Μονόλογοι
Θεσσαλονίκη: Το γρουσούζικο χρίσμα, ο επόμενος πρόεδρος της ΚΕΔΕ, ο στοιχηματζής και οι δικαιολογίες των ηττημένων. Γράφει ο Σαλονικιός
17/10/2023 11:22
«Συγχαίρουμε θερμά τον Λάζαρο Κυρίζογλου για την εκλογή του ως προέδρου της ΚΕΔΕ και του ευχόμαστε ολόψυχα καλή επιτυχία στα νέα του καθήκοντα και στο έργο του. Με την ευκαιρία ανακοινώνεται ότι μετά τη μάχη των επικείμενων αυτοδιοικητικών εκλογών τον προσεχή Οκτώβριο η Νέα Δημοκρατία θα υποστηρίξει την υποψηφιότητα του Δημάρχου Αθηναίων Κώστα Μπακογιάννη στις επόμενες εκλογές για την ανάδειξη του νέου προέδρου της ΚΕΔΕ».
Η ανακοίνωση αυτή εκδόθηκε από τη Νέα Δημοκρατία στις 4 Ιουλίου, την ημέρα που εξελέγη πρόεδρος στην Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας ο δήμαρχος Αμπελοκήπων Μενεμένης Λάζαρος Κυρίζογλου, στη θέση του παραιτηθέντος Δημήτρη Παπαστεργίου. Το κυβερνών κόμμα έσπευσε να τον θεωρήσει ως προσωρινό.
Με περισσή, μάλιστα, αλαζονεία, προεξόφλησε τόσο την επανεκλογή του Μπακογιάννη στο δήμο Αθηναίων, όσο και την αποδοχή του, στη συνέχεια, από τους δημάρχους, για το αξίωμα του προέδρου της ΚΕΔΕ. Το δεύτερο δεν θα το μάθουμε ποτέ καθώς ο Μπακογιάννης δεν θα είναι πλέον δήμαρχος Αθηναίων μετά το τέλος του έτους.
Ένα από τα καθαρά μηνύματα που έστειλε η προχθεσινή κάλπη από την πρωτεύουσα, αλλά και από άλλους δήμους και περιφέρειες, ήταν ότι η πολιτική αλαζονεία τιμωρείται.
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε ότι «το μήνυμα ελήφθη». Μένει να το αποδείξει και στην πράξη.
Όσον αφορά τον επόμενο πρόεδρο της ΚΕΔΕ, ο Λάζαρος θα διεκδικήσει σίγουρα την επανεκλογή του, αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα είναι ο μόνος από το χώρο της ΝΔ. Όμως, αυτή είναι μια πρόωρη συζήτηση καθώς οι σχετικές διαδικασίες θα γίνουν προς την άνοιξη του 2024.
Το… τρις εξαμαρτείν
Οι επόμενες δημοτικές εκλογές θα γίνουν τον Οκτώβριο του 2028. Δεν ξέρω ποιος θα είναι τότε πρόεδρος της ΝΔ. Ίσως ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ίσως κάποιος άλλος. Όποιος κι αν είναι όμως, νομίζω πως θα σκεφτεί, δυο και τρεις φορές, εάν το κόμμα του θα πρέπει να δώσει ξανά χρίσμα στο δήμο Θεσσαλονίκης.
Επίσης, δεν ξέρω εάν θα υπάρξει νεοδημοκράτης που θα θελήσει να έχει την επίσημη στήριξη του κόμματός του. Πόσες φορές θα πρέπει να ηττηθεί υποψήφιος που έχει το «γαλάζιο» χρίσμα για να καταλάβει η ηγεσία του κόμματος ότι αυτό ενοχλεί τους Θεσσαλονικείς, ενοχλεί ακόμη και τους ψηφοφόρους της ΝΔ.
Πριν από τον Κωνσταντίνο Ζέρβα ήταν ο Νίκος Ταχιάος που ηττήθηκε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο το 2019. Και οι δύο πήραν το επίσημο χρίσμα της ΝΔ με απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Είχε προηγηθεί η ήττα του Σταύρου Καλαφάτη το 2014 και του Κώστα Γκιουλέκα το 2010, και οι δύο είχαν χάσει από τον Γιάννη Μπουτάρη. Βεβαίως, η κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή, έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες.
Ο Γκιουλέκας είχε να διαχειριστεί τις πολιτικές επιπτώσεις από τα σκάνδαλα της περιόδου Παπαγεωργόπουλου, καθώς και το πολιτικό κόστος από την απόφασή του να αποκλείσει από το ψηφοδέλτιό του αρκετά από τα στελέχη του «φτερωτού» γιατρού.
Ο Καλαφάτης, πάλι, ανέλαβε να διεκπεραιώσει μια κομματική υποχρέωση απέναντι σε έναν ισχυρό τότε Μπουτάρη και μπορεί να έχασε τις εκλογές, αλλά την αυτοθυσία του την εκτίμησαν οι ψηφοφόροι της ΝΔ και τον αντάμειψαν στη συνέχεια με την ψήφο τους στις εθνικές εκλογές.
Στον Ταχιάο κόστισε η πολυδιάσπαση της ΝΔ το 2019 καθώς και το γεγονός ότι ο Νίκος δεν έκανε ιδιαίτερο γκελ στην κοινωνία και ιδιαιτέρως, στο κάπως πιο απαιτητικό αστικό κομμάτι της πόλης. Ο δε Ζέρβας, πλήρωσε την ανικανότητά του την οποία, περιέργως, δεν μέτρησε σωστά το Μέγαρο Μαξίμου, με τα γνωστά αποτελέσματα.
Όπως και να ‘χει, όμως, το μήνυμα προς την εκάστοτε ηγεσία της ΝΔ, αλλά και προς τις ηγεσίες και των υπολοίπων κομμάτων είναι σαφές: η Θεσσαλονίκη δεν σηκώνει υποδείξεις για τον ποιον θα επιλέξει για δήμαρχο. Θέλει να αποφασίζει η ίδια, και μόνον αυτή.
Το «είδε», αλλά το 'παιξε
Το περασμένο Σάββατο, παραμονή του δεύτερου γύρου των εκλογών στο δήμο Θεσσαλονίκης, ένας από τους πιο φανατικούς οπαδούς του Ζέρβα, γνωστός, ισόβιος συνδικαλιστής, ενός σωματείου-σφραγίδα, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, έκανε την εξής ανάρτηση: «Βλέπω παράξενη και σχεδόν αδιάφορη συμπεριφορά από μερικούς εν ενεργεία Αντιδημάρχους σχετικά με τις επαναληπτικές εκλογές της Κυριακής. Για να δούμε».
Οφείλω να αναγνωρίσω ότι ο άνθρωπος διάβασε ορθά τα σημάδια. Είχε αντιληφθεί, έστω και αργά, το κακό να πλησιάζει, με γοργό βηματισμό. Και όπως συμβαίνει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις, τα ποντίκια, είναι τα πρώτα που πηδάνε από το βυθιζόμενο καράβι.
Για του λόγου το αληθές, μια μέρα μετά, οι ανησυχίες του οπαδού του δημάρχου επιβεβαιώθηκαν στην κάλπη. Δεν αναφέρομαι τόσο στο συντριπτικό ποσοστό της αποδοκιμασίας του, αλλά στο, όχι και τόσο συνηθισμένο γεγονός, κάποιος υποψήφιος να λαμβάνει στο δεύτερο γύρο λιγότερες ψήφους απ’ ότι πριν από μόλις μία εβδομάδα. Αυτό συνέβη με τον Ζέρβα.
Τη δεύτερη Κυριακή ο απερχόμενος δήμαρχος συγκέντρωσε 24.413 ψήφους, έναντι 26.092 στις 8 Οκτωβρίου. Τον ψήφισαν δηλαδή 1.679 λιγότεροι! Και μην μου πείτε “ναι, αλλά τη δεύτερη Κυριακή ψήφισαν λιγότεροι” γιατί, την ίδια ώρα ο Αγγελούδης υπερδιπλασίαζε τις ψήφους του, από 24.572 την πρώτη Κυριακή έφτασε στις 50.305 τη δεύτερη.
Πάντως, για να επιστρέψω στον περίφημο συνδικαλιστή, ενώ το 'βλεπε, το 'παιξε κιόλας. Τι εννοώ. Στα μέσα της ενδιάμεσης εβδομάδας ο εν λόγω προέβη στην εξής ανάρτηση: «Σήμερα έπαιξα στοίχημα (αν και δεν το συνηθίζω) 1.000 ευρώ υπέρ του Δημάρχου Ζέρβα. Θα είναι τα πιο γλυκά λεφτά με άρωμα Νίκης που θα κερδίσω στη ζωή μου». Δεν πειράζει αγαπητέ, η ψαραγορά να πάει καλά και όλα διορθώνονται.
Δικαιολογίες
Άκουσα πολλούς δημάρχους οι οποίοι έχασαν στις εκλογές, να επικαλούνται μια σειρά από λόγους. Μια αιτιολογία που χρησιμοποίησαν αρκετοί εξ αυτών ήταν η πανδημία. Νομίζω ότι η επίκληση του συγκεκριμένου λόγου είναι εντελώς προσχηματική.
Πρώτον, διότι οι παρενέργειες στη λειτουργία και την αποδοτικότητα των δήμων ήταν περιορισμένες και δεύτερον, γιατί η πανδημία, ειδικά για τους δήμους, είχε και τα καλά της. Όσον αφορά το πρώτο, η μόνη σοβαρή επίπτωση ήταν οι αρρυθμίες που προκλήθηκαν λόγω της τηλεργασίας ή της απουσίας μέρους του προσωπικού λόγω covid.
Όμως, την ίδια ώρα, ένα σημαντικό μέρος από τα καθημερινά καθήκοντα των δήμων, ιδιαιτέρως κατά την περίοδο των lock down, περιορίστηκε. Για παράδειγμα, τα σκουπίδια ήταν πολύ λιγότερα καθώς η αγορά και τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος δεν λειτουργούσαν.
Επίσης, χορηγήθηκαν στους δήμους πάρα πολλά κονδύλια για τη αντιμετώπιση των επιπτώσεων της πανδημίας και επιπλέον, τους δόθηκε η δυνατότητα να τα διαχειριστούν με πολύ ευέλικτο (για να το πω κομψά) τρόπο, μέσω απευθείας αναθέσεων. Συνεπώς, αγαπητοί δήμαρχοι, εάν θέλετε να είστε ειλικρινείς προς τους συμπολίτες σας, αλλά και προς τον εαυτό σας, θα πρέπει να αναζητήσετε αλλού τις πραγματικές αιτίες της αποδοκιμασίας σας.
Υ.Γ. Αγαπητή Eleni σου το ‘χα πει, ότι «γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος». Δεν με άκουσες. Βιάστηκες. Δεν πειράζει. Την επόμενη φορά…
