Ούτε ασφυκτικά μέτρα τάξης, ούτε δακρυγόνα, ούτε ένα χαρτάκι μέσα στο γήπεδο. Η εικόνα των φιλάθλων του Άρη και του Ηρακλή το βράδυ της Τετάρτης στο κλειστό γήπεδο της Μίκρας αποτελεί αποθέωση του φιλάθλου πνεύματος και κάνει μία ολόκληρη κοινωνία, ημών και υμών συμπεριλαμβανομένων, να κοκκινίσει από την ντροπή της. Ο χουλιγκανισμός πατάσσεται μόνο όταν το θέλουμε.

Από τη στιγμή που οριστικοποιήθηκε ότι ο Άρης και ο Ηρακλής θα διεκδικούσαν σε έναν αγώνα μπαράζ την άνοδο στην Α1 μπάσκετ γυναικών, οι οργανωμένοι οπαδοί των δύο ομάδων έπιασαν δουλειά. Επικοινώνησαν, συνεννοήθηκαν και όλα κύλησαν στην εντέλεια. Καθένας βρέθηκε εκεί που προβλεπόταν, τα συνθήματα έδιναν και έπαιρναν, το ίδιο και η καζούρα. Κάπου στη μέση, αστυνομικοί ήταν έτοιμοι να σταυροκοπηθούν με αυτό που έβλεπαν.

Και όταν το ματς μπήκε στο 19ο λεπτό, οι φίλοι του Άρη φώναξαν από το πέταλό τους σύνθημα για τον αδικοχαμένο Άλκη Καμπανό. Στο απέναντι πέταλο, αυτό των οπαδών του Ηρακλή, απόλυτη σιωπή για ένα λεπτό σε ένδειξη σεβασμού.

Το τέλος του αγώνα βρήκε νικητή τον Ηρακλή και θριαμβευτή τον πολιτισμό που μας απέμεινε. Και οι δύο χειροκροτήθηκαν και είναι βέβαιο ότι κάποιοι οπαδοί των ομάδων δεν είχαν ξαναζήσει παρόμοιο σκηνικό, που κάποτε ήταν για όλους μας μία καθημερινότητα.