Δεκατρία χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το άδοξο τέλος του Ίαν Χίμπελ, του Βρετανού ποδηλάτη σε ηλικία 74 ετών, που επί 40 χρόνια είχε γυρίσει όλο τον κόσμο με το ποδήλατό του και σκοτώθηκε εκείνη την ημέρα σε τροχαίο στην Εθνική Οδό στο ύψος της Βαρυμπόμπης, ενώ πήγαινε προς Θεσσαλονίκη.

Ο θρυλικός ποδηλάτης είχε κάνει τον γύρο του κόσμου τέσσερις φορές με το ποδήλατό του, φτάνοντας σε περιοχές όπως η Ανταρκτική, ο Αμαζόνιος, η Σαχάρα, αλλά και απομακρυσμένα νησιά της Ινδονησίας. Παρά τις περιπέτειες που έζησε για σχεδόν 40 χρόνια πάνω στους δύο τροχούς του ποδηλάτου του, το νήμα της ζωής του έμελλε να κοπεί εντελώς απροσδόκητα κατά την διάρκεια ενός ταξιδιού του στην Ελλάδα, όταν ένας ασυνείδητος οδηγός τον παρέσυρε με το αυτοκίνητό του και τον εγκατέλειψε στο δρόμο.

Από τη Βασιλική Αεροπορία σε μια οδύσσεια δέκα ετών

Ο Χίμπελ γεννήθηκε στην Αγγλία το 1934 και ξεκίνησε την ποδηλασία μεγάλων αποστάσεων σε νεαρή ηλικία, κάνοντας ποδήλατο με τον πατέρα του σε ταξίδια στην ακτή. Είχε ένα σύντομο πέρασμα από την Βασιλική Αεροπορία, ενώ στις αρχές της δεκαετίας του 1960, η ταξιδιωτική του φαγούρα ήταν τέτοια, που ζήτησε άδεια απουσίας από τη δουλειά του και του δόθηκε διετής αναστολή. Τελικά, αυτή η αναστολή ήταν εφ’ όρου ζωής!

Και αυτό ήταν μόνο η αρχή: Ο Ίαν αποφάσισε μέσα σε μια νύχτα ν’ αφήσει μια ασφαλή δουλειά στο Ντέβον το 1963 και να δει περισσότερα από τον κόσμο. Αν και το αρχικό του πλάνο ήταν για δύο χρόνια, γρήγορα το ταξίδι του μετατράπηκε σε οδύσσεια δέκα ετών. Ποτέ δεν βρήκε το θάρρος ή τη διάθεση να ζητήσει πίσω την παλιά του δουλειά και συνέχισε να ταξιδεύει.

Μεγάλο μέρος της ζωής του το πέρασε κάνοντας περιοδείες, συχνά σε ακραία κλίματα και εδάφη. Ο ίδιος είχε να διηγηθεί απίστευτες ιστορίες για επιτιθέμενους ελέφαντες και τα πιο φιλικά ενδιαφέροντα μιας πριγκίπισσας Εσκιμώων!

Ο Βρετανός δεν άργησε να προχωρήσει στην καθιέρωση απίστευτων ποδηλατικών πρωτοποριών, που περιελάμβαναν κατορθώματα αντοχής, τόσο ψυχικής όσο και σωματικής. Για παράδειγμα, το 1973 οδήγησε από την άκρη της Νότιας Αμερικής μέχρι τις παγωμένες ερημιές της Αλάσκας, ενώ στην πορεία έγινε ο πρώτος άνθρωπος που οδήγησε, ή μάλλον, μετέφερε, ένα ποδήλατο στο Darien Gap στον Παναμά. Άλλη μια εντυπωσιακή διάσχιση ήτα αυτή από τη Νορβηγία στο Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας στη Νότια Αφρική. Διέσχισε τη Σαχάρα, όπου το ποδήλατό του σχεδόν βούλιαζε στους αμμόλοφους της ερήμου, ενώ η ελονοσία παραλίγο να τον σκοτώσει στη Ζάμπια, με το γραφείο εξωτερικών υπηρεσιών να είναι τόσο πεπεισμένο ότι ο Χίμπελ πέθαινε, που κανόνισαν να μεταφέρουν το πτώμα του αεροπορικώς στην Αγγλία.

Στο αποκορύφωμα των ταξιδιών του, ο Βρετανός κάλυπτε περισσότερα από 9.500 χλμ. κάθε χρόνο με το ποδήλατό του. Ωστόσο, στις αρχές της δεκαετίας του 2000, αφού κρέμασε τα παπούτσια του για ένα διάστημα, δεν μπόρεσε να μείνει για καιρό μακριά από τους δυο τροχούς του και άρχισε να κάνει εκπαιδευτικές βόλτες διασχίζοντας τη Βενεζουέλα, τα νησιά της Καραϊβικής και τον Νότιο Ειρηνικό. Ήθελε να ολοκληρώσει μια βόλτα από την Ευρώπη στη Ρωσία και στη συνέχεια στη Νοτιοανατολική Ασία.

Κίνδυνοι, εμπόδια και ο τελευταίος του σταθμός

Τα εμπόδια που συνάντησε για άλλη μια φορά λίγο έλειψε να του στοιχίσουν τη ζωή του: Όπως στη Ρωσία, όπου παραλίγο να υποκύψει σε τροφική δηλητηρίαση, ενώ ένας σκύλος του επιτέθηκε στο δρόμο έξω από την πόλη Ομσκ, παρασύροντάς τον από το ποδήλατό του, όπου ένας διερχόμενος φορτηγατζής τον έσωσε. Στη συνέχεια ήρθε αντιμέτωπος με χιονοθύελλες κοντά στη λίμνη Βαϊκάλη, αλλά και με τον καυτό ήλιο της Μογγολίας.

Μην μπορώντας να επιστρέψει στη Ρωσία λόγω προβλημάτων βίζας, ο Χίμπελ εγκατέλειψε το ταξίδι και επέστρεψε στην πατρίδα του για ένα διάλειμμα. Το 2006 αποφάσισε να ολοκληρώσει το μεγάλο του ταξίδι αντίστροφα, κάνοντας πετάλι από την Μπανγκόκ στο Βλαδιβοστόκ. Τον Σεπτέμβριο, κοντά στο τέλος του ταξιδιού του, χτυπήθηκε από αυτοκίνητο στο Χαρμπίν της Κίνας, με αποτέλεσμα να συνθλιβεί το αριστερό του χέρι και να τραυματιστεί σοβαρά στον ώμο. Αυτά, όμως, δεν τον ένοιαζαν, αφού η πρώτη του σκέψη ήταν η κατάσταση του ποδηλάτου του: «Το ποδήλατο είναι εντάξει, αλλά εγώ μπαινοβγαίνω στο νοσοκομείο σε καθημερινή βάση».

Ωστόσο, όπως δυστυχώς επαληθεύτηκε στο φινάλε της ζωής του, οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι που αντιμετώπισε ο Ίαν στα ταξίδια του ήταν οι άνθρωποι. Όπως η καταδίωξή του στη βόρεια Κένυα ή οι κουβάδες χαλίκι που έφαγε στη Βραζιλία.

Τελικά, ένας κίνδυνος του στοίχισε ακόμη και την ίδια του την ζωή: Ο Χίμπελ έχασε τη ζωή του το 2008, όταν τον έριξε από το ποδήλατό του ένας ασυνείδητος οδηγός που τον εγκατέλειψε στην Ελλάδα ενώ έκανε ποδήλατο από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα – κοντά στη Νέα Ερυθραία. Ένα πολύ θλιβερό τέλος σε μια θαρραλέα ζωή. Ήταν 74 ετών και εξακολουθούσε να κάνει τον γύρο του κόσμου με ποδήλατο.