"Σιγά μην τους κάναμε το χατίρι", είπε απλά ο Παύλος Πολάκης μετά την ομόφωνη απόφαση της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ για επανένταξη του στα ψηφοδέλτια του κόμματος. Προφανώς έχει δίκαιο! Δεν είναι δυνατόν να χαρίζει κάποιος τα βαριά του όπλα στους αντιπάλους του. Το ζήτημα όμως είναι ποιος είναι ο αντίπαλος.
Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι είναι η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ αν βέβαια δεν διέκρινε μια ανακούφιση διαβάζοντας οτι ο Πολάκης είναι το πρόσωπο του Τσίπρα και άλλα διάφορα παρόμοια, σωστά η λάθος δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, αλλά όλα στο ίδιο κλίμα. Η τοξικότητα, η οποία ως γνωστόν δεν ευνοεί τις συνεργασίες, έχει επανέλθει στις σχέσεις των κομμάτων μεταξύ τους.
Τις λίγες μέρες που ο Πολάκης ετοίμαζε την επιστολή της συγγνώμης είχε δημιουργηθεί η καθ' όλα βάσιμη εντύπωση ότι οι πραγματικές ιδεολογικές διαφορές ήταν ελάχιστες, ακόμη και μετά τη σιδηροδρομική τραγωδία. Για παράδειγμα, το κόστος της μεταβίβασης της TRAIΝΟSE στους Ιταλούς δεν είχε αποτελέσει θέμα πραγματικής πολιτικής αντιπαράθεσης γιατι αμφότεροι γνώριζαν ότι σε πραγματικούς αριθμούς, διαφορά δεν υπήρχε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πούλησε σε πολύ χαμηλή τιμή που όμως αντιστοιχούσε στην τιμή που θα πωλούσε η ΝΔ επί Σαμαρά αν δεν έπρεπε αμέσως μετά να πληρώσει τα χρέη που είχε συσσωρεύσει ο Οργανισμός ενώ ο Σπίρτζης επιβεβαίωνε τον Γεραπετρίτη και τ' ανάπαλιν και η ΝΔ είχε αποσύρει από τα ψηφοδέλτια των Σερρων τον Κώστα Αχιλλέα Καραμανλή και είχε "προσφέρει" στο πιάτο την πρώην γενική γραμματέα αντιεγκληματικής πολιτικής, Σοφία Νικολάου αποσύροντας την από τα ψηφοδέλτια της Εύβοιας.
Είναι προφανές ότι διαγραφόταν μια κατάσταση η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει μετά τη σιδηροδρομική τραγωδία σε κάθε είδους πιθανές ή απίθανες συναινέσεις που θα έθεταν σε αμφισβήτηση στην ισορροπία στην οποία το πολιτικό σύστημα οδηγήθηκε μετά την κρίση του πρώτου μισού της προηγούμενης δεκαετίας.
Ποιος μπορεί ν' απαντήσει κατηγορηματικά ότι ο Πολάκης δεν βοηθούσε τη συσπείρωση της ΝΔ περισσότερο από το χαλαρό κλίμα που διευκόλυνε η απόσυρση του από τα ψηφοδέλτια;
Αυτό δεν είναι το κύριο ερώτημα διότι εκείνο μένει μέχρι στιγμής αναπάντητο: έχει τη δύναμη ο όποιος Πολακης να σύρει "ομόφωνα" τον ΣΥΡΙΖΑ στην απόσυρση του και μετά στην εξίσου ομόφωνη απόφαση για επανένταξη του στα ψηφοδέλτια;
Κι επειδή η απάντηση είναι προφανώς αρνητική, πρέπει να ψάξουμε ποιος θέλει τοξικές τις σχέσεις των κομμάτων κι αδύνατα κόμματα του 20 και 30%... Κι επειδή δεν ήταν ούτε στο ΠΑΣΟΚ, ούτε στη ΝΔ, τίνος το χατίρι έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ επαναφέροντας την τοξικότητα; Ειδικά όταν ο όρος που έθεσε ο πρόεδρος του κόμματος για την επανένταξη στα ψηφοδέλτια ήταν ο "νηφάλιος λόγος", τον οποίο αμέσως μετά την απόφαση, ο ενδιαφερόμενος δεν έδειξε να παίρνει σοβαρά υπόψη του.
"Σιγά μην τους κάναμε το χατίρι", είπε απλά ο Παύλος Πολάκης μετά την ομόφωνη απόφαση της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ για επανένταξη του στα ψηφοδέλτια του κόμματος. Προφανώς έχει δίκαιο! Δεν είναι δυνατόν να χαρίζει κάποιος τα βαριά του όπλα στους αντιπάλους του. Το ζήτημα όμως είναι ποιος είναι ο αντίπαλος.
Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι είναι η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ αν βέβαια δεν διέκρινε μια ανακούφιση διαβάζοντας οτι ο Πολάκης είναι το πρόσωπο του Τσίπρα και άλλα διάφορα παρόμοια, σωστά η λάθος δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, αλλά όλα στο ίδιο κλίμα. Η τοξικότητα, η οποία ως γνωστόν δεν ευνοεί τις συνεργασίες, έχει επανέλθει στις σχέσεις των κομμάτων μεταξύ τους.
Τις λίγες μέρες που ο Πολάκης ετοίμαζε την επιστολή της συγγνώμης είχε δημιουργηθεί η καθ' όλα βάσιμη εντύπωση ότι οι πραγματικές ιδεολογικές διαφορές ήταν ελάχιστες, ακόμη και μετά τη σιδηροδρομική τραγωδία. Για παράδειγμα, το κόστος της μεταβίβασης της TRAIΝΟSE στους Ιταλούς δεν είχε αποτελέσει θέμα πραγματικής πολιτικής αντιπαράθεσης γιατι αμφότεροι γνώριζαν ότι σε πραγματικούς αριθμούς, διαφορά δεν υπήρχε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πούλησε σε πολύ χαμηλή τιμή που όμως αντιστοιχούσε στην τιμή που θα πωλούσε η ΝΔ επί Σαμαρά αν δεν έπρεπε αμέσως μετά να πληρώσει τα χρέη που είχε συσσωρεύσει ο Οργανισμός ενώ ο Σπίρτζης επιβεβαίωνε τον Γεραπετρίτη και τ' ανάπαλιν και η ΝΔ είχε αποσύρει από τα ψηφοδέλτια των Σερρων τον Κώστα Αχιλλέα Καραμανλή και είχε "προσφέρει" στο πιάτο την πρώην γενική γραμματέα αντιεγκληματικής πολιτικής, Σοφία Νικολάου αποσύροντας την από τα ψηφοδέλτια της Εύβοιας.
Είναι προφανές ότι διαγραφόταν μια κατάσταση η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει μετά τη σιδηροδρομική τραγωδία σε κάθε είδους πιθανές ή απίθανες συναινέσεις που θα έθεταν σε αμφισβήτηση στην ισορροπία στην οποία το πολιτικό σύστημα οδηγήθηκε μετά την κρίση του πρώτου μισού της προηγούμενης δεκαετίας.
Ποιος μπορεί ν' απαντήσει κατηγορηματικά ότι ο Πολάκης δεν βοηθούσε τη συσπείρωση της ΝΔ περισσότερο από το χαλαρό κλίμα που διευκόλυνε η απόσυρση του από τα ψηφοδέλτια;
Αυτό δεν είναι το κύριο ερώτημα διότι εκείνο μένει μέχρι στιγμής αναπάντητο: έχει τη δύναμη ο όποιος Πολακης να σύρει "ομόφωνα" τον ΣΥΡΙΖΑ στην απόσυρση του και μετά στην εξίσου ομόφωνη απόφαση για επανένταξη του στα ψηφοδέλτια;
Κι επειδή η απάντηση είναι προφανώς αρνητική, πρέπει να ψάξουμε ποιος θέλει τοξικές τις σχέσεις των κομμάτων κι αδύνατα κόμματα του 20 και 30%... Κι επειδή δεν ήταν ούτε στο ΠΑΣΟΚ, ούτε στη ΝΔ, τίνος το χατίρι έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ επαναφέροντας την τοξικότητα; Ειδικά όταν ο όρος που έθεσε ο πρόεδρος του κόμματος για την επανένταξη στα ψηφοδέλτια ήταν ο "νηφάλιος λόγος", τον οποίο αμέσως μετά την απόφαση, ο ενδιαφερόμενος δεν έδειξε να παίρνει σοβαρά υπόψη του.
ΣΧΟΛΙΑ