Ήττα με double score που δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφισβητήσεων, υπέστη ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος εκ των πραγμάτων θα κληθεί να βρει νέο -πραγματικά νέο- αφήγημα και έξοδο από την δίνη στην οποία βρέθηκε.

Έχοντας εκλογές σε ένα μήνα, φαίνεται λογικό να κατέβει με επικεφαλής τον Αλέξη Τσίπρα και να δοκιμάσει κάποιες αλλαγές «εν κινήσει», με στόχο πια όχι να διεκδικήσει πρωτιά αλλά να σώσει οτιδήποτε αν σώζεται.

Μπορεί, παράλληλα, να συνεδριάσουν αμέσως τα κομματικά όργανα. Μπορεί και να …»αρχίσουν τα όργανα», με αμφισβήτηση και διαφωνίες σε ανεβασμένους τόνους.

Το ερώτημα όμως παραμένει:

Είναι σοφό να μένει στην προεδρία του κόμματος ένας αρχηγός που έχει υποστεί πολλές ήττες, με την τελευταία μάλιστα να είναι στα όρια της πανωλεθρίας;

Και τι μήνυμα στέλνει τελικά αυτή η «ανθεκτικότητα», για το πόσο πραγματικά -και όχι προσχηματικά- θέλει το κόμμα αυτό να ανανεωθεί, να απαλλαγεί από τις παθογένειές του και να συνδεθεί με τα δυναμικά και νεότερα ακροατήρια;

Ακολουθούν κι άλλες, εκτός από τις Εθνικές εκλογές του προσεχούς Ιουνίου. Έχουμε τις κάλπες τον Οκτώβριο για την Αυτοδιοίκηση και τον Ιούνιο 2024 για την Ευρωβουλή.

Τι πιθανότητες έχει να κερδίσει κάποιες από αυτές, υπό τον κ. Τσίπρα, ο ΣΥΡΙΖΑ;

Εκτός κι αν αν έχουν δίκιο αυτοί που λένε πως όσο άσχημα και αν πάει με τον Αλέξη Τσίπρα στην ηγεσία του το κόμμα, σίγουρα θα πήγαινε χειρότερα με νέο αρχηγό!

Από χθες το βράδυ πολλοί υποστηρίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα αποφύγει να απαντήσει στο ερώτημα «Αλλάζουμε ή βουλιάζουμε;» Και η αναζήτηση αυτή δεν μπορεί να αποφύγει τον προβληματισμό και για τον αρχηγό.

Η διάρκειας ενός λεπτού μόνο δήλωση του Αλέξη Τσίπρα , τη νύχτα των αποτελεσμάτων, πως «στους αγώνες υπάρχουν και οι νίκες και οι ήττες» δεν ερμηνεύεται ως πρόθεση για να ανοίξει συζήτηση για την ηγεσία

Υπάρχει όμως νέος ηγέτης στον κεντροαριστερό χώρο, ο Νίκος Ανδρουλάκης, έτοιμος να καλύψει το κενό που αφήνει η πολιτική φύση των πραγμάτων.

Υπάρχει και η ανοδική δυναμική του ΚΚΕ, αλλά και της Ζωής Κωνσταντοπούλου, στοιχεία που επιτείνουν την αμφισβήτηση της προοπτικής του ΣΥΡΙΖΑ να επανέλθει ως ηγεμονική δύναμη.

Οι εκλογές έδωσαν μια μεγάλη νίκη στη Νέα Δημοκρατία αλλά χωρίς να την υποτιμά κανείς, εύκολα καταλήγει στο συμπέρασμα πως πρόκειται κυρίως για μια συντριπτική ήττα για τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η απόρριψη με εμφατικό τρόπο από τους ψηφοφόρους , ενός ολόκληρου πολιτικού-ιδεολογικού μοντέλου κυρίως των χαρακτηριστικών της πόλωσης, του διχασμού και της τοξικότητας που έχει, κυρίως είναι η βάση για την εκκίνηση του ΠΑΣΟΚ για μια νέα πορεία η οποία μπορεί να το οδηγήσει στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.