Λίγα εικοσιτετράωρα μετά την ορκωμοσία της, η βουλευτής του ΚΙΝΑΛ Νότιου Τομέα Αθηνών, Τόνια Αντωνίου, που πρόσφατα κατέλαβε την έδρα της εκλιπούσας Φώφης Γεννηματά μιλά στη «ΜτΚ» για τον αδόκητο χαμό της προέδρου του ΚΙΝΑΛ, το κενό που άφησε αλλά και την πολιτική της παρακαταθήκη. Η Τόνια Αντωνίου, μία εκ των στενότερων συνεργατών της Φώφης Γεννηματά κάνει λόγο για μια «φίλη που ήταν αυθόρμητη, απροσποίητη και ειλικρινής, μία πολιτικό που έλαμπε με την ανθρωπιά της, ένα διαμάντι της πολιτικής».

Η κ. Αντωνίου αναφέρεται στο διακύβευμα των εσωκομματικών εκλογών της 5^ης Δεκεμβρίου τονίζοντας πως αυτό σχετίζεται με την ταυτότητα και την στρατηγική της παράταξης. Αναφέρεται επίσης στην υποψηφιότητα του Γιώργου Παπανδρέου, τα διλλήματα και τις υπερβάσεις που απαιτούνται για το μέλλον της προοδευτικής παράταξης αλλά και την πολυσυζητημένη «προοδευτική διακυβέρνηση».

Επιστρέψατε στην Βουλή μετά από καιρό μετά την τραγική απώλεια της Φώφης Γεννηματά. Ποια είναι τα συναισθήματά σας και ποιες οι προτεραιότητές σας;

Η ημέρα της ορκωμοσίας μου ήταν πολύ έντονα φορτισμένη, με τη σκέψη στην πρόεδρό μας. Το σοκ που υποστήκαμε όλοι ήταν πολύ δυνατό. Προσωπικά προσπαθώ ακόμα να συνειδητοποιήσω την απώλεια αυτή και ταυτόχρονα να ξαναπιάσω το νήμα από τις εκλογές του 2019, όταν οι πολίτες του Νότιου Τομέα με εμπιστεύτηκαν και με τίμησαν με την ψήφο τους. Η αγωνία μου είναι να τους τιμήσω κι εγώ με τη σειρά μου, με ευθύνη και υπηρετώντας τις ίδιες αξίες για τις οποίες αγωνίστηκε και η πρόεδρός μας.

Υπήρξατε στενή συνεργάτης της προέδρου του ΚΙΝΑΛ που έφυγε τόσο άδοξα από τη ζωή. Τι σας έλεγε; Τι σας εκμυστηρευόταν αναφορικά με την πορεία του κόμματος; Αλήθεια, τι άνθρωπος ήταν η Φώφη Γεννηματά ως πολιτικός και ως φίλη;

Η Φώφη Γεννηματά ήταν μια γυναίκα, που μια ζωή έδινε μάχες σε πολλά μέτωπα. Αυτό που θα μου μείνει είναι ότι πάνω από όλα ήταν μια σύζυγος και μάνα που νοιαζόταν κάθε δευτερόλεπτο για την οικογένεια και τα παιδιά της, μια φίλη που ήταν αυθόρμητη, απροσποίητη και ειλικρινής, μια πολιτικός που έλαμπε με την ανθρωπιά της, ένα διαμάντι της πολιτικής.

Ποια είναι η παρακαταθήκη που αφήνει;

Λέμε συνεχώς για το μεγάλο επίτευγμά της να καταφέρει να επιτύχει τη συνεννόηση, τη σύνθεση και την ενότητα σε μια παράταξη πληγωμένη που πέρασε από πολλές και διάφορες φάσεις άδικων εξωτερικών επιθέσεων, λάθος επιλογών, αλλά και εσωτερικής εμφύλιας διαμάχης. Η Φώφη Γεννηματά, όμως, δεν ανέστησε απλώς μια παράταξη οργανωτικά και πολιτικά. Την ανέστησε κυρίως ηθικά. Επαναθεμελίωσε το αληθινό νόημα της πολιτικής, που είναι η προσφορά στον άνθρωπο, στην κοινωνία, στην πατρίδα. Και το έκανε αυτοθυσιαστικά, μένοντας στις επάλξεις μέχρι την ύστατη ώρα.

Ποιο είναι το διακύβευμα των εκλογών της 5^ης Δεκεμβρίου. Με ποιο κριτήριο θα πρέπει να προσφύγουν τα μέλη, οι φίλοι αλλά και οι πολίτες που το επιθυμούν στις κάλπες;

Το διακύβευμα είναι η ταυτότητα και η στρατηγική της παράταξης. Θα συνεχίσει να έχει προοδευτική ταυτότητα συνεπή με την ιστορία της ή θα επιλέξει στροφή σε συντηρητικές πολιτικές σαν αυτές που εφάρμοσε στο παρελθόν ο ΣΥΡΙΖΑ και σήμερα εφαρμόζει η ΝΔ; Θα επιδιώξει την αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού ώστε να προκύψει μια αληθινά προοδευτική διακυβέρνηση για τη χώρα ή θα γίνει παρακολούθημα άλλων πολιτικών δυνάμεων και τελικά θα διαλυθεί; Αυτό που έχει σημασία είναι να μιλήσουν ξεκάθαρα οι υποψήφιοι για όλα αυτά με ανοιχτά χαρτιά, για να μπορεί ο πολίτης να κρίνει.

Η υποψηφιότητα του Γιώργου Παπανδρέου, τελευταία που ανακοινώθηκε, μετά τις εξελίξεις που δρομολόγησε η επιδείνωση της κατάστασης της υγείας της Γεννηματά προκάλεσε «θόρυβο». Πώς την αξιολογείτε;

Η αλήθεια είναι ότι η τραγική απώλεια της Φώφης Γεννηματά έκανε πολλούς πολίτες να ξαναδούν πολλά πράγματα με άλλη ματιά και να στραφούν τα φώτα της δημοσιότητας προς το χώρο μας με τρόπο που δεν είχαμε συνηθίσει. Παράλληλα, η ανακοίνωση της υποψηφιότητας ενός πρώην πρωθυπουργού, δικαιωμένου μάλιστα σε μεγάλο βαθμό από τις εξελίξεις, αύξησε εντυπωσιακά το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης για τις εκλογές ηγεσίας στο Κίνημα Αλλαγής. Αυτό και μόνο το γεγονός έχει ήδη αρχίσει να μετακινεί τις τεκτονικές πλάκες του πολιτικού συστήματος.

Η πρόσφατη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας για τον καθορισμό ρόλων στην εκπροσώπηση έδειξε… ανακωχή. Εκτιμάτε πως η προεκλογική περίοδος θα είναι αναίμακτη;

Είναι ζήτημα ευθύνης απέναντι στην παράταξη και στις προσδοκίες των πολιτών να μην φανούμε κατώτεροι των περιστάσεων. Έχουμε βιώσει και στο παρελθόν το ιστορικό βάρος μεταβατικών περιόδων και είμαστε πολύ πιο ώριμοι. Σήμερα υπάρχουν διαφορετικά διλήμματα, απαιτεί υπερβάσεις και μπορεί να αποτελέσει σημαντικό ιστορικό ορόσημο για το μέλλον της προοδευτικής παράταξης.

Συγκεκριμένοι υποψήφιοι προτάσσουν την επιστροφή στο «ΠΑΣΟΚ» και την επαναφορά των συμβόλων. Ποια είναι η άποψή σας;

Τα σύμβολα έχουν τη δική τους ιστορική και συναισθηματική φόρτιση και αξία, αλλά αυτό που είναι σημαντικότερο σήμερα είναι η συζήτηση για το περιεχόμενό τους. Γι’ αυτό θεωρώ ότι όλοι ανεξαίρετα οι υποψήφιοι θα πρέπει να εκφράσουν με ξεκάθαρο τρόπο τη θέση τους για την ταυτότητα και τη στρατηγική της παράταξης και για το πώς θα αποκτήσει η χώρα προοδευτική διακυβέρνηση.

Μεγάλη συζήτηση έχει ανοίξει για την «προοδευτική διακυβέρνηση».

Όταν φτάνουμε στο σημείο να πρέπει να ξαναθυμίσουμε σε ανθρώπους μέσα από το χώρο μας τι είναι προοδευτική διακυβέρνηση, σημαίνει ότι κάτι μέσα τους έχει αλλοιωθεί. Η προοδευτική διακυβέρνηση έχει συνδεθεί με μεγάλες ανατροπές και εμβληματικές μεταρρυθμίσεις όλων των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ που, μαζί με τη στήριξη των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων, δημιούργησαν αυτό που ήταν το πραγματικό περιεχόμενο της έκφρασης «ΠΑΣΟΚ - ωραία χρόνια».

Εσείς πως ορίζετε την έννοια της προοδευτικότητας;

Για τους σοσιαλδημοκράτες και τους δημοκράτες σοσιαλιστές η προοδευτικότητα συνδέεται με ό,τι συμβάλει στη μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων και τη βελτίωση της διαβίωσης των πολιτών, ό,τι προστατεύει το περιβάλλον, αποτρέπει τους κοινωνικούς αποκλεισμούς, διευρύνει τα ατομικά δικαιώματα, προασπίζει το συλλογικό συμφέρον, δίνει χώρο στη δημιουργικότητα και επιτρέπει στη νέα γενιά να αποκτήσει τα κατάλληλα εφόδια για να ανοίξει τα φτερά της σε ένα κόσμο γεμάτο προκλήσεις και ευκαιρίες. Όμως, προσωπικά θεωρώ ότι η προοδευτικότητα έχει κι ένα συγκρουσιακό στοιχείο. Προοδευτικό είναι ό,τι συγκρούεται με τη στάση ζωής που βλέπει την πολιτική σαν συναλλαγή, χωρίς ηθική, χωρίς αξίες, χωρίς ιδεολογία, χωρίς όραμα. Αν δεν μπορείς να συγκρουστείς με αυτές τις λογικές, δεν μπορείς να θεωρείσαι προοδευτικός.

Εκτιμάτε πως θα πάμε σύντομα σε εθνικές κάλπες;

Με την κυβέρνηση να βρίσκεται πελαγωμένη απέναντι στις συνέπειες και τα αδιέξοδα της πολιτικής που έχει ακολουθήσει έως σήμερα, τόσο στην οικονομία, όσο και στην διαχείριση της πανδημίας, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ποιες σκέψεις θα επικρατήσουν.