27/07/2024 08:00
Ολοκληρώνεται την Τετάρτη η ακαδημαϊκή χρονιά 2023-2024 η οποία για το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης ήταν αρκετά περιπετιώδης εξαιτίας της μακράς και τραυματικής διαδικασίας εκλογής νέων πρυτανικών αρχών. Μάλιστα στην υπόθεση αυτή υπάρχει ακόμη μία εκκρεμότητα καθώς, θυμίζω, ότι έχουν κατατεθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας δύο αιτήσεις ακυρώσεως της εκλογής του πρύτανη Χαράλαμπου Φείδα, από τους ανθυποψηφίους του, Κυριάκο Αναστασιάδη και Στράτο Στυλιανίδη οι οποίες θα συζητηθούν τον Οκτώβριο.
Προχθές συνεδρίασε για τελευταία φορά το 11μελες Συμβούλιο Διοίκησης του Ιδρύματος και ένα από τα θέματα ήταν η εκλογή κοσμητόρων για τη Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών και τη Σχολή Επιστημών Υγείας. Στην πρώτη κοσμήτορας εξελέγη ο Χρήστος Φραγκονικολόπουλος ο οποίος επικράτησε του Άρη Στυλιανού και στη δεύτερη που είναι η πολυπληθέστερη του ΑΠΘ κοσμήτορας αναδείχθηκε ο Βασίλης Παπαδόπουλος ο οποίος είχε ως ανθυποψηφίους του τον Παναγιώτη Μπαμίδη και τον Πασχάλη Φορτομάρη. Και οι δύο κοσμήτορες εξελέγησαν με την τέταρτη ψηφοφορία καθώς στις τρεις προηγούμενες δεν είχαν καταφέρει να συγκεντρώσεις την απαιτούμενη αυξημένη πλειοψηφία (8/11, 7/11, 6/11).
Θυμίζω ότι με τον νόμο Κεραμέως οι κοσμήτορες εκλέγονται από τα έντεκα μέλη του Συμβουλίου Διοίκησης, ενώ παλιότερα αναδεικνύονταν με καθολική ψηφοφορία από τα μέλη ΔΕΠ της Σχολής τους. Ένα από τα επιχειρήματα της Κεραμέως ήταν ότι κατά την προηγούμενη διαδικασία υπήρχε πολύ παρασκήνιο, αρκετό “δούναι και λαβείν” μεταξύ διαφόρων ακαδημαϊκών στελεχών κ.ο.κ. Πληροφορούμαι, όμως, ότι και με αυτήν την “κλειστή” διαδικασία, το παρασκήνιο οργίασε. Όχι μόνο μεταξύ των έντεκα μελών του Συμβουλίου Διοίκησης, ούτε μόνο μεταξύ των υποψηφίων κοσμητόρων. Μαθαίνω ότι προς τα μέλη του Συμβουλίου Διοίκησης υπήρξαν διάφορες παρεμβάσεις, ακόμη και από εξωπανεπιστημιακούς παράγοντες. Πολιτικούς, αυτοδιοικητικούς, εκκλησιαστικούς, επιχειρηματικούς οι οποίοι πίεζαν προκειμένου να εκλεγεί κοσμήτορας ο “άνθρωπός τους”.
Στελέχη του ΑΠΘ τα οποία έχουν πια την εμπειρία και από τους δύο τρόπους ανάδειξης των κοσμητόρων μου λένε ότι η εκλογή μέσω του Συμβουλίου Διοίκησης είναι χειρότερη από την προηγούμενη. Πρώτον, διότι σε καμία φάση της δεν συμμετέχουν τα μέλη ΔΕΠ των Σχολών και, δεύτερον, επειδή όσο περιορίζεται ο αριθμός των εκλεκτόρων, εν προκειμένω μεταξύ των έντεκα μελών του Συμβουλίου, τόσο το παρασκήνιο οργιάζει. Εν πάση περιπτώσει, ας τα αξιολογήσει αυτά η ακαδημαϊκή κοινότητα και αν δεν της αρέσουν αυτές οι διαδικασίες ας φροντίσει να πείσει την πολιτική ηγεσία ώστε να αλλάξουν. Κατά τα άλλα, να ευχηθούμε καλή δύναμη στους νεοεκλεγέντες κοσμήτορες των οποίων η θητεία είναι τριετής, ως το τέλος Αυγούστου 2027.
Οφείλουμε να το πιστώσουμε στον Στέφανο Κασσελάκη. Έστω και με μεγάλη καθυστέρηση έκανε ό,τι δεν τόλμησε να πράξει ο προκάτοχός του, ο Αλέξης. Όμως η διαγραφή του Παύλου Πολάκη από μέλος, απλώς, της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, συνιστά πολιτική υποκρισία. Το έργο το έχουμε δει να παίζεται πάρα πολλές φορές, σχεδόν σε όλα τα κόμματα. Πέφτει μια διαγραφή η οποία δεν έχει καμία συνέπεια, ούτε για το κόμμα, ούτε για τον “δράστη”, εκτονώνεται κάπως το κλίμα δυσαρέσκειας και μετά λίγους μήνες ο διαγραφείς επανακάμπτει “δόξα και τιμή” και ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Αυτό θα συμβεί πιθανότατα και με τον Πολάκη.
Θυμίζω ότι ο κρητικός είναι μέλος των κορυφαίων καθοδηγητικών οργάνων του κόμματος, άρα και μέλος της ηγεσίας του. Σε αυτά εξακολουθεί να συμμετέχει, συνεπώς συνεχίζει να εκπροσωπεί τον ΣΥΡΙΖΑ. Εάν ο Κασσελάκης θέλει να περάσει το σωστό μήνυμα και συγχρόνως να συμβάλει στην περιθωριοποίηση του πολιτικού τραμπουκισμού οφείλει να παραπέμψει τον Πολάκη στα αρμόδια όργανα του κόμματος με το ερώτημα της οριστικής διαγραφής του από το κόμμα. Θα έλεγα δε και του ισόβιου αποκλεισμού του από τα ψηφοδέλτια.
Τα ίδια φυσικά ισχύουν και για άλλους που έχουν επιδείξει ανάλογη συμπεριφορά. Τελευταίο παράδειγμα ο πολύς Λευτέρης Αυγενάκης (τι στο καλό βγάζει αυτή η Κρήτη;) ο οποίος χειροδίκησε σε βάρος υπαλλήλου αεροπορικής εταιρείας επειδή ο άνθρωπος έκανε απλώς τη δουλειά του. Και σ' αυτήν την περίπτωση η μόνη ποινή που του επιβλήθηκε είναι η διαγραφή από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας η οποία επί πέντε χρόνια τον τίμησε με υπουργικό χαρτοφυλάκιο. Λίγες μέρες μετά, δε, το θύμα της χειροδικίας, “πείσθηκε” να αποσύρει τη μήνυση σε βάρος του Αυγενάκη και, τέλος καλό, όλα καλά. Όλοι μπορούμε να φανταστούμε τι μπορεί να μεσολάβησε στο ενδιάμεσο προκειμένου ο υπάλληλος με το βασικό μισθό να “συγχωρέσει” τον πρώην υπουργό. Όταν, όμως, δεν μπορείς να τα βάλεις με τους Πολάκηδες και τους Αυγενάκηδες, πώς θα τα βάλεις με κάθε λογής συμφέροντα όπου διακυβεύονται πολλά περισσότερα από μερικές ψήφους;
Για τις επικείμενες ανακοινώσεις των ονομάτων των διοικητών στις επτά Υγειονομικές Περιφέρειες σας έχω ενημερώσει προ ημερών. Ο υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης έχει στα χέρια του τα ονόματα τριών υποψηφίων για κάθε ΥΠΕ και είναι εκείνος που θα επιλέξει τον τελικό νικητή της μακράς διαδικασίας επιλογής που ξεκίνησε πριν από μήνες, πρώτα με γραπτό τεστ και μετά με τις συνεντεύξεις.
Σας έχω πει επίσης ότι για τις δύο ΥΠΕ που εδρεύουν στη Θεσσαλονίκη και έχουν υπό την ευθύνη τους όλες τις υγειονομικές μονάδες της Βόρειας Ελλάδας οι υποψήφιοι, κατά σειρά μοριοδότησης είναι οι εξής: για την 3η ΥΠΕ οι Δημήτρης Τσαλικάκης, νυν διοικητή της 4ης ΥΠΕ, Παναγιώτης Μπογιατζίδης, νυν διοικητή της 3ης ΥΠΕ και Χρήστος Δόντσος, νυν διοικητής του νοσοκομείου Έδεσσας.
Για την 4η η τριάδα αποτελείται από τους Τσαλικάκη, Μπογιατζίδη και τον Νίκο Κριθαρίδη, στέλεχος του Ψυχιατρικού νοσοκομείου Θεσσαλονίκης. Σύμφωνα με την πηγή μου ο Άδωνις έχει λάβει τις αποφάσεις του για τις δύο βορειοελλαδίτικες ΥΠΕ στις οποίες θα παραμείνουν τα ίδια πρόσωπα, αλλάζοντας μόνον γραφεία. Δηλαδή ο Τσαλικάκης από την 4η θα πάει διοικητής στην 3η ΥΠΕ και ο Μπογιατζίδης θα μετακομίσει από την 3η στην 4η ΥΠΕ.
Ολοκληρώνεται την Τετάρτη η ακαδημαϊκή χρονιά 2023-2024 η οποία για το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης ήταν αρκετά περιπετιώδης εξαιτίας της μακράς και τραυματικής διαδικασίας εκλογής νέων πρυτανικών αρχών. Μάλιστα στην υπόθεση αυτή υπάρχει ακόμη μία εκκρεμότητα καθώς, θυμίζω, ότι έχουν κατατεθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας δύο αιτήσεις ακυρώσεως της εκλογής του πρύτανη Χαράλαμπου Φείδα, από τους ανθυποψηφίους του, Κυριάκο Αναστασιάδη και Στράτο Στυλιανίδη οι οποίες θα συζητηθούν τον Οκτώβριο.
Προχθές συνεδρίασε για τελευταία φορά το 11μελες Συμβούλιο Διοίκησης του Ιδρύματος και ένα από τα θέματα ήταν η εκλογή κοσμητόρων για τη Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών και τη Σχολή Επιστημών Υγείας. Στην πρώτη κοσμήτορας εξελέγη ο Χρήστος Φραγκονικολόπουλος ο οποίος επικράτησε του Άρη Στυλιανού και στη δεύτερη που είναι η πολυπληθέστερη του ΑΠΘ κοσμήτορας αναδείχθηκε ο Βασίλης Παπαδόπουλος ο οποίος είχε ως ανθυποψηφίους του τον Παναγιώτη Μπαμίδη και τον Πασχάλη Φορτομάρη. Και οι δύο κοσμήτορες εξελέγησαν με την τέταρτη ψηφοφορία καθώς στις τρεις προηγούμενες δεν είχαν καταφέρει να συγκεντρώσεις την απαιτούμενη αυξημένη πλειοψηφία (8/11, 7/11, 6/11).
Θυμίζω ότι με τον νόμο Κεραμέως οι κοσμήτορες εκλέγονται από τα έντεκα μέλη του Συμβουλίου Διοίκησης, ενώ παλιότερα αναδεικνύονταν με καθολική ψηφοφορία από τα μέλη ΔΕΠ της Σχολής τους. Ένα από τα επιχειρήματα της Κεραμέως ήταν ότι κατά την προηγούμενη διαδικασία υπήρχε πολύ παρασκήνιο, αρκετό “δούναι και λαβείν” μεταξύ διαφόρων ακαδημαϊκών στελεχών κ.ο.κ. Πληροφορούμαι, όμως, ότι και με αυτήν την “κλειστή” διαδικασία, το παρασκήνιο οργίασε. Όχι μόνο μεταξύ των έντεκα μελών του Συμβουλίου Διοίκησης, ούτε μόνο μεταξύ των υποψηφίων κοσμητόρων. Μαθαίνω ότι προς τα μέλη του Συμβουλίου Διοίκησης υπήρξαν διάφορες παρεμβάσεις, ακόμη και από εξωπανεπιστημιακούς παράγοντες. Πολιτικούς, αυτοδιοικητικούς, εκκλησιαστικούς, επιχειρηματικούς οι οποίοι πίεζαν προκειμένου να εκλεγεί κοσμήτορας ο “άνθρωπός τους”.
Στελέχη του ΑΠΘ τα οποία έχουν πια την εμπειρία και από τους δύο τρόπους ανάδειξης των κοσμητόρων μου λένε ότι η εκλογή μέσω του Συμβουλίου Διοίκησης είναι χειρότερη από την προηγούμενη. Πρώτον, διότι σε καμία φάση της δεν συμμετέχουν τα μέλη ΔΕΠ των Σχολών και, δεύτερον, επειδή όσο περιορίζεται ο αριθμός των εκλεκτόρων, εν προκειμένω μεταξύ των έντεκα μελών του Συμβουλίου, τόσο το παρασκήνιο οργιάζει. Εν πάση περιπτώσει, ας τα αξιολογήσει αυτά η ακαδημαϊκή κοινότητα και αν δεν της αρέσουν αυτές οι διαδικασίες ας φροντίσει να πείσει την πολιτική ηγεσία ώστε να αλλάξουν. Κατά τα άλλα, να ευχηθούμε καλή δύναμη στους νεοεκλεγέντες κοσμήτορες των οποίων η θητεία είναι τριετής, ως το τέλος Αυγούστου 2027.
Οφείλουμε να το πιστώσουμε στον Στέφανο Κασσελάκη. Έστω και με μεγάλη καθυστέρηση έκανε ό,τι δεν τόλμησε να πράξει ο προκάτοχός του, ο Αλέξης. Όμως η διαγραφή του Παύλου Πολάκη από μέλος, απλώς, της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, συνιστά πολιτική υποκρισία. Το έργο το έχουμε δει να παίζεται πάρα πολλές φορές, σχεδόν σε όλα τα κόμματα. Πέφτει μια διαγραφή η οποία δεν έχει καμία συνέπεια, ούτε για το κόμμα, ούτε για τον “δράστη”, εκτονώνεται κάπως το κλίμα δυσαρέσκειας και μετά λίγους μήνες ο διαγραφείς επανακάμπτει “δόξα και τιμή” και ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Αυτό θα συμβεί πιθανότατα και με τον Πολάκη.
Θυμίζω ότι ο κρητικός είναι μέλος των κορυφαίων καθοδηγητικών οργάνων του κόμματος, άρα και μέλος της ηγεσίας του. Σε αυτά εξακολουθεί να συμμετέχει, συνεπώς συνεχίζει να εκπροσωπεί τον ΣΥΡΙΖΑ. Εάν ο Κασσελάκης θέλει να περάσει το σωστό μήνυμα και συγχρόνως να συμβάλει στην περιθωριοποίηση του πολιτικού τραμπουκισμού οφείλει να παραπέμψει τον Πολάκη στα αρμόδια όργανα του κόμματος με το ερώτημα της οριστικής διαγραφής του από το κόμμα. Θα έλεγα δε και του ισόβιου αποκλεισμού του από τα ψηφοδέλτια.
Τα ίδια φυσικά ισχύουν και για άλλους που έχουν επιδείξει ανάλογη συμπεριφορά. Τελευταίο παράδειγμα ο πολύς Λευτέρης Αυγενάκης (τι στο καλό βγάζει αυτή η Κρήτη;) ο οποίος χειροδίκησε σε βάρος υπαλλήλου αεροπορικής εταιρείας επειδή ο άνθρωπος έκανε απλώς τη δουλειά του. Και σ' αυτήν την περίπτωση η μόνη ποινή που του επιβλήθηκε είναι η διαγραφή από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας η οποία επί πέντε χρόνια τον τίμησε με υπουργικό χαρτοφυλάκιο. Λίγες μέρες μετά, δε, το θύμα της χειροδικίας, “πείσθηκε” να αποσύρει τη μήνυση σε βάρος του Αυγενάκη και, τέλος καλό, όλα καλά. Όλοι μπορούμε να φανταστούμε τι μπορεί να μεσολάβησε στο ενδιάμεσο προκειμένου ο υπάλληλος με το βασικό μισθό να “συγχωρέσει” τον πρώην υπουργό. Όταν, όμως, δεν μπορείς να τα βάλεις με τους Πολάκηδες και τους Αυγενάκηδες, πώς θα τα βάλεις με κάθε λογής συμφέροντα όπου διακυβεύονται πολλά περισσότερα από μερικές ψήφους;
Για τις επικείμενες ανακοινώσεις των ονομάτων των διοικητών στις επτά Υγειονομικές Περιφέρειες σας έχω ενημερώσει προ ημερών. Ο υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης έχει στα χέρια του τα ονόματα τριών υποψηφίων για κάθε ΥΠΕ και είναι εκείνος που θα επιλέξει τον τελικό νικητή της μακράς διαδικασίας επιλογής που ξεκίνησε πριν από μήνες, πρώτα με γραπτό τεστ και μετά με τις συνεντεύξεις.
Σας έχω πει επίσης ότι για τις δύο ΥΠΕ που εδρεύουν στη Θεσσαλονίκη και έχουν υπό την ευθύνη τους όλες τις υγειονομικές μονάδες της Βόρειας Ελλάδας οι υποψήφιοι, κατά σειρά μοριοδότησης είναι οι εξής: για την 3η ΥΠΕ οι Δημήτρης Τσαλικάκης, νυν διοικητή της 4ης ΥΠΕ, Παναγιώτης Μπογιατζίδης, νυν διοικητή της 3ης ΥΠΕ και Χρήστος Δόντσος, νυν διοικητής του νοσοκομείου Έδεσσας.
Για την 4η η τριάδα αποτελείται από τους Τσαλικάκη, Μπογιατζίδη και τον Νίκο Κριθαρίδη, στέλεχος του Ψυχιατρικού νοσοκομείου Θεσσαλονίκης. Σύμφωνα με την πηγή μου ο Άδωνις έχει λάβει τις αποφάσεις του για τις δύο βορειοελλαδίτικες ΥΠΕ στις οποίες θα παραμείνουν τα ίδια πρόσωπα, αλλάζοντας μόνον γραφεία. Δηλαδή ο Τσαλικάκης από την 4η θα πάει διοικητής στην 3η ΥΠΕ και ο Μπογιατζίδης θα μετακομίσει από την 3η στην 4η ΥΠΕ.
ΣΧΟΛΙΑ