Η ψυχολογία του αθλητή και δη αυτού που πρωταγωνιστεί σε κορυφαίο επίπεδο, είναι πολύ εύθραυστη. Ένα άσχημο αποτέλεσμα, ένας τραυματισμός, έστω ένας καυγάς με τον προπονητή, μπορεί να του αποτελειώσει την καριέρα. Πέρα από τις αγωνιστικές ικανότητες, μεγάλη αρετή είναι η υπομονή, σαν κι αυτή που έδειξε τις τελευταίες εβδομάδες ο τρις παγκόσμιος πρωταθλητής των κρίκων Λευτέρης Πετρούνιας.

Οι πόνοι στον αριστερό ώμο τον ανάγκασαν στις 12 Οκτωβρίου να εξομολογηθεί μέσω facebook ότι  "λόγω του τραυματισμού που με ταλαιπωρεί ήδη από τους προηγούμενους αγώνες και που με υποχρεώνει πια να οδηγηθώ στο χειρουργείο, δεν θα βρίσκομαι φέτος στο Παγκόσμιο για να υπερασπιστώ τα ελληνικά χρώματα και να διεκδικήσω ακόμη έναν Παγκόσμιο τίτλο, για να χαρεί όλη η Ελλάδα".

Ωστόσο, ο Πετρούνιας ταξίδεψε με την υπόλοιπη αποστολή στη Ντόχα, αρχικά με την ιδέα να στηρίξει τους συναθλητές του. Μέσα του, βέβαια, ήλπιζε ότι θα μπορέσει και ο ίδιος να αγωνιστεί, για να υπερασπιστεί αυτό για το οποίο κανείς δεν αμφιβάλλει: είναι ο καλύτερος όλων.

Στις 23 Οκτωβρίου δεν άντεξε άλλο και εξωτερίκευσε την απόφασή του: "Το συζήτησα με τον προπονητή μου και το ιατρικό team και αποφάσισα να σφίξω τα δόντια και να αγωνιστώ!! Ελπίζω να σας κάνω πάλι υπερήφανους".

Στον προκριματικό πέτυχε τον πρώτο του στόχο, να προκριθεί στον τελικό, όπου ήξερε πως η παρουσία του και μόνο του δίνει προβάδισμα έναντι των αντιπάλων του. Σαν άλλος Ελ Σιντ, μπήκε σήμερα στο γυμναστήριο, εκτέλεσε άψογα το πρόγραμμά του, πήρε ξανά το χρυσό μετάλλιο και τη Δευτέρα θα μπει στο χειρουργείο, για να ξεμπερδέψει μία και καλή με τους πόντους στον ώμο.

Ο Λευτέρης Πετρούνιας δεν έχει φτάσει ακόμη στο τέλος της διαδρομής. Αν μπορεί λαβωμένος να αποδεικνύει την υπεροχή του, τότε ως υγιής ξανά, θα υπενθυμίσει σε όλους ποιος είναι ο άρχοντας των κρίκων.