Τη μάχη που έδωσε (και κέρδισε) με τον καρκίνο περιγράφει η 34χρονη ποδοσφαιρίστρια του Παναθηναϊκού Στέλλα Ντζάνη, μέσω βίντεο που ανήρτησε ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αμειβομένων Ποδοσφαιριστών Ποδοσφαιριστριών.

Την αθλήτρια προλογίζει ο ΠΣΑΠΠ με το παρακάτω μήνυμα:

«Να γεννάς και να το σκέφτεσαι…

Να μπαίνεις στο χειρουργείο ώστε να αφαιρέσεις τον καρκίνο και να το ονειρεύεσαι…

Να ακούς το όνομά σου στη Λεωφόρο και να ανατριχιάζεις…

Η Στέλλα, όπως και χιλιάδες άλλες κοπέλες, δεν παίζουν απλά ποδόσφαιρο αλλά ζουν για το ποδόσφαιρο…

Επιτέλους, ας τις ακούσουμε...».

«Άρχισα να κλαίω, δεν το πίστευα»

Μεταξύ άλλων, η Στέλλα Ντζάνη είπε:

«Στην καλύτερη μου φάση αγωνιστικά είπα στον προπονητή της Εθνικής ότι θέλω να σταματήσω γιατί σκέφτομαι να κάνω οικογένεια και στεναχωρήθηκα πολύ που στα 26 μου έπρεπε να σταματήσω για να μπορέσω να κάνω οικογένεια. Δεν μπορούσα να τα συνδυάσω και τα δύο. Μπορεί και να μπορούσα, αλλά στην Ελλάδα ακόμα αυτό είναι λίγο πίσω. Όσο ήμουν έγκυος σκεφτόμουν να περάσουν οι μέρες, να γεννήσω και να επιστρέψω.

Όταν το άκουσα (σ.σ. ότι είχε καρκίνο) ρώτησα τον γιατρό αν θα μπορέσω να ζήσω γιατί έχω έχω και ένα μικρό παιδί. Σίγουρα βάζεις διάφορα στο μυαλό σου. Ήταν μια δύσκολη στιγμή για μένα όταν τον περασμένο Μάη, όταν τελειώσαμε τις υποχρεώσεις με την ομάδα ήθελα να κάνω έναν τυπικό έλεγχο γυναικολογικό. Τότε η γιατρός μου ψηλάφισε κάτι το εξέτασα περαιτέρω και φάνηκε ότι ήταν μια κακοήθεια.

Άρχισα να κλαίω, δεν το πίστευα, πίστευα μέχρι τελευταία στιγμή ότι ο γιατρός έχει κάνει λάθος στην εξέταση. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Μου είπαν ότι πρέπει να κάνω χειρουργείο και ήρθα αντιμέτωπη με μια σκληρή πραγματικότητα αλλά το πάλεψα μέχρι τέλους και τώρα είναι όλα καλά.

Ο γιατρός μου είπε ότι πρέπει να πάω σε ψυχολόγο, δεν πήγα γιατί πίστευα ότι μπορώ να το διαχειριστώ. Η αναμονή ήταν η πιο δύσκολη κατάσταση. Έπαιρνα δύναμη από τους ανθρώπους μου, από τον Χάρη. Όταν τελικά έγινε το χειρουργείο το πρώτο πράγμα που σκεφτόμουν ήταν πόσες μέρες χρειάζομαι για να επιστρέψω στο ποδόσφαιρο.

Παίξαμε και πέρσι στη φιέστα, σκόραρα τέσσερα γκολ και ήταν ό,τι καλύτερο. Είχαν έρθει και οι οργανωμένοι του Παναθηναϊκού και μας είδαν. Το όνομά μου το φώναζαν από τα μεγάφωνα. Ελπίζω να παίξουμε στη γεμάτη Λεωφόρο. Ο Παναθηναϊκός για μένα ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Όταν δημιουργήθηκε η ομάδα στη Γ' εθνική σκέφτηκα μόνο τον Παναθηναϊκό τον έβαλα πάνω από την Στέλλα και πήγα για να φτάσουμε την ομάδα εκεί που ανήκει, στην Α' εθνική».