Κάποιοι θα σπεύσουν να αποδώσουν σε στενά κομματικά κριτήρια την ανακοίνωση τοποθέτησης του Απόστολου Τζιτζικώστα σε θέση επιτρόπου. Θα γράψουν και θα πουν ότι ο Μητσοτάκης πήρε αυτή την απόφαση για να ενισχύσει επικοινωνιακά τον δεξιό χαρακτήρα της ΝΔ, κι ότι επιδιώκει να αποφύγει αντισυσπειρώσεις στον λεγόμενο πατριωτικό χώρο. Θα χαρακτήριζα αυτή την προσέγγιση εντελώς επιδερμική, βασισμένη στα τετριμμένα στερεότυπα για τους Βορειοελλαδίτες, για τρεις λόγους

Πρώτον θεωρώ ότι ένας ευφυής πρωθυπουργός δεν θα πίστευε ποτέ ότι η εκ δεξιών του κινητικότητα θα μπορούσε να αναχαιτιστεί με σκέτους διορισμούς. Τα αίτια της εκλογικής ισχυροποίησης του συντηρητικού και εθνικιστικού χώρου είναι πολύ βαθύτερα, και απαιτούν σοβαρούς χειρισμούς στους τομείς της ασφάλειας, του μεταναστευτικού, και φυσικά της οικονομίας. Δεύτερον, όταν ο συνδυασμός Αλληλεγγύη ενσωματώνει με επιτυχία πρόσωπα από κάθε χώρο του δημοκρατικού τόξου, είναι δύσκολο να χαρακτηρίζεται ξερά…δεξιός ο επικεφαλής του. Και τρίτον, ο Τζιτζικώστας είναι απολύτως κατάλληλος για την αποστολή τούτη.

Ως γνωστόν, εκτός του αντίστοιχου πανελλήνιου θώκου, ο Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας μέχρι πρόσφατα ήταν πρόεδρος και των Ευρωπαίων Περιφερειαρχών, θέση την οποία διαχειρίστηκε πολύ παραγωγικά. Βρισκόταν ιδιαίτερα συχνά στις Βρυξέλλες και σε άλλες ευρωπαϊκές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, μα και σε σημαντικά για την Ένωση κράτη εκτός της επικράτειας της. Στα πλαίσια των επαφών του έχτισε ένα πολύ εκτεταμένο δίκτυο συνεργασιών που θα αποδειχθεί πολύτιμο στην επόμενη πενταετία. Δεν είναι όμως μόνο τα… κονέ που καθιστούν άξιο το Τζιτζικώστα, μα και η ως τώρα επιτυχημένη θητεία του στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Η εμπειρία υψηλής απορρόφησης πόρων εκ μέρους της ΠΚΜ θα του φανεί χρήσιμη, διότι -ως διαχειριστής χρηματοδοτικών προγραμμάτων- γνωρίζει πολύ καλά κάθε κακοδαιμονία του υφιστάμενου συστήματος, και εκ της θέσεως του θα μπορούσε να επιτύχει βελτίωση των σχετικών διαδικασιών. Βελτίωση που δεν θα ήταν εφικτή από έναν συνηθισμένο Έλληνα πολιτικό. Πέραν αυτών όμως, ο Τζιτζικώστας είναι ένας πολλάκις εκλεγμένος , και ο συνδυασμός όλων αυτών τον προσόντων είναι που τον καθιστά σχεδόν μοναδικό.

Δυστυχώς οι λαοί έχουν αποξενωθεί από την ευρωπαϊκή ιδέα. Όπως κατέδειξαν οι ευρωεκλογές, σε κυμαινόμενα μα σταθερά αυξανόμενα ποσοστά (ανάλογα με τη χώρα) θεωρούν την ΕΕ θεσμό πλέον περιττό, αν όχι βλαβερό. Νιώθουν ότι ένα «ευρωιερατείο» ακυρώνει την εκπροσώπησή τους στο πολιτικό γίγνεσθαι, και έχει καταστεί σκιώδης δυνάστης της Γηραιάς Ηπείρου, προωθώντας παράξενες ατζέντες. Δεν βρίσκουν άλλο τρόπο για να ερμηνεύσουν τη συνεχή φτωχοποίηση και την κοινωνική υποβάθμιση που βιώνουν.

Επιβάλλεται λοιπόν να ανασυσταθούν οι δεσμοί μεταξύ πολιτών και ευρωπαϊκών θεσμών, κι αυτό είναι ένα έργο όχι για πανεπιστημιακούς και υπηρεσιακά στελέχη μα για πολιτικούς • όμως για πολιτικούς με βαθιά γνώση του ενωσιακού γίγνεσθαι, με ικανότητα σύνθεσης, με αποδεδειγμένα πρακτικό πνεύμα, και με όσο το δυνατόν μικρότερη προσωπική φθορά. Ο Τζιτζικώστας είναι ακριβώς μια τέτοια περίπτωση.

* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 04.08.2024