Εννιά Νοεμβρίου 1989 ήταν όταν το τείχος που χώριζε στα δυο το Βερολίνο έπεφτε μια και διά παντός στη Γερμανία. Το τείχος του μίσους, του διχασμού, της απόλυτης έλλειψης ανοχής στη διαφορετικότητα, των ιδεολογιών. Τότε φάνταζε πως θα ήταν το τελευταίο κάστρο που θα έπεφτε. Και σίγουρα όλοι εκτιμούσαν κι εύχονταν πως δεν θα χρειαζόταν ποτέ ξανά να ορθώσει κάποιο κράτος, άτομο, πλευρά ένα τείχος απέναντι σε μια άλλη. Τότε επικρατούσε ενθουσιασμός. Σήμερα; Σήμερα στο Βερολίνο τιμούν με διάφορες εκδηλώσεις την πτώση του Τείχους του διχασμού τους σε ένα κλίμα ωστόσο σκεπτικισμού υπό την έννοια ότι κάποιες από εκείνες τις ιδέες που όρθωσαν το τείχος επανέρχονται και μάλιστα με την ίδια αν όχι και μεγαλύτερη σφοδρότητα. Διάφοροι – ισμοί (ναζισμοί, φασισμοί, ακραίοι εθνικισμοί) οδηγούν πολλούς σε ακρότητες και σε ακραίες θέσεις και συμπεριφορές και σε ερμηνείες.

Οι γερμανικές αρχές με τις εκδηλώσεις που έχουν προγραμματίσει και ήδη είναι σε εξέλιξη προσπαθούν να θυμίσουν τι συνέβαινε τότε για να αποτρέψουν μια μελλοντική επανάληψή του. Οι γερμανικές αρχές που εκπροσωπούν τη Γερμανία στη Θεσσαλονίκη κάνουν το ίδιο! Με τη συνδρομή μαθητών έχει ήδη στηθεί μπροστά στο άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνρου ένα συμβολικό τείχος έχει κτιστεί από μαθητές και μαθήτριες σχολείων της Θεσσαλονίκης προσπαθώντας να προσομοιώσουν όσα βίωσαν οι κάτοικοι του Βερολίνου από τη στιγμή που ανεγέρθηκε το Τείχος εκείνο τον Αύγουστο του 1961.

Το Τείχος της… Θεσσαλονίκης θα γκρεμιστεί αύριο, Σάββατο 10 Νοεμβρίου στις 12:00 το μεσημέρι και οι μαθητές θα ζήσουν συμβολικά την πτώση του. Ήδη έχουν γεμίσει με γκράφιτι, φωτογραφίες, ημερομηνίες το Τείχος τους στο οποίο δεσπόζουν οι λέξεις «αγάπη», «ελευθερία».

Στόχος να μην χρειαστεί να ρίξουν ξανά ένα Τείχος που κάποιοι θα έχουν ορθώσει αναιτιολόγητα σπέρνοντας το μίσος για το διαφορετικό και το ξένο.