Η μεσαία τάξη είναι αυτή που ωφελείται άμεσα και χωρίς κανέναν διαμεσολαβητή από την ανάκαμψη της οικονομίας, τονίζει στη «ΜτΚ» ο υφυπουργός Οικονομικών, αρμόδιος για τη δημοσιονομική πολιτική, Θόδωρος Σκυλακάκης, προσθέτοντας ότι από την ανάκαμψη της οικονομίας θα προέλθει και η περαιτέρω μείωση των φόρων που σχεδιάζει η κυβέρνηση.

Ο κ. Σκυλακάκης αναφέρεται στη νέα μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 8%, που σχεδιάζει να εφαρμόσει η κυβέρνηση, για να ανέλθει η συνολική μείωση την περίοδο 2019 - 2020 στο 30% και στο στόχο για πλήρη κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης και του φόρου επιτηδεύματος σε ορίζοντα τετραετίας.

«Τα επιδόματα μοιράζονται γιατί δεν υπάρχει ανάπτυξη. Αν υπάρχει ανάπτυξη, η μεγάλη πλειονότητα έχει καλούς μισθούς και δεν ζητά από το κράτος επιδόματα, αλλά ποιοτικές υπηρεσίες υγείας, παιδείας, παιδικών σταθμών, υποδομών» τονίζει μεταξύ άλλων ο κ. Σκυλακάκης στη συνέντευξή του στη «ΜτΚ».

Σε δύο μέρες τελειώνει το 2019 και έρχεται το 2020. Η ΝΔ εκλέχτηκε πριν από μερικούς μήνες με «σημαία» τη μεσαία τάξη, η οποία ωστόσο φέτος δεν είδε ακόμη τα οφέλη που της τάξατε, κάτι που παραδέχτηκε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Πότε θα δουν τη διαφορά στο πορτοφόλι τους;

Ένα μέρος το είδαν ήδη με τη μείωση του ΕΝΦΙΑ. Ένα ακόμη μέρος θα το δουν το 2020 από τις κάθε είδους μειώσεις φορολογικών συντελεστών, που οι περισσότερες αφορούν και ανθρώπους που βρίσκονται στη μεσαία τάξη. Θα το δουν επίσης σε ό,τι αφορά την εισφορά αλληλεγγύης και την πρόσθετη μείωση του ΕΝΦΙΑ, μέτρα που αφορούν κατά κύριο λόγο τη μεσαία τάξη. Το πιο σημαντικό όμως στοίχημα για τη μεσαία τάξη, αλλά και για την κυβέρνηση, είναι η ανάκαμψη της οικονομίας. Η μεσαία τάξη είναι αυτή που ωφελείται άμεσα και χωρίς κανένα διαμεσολαβητή από την ανάκαμψη. Και αν πρόκειται να μειωθούν στο μέλλον -όπως σχεδιάζουμε- και άλλο οι φόροι, το κλειδί και πάλι θα είναι η ανάκαμψη της οικονομίας.

Σχεδιάζετε περαιτέρω μείωση των φορολογικών επιβαρύνσεων για νοικοκυριά και επιχειρήσεις το 2020; Και αν ναι, δεν υπάρχει ο κίνδυνος δημοσιονομικού κενού από την απώλεια εσόδων που θα έχουν τα δημόσια ταμεία;

Όπως έχει δηλώσει ο πρωθυπουργός, η κυβέρνηση προτίθεται να μειώσει περαιτέρω τον ΕΝΦΙΑ κατά 8%, για να ανέλθει η συνολική μείωση την περίοδο 2019 - 2020 στο 30%. Σύμφωνα δε με τις προγραμματικές μας δηλώσεις, τις οποίες και εφαρμόζουμε, στόχος είναι η πλήρης κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης και του φόρου επιτηδεύματος σε ορίζοντα τετραετίας. Τώρα, το τι ακριβώς θα μπορέσουμε να κάνουμε το 2020, θα φανεί κατά τη διάρκεια του έτους και πάντοτε με βάση τα στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού.

Το κλειδί μιας επιτυχημένης δημοσιονομικής διαχείρισης είναι να μην έχεις ούτε δημοσιονομικό κενό αλλά ούτε και δημοσιονομικό χώρο στο τέλος του χρόνου. Να εκτελείται, δηλαδή, ο προϋπολογισμός κανονικά. Επειδή όμως σε ένα αβέβαιο περιβάλλον -που πάντα υπάρχει- είναι δύσκολο να πετύχεις στόχους με απόλυτη ακρίβεια, είναι ανάγκη στη σχέση μας με τους θεσμούς να προστεθεί και ένας μηχανισμός εξομάλυνσης, που θα μας επιτρέπει να θέσουμε οριστικά τέλος στα υπερπλεονάσματα και στην ανησυχία για το δημοσιονομικό κενό.

Είπατε πρόσφατα στη Βουλή ότι οι επενδύσεις κι όχι τα επιδόματα θα βοηθήσουν στην επιβίωση της χώρας. Όμως για πολλούς Έλληνες -χαμηλοσυνταξιούχους και ανθρώπους στο όριο της φτώχειας- τα επιδόματα είναι ένα εισόδημα απαραίτητο για την επιβίωσή τους. Σε όλους αυτούς τι απαντάτε;

Τα επιδόματα μοιράζονται γιατί δεν υπάρχει ανάπτυξη. Αν υπάρχει ανάπτυξη, η μεγάλη πλειονότητα έχει καλούς μισθούς και δεν ζητά από το κράτος επιδόματα αλλά ποιοτικές υπηρεσίες υγείας, παιδείας, παιδικών σταθμών, υποδομών κ.ά. Ζητά επίσης όσοι βρίσκονται σε αδυναμία να λαμβάνουν αξιοπρεπή βοήθεια από το κράτος σε μόνιμη βάση και όχι με τη μορφή έκτακτων επιδομάτων. Αυτό είναι το μοντέλο που ακολουθούν όλες οι σύγχρονες δυτικές χώρες, περιλαμβανομένων και των σκανδιναβικών. Η κοινωνική συνοχή είναι αναγκαία προϋπόθεση για την ανάπτυξη, αλλά χρειάζονται και κίνητρα για επενδύσεις, χωρίς τις οποίες ούτε ανάπτυξη υπάρχει ούτε χρήματα για την κοινωνική συνοχή.

Όσο για το φετινό κοινωνικό μέρισμα, πρέπει να σημειωθεί ότι ο σχετικός δημοσιονομικός χώρος είχε εξαντληθεί λόγω της λεγόμενης 13ης σύνταξης που έδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά. Η νέα κυβέρνηση κατάφερε να δημιουργήσει πρόσθετο δημοσιονομικό χώρο, τμήμα του οποίου διανέμει ως έκτακτη οικονομική ενίσχυση σε ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες. Είχαμε, μάλιστα, τη δυνατότητα να αυξήσουμε το ποσό στα 215 εκατ. ευρώ, από 175 εκατ. ευρώ που ήταν αρχικά. Με αυτόν τον τρόπο καλύπτονται περισσότερα από 307.000 νοικοκυριά που αντιστοιχούν σε περισσότερους από 1.000.000 συμπολίτες μας.

Από πού θα προέλθει το 2,8% της ανάπτυξης για το 2020;

Από τις επενδύσεις, τις εξαγωγές, τον τουρισμό και την αλλαγή στάσης και καταναλωτικής και επενδυτικής συμπεριφοράς από τη μεγάλη πλειονότητα των Ελλήνων, που έως τώρα φοβισμένοι για το μέλλον απέφευγαν και να επενδύσουν και να καταναλώσουν.

Επί σειρά ετών και κυβερνήσεων το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων συμπιέζεται για τις ανάγκες επίτευξης των δημοσιονομικών στόχων. Αν το ίδιο το κράτος δεν επενδύει στη χώρα, γιατί να το κάνει ο ιδιώτης; Πόσα είναι και πώς θα αξιοποιηθούν τα ποσά από τις επιστροφές των κερδών των ευρωπαϊκών τραπεζών από τα ελληνικά ομόλογα;

Πράγματι το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων ήταν επί ΣΥΡΙΖΑ ο μεγάλος ασθενής της οικονομικής πολιτικής. Προπαντός διότι ο ΣΥΡΙΖΑ σταμάτησε να ωριμάζει νέα έργα και τα υποκατέστησε εν μέρει μόνο με κάποιες δαπάνες, αμφίβολης επενδυτικής διάστασης. Η πολιτική αυτή έχει αλλάξει ριζικά, αλλά θα χρειαστεί χρόνος για να υπάρξει αποτέλεσμα σε ό,τι αφορά την εκτέλεση του προγράμματος. Η αξιοποίηση των ANFAs είναι μία σοβαρή πρόκληση, για την οποία έχουν αντίστοιχα σοβαρές ευθύνες και οι «θεσμοί» καθώς είναι, κατά τη γνώμη μου, βέβαιο ότι η επενδυτική αξιοποίηση βελτιώνει την ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους.

Ποντάρετε πολύ στη μείωση των φόρων για την προσέλκυση επενδύσεων. Είναι και ικανή, εκτός από αναγκαία, συνθήκη για να έρθουν οι επενδυτές στην Ελλάδα; Όταν ακόμα οι εγχώριες επιχειρήσεις παλεύουν με τη γραφειοκρατία και τους αργούς ρυθμούς απονομής δικαιοσύνης; Τι άλλο πρέπει να αλλάξει;

Οι επενδύσεις χρειάζονται χαμηλή φορολογία, κάτι που ήδη προωθούμε. Χρειάζονται επίσης χρηματοδότηση, την οποία διασφαλίζουμε με τις παρεμβάσεις στο τραπεζικό σύστημα όπως το σχέδιο Ηρακλής, αλλά και μείωση της γραφειοκρατίας που αποτελεί κεντρικό στόχο της πολιτικής του υπουργείου Ανάπτυξης καθώς και όλης της κυβέρνησης συνολικά. Ο δρόμος είναι ανηφορικός, αλλά έχουμε ξεκινήσει με γρήγορο βήμα να τον διανύσουμε.

Αν το ΣτΕ κρίνει στις 10 Ιανουαρίου ότι πρέπει να επιστραφούν τα αναδρομικά στους συνταξιούχους, υπάρχουν τα χρήματα για να καταστεί αυτό εφικτό και σε τι χρονοδιάγραμμα; Δεν υπάρχει ο κίνδυνος δημοσιονομικής εκτροπής;

Οι δικαστικές αποφάσεις εφαρμόζονται απαρέγκλιτα στο πλαίσιο του κάθε φορά διαθέσιμου δημοσιονομικού χώρου.

Πότε θα αλλάξουν οι αντικειμενικές αξίες και προς ποια κατεύθυνση;

Θα αλλάξουν τον ερχόμενο Μάιο και η κατεύθυνση είναι μία. Η απεικόνιση της πραγματικότητας. Αυτό είναι το κοινωνικά δίκαιο, διότι όλοι οι πολίτες είναι ίσοι έναντι του νόμου. Δεν μπορεί να διαφοροποιείται το ύψος του φόρου που πληρώνει ο κάθε φορολογούμενος ανάλογα με το πού βρίσκεται το περιουσιακό του στοιχείο. Το μόνο που πρέπει να μετράει είναι η πραγματική αξία του περιουσιακού στοιχείου.

Πότε θα εφαρμοστεί η online διασύνδεση των ταμειακών μηχανών με το taxis;

Η μεταρρύθμιση αυτή γίνεται από την ΑΑΔΕ, η οποία και έχει την ευθύνη για το σχετικό χρονοδιάγραμμα. Από τη δική μου πλευρά αυτό που μπορώ να πω είναι ότι η έγκαιρη και αποτελεσματική διασύνδεση θα αλλάξει την εικόνα σε ό,τι αφορά την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.

Υποστηρίζετε ότι παραλάβατε δημοσιονομικό κενό από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι σας άφησε δημοσιονομικό χώρο και γι’ αυτό μπορέσατε να προχωρήσετε άμεσα σε φοροαπαλλαγές (αντί για λάβετε μέτρα που θα απαιτούνταν αν όντως υπήρχε αυτό το κενό) και επίσης ένα «μαξιλάρι 37 δισ. ευρώ». Τελικά τι βρήκατε στα ταμεία του κράτους;

Το δημοσιονομικό κενό δεν είναι θεωρίες και απόψεις. Είναι ο υπολογισμός που κάνουν οι αρμόδιες υπηρεσίες. Δηλαδή κατεξοχήν και αποκλειστικά, σε ό,τι αφορά την ελληνική έννομη τάξη, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και συμπληρωματικά οι δανειστές, δηλαδή οι «θεσμοί», και η Τράπεζα της Ελλάδος. Επίσης, ο υπολογισμός γίνεται και μετράει κάθε φορά τη στιγμή της διατύπωσης της πρόβλεψης. Με την πάροδο του χρόνου και την εφαρμογή πολιτικών, η φωτογραφία της στιγμής αλλάζει και απεικονίζει κάθε φορά την καινούργια κατάσταση και τις πολιτικές βέβαια που εφαρμόζει κάθε κυβέρνηση. Πολιτικές που περιλαμβάνουν τις νομοθετικές αλλαγές, τον τρόπο εκτέλεσης του προϋπολογισμού και εν γένει τη διοικητική επάρκεια της κυβέρνησης, τη συνολική της πολιτική στάση που επηρεάζει καταλυτικά τις προσδοκίες και την επενδυτική και καταναλωτική συμπεριφορά κ.ά. Το δημοσιονομικό κενό που παραλάβαμε από τον ΣΥΡΙΖΑ θεωρούμε ότι είναι αυτό που υπολόγιζε την επίμαχη στιγμή το Γενικό Λογιστήριο (εγγράφως), που ήταν πολύ μικρότερο από αυτό που υπολόγιζαν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί και η Τράπεζα της Ελλάδος. Λαμβάνοντας υπόψη στους υπολογισμούς μας το χαμηλότερο κενό του Γενικού Λογιστηρίου, κάνουμε συνεπώς τον πιο ευνοϊκό για την προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ υπολογισμό. Σύμφωνα με την αρμόδια υπηρεσία του ΓΛΚ, το δημοσιονομικό κενό του 2019 και του 2020 υπολογιζόταν στις 10 Ιουλίου 2019 σε 396 εκατ. ευρώ και 1,08 δισ. ευρώ αντίστοιχα.

Πού βλέπετε να κλείνει το πρωτογενές πλεόνασμα του 2019; Γιατί καταγράφουμε και πάλι υπερπλεονάσματα, ενώ αυτή ακριβώς η επιλογή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε στο στόχαστρο της κριτικής σας όταν ήσασταν στην αντιπολίτευση; Ποιος είναι ο στόχος για την επόμενη χρονιά;

Όσο δεν διαθέτουμε έναν μηχανισμό εξομάλυνσης, στον οποίο αναφέρθηκα στην αρχή -και προτείνεται άλλωστε και από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο- κάποιο υπερπλεόνασμα είναι αναπόφευκτο αν θέλεις ασφάλεια στην επίτευξη του στόχου. Δεν μιλώ βέβαια για τα παράλογα υπερπλεονάσματα του ΣΥΡΙΖΑ, που έφτασαν τα 11,4 δισ. ευρώ την περίοδο 2016 - 2018. Ένα ποσό μερικών εκατοντάδων εκατομμυρίων επαρκεί.

Η Ελλάδα ήταν σε κρίση όταν οι οικονομίες στην ευρωζώνη ακολουθούσαν υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Τώρα που η χώρα μας εξήλθε από την κρίση, η ανάπτυξη στην ευρωζώνη είναι αναιμική και η παγκόσμια οικονομία αναπτύσσεται με τον πιο βραδύ ρυθμό της τελευταίας δεκαετίας. Στη γειτονιά μας έχουμε την Τουρκία να επιδιώκει την ένταση. Πόσο θα επηρεάσει αυτό το κλίμα τους διεθνείς επενδυτές που προσδοκούμε να προσελκύσουμε;

Όλα επηρεάζουν, όμως οι εξαγωγές και η κατανάλωση επηρεάζονται περισσότερο από τις τρέχουσες οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις σε σχέση με τις επενδύσεις. Τους επενδυτές ενδιαφέρει όχι τι θα συμβεί φέτος, αλλά ποιες είναι οι προοπτικές τα επόμενα χρόνια, όταν και θα αρχίσουν οι επενδύσεις τους να αποδίδουν. Συνεπώς, οι κίνδυνοι είναι υπαρκτοί αλλά πιστεύω και ελπίζω διαχειρίσιμοι.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 29 Δεκεμβρίου 2019