστικούς ελέγχους.
Θέλω όμως να σημειώσω και κάτι ακόμη. Ως την τελευταία στιγμή που έφυγε από πρόεδρος της Αττικό Μετρό, τον Σεπτέμβριο του 2019, αλλά και μετέπειτα, ο Μυλόπουλος ισχυριζόταν ότι αν παρέμενε στη θέση του, μαζί φυσικά και με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, το μετρό θα λειτουργούσε το 2020. Ωστόσο, τον Σεπτέμβριο του 2019 ο σταθμός Βενιζέλου δεν είχε ξεκινήσει να κατασκευάζεται, πέρα από κάποια φρεάτια και φυσικά δεν είχαν ξεκινήσει ούτε καν οι δοκιμαστικές διαδρομές, πόσο μάλλον τα δοκιμαστικά δρομολόγια που, σύμφωνα με τον ίδιο απαιτούσαν τουλάχιστον 18 μήνες. Συνεπώς, πολύ απλά, ο Μυλόπουλος πουλούσε παραμύθι και τώρα το παραδέχεται.
Απρέπεια
Συνήλθε προχθές το δημοτικό συμβούλιο του δήμου Κασσάνδρας σε τακτική συνεδρίαση. Θέλησε να παραστεί σε αυτό και ο πατέρας του 19χρονου ο οποίος έχασε τη ζωή του τον περασμένο Αύγουστο σε εκείνο το μοιραίο λούνα πάρκ, στο Πευκοχώρι της Χαλκιδικής. Πήγε για να εκφράσει το θυμό, και γιατί όχι, και την οργή του, αλλά και για να ζητήσει εξηγήσεις από τη δήμαρχο για ποιους λόγους δεν σφράγισε εγκαίρως το λούνα παρκ, παρά το έκανε μετά το δυστύχημα, όταν πλέον ήταν πολύ αργά. Όμως η δήμαρχος Αναστασία Χαλκιά και η αρμόδια αντιδήμαρχος Γερακίνα Μπενίσκη στην οποία, όπως υποστηρίζει η Χαλκιά είχε εκχωρήσει τη σχετική αρμοδιότητα, απουσίαζαν. Δεν βρήκαν το θάρρος να αντικρίσουν τον πατέρα του 19χρονου.
Η στάση αυτή, πέρα από δειλία, αποτελεί και ασέβεια απέναντι σε έναν άνθρωπο ο οποίος έχει χάσει τον κόσμο κάτω από τα πόδια του. Ο οποίος δικαιούται μία εξήγηση. «Πήρα νεκρό το παιδί μου. Το πήρα κομμάτια. Οι υπεύθυνοι είναι όλοι εξαφανισμένοι. Για πιο λόγο ο δήμος δεν εφάρμοσε την διαδικασία; Κανένας δεν πήρε απόφαση να πάει στον εισαγγελέα τον επιχειρηματία”, ξέσπασε προς τα παρόντα μέλη του δημοτικού συμβουλίου.
Υπενθυμίζω ότι ο έλεγχος της αστυνομίας στο λούνα παρκ έγινε στις 9 Ιουλίου. Το έγγραφο της αστυνομίας το οποίο εστάλη στο δήμο και στο οποίο αναφερόταν ότι η επιχείρηση δεν διαθέτει άδεια λειτουργίας και πιστοποιητικά ασφαλείας πρωτοκολλήθηκε στις 12 Ιουλίου 2024. Το δυστύχημα που στοίχισε τη ζωή στον 19χρονο συνέβη στις 19 Αυγούστου και ο δήμος σφράγισε το λούνα παρκ δύο μέρες αργότερα. Και μόνο αυτή η ακολουθία των γεγονότων θα έπρεπε να οδηγήσει τη δήμαρχο και την αντιδήμαρχο σε παραίτηση. Για λόγους ευθυξίας. Αλλά αυτές κρύφτηκαν. Πως να αντικρίσουν τον μοιραίο πατέρα και τι να του πουν; Πως να δικαιολογήσουν την εγκληματική τους αδράνεια; Όταν, λοιπόν, δεν έχεις το ανάστημα να αναλάβεις τις πολιτικές ευθύνες σου (τις ενδεχόμενες ποινικές θα τις διερευνήσει η Δικαιοσύνη) και κρύβεσαι, είναι προτιμότερο να παραιτείσαι.
Μετά δέκα χρόνια
Άκουσα προ ημερών τις νέες διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης, αυτή τη φορά δια στόματος του υφυπουργού Υποδομών Νίκου Ταχιάου, ότι οσονούπω ξεκινά η κατασκευή των 17 σχολείων στην Κεντρική Μακεδονία τα οποία πρόκειται να γίνουν μέσω ΣΔΙΤ. Δεν θυμάμαι πόσες φορές, πόσα αρμόδια κυβερνητικά χείλη έδωσαν τα τελευταία χρόνια την ίδια διαβεβαίωση. Η αλήθεια είναι ότι αυτή τη φορά ο Ταχιάος είναι πολύ πιθανό να επαληθευτεί καθώς, πράγματι, επίκειται η υπογραφή της σύμβασης και το έργο θα ξεκινήσει σύντομα. Θυμίζω μόνο ότι η μελέτη γι' αυτά τα σχολεία έγινε πριν από κάμποσα χρόνια. Ο διαγωνισμός ξεκίνησε τον Μάιο του 2021 και τρεισήμισι χρόνια μετά, δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη.
Όμως, άλλο είναι το θέμα το οποίο θέλω να θίξω. Όταν ένα έργο, όπως αυτό της κατασκευής σχολείων, έχει σχεδιαστεί με δεδομένα προ δεκαετίας, κατά πόσο μπορεί ανταποκρίνεται στις σημερινές, πολλώ δεν μάλλον στις μελλοντικές ανάγκες; Για παράδειγμα, στο δήμο Πυλαίας Χορτιάτη προβλέπεται να κατασκευαστούν τρία από τα 17 σχολεία, γυμνάσιο και λύκειο στην Πυλαία και δημοτικό στο Πανόραμα. Προφανώς, όταν ο δήμος υπέβαλε το σχετικό αίτημα το έκανε με βάση τον τότε μαθητικό πληθυσμό.
Όμως, πόσο έχει μειωθεί ο αριθμός των μαθητών από τότε; Κι αυτό αφορά πιθανότατα και άλλους δήμους. Αντιθέτως, σε κάποιες άλλες περιοχές στις οποίες παρατηρείται σημαντική πληθυσμιακή αύξηση, όπως για παράδειγμα ο Εύοσμος, οι ανάγκες σε καινούργια σχολεία είναι σήμερα μεγαλύτερες. Το ίδιο ισχύει και για τη Θέρμη, όπου τα τελευταία χρόνια στην περιοχή της επέκτασης κατασκευάζεται μια καινούργια πόλη. Συμπερασματικά, λοιπόν, όταν μεταξύ του σχεδιασμού και της υλοποίησης των έργων, μεσολαβούν περισσότερα από δέκα χρόνια, τα έργα αυτά καθίστανται σε ένα μέρος τους ανεπίκαιρα, δηλαδή αχρείαστα.
Η κλήση στο πουθενά
Είμαι βέβαιος ότι πολλοί από σας θα έχετε ανάλογη εμπειρία. Να προσπαθείτε να βρείτε έναν υπεύθυνο σε μια υπηρεσία για να συνεννοηθείτε και να μην μπορείτε να βγάλετε άκρη. Να είσαι υποχρεωμένος να “συνομιλείς” με αυτόματο τηλεφωνητή, ο οποίος να σε παραπέμπει από κουμπάκι σε κουμπάκι, κι αφού τελειώσει η περιήγηση, να έχεις την υπομονή να περιμένεις για ώρα τη σειρά σου, έχοντας μονίμως στο αυτί σου εκείνο το “η κλήση σας είναι σε αναμονή”. Όταν, δε, η κλήση γίνεται προς νοσοκομείο, τότε η υπομονή εξαντλείται ταχύτερα.
Αφορμή για το σχόλιο είναι χθεσινή απόπειρα για ραντεβού στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο. Ο αριθμός που δίνεται από την ιστοσελίδα του Ιπποκρατείου είναι 2310 892500. Τον καλείς, ακούς τα διάφορα εισαγωγικά και στο τέλος το μήνυμα “η κλήση σας είναι σε αναμονή”. Αναμένεις, αναμένεις, περνά το μισάωρο, αναμένεις ξανά και κάπου εκεί γύρω στα σαρανταπέντε λεπτά η γραμμή πέφτει. Λογικό. Αυτή έχει μικρότερη υπομονή από τη δική σου. Τι λέει επί όλων αυτών ο διοικητής του νοσοκομείου Νίκος Αντωνάκης;
Ενδιαφέροντα τα στοιχεία τα οποία έδωσε χθες στη δημοσιότητα ο ΟΑΣΘ, από τα οποία προκύπτει ότι σε ορισμένες βασικές οδικές αρτηρίες της Θεσσαλονίκης η μέση ταχύτητα των αστικών λεωφορείων παρουσίασε αύξηση κατά το πρώτο εξάμηνο του 2024 σε σχέση με το αντίστοιχο του 2023. Ειδικότερα, η μέση ταχύτητα αυξήθηκε από περίπου 3,5% έως και 5,5% στο διάστημα από τις 7 το πρωί ως τις 10 το βράδυ, στις οδούς Εθνικής Αντιστάσεως, Βασ. Όλγας, Βασ. Γεωργίου, Τσιμισκή και Κ. Καραμανλή (Νέα Εγνατία). Σε κάποια χρονικά διαστήματα στη διάρκεια της μέρας η αύξηση της ταχύτητας είναι μεγαλύτερη, όπως επίσης και η αύξηση της ελάχιστης ταχύτητας.
Η βελτίωση αυτή αποδίδεται στην εντατικοποίηση της αστυνόμευσης που παρατηρήθηκε σε αυτούς τους δρόμους, μετά την έναρξη των εργασιών για το flayover. Αυτό το διαπιστώνει ο καθένας και η καθεμιά που μετακινούνται στην πόλη. Όπου υπάρχει τροχονομικός έλεγχος η κίνηση εντός πόλης είναι σε ικανοποιητικά επίπεδα. Το ζήτημα είναι τι γίνεται στους δρόμους όπου δεν εμφανίζεται ποτέ ή εμφανίζεται σπανίως τροχονόμος, όπως για παράδειγμα στην Μητροπόλεως στην οποία η διπλοστάθμευση έχει γίνει καθεστώς και για την οποία ο ΟΑΣΘ δεν έδωσε στοιχεία, δεν θα είχε και νόημα άλλωστε. Παρόμοια προβλήματα υπάρχουν και στις εισόδους της Θεσσαλονίκης, κυρίως στη δυτική είσοδο, όπου σε συγκεκριμένες ώρες η κατάσταση είναι ανυπόφορη. Για δε την περιφερειακή, ας μην το συζητήσουμε καλύτερα. Εκεί το παίζεις κορώνα γράμματα. Μπαίνεις και δεν ξέρεις πόση ώρα θα χρειαστεί για να βγεις.
Πουλούσε παραμύθι
Μένω στις συγκοινωνίες και περνώ στο μετρό. Τις τελευταίες ημέρες με αλλεπάλληλες δηλώσεις του ο Γιάννης Μυλόπουλος, επικεφαλής σήμερα της παράταξης “Αλλαγή για την Περιφέρεια” και πρώην πρόεδρος στην Αττικό Μετρό Α.Ε. εκφράζει την έντονη ανησυχία του για την ασφάλεια των δρομολογίων του μετρό εάν αυτό ξεκινήσει τη λειτουργία του στις 30 Νοεμβρίου, όπως έχει ήδη ανακοινωθεί. Οι ανησυχίες του Μυλόπουλου εδράζονται στο ότι, σύμφωνα με τον ίδιο, απαιτείται να προηγηθεί 18μηνη περίοδος δοκιμαστικής λειτουργίας πριν ανεβούν στο μετρό οι πρώτοι επιβάτες. Αναφέρεται, μάλιστα και σε “υφέρπουσες φήμες” όπως είπε, σύμφωνα με τις οποίες το 18μηνο θα συμπληρωθεί μετά τις 30 Νοεμβρίου, κατά τις νυχτερινές ώρες όταν δεν θα λειτουργεί το μετρό με επιβάτες.
Στις ανησυχίες του Μυλόπουλου απάντησε χθες ο διευθύνων σύμβουλος της Ελληνικό Μετρό Α.Ε. (πρώην Αττικό Μετρό) Νίκος Κουρέτας. Είπε ότι δεν υπάρχει πρόβλεψη για 18μηνη δοκιμαστική λειτουργία. Ανέφερε πως τα δοκιμαστικά δρομολόγια από την κοινοπραξία ΤΗΕΜΑ που αναλαμβάνει τη λειτουργία του μετρό ξεκίνησαν στις 4 Οκτωβρίου 2023 και θα συμπληρώσουν ως τις 30 Νοεμβρίου περίπου 14 μήνες. Σημειώνω ότι πριν από την έναρξη της λειτουργίας του μετρό αναμένονται οι πιστοποιήσεις ασφαλείας από διεθνή οίκο ο οποίος θα επιλεγεί έπειτα από διαγωνιστική διαδικασία που βρίσκεται σε εξέλιξη. Θέλω να πιστεύω ότι το πιστοποιητικό ασφαλούς λειτουργίας δεν θα εκδοθεί χωρίς εξονυχιστικούς ελέγχους.
Θέλω όμως να σημειώσω και κάτι ακόμη. Ως την τελευταία στιγμή που έφυγε από πρόεδρος της Αττικό Μετρό, τον Σεπτέμβριο του 2019, αλλά και μετέπειτα, ο Μυλόπουλος ισχυριζόταν ότι αν παρέμενε στη θέση του, μαζί φυσικά και με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, το μετρό θα λειτουργούσε το 2020. Ωστόσο, τον Σεπτέμβριο του 2019 ο σταθμός Βενιζέλου δεν είχε ξεκινήσει να κατασκευάζεται, πέρα από κάποια φρεάτια και φυσικά δεν είχαν ξεκινήσει ούτε καν οι δοκιμαστικές διαδρομές, πόσο μάλλον τα δοκιμαστικά δρομολόγια που, σύμφωνα με τον ίδιο απαιτούσαν τουλάχιστον 18 μήνες. Συνεπώς, πολύ απλά, ο Μυλόπουλος πουλούσε παραμύθι και τώρα το παραδέχεται.
Απρέπεια
Συνήλθε προχθές το δημοτικό συμβούλιο του δήμου Κασσάνδρας σε τακτική συνεδρίαση. Θέλησε να παραστεί σε αυτό και ο πατέρας του 19χρονου ο οποίος έχασε τη ζωή του τον περασμένο Αύγουστο σε εκείνο το μοιραίο λούνα πάρκ, στο Πευκοχώρι της Χαλκιδικής. Πήγε για να εκφράσει το θυμό, και γιατί όχι, και την οργή του, αλλά και για να ζητήσει εξηγήσεις από τη δήμαρχο για ποιους λόγους δεν σφράγισε εγκαίρως το λούνα παρκ, παρά το έκανε μετά το δυστύχημα, όταν πλέον ήταν πολύ αργά. Όμως η δήμαρχος Αναστασία Χαλκιά και η αρμόδια αντιδήμαρχος Γερακίνα Μπενίσκη στην οποία, όπως υποστηρίζει η Χαλκιά είχε εκχωρήσει τη σχετική αρμοδιότητα, απουσίαζαν. Δεν βρήκαν το θάρρος να αντικρίσουν τον πατέρα του 19χρονου.
Η στάση αυτή, πέρα από δειλία, αποτελεί και ασέβεια απέναντι σε έναν άνθρωπο ο οποίος έχει χάσει τον κόσμο κάτω από τα πόδια του. Ο οποίος δικαιούται μία εξήγηση. «Πήρα νεκρό το παιδί μου. Το πήρα κομμάτια. Οι υπεύθυνοι είναι όλοι εξαφανισμένοι. Για πιο λόγο ο δήμος δεν εφάρμοσε την διαδικασία; Κανένας δεν πήρε απόφαση να πάει στον εισαγγελέα τον επιχειρηματία”, ξέσπασε προς τα παρόντα μέλη του δημοτικού συμβουλίου.
Υπενθυμίζω ότι ο έλεγχος της αστυνομίας στο λούνα παρκ έγινε στις 9 Ιουλίου. Το έγγραφο της αστυνομίας το οποίο εστάλη στο δήμο και στο οποίο αναφερόταν ότι η επιχείρηση δεν διαθέτει άδεια λειτουργίας και πιστοποιητικά ασφαλείας πρωτοκολλήθηκε στις 12 Ιουλίου 2024. Το δυστύχημα που στοίχισε τη ζωή στον 19χρονο συνέβη στις 19 Αυγούστου και ο δήμος σφράγισε το λούνα παρκ δύο μέρες αργότερα. Και μόνο αυτή η ακολουθία των γεγονότων θα έπρεπε να οδηγήσει τη δήμαρχο και την αντιδήμαρχο σε παραίτηση. Για λόγους ευθυξίας. Αλλά αυτές κρύφτηκαν. Πως να αντικρίσουν τον μοιραίο πατέρα και τι να του πουν; Πως να δικαιολογήσουν την εγκληματική τους αδράνεια; Όταν, λοιπόν, δεν έχεις το ανάστημα να αναλάβεις τις πολιτικές ευθύνες σου (τις ενδεχόμενες ποινικές θα τις διερευνήσει η Δικαιοσύνη) και κρύβεσαι, είναι προτιμότερο να παραιτείσαι.
Μετά δέκα χρόνια
Άκουσα προ ημερών τις νέες διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης, αυτή τη φορά δια στόματος του υφυπουργού Υποδομών Νίκου Ταχιάου, ότι οσονούπω ξεκινά η κατασκευή των 17 σχολείων στην Κεντρική Μακεδονία τα οποία πρόκειται να γίνουν μέσω ΣΔΙΤ. Δεν θυμάμαι πόσες φορές, πόσα αρμόδια κυβερνητικά χείλη έδωσαν τα τελευταία χρόνια την ίδια διαβεβαίωση. Η αλήθεια είναι ότι αυτή τη φορά ο Ταχιάος είναι πολύ πιθανό να επαληθευτεί καθώς, πράγματι, επίκειται η υπογραφή της σύμβασης και το έργο θα ξεκινήσει σύντομα. Θυμίζω μόνο ότι η μελέτη γι' αυτά τα σχολεία έγινε πριν από κάμποσα χρόνια. Ο διαγωνισμός ξεκίνησε τον Μάιο του 2021 και τρεισήμισι χρόνια μετά, δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη.
Όμως, άλλο είναι το θέμα το οποίο θέλω να θίξω. Όταν ένα έργο, όπως αυτό της κατασκευής σχολείων, έχει σχεδιαστεί με δεδομένα προ δεκαετίας, κατά πόσο μπορεί ανταποκρίνεται στις σημερινές, πολλώ δεν μάλλον στις μελλοντικές ανάγκες; Για παράδειγμα, στο δήμο Πυλαίας Χορτιάτη προβλέπεται να κατασκευαστούν τρία από τα 17 σχολεία, γυμνάσιο και λύκειο στην Πυλαία και δημοτικό στο Πανόραμα. Προφανώς, όταν ο δήμος υπέβαλε το σχετικό αίτημα το έκανε με βάση τον τότε μαθητικό πληθυσμό.
Όμως, πόσο έχει μειωθεί ο αριθμός των μαθητών από τότε; Κι αυτό αφορά πιθανότατα και άλλους δήμους. Αντιθέτως, σε κάποιες άλλες περιοχές στις οποίες παρατηρείται σημαντική πληθυσμιακή αύξηση, όπως για παράδειγμα ο Εύοσμος, οι ανάγκες σε καινούργια σχολεία είναι σήμερα μεγαλύτερες. Το ίδιο ισχύει και για τη Θέρμη, όπου τα τελευταία χρόνια στην περιοχή της επέκτασης κατασκευάζεται μια καινούργια πόλη. Συμπερασματικά, λοιπόν, όταν μεταξύ του σχεδιασμού και της υλοποίησης των έργων, μεσολαβούν περισσότερα από δέκα χρόνια, τα έργα αυτά καθίστανται σε ένα μέρος τους ανεπίκαιρα, δηλαδή αχρείαστα.
Η κλήση στο πουθενά
Είμαι βέβαιος ότι πολλοί από σας θα έχετε ανάλογη εμπειρία. Να προσπαθείτε να βρείτε έναν υπεύθυνο σε μια υπηρεσία για να συνεννοηθείτε και να μην μπορείτε να βγάλετε άκρη. Να είσαι υποχρεωμένος να “συνομιλείς” με αυτόματο τηλεφωνητή, ο οποίος να σε παραπέμπει από κουμπάκι σε κουμπάκι, κι αφού τελειώσει η περιήγηση, να έχεις την υπομονή να περιμένεις για ώρα τη σειρά σου, έχοντας μονίμως στο αυτί σου εκείνο το “η κλήση σας είναι σε αναμονή”. Όταν, δε, η κλήση γίνεται προς νοσοκομείο, τότε η υπομονή εξαντλείται ταχύτερα.
Αφορμή για το σχόλιο είναι χθεσινή απόπειρα για ραντεβού στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο. Ο αριθμός που δίνεται από την ιστοσελίδα του Ιπποκρατείου είναι 2310 892500. Τον καλείς, ακούς τα διάφορα εισαγωγικά και στο τέλος το μήνυμα “η κλήση σας είναι σε αναμονή”. Αναμένεις, αναμένεις, περνά το μισάωρο, αναμένεις ξανά και κάπου εκεί γύρω στα σαρανταπέντε λεπτά η γραμμή πέφτει. Λογικό. Αυτή έχει μικρότερη υπομονή από τη δική σου. Τι λέει επί όλων αυτών ο διοικητής του νοσοκομείου Νίκος Αντωνάκης;
ΣΧΟΛΙΑ