Πόσο θα ανέβουν ακόμα οι τόνοι της αντιπαράθεσης μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ;

Ως πότε θα καλεί ο Τσίπρας τον Ανδρουλάκη σε συστράτευση για να φύγει η νεοφιλελεύθερη «λαίλαπα Μητσοτάκη» χωρίς αντίκρυσμα;

Ως ποτέ η επιμονή του Νίκου Ανδρουλάκη στην πολιτική αυτονομία του ΠΑΣΟΚ θα επιβραβεύεται σε δημοσκοπήσεις που δείχνουν το κόμμα του να αντέχει στη ζώνη του 13%-14%;

Ο Νίκος Ανδρουλάκης παίζει πολύ καλά το «χαρτί» της αθωότητας της γενιάς του και της ανάγκης απαλλαγής του πολιτικού συστήματος από κακοδαιμονίες και παλιές αμαρτίες . Στη συνέντευξή του στον Νίκο Χατζηνικολάου (ΑΝΤ1) είπε όχι τυχαία, τα εξής:

* Δεν έχω κάνει ποτέ στη ζωή μου κανένα ρουσφέτι. Από τα χρέη του ΠΑΣΟΚ δεν έχω χρεώσει τον ελληνικό λαό ούτε ένα ευρώ».

* «Όλα τα δάνεια του ΠΑΣΟΚ είναι πριν την οικονομική κρίση. Από την οικονομική κρίση ως σήμερα δεν έχει πάρει ούτε ένα ευρώ δάνειο. Και εγώ ως γραμματέας και Πρόεδρος δεν έχω πάρει ούτε ένα ευρώ δάνειο».

*»Είχα δεσμευτεί πριν τις εκλογές ότι θα αγωνιστώ για να ρυθμίσουμε τα χρέη μας και να δείξουμε ότι παρόλο που δεν τα έχει κάνει η γενιά μου, αναλαμβάνει το φορτίο να τα ρυθμίσει και ένα μεγάλο κομμάτι της χρηματοδότησης μας να πηγαίνει στις τράπεζες ώστε να είμαστε εντάξει απέναντι στον ελληνικό λαό. Τα ρυθμίσαμε τα δάνεια με κριτήρια αγοράς χωρίς ειδικές κατηγορίες».

Όλα αυτά έχουν δυο χαρακτηριστικά:

Του διαλόγου απευθείας με την κοινωνία και κυρίως με τα νεανικότερα και πιο δυναμικά ακροατήρια και της υιοθέτησης μιας νέας πολιτικής κουλτούρας λειτουργίας ενός κόμματος με διαφάνεια, χωρίς δοσοληψίες, εξαιρέσεις και «ειδικές κατηγορίες». Περιττό να τονιστεί το πόσο αρέσει αυτό στους εκτός πελατειακών συστημάτων νέους και άφθαρτους εκλογείς που είναι και η πλειοψηφία.

Ο ίδιος γνωρίζει πολύ καλά ότι είναι πολύ κρίσιμη παράμετρος για το αυριανό πολιτικό σκηνικό το ποσοστό που θα κατακτήσουν ο ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ το ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές που θα γίνουν με απλή αναλογική. Εκεί θα παιχτεί σε μεγάλο βαθμό ποιος θα είναι το αντίπαλο δέος στον Μητσοτάκη και μέχρι στιγμής τη δεύτερη θέση ο Αλέξης Τσίπρας δεν δείχνει να την χάνει.

Επειδή όμως τα δυο κόμματα «αλιεύουν» κατά κύριο λόγο από την ανοιχτή θάλασσα της κεντροαριστεράς και όχι τόσο από την μικρότερου μεγέθους δεξαμενή της ριζοσπαστικής αριστεράς η κόντρα μεταξύ των δύο θα ενταθεί στο πλαίσιο ενός ιδιότυπου «εμφυλίου».

Πάει να σχηματιστεί σιγά σιγά μια ιδιότυπη συνθήκη «ο -πολιτικός - θάνατός σου η ζωή μου» μεταξύ των δυο κομμάτων και οι εντάσεις με δηλώσεις εκατέρωθεν, επικοινωνιακά τρικ και σκληρά λόγια στα όρια των ύβρεων , θα συνεχιστούν και θα πυκνώσουν στην πορεία προς τις κάλπες. Χαρακτηριστικές είναι οι πολύ σκληρές δηλώσεις του πρώην υπουργού και προέδρου της Βουλής , του γηραιού Αποστόλου Κακλαμάνη (για το «βυτιοφόρο» που «μάζεψε τα σκουπίδια του ΠΑΣΟΚ και τα έριξε στη «χωματερή» του ΣΥΡΙΖΑ» και οι ακόμα πιο σκληρές απαντήσεις από τον Παύλο Πολάκη και άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στον πρώτο. Σε άρθρο στην ΑΥΓΗ ο Θανάσης Καρτερός χαρακτήρισε τον Νίκο Ανδρουλάκη «χρήσιμο ηλίθιο» για να κατηγορήσει το ΠΑΣΟΚ «που έγινε ΚΙΝΑΛ λόγω ΑΦΜ και ξανάγινε ΠΑΣΟΚ χωρίς τα χρέη του» , ότι συμπεριφέρεται ως . «δεκανίκι» του Κυρ. Μητσοτάκη .Ο κατάλογος δεν τελειώνει εδώ. Θα έχουμε κι άλλα επεισόδια του σήριαλ.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης εγκαλούμενος από τον Αλ.Τσίπρα και πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πως θα κληθεί να απολογηθεί στους προοδευτικούς πολίτες της χώρας για το γεγονός ότι δεν βάζει πλάτη για να φύγει ο Μητσοτάκης , μονίμως σπεύδει να υπενθυμίσει ότι δεν δέχεται μαθήματα «προοδευτικότητας και δημοκρατίας» από αυτούς που συνεργάστηκαν σε κυβέρνηση με τον ακροδεξιό Καμμένο.

Τραβάει επίσης μια σαφή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στους απλούς πολίτες που κάποια στιγμή έφυγαν από το ΠΑΣΟΚ και στήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ από τα επώνυμα πολιτικά πρόσωπα (υπουργοί, βουλευτές και πρωτοκλασάτα στελέχη κάποτε του ΠΑΣΟΚ).

Χαρακτηριστικά είναι πάλι τα όσα είπε σχετικά στη συνέντευξη στον Νίκο Χατζηνικολάου:

«Προφανέστατα οι πολίτες μπορούν να αλλάζουν κόμματα. Πολλούς από αυτούς τους απογοητεύσαμε, όταν είδαν συμπεριφορές καθεστωτισμού, πελατειακά δίκτυα, αστοχίες πολιτικών επιλογών, νέες ανισότητες και έψαξαν να βρουν αλλού την ελπίδα. Αν τώρα την βρήκαν ή όχι είναι μία άλλη κουβέντα. Εγώ λοιπόν λέω σε αυτούς τους ανθρώπους ότι είναι ανοιχτές οι πόρτες στη νέα αρχή, που κάνουμε με νέους ανθρώπους, με αξιοπιστία για να χτίσουμε ξανά μαζί το κοινό μας μέλλον».

Για τους επώνυμους όμως η στάση του είναι εντελώς διαφορετική:

«Η πόρτα δεν είναι ανοιχτή σε εκείνους οι οποίοι φέρθηκαν με απαράδεκτο τρόπο στην παράταξη. Άνθρωποι που έλεγαν ότι ο Τσίπρας είναι ο πιο ανέντιμος Πρωθυπουργός της μεταπολίτευσης και ένα χρόνο μετά ήταν πρωτοκλασάτα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Που έλεγαν ότι η μεγαλύτερη απάτη της μεταπολίτευσης είναι εν τέλει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – Ανεξάρτητων Ελλήνων. Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα, δίπλα στον κ. Τσίπρα».

Αυτό είναι ένα «πάρθειο βέλος» κατά των στελεχών που πλαισίωσαν την «Προοδευτική Συμμαχία» στο πλαίσιο του ανοίγματος που επιχειρεί ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά και κατά του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Οι διαρκείς αναφορές του σε στελέχη και πρώην υπουργούς και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ εμπεριέχουν προφανώς υπαινιγμούς για καιροσκοπισμό, και κυνήγι της «καρέκλας» και λειτουργούν αποδημητικά σε βάρος του «ανοίγματος» του ΣΥΡΙΖΑ.

Συνοψίζοντας, όπως φαίνεται παρά τις «ρυτίδες» από τα κυβερνητικά του λάθη , τις Πρέσπες, το 4ο Μνημόνιο, το Μάτι και την «κωλοτούμπα» του δημοψηφίσματος του 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ θα παίξει για μια ακόμα φορά το δικό του «χαρτί» που είναι το «ηθικό πλεονέκτημα» απέναντι στην «αθωότητα» της γενιάς Ανδρουλάκη .

Γι αυτό και οι συνεχείς επιθέσεις στο ΠΑΣΟΚ για τη διαπλοκή στα χρόνια του Σημίτη, για τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση των «Σαμαροβενιζέλων», για την NOVARTIS κλπ

Η αλήθεια είναι όμως πως ούτε το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη είναι τόσο νέο όσο λέει, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ έχει «ηθικό πλεονέκτημα» όσο πίστευε ότι έχει το 2015.