Το lockdown «γεννά» ψυχολογικά προβλήματα-Δεκάδες τηλεφωνήματα στη γραμμή του δήμου Θεσσαλονίκης
06/12/2020 08:00
06/12/2020 08:00
Κατά δεκάδες στρέφονται οι Θεσσαλονικείς, τις τελευταίες ημέρες, στις γραμμές ψυχολογικής υποστήριξης τις οποίες ενεργοποίησε ο δήμος Θεσσαλονίκης στις 30 Νοεμβρίου, για να «αποσυμπιέσει» τους πολίτες από την ψυχολογική πίεση που μπορεί να έχει προξενήσει το δεύτερο απαγορευτικό, λόγω της πανδημίας του νέου κορονοϊού.
Ο αντιδήμαρχος Αθλητισμού, Νεολαίας και Εθελοντισμού, Πέτρος Λεκάκης, εξηγεί μέσω του makthes.gr ότι η γραμμή ψυχολογικής υποστήριξης στήθηκε σε συνεργασία με το «Μ.Α.Ζ.Ι.» και λειτουργεί σε συνεργασία με 20 ψυχολόγους, οι οποίοι προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους. Υπενθυμίζει, δε, ότι η γραμμή λειτούργησε για πρώτη φορά την άνοιξη του 2020, με την ενεργοποίηση της πρώτης καραντίνας.
Οι γυναίκες «σηκώνουν» ευκολότερα το ακουστικό
Σε αυτή την πρώτη εβδομάδα «σε μας απευθύνονται κυρίως γυναίκες, μέσης ηλικίας και ηλικιωμένες», καθώς και κάποιοι έφηβοι, περιγράφει στο makthes.gr η Αιμιλία Αξιωτίδου, οικογενειακή σύμβουλος, ψυχοθεραπεύτρια, ψυχοπαιδαγωγός, επιστημονικός συνεργάτης Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ, στην Ά Προπαιδευτική Παθολογική κλινική του ΑΧΕΠΑ και εθελόντρια στις γραμμές ψυχολογικής υποστήριξης του δήμου.
Η μοναξιά, ο φόβος της μετάδοσης και οι «τριβές» εντός των «τειχών»
Οι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας αναφέρουν, συνήθως, ότι «νιώθουνε μοναξιά, τα παιδιά τους ζουν μακριά, αντιμετωπίζουν ασθένειες και ανησυχούν» για το ποιος θα τους φροντίσει εάν συμβεί κάτι, λέει η κ. Αξιωτίδου.
Οι μεσήλικες από την πλευρά τους καλούν και εκμυστηρεύονται ότι είτε δεν μπορούν να διαχειριστούν το άγχος των παιδιών, ή κάποιες συμπεριφορές τους, είτε προβλήματα στις συντροφικές σχέσεις, συνεχίζει η ψυχοθεραπεύτρια και επισημαίνει ότι πολλές γυναίκες «έχουν παραπονεθεί ότι οι σύζυγοί τους δεν τους αφήνουν είτε να πάρουν τηλέφωνο, είτε να απευθυνθούν κάπου. Έγιναν πιο έντονα όλα τα προβλήματα».
«Τα ζευγάρια αναγκάστηκαν να ζήσουνε τώρα μαζί για πάρα πολλές ώρες. Ενώ πριν είχε βρεθεί ένα μοτίβο να λείπουμε από το σπίτι όλη μέρα και να είμαστε μιάμιση ώρα το βράδυ. Ακόμα και οι διαφορές και οι συγκρούσεις μπορούσαν να καλυφθούν από αυτό», εξηγεί κ. Αξιωτίδου και σπεύδει να συμπληρώσει πως σήμερα, εν μέσω της δεύτερης καραντίνας, «είναι όλο το στρες και το άγχος που μας προσθέτει και μας κάνει να είμαστε σε μία κατάσταση αλάρμ».
Άλλοι πολίτες τηλεφώνησαν στη γραμμή εκφράζοντας τον φόβο τους μήπως μεταδώσουν την ασθένεια που προκαλεί ο νέος κορονοϊός. «Να μην κολλήσω τους δικούς μου» και ειδικά τους παππούδες και τις γιαγιάδες, σημειώνει η κ. Αξιωτίδου.
Η ειδοποιός διαφορά της άνοιξης με τον χειμώνα
Έτερη ανησυχία που καταγράφεται είναι «το πώς θα ανακοινώσω σε δικό μου πρόσωπο τον θάνατο ενός οικείου» καθώς σε αυτή την καραντίνα «έχουμε να αντιμετωπίσουμε και τους θανάτους», όχι μόνο τα κρούσματα όπως την άνοιξη, αποκαλύπτει η ψυχοθεραπεύτρια.
«Σε αυτό το πένθος που δεν μπορούμε να το επεξεργαστούμε, να κάνουμε τις τελετουργίες, να συνοδεύσουμε τον άνθρωπό μας, έχει επιπτώσεις μέσα μας. Δεν μας δίνεται η δυνατότητα να κλάψουμε, να στενοχωρηθούμε, να τον αποχαιρετήσουμε, να γίνει αυτή η διεργασία», προειδοποιεί η Α. Αξιωτίδου.
Δημιουργούνται ψυχολογικά προβλήματα
Σκιαγραφώντας την ψυχοσύνθεση αρκετών πολιτών σήμερα, η ίδια παρατηρεί ότι «δεν έχουμε να περιμένουμε καλοκαίρι, δεν βλέπουμε τα κρούσματα να πέφτουνε, δεν υπάρχει μια αισιοδοξία να περιμένουμε κάτι να αλλάξει, πολλοί είναι χωρίς δουλειά και άνθρωποι που δεν είχαν διαγνωσμένα προβλήματα, έχουν αρχίσει να εμφανίζουνε κρίσεις πανικού, καταθλιπτικά επεισόδια, να είναι ερειστικοί, να μην μπορούν να αντέξουν την καθημερινότητα, να γίνονται «δύσκολοι» στη συμβίωση». Η επικοινωνία με τις γραμμές του δήμου μπορεί να δώσει λύσεις σε αυτά τα φαινόμενα, ενώ όταν εντοπίζονται περιπτώσεις που χρήζουν ψυχοθεραπείας, ή συστηματικής αντιμετώπισης, παραπέμπονται στις ανάλογες υπηρεσίες, όπως μπορεί να συμβεί με κάποιον που είναι αυτοκτονικός, ή αποτελεί θύμα βίας, διαμηνύει η κ. Αξιωτίδου.
«Συνήθως η μοναξιά, κυρίως στις μεγαλύτερες ηλικίες οι οποίες πλήττονται πάρα πολύ αυτή τη στιγμή, είναι πολύ έντονη. Δεν αντέχουν να είναι μόνοι τους, ιδίως τώρα που φοβούνται κιόλας», επισημαίνει η κ. Αξιωτίδου.
Αναπάντεχο ενδιαφέρον για τις γραμμές
Από τη Δευτέρα 30 Νοεβρίου μέχρι την Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου καταγράφηκαν, περίπου, 50 κλήσεις στις γραμμές υποστήριξης. «Δεν το περιμέναμε, γιατί το lockdown αυτό είναι τελείως διαφορετικό από το προηγούμενο. Στο προηγούμενο δεν κυκλοφορούσε «ψυχή» και όταν βγάλαμε τη γραμμή μετά από ένα χρονικό διάστημα άρχισε να ρολάρει πάρα πολύ καλά. Τώρα ξεκινήσαμε από την πρώτη μέρα», περιγράφει χαρακτηριστικά στο makthes.gr ο κ. Λεκάκης.
Σε αυτό το πλαίσιο επισημαίνει ότι οι γραμμές θα λειτουργούν μέχρις ότου αρθεί το απαγορευτικό και σε κάθε περίπτωση μέχρι το πέρας των γιορτών, οι οποίες μπορεί να είναι μοναχικές για πολλούς ανθρώπους, λόγω της απαγόρευσης των μετακινήσεων.
Πώς γίνεται η επικοινωνία
Όσοι πολίτες επιθυμούν μπορούν να απευθύνονται από Δευτέρα μέχρι Παρασκευή στα τηλέφωνα 2313-317-641 και 2313-317-642 και υπό καθεστώς ανωνυμίας να συζητούν με την ομάδα των εθελοντών ψυχολόγων για ό,τι τους απασχολεί.
Κατά δεκάδες στρέφονται οι Θεσσαλονικείς, τις τελευταίες ημέρες, στις γραμμές ψυχολογικής υποστήριξης τις οποίες ενεργοποίησε ο δήμος Θεσσαλονίκης στις 30 Νοεμβρίου, για να «αποσυμπιέσει» τους πολίτες από την ψυχολογική πίεση που μπορεί να έχει προξενήσει το δεύτερο απαγορευτικό, λόγω της πανδημίας του νέου κορονοϊού.
Ο αντιδήμαρχος Αθλητισμού, Νεολαίας και Εθελοντισμού, Πέτρος Λεκάκης, εξηγεί μέσω του makthes.gr ότι η γραμμή ψυχολογικής υποστήριξης στήθηκε σε συνεργασία με το «Μ.Α.Ζ.Ι.» και λειτουργεί σε συνεργασία με 20 ψυχολόγους, οι οποίοι προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους. Υπενθυμίζει, δε, ότι η γραμμή λειτούργησε για πρώτη φορά την άνοιξη του 2020, με την ενεργοποίηση της πρώτης καραντίνας.
Οι γυναίκες «σηκώνουν» ευκολότερα το ακουστικό
Σε αυτή την πρώτη εβδομάδα «σε μας απευθύνονται κυρίως γυναίκες, μέσης ηλικίας και ηλικιωμένες», καθώς και κάποιοι έφηβοι, περιγράφει στο makthes.gr η Αιμιλία Αξιωτίδου, οικογενειακή σύμβουλος, ψυχοθεραπεύτρια, ψυχοπαιδαγωγός, επιστημονικός συνεργάτης Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ, στην Ά Προπαιδευτική Παθολογική κλινική του ΑΧΕΠΑ και εθελόντρια στις γραμμές ψυχολογικής υποστήριξης του δήμου.
Η μοναξιά, ο φόβος της μετάδοσης και οι «τριβές» εντός των «τειχών»
Οι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας αναφέρουν, συνήθως, ότι «νιώθουνε μοναξιά, τα παιδιά τους ζουν μακριά, αντιμετωπίζουν ασθένειες και ανησυχούν» για το ποιος θα τους φροντίσει εάν συμβεί κάτι, λέει η κ. Αξιωτίδου.
Οι μεσήλικες από την πλευρά τους καλούν και εκμυστηρεύονται ότι είτε δεν μπορούν να διαχειριστούν το άγχος των παιδιών, ή κάποιες συμπεριφορές τους, είτε προβλήματα στις συντροφικές σχέσεις, συνεχίζει η ψυχοθεραπεύτρια και επισημαίνει ότι πολλές γυναίκες «έχουν παραπονεθεί ότι οι σύζυγοί τους δεν τους αφήνουν είτε να πάρουν τηλέφωνο, είτε να απευθυνθούν κάπου. Έγιναν πιο έντονα όλα τα προβλήματα».
«Τα ζευγάρια αναγκάστηκαν να ζήσουνε τώρα μαζί για πάρα πολλές ώρες. Ενώ πριν είχε βρεθεί ένα μοτίβο να λείπουμε από το σπίτι όλη μέρα και να είμαστε μιάμιση ώρα το βράδυ. Ακόμα και οι διαφορές και οι συγκρούσεις μπορούσαν να καλυφθούν από αυτό», εξηγεί κ. Αξιωτίδου και σπεύδει να συμπληρώσει πως σήμερα, εν μέσω της δεύτερης καραντίνας, «είναι όλο το στρες και το άγχος που μας προσθέτει και μας κάνει να είμαστε σε μία κατάσταση αλάρμ».
Άλλοι πολίτες τηλεφώνησαν στη γραμμή εκφράζοντας τον φόβο τους μήπως μεταδώσουν την ασθένεια που προκαλεί ο νέος κορονοϊός. «Να μην κολλήσω τους δικούς μου» και ειδικά τους παππούδες και τις γιαγιάδες, σημειώνει η κ. Αξιωτίδου.
Η ειδοποιός διαφορά της άνοιξης με τον χειμώνα
Έτερη ανησυχία που καταγράφεται είναι «το πώς θα ανακοινώσω σε δικό μου πρόσωπο τον θάνατο ενός οικείου» καθώς σε αυτή την καραντίνα «έχουμε να αντιμετωπίσουμε και τους θανάτους», όχι μόνο τα κρούσματα όπως την άνοιξη, αποκαλύπτει η ψυχοθεραπεύτρια.
«Σε αυτό το πένθος που δεν μπορούμε να το επεξεργαστούμε, να κάνουμε τις τελετουργίες, να συνοδεύσουμε τον άνθρωπό μας, έχει επιπτώσεις μέσα μας. Δεν μας δίνεται η δυνατότητα να κλάψουμε, να στενοχωρηθούμε, να τον αποχαιρετήσουμε, να γίνει αυτή η διεργασία», προειδοποιεί η Α. Αξιωτίδου.
Δημιουργούνται ψυχολογικά προβλήματα
Σκιαγραφώντας την ψυχοσύνθεση αρκετών πολιτών σήμερα, η ίδια παρατηρεί ότι «δεν έχουμε να περιμένουμε καλοκαίρι, δεν βλέπουμε τα κρούσματα να πέφτουνε, δεν υπάρχει μια αισιοδοξία να περιμένουμε κάτι να αλλάξει, πολλοί είναι χωρίς δουλειά και άνθρωποι που δεν είχαν διαγνωσμένα προβλήματα, έχουν αρχίσει να εμφανίζουνε κρίσεις πανικού, καταθλιπτικά επεισόδια, να είναι ερειστικοί, να μην μπορούν να αντέξουν την καθημερινότητα, να γίνονται «δύσκολοι» στη συμβίωση». Η επικοινωνία με τις γραμμές του δήμου μπορεί να δώσει λύσεις σε αυτά τα φαινόμενα, ενώ όταν εντοπίζονται περιπτώσεις που χρήζουν ψυχοθεραπείας, ή συστηματικής αντιμετώπισης, παραπέμπονται στις ανάλογες υπηρεσίες, όπως μπορεί να συμβεί με κάποιον που είναι αυτοκτονικός, ή αποτελεί θύμα βίας, διαμηνύει η κ. Αξιωτίδου.
«Συνήθως η μοναξιά, κυρίως στις μεγαλύτερες ηλικίες οι οποίες πλήττονται πάρα πολύ αυτή τη στιγμή, είναι πολύ έντονη. Δεν αντέχουν να είναι μόνοι τους, ιδίως τώρα που φοβούνται κιόλας», επισημαίνει η κ. Αξιωτίδου.
Αναπάντεχο ενδιαφέρον για τις γραμμές
Από τη Δευτέρα 30 Νοεβρίου μέχρι την Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου καταγράφηκαν, περίπου, 50 κλήσεις στις γραμμές υποστήριξης. «Δεν το περιμέναμε, γιατί το lockdown αυτό είναι τελείως διαφορετικό από το προηγούμενο. Στο προηγούμενο δεν κυκλοφορούσε «ψυχή» και όταν βγάλαμε τη γραμμή μετά από ένα χρονικό διάστημα άρχισε να ρολάρει πάρα πολύ καλά. Τώρα ξεκινήσαμε από την πρώτη μέρα», περιγράφει χαρακτηριστικά στο makthes.gr ο κ. Λεκάκης.
Σε αυτό το πλαίσιο επισημαίνει ότι οι γραμμές θα λειτουργούν μέχρις ότου αρθεί το απαγορευτικό και σε κάθε περίπτωση μέχρι το πέρας των γιορτών, οι οποίες μπορεί να είναι μοναχικές για πολλούς ανθρώπους, λόγω της απαγόρευσης των μετακινήσεων.
Πώς γίνεται η επικοινωνία
Όσοι πολίτες επιθυμούν μπορούν να απευθύνονται από Δευτέρα μέχρι Παρασκευή στα τηλέφωνα 2313-317-641 και 2313-317-642 και υπό καθεστώς ανωνυμίας να συζητούν με την ομάδα των εθελοντών ψυχολόγων για ό,τι τους απασχολεί.
ΣΧΟΛΙΑ