Ο Δήμος Θεσσαλονίκης είναι έτοιμος να βγάλει το δικό του βιολογικό λάδι
Στη διαδικασία της συγκομιδής ο Δήμος θα καλέσει μαθητές και εθελοντές
- Newsroom
Σε τενεκέδες έχει ήδη μπει το πρώτο λάδι του δήμου Θεσσαλονίκης, το οποίο από την έκθεση δοκιμών χημικής ανάλυσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης χαρακτηρίζεται ως «εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο».
Η ιδέα για την παραγωγή δημοτικού ελαιολάδου ήρθε από τις εικόνες των φορτωμένων με καρπούς ελαιόδεντρων που υπάρχουν διάσπαρτα σε όλη την πόλη. Η διεύθυνση Πρασίνου αποφάσισε για πρώτη φορά να προχωρήσει στη συγκομιδή της ελιάς και να δοκιμάσει να βγάλει ελαιόλαδο, ώστε να διατεθεί για κοινωνικούς σκοπούς.
Kατά τη συγκομιδή μαζεύτηκαν περίπου 1.100 κιλά ελιάς από τα δέντρα που είναι φυτεμένα στο παραλιακό μέτωπο, στην οδό Αγγελάκη, στο δημαρχιακό μέγαρο, στη Μονή Βλατάδων, στη Ροτόντα, στα πανεπιστήμια, στην Τριανδρία και στο Ντεπώ. Άμεσα οδηγήθηκαν στο ελαιοτριβείο «Αφοι Λέμπερου» στην Επανομή, που προσέφερε στον δήμο δωρεάν τη διαδικασία και τελικά παρήχθησαν 175 λίτρα λάδι.
Παράλληλα έγιναν και οι απαραίτητες αναλύσεις από το ΑΠΘ, από τον Τομέα Επιστήμης και Τεχνολογίας Τροφίμων, σύμφωνα με τις οποίες το συγκεκριμένο λάδι με οξύτητα 0,80 χαρακτηρίζεται πέραν του «εξαιρετικά παρθένου» και βιολογικό αφού δεν έχει πραγματοποιηθεί κανενός είδους ψεκασμός.
«Εκ του αποτελέσματος βλέπουμε πως πήγε πολύ καλά η πρώτη μας δράση. Φυσικά θα επαναληφθεί και του χρόνου. Έγινε μια πρώτη καταγραφή των ελαιόδεντρων του δήμου Θεσσαλονίκης, τα οποία τους επόμενους μήνες θα κλαδευτούν έτσι ώστε την καινούργια χρονιά να καρποφορήσουν ακόμη περισσότερο», δήλωσε στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο εντεταλμένος δημοτικός σύμβουλος του δήμου Θεσσαλονίκης, αρμόδιος για θέματα Πρασίνου, Βασίλης Διαμαντάκης.
Σύμφωνα με τον κ. Διαμαντάκη, αυτό το διάστημα αναζητούνται «νονοί» και προτάσεις τόσο για την ονομασία του λαδιού όσο και για την ετικέτα της φιάλης. Στόχος είναι να δοθεί ένα όνομα στο ελαιόλαδο και να σχεδιαστεί μια ετικέτα που θα συνδυάζει το προϊόν με την πόλη της Θεσσαλονίκης, ώστε με το που «καθίσει» το κατακάθι στους τενεκέδες να μπορέσει το λάδι να μπει και σε μπουκάλια.
