Το πολώνειν δια της… συναινέσεως
Ακόμη και σε μια κορυφαία διαδικασία που απαιτεί συναίνεση στη βουλή, την αναθεώρηση του συντάγματος, βρήκε την ευκαιρία το πολιτικό μας σύστημα να παίξει εκλογικό παιχνίδι, να προβάλει διαχωριστικές γραμμές.
Προσφέροντας συναίνεση η ΝΔ, πήγε να ψηφίσει για αλλαγές στον τρόπο εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας, μόνο και μόνο για να προκαλέσει πονοκέφαλο στο αντίπαλο στρατόπεδο και, τελικά, να το αναγκάσει σε αναδίπλωση. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ζητώντας στην αρχή συναίνεση, έτρεχε στη συνέχεια να αποτρέψει να αθροιστούν οι ψήφοι του με αυτές της ΝΔ, καταλαβαίνοντας τι θα σήμαινε κάτι τέτοιο για μια επόμενη κυβέρνηση. Ολα αυτά, με το βλέμμα στραμμένο στο 2020 και την προεδρική εκλογή.
Αποκλειστικό διακύβευμα στη βουλή αν θα προκληθούν πρόωρες εκλογές το 2020, αν τελικά θα «παίξει» σενάριο δεξιάς παρένθεσης. Ούτε συζήτηση να δοθεί, επιτέλους, λύση στο πρόβλημα της σύνδεσης της προεδρικής εκλογής με την πτώση κυβερνήσεων. Δεν πέρασε απ το μυαλό κανενός να βρεθεί ένας κοινά αποδεκτός τρόπος ανάδειξης του προέδρου, που θα προάγει τον πολιτικό πολιτισμό. Επελέγη η πόλωση.
Πολύ περισσότερο δεν απασχολεί κανέναν η ανάγκη να οδηγηθεί η χώρα σε ένα σύστημα που θα διασφαλίζει πολιτική σταθερότητα, με κυβερνήσεις που θα εξαντλούν τη θητεία τους. Δεν φτάνουν στ αυτιά των πολιτικών μας οι δυνατές φωνές από το εσωτερικό και το εξωτερικό ότι η ανάπτυξη, οι επενδύσεις είναι όροι συνυφασμένοι με τα σταθερά συστήματα.
Αυτό δεν συμφέρει κανέναν. Ούτε αυτούς που έχουν την εξουσία ούτε αυτούς που τη διεκδικούν. Εμείς πρέπει να ακούμε κάθε λίγο και λιγάκι σενάρια πρόωρων εκλογών, πρέπει από την ορκωμοσία μιας κυβέρνησης να συζητάμε πότε θα έχουμε την επόμενη κάλπη. Τί κι αν ακόμη προσπαθούμε να βγούμε από μια βαθιά κρίση…
Η ευκαιρία αυτής της αναθεώρησης θα είναι τελικά χαμένη και για άλλα ζητούμενα ενός σύγχρονου κράτους, όπως η ενδυνάμωση της δικαιοσύνης και το ξεκαθάρισμα των σχέσεων πολιτείας – εκκλησίας. Θα πρέπει μα παρηγορηθούμε με την προσδοκία αλλαγών στα περί ευθύνης υπουργών, άρσης ασυλίας βουλευτών και της λειτουργίας των ανεξάρτητων αρχών. Και τα ξαναλέμε σε πέντε χρόνια συν όσα χρειαστούν για να ολοκληρωθεί (αν ολοκληρωθεί) η αναθεώρηση.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 17 Φεβρουαρίου 2019
