14/09/2024 08:00
Κάποτε ένα ζευγάρι Άγγλων αρραβωνιάστηκε σε συναυλία του. Όταν ο Τζακ Σαβορέττι ρώτησε τον «Γιατί εδώ; Γιατί τώρα;» πήρε την απάντηση: «Ήθελα να πάμε στη Ρώμη. Αλλά επειδή δεν μπορούσα να το αντέξω οικονομικά είπα να έρθω σε μία συναυλία δική σου». Ο γνωστός τραγουδοποιός αφηγείται το περιστατικό και γελάει. Του αρέσει…
Γιατί αυτό που έχει καταφέρει είναι ξεχωριστό και ενδιαφέρον. Μισός Ιταλός από τον πατέρα του-μισός Γερμανοπολωνός από τη μητέρα του, μεγαλωμένος στην Αγγλία, με έδρα του το Λονδίνο, φέρει στη μουσική του τα μεσογειακά χαρακτηριστικά της νοσταλγίας και της μελαγχολίας. Έτσι, αγαπιέται πολύ από το κοινό των χωρών της τεράστιας αυτής θαλάσσιας λεκάνης -οι Έλληνες τον λατρεύουν. Αρέσει όμως και στον διαφορετικής ιδιοσυγκρασίας λαό του Ηνωμένου Βασιλείου για άλλο λόγο: γιατί βρίσκει στις δημιουργίες του κάτι εξωτικό, διαφορετικό από αυτά που έχουν συνηθίσει. «Η εμπειρία της μουσικής μου στην Ελλάδα είναι πολύ διαφορετική από την εμπειρία της μουσικής μου στην Αγγλία. Νομίζω ότι στην Ελλάδα, την Ιταλία, οι άνθρωποι αγαπούν τη μουσική μου γιατί κουβαλά τον μεσογειακό πολιτισμό. Θεωρώ όμως ότι στο Ηνωμένο Βασίλειο o λόγος που με ακούν είναι πως οι μελωδίες αυτές είναι γι αυτούς κάτι καινούριο, σαν να πηγαίνουν διακοπές σε ένα νέο μέρος. Δε νομίζω ότι το βρετανικό κοινό αλλά και πολλοί συνάδελφοι ακούν τη μουσική μου λόγω της νοσταλγίας της, την ακούν ως απόδραση κι αυτό είναι ενδιαφέρον», λέει στη «ΜτΚ» ο ερμηνευτής και δημιουργός.
Τον βλέπω στο σαλόνι του σπιτιού του στο Λονδίνο σε μια διαδικτυακή συνάντηση. Μοιάζει πιο κουρασμένος από κάθε άλλη φορά, τουλάχιστον από την τελευταία που έχουμε μιλήσει. Μόλις κυκλοφόρησε το νέο του άλμπουμ με τίτλο «Miss Italia» και, για την προώθησή του, βρίσκεται στο ενδιάμεσο μιας μεγάλης περιοδείας σε όλη την Ευρώπη. Ωστόσο, διευκρινίζει ότι μεσολαβεί ένα διάστημα διακοπών που θα του δώσει τη δυνατότητα μιας μικρής ανάπαυλας, αλλά και την ξεκούραση που έχει ανάγκη για να συνεχίσει. «Ήταν μια υπέροχη αλλά μακριά χρονιά φέτος… Δεν ξέρω πόσες χώρες περιλαμβάνει η περιοδεία μου. Αυτό είναι ενδεικτικό του πόσο πολλές είναι. Γυρίζω την Ευρώπη εδώ και πολύ καιρό, περίπου 4-5 μήνες. Όταν έχουμε ένα νέο άλμπουμ, προσπαθούμε τέσσερις μήνες πριν να το συστήσουμε στον κόσμο, βγαίνοντας έξω από τη χώρα», παραδέχεται.
Έτσι, στο πλαίσιο του προγράμματος που θα παρουσιαστεί σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη θα ερμηνεύσει τραγούδια του καινούριου δίσκου, που εκδόθηκε στις 17 Μαΐου. Πρόκειται για την έβδομη δισκογραφική δουλειά του, που έφτασε στο νούμερο 43 του Ηνωμένου Βασιλείου, αλλά και την πρώτη που αποτελείται πιο πολύ από ιταλόφωνα κομμάτια. Το πρόγραμμα θα συμπληρωθεί από κάποιους «παλιούς φίλους», όπως χαρακτηρίζει τα τραγούδια από προηγούμενα άλμπουμ του ο Σαβορέττι. «Θα περάσουμε καλά, θα είναι ωραία», διαβεβαιώνει.
Το Brexit, ένας εφιάλτης
Γεννημένος στο Winchester της Νότιας Αγγλίας και μεγαλωμένος στο Λονδίνο έζησε αργότερα στην Ελβετία, αλλά και στην Ιταλία πριν εγκατασταθεί μόνιμα στην πρωτεύουσα της Βρετανίας, άρα ξέρει πώς είναι να είσαι ξένος σε έναν τόπο. «Μπορώ να καταλάβω πώς οι ξένοι άνθρωποι αισθάνονται παντού. Έχω ζήσει σε τρεις διαφορετικές χώρες της Ευρώπης και παντού ήμουν ένας ξένος. Θεωρώ όμως ότι αυτό είναι ένα υπέροχο πράγμα και, κανονικά, θα έπρεπε να το απολαμβάνουμε και όχι να μας πιέζει», υποστηρίζει.
Άλλωστε ο ίδιος, όπως έχει ξαναπεί, ψήφισε κατά του Brexit, ενώ την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε το άλμπουμ του «Europiana» που εμμέσως δήλωνε τη θέση του αυτή. «Μετά από αυτό ο κοινωνικός ιστός της χώρας έχει τα πάνω του και τα κάτω του. Ως μουσικός μπορώ να πω ότι η συνθήκη αυτή είναι ένας εφιάλτης, ότι αφαιρεί τις ευκαιρίες από τους νέους ομότεχνούς μου. Αν ήμουν πολύ νέος δεν θα μπορούσα τώρα να ταξιδέψω, όπως όταν στα 21 μου άρχισα να δραστηριοποιούμαι έξω από το Λονδίνο. Τώρα αυτό είναι αδύνατο. Δύσκολα βγαίνει ο πολιτισμός έξω από το Ηνωμένο Βασίλειο ώστε να ταξιδέψει στην Ευρώπη».
Καλλιτέχνης με μεγάλη εμπειρία πια στη δισκογραφία αλλά και στις ζωντανές εμφανίσεις ο Τζακ Σαβορέττι κυκλοφόρησε το πρώτο του τραγούδι το 2006. Από τότε μέχρι σήμερα τι έχει αλλάξει στην προσωπική και την επαγγελματική του πραγματικότητα; «Διαφέρει πια ο τρόπος που νιώθω τα πράγματα, αλλά υποθέτω έτσι είναι η ζωή. Τώρα έχω τρία παιδιά, πολλές περισσότερες ευθύνες από τότε, έχω κάποιους ανθρώπους που δουλεύουν για μένα και αυτό είναι επίσης μια ευθύνη. Νομίζω ότι κάτι που αλλάζει στη ζωή είναι η ευθύνη, αλλά αυτό είναι ένα πλεονέκτημα. Είναι προνόμιο και αισθάνομαι πολύ τυχερός που το έχω. Επίσης, η ευθύνη υπάρχει γιατί νοιάζομαι και θέλω τα πράγματα να πηγαίνουν καλά. Θέλω να περιποιούμαι τους ανθρώπους, να τους προσέχω, να τους αγαπώ με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, κυρίως όταν είναι δίπλα μου».
«Η μουσική μας δείχνει τον δρόμο για το ποιοι πραγματικά είμαστε»
Μιλάει με την ίδια τρυφερότητα και ευαισθησία που έχουν τα τραγούδια του. «Νομίζω ότι όλοι έχουν ευαισθησία, δε νομίζω ότι μόνο εγώ είμαι έτσι. Όλοι έχουν μέσα τους αγάπη. Απλά συχνά οι άνθρωποι στην πορεία τους συγκεντρώνουν πολλές ‘αποσκευές’, πολύ ‘υλικό’. Χρειάζεται να το καθαρίσουν και τότε θα ανακουφιστούν. Θεωρώ τη μουσική έναν πολύ καλό τρόπο να καθαρίζουμε ό,τι μας καταστρέφει στη ζωή. Μόνο έτσι μπορούμε να νιώσουμε. Μπορεί να νομίζεις ότι είσαι υπέροχα και ακούγοντας Πουτσίνι στο ραδιόφωνο να σε πάρουν τα κλάματα και να μην ξέρεις γιατί. Αυτό το κάνει η μουσική, που μας δείχνει τον δρόμο για το ποιοι πραγματικά είμαστε και πώς πραγματικά αισθανόμαστε. Αυτή είναι η μαγεία της. Αισθάνομαι πολύ τυχερός που έχω ένα πιάνο και μια κιθάρα, που μόλις τα πιάσω στα χέρια μου, όλα καθαρίζουν και αυτό βγαίνει προς τα έξω. Η μουσική και ευρύτερα η τέχνη έχουν το χάρισμα να το κάνουν αυτό».
Κάτι που μάλλον δεν συμβαίνει με την πολιτική και τους πολιτικούς. «Δεν ξέρω αν οι πολιτικοί είναι το ίδιο. Τις περισσότερες φορές δεν τροφοδοτούν την ευαισθησία και την αγάπη. Τις χρησιμοποιούν για να αλλάξουν τις κατευθύνσεις του κόσμου, να ελέγξουν, να δώσουν την ψευδαίσθηση της ελευθερίας ή ό,τι άλλο. Μόνο λίγες φορές όλο αυτό είναι πραγματική ελευθερία. Σπάνια εμπνέουν. Βέβαια, όλα είναι σχετικά και πάντα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις».
Το ίδιο θεωρεί ότι συμβαίνει και στον τόπο όπου ζει. «Η Μεγάλη Βρετανία είναι μια εξαιρετική χώρα με ελευθερίες και ευκαιρίες και φοβερή ακμή, αλλά έχει επίσης πολλά προβλήματα. Οι πολιτικοί τα βλέπουν ως μέσο για να πάρουν την εξουσία, αλλά αυτό που πραγματικά θέλουμε είναι να λύσουν αυτά τα θέματα και να σταματήσουν να πατούν πάνω σε αυτά. Γενικώς οι πολιτικοί πρέπει να δίνουν λύσεις και όχι να παίζουν με τα συναισθήματα του κόσμου».
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Συναυλία Τζακ Σαβορέττι
Μονή Λαζαριστών
Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου
Κάποτε ένα ζευγάρι Άγγλων αρραβωνιάστηκε σε συναυλία του. Όταν ο Τζακ Σαβορέττι ρώτησε τον «Γιατί εδώ; Γιατί τώρα;» πήρε την απάντηση: «Ήθελα να πάμε στη Ρώμη. Αλλά επειδή δεν μπορούσα να το αντέξω οικονομικά είπα να έρθω σε μία συναυλία δική σου». Ο γνωστός τραγουδοποιός αφηγείται το περιστατικό και γελάει. Του αρέσει…
Γιατί αυτό που έχει καταφέρει είναι ξεχωριστό και ενδιαφέρον. Μισός Ιταλός από τον πατέρα του-μισός Γερμανοπολωνός από τη μητέρα του, μεγαλωμένος στην Αγγλία, με έδρα του το Λονδίνο, φέρει στη μουσική του τα μεσογειακά χαρακτηριστικά της νοσταλγίας και της μελαγχολίας. Έτσι, αγαπιέται πολύ από το κοινό των χωρών της τεράστιας αυτής θαλάσσιας λεκάνης -οι Έλληνες τον λατρεύουν. Αρέσει όμως και στον διαφορετικής ιδιοσυγκρασίας λαό του Ηνωμένου Βασιλείου για άλλο λόγο: γιατί βρίσκει στις δημιουργίες του κάτι εξωτικό, διαφορετικό από αυτά που έχουν συνηθίσει. «Η εμπειρία της μουσικής μου στην Ελλάδα είναι πολύ διαφορετική από την εμπειρία της μουσικής μου στην Αγγλία. Νομίζω ότι στην Ελλάδα, την Ιταλία, οι άνθρωποι αγαπούν τη μουσική μου γιατί κουβαλά τον μεσογειακό πολιτισμό. Θεωρώ όμως ότι στο Ηνωμένο Βασίλειο o λόγος που με ακούν είναι πως οι μελωδίες αυτές είναι γι αυτούς κάτι καινούριο, σαν να πηγαίνουν διακοπές σε ένα νέο μέρος. Δε νομίζω ότι το βρετανικό κοινό αλλά και πολλοί συνάδελφοι ακούν τη μουσική μου λόγω της νοσταλγίας της, την ακούν ως απόδραση κι αυτό είναι ενδιαφέρον», λέει στη «ΜτΚ» ο ερμηνευτής και δημιουργός.
Τον βλέπω στο σαλόνι του σπιτιού του στο Λονδίνο σε μια διαδικτυακή συνάντηση. Μοιάζει πιο κουρασμένος από κάθε άλλη φορά, τουλάχιστον από την τελευταία που έχουμε μιλήσει. Μόλις κυκλοφόρησε το νέο του άλμπουμ με τίτλο «Miss Italia» και, για την προώθησή του, βρίσκεται στο ενδιάμεσο μιας μεγάλης περιοδείας σε όλη την Ευρώπη. Ωστόσο, διευκρινίζει ότι μεσολαβεί ένα διάστημα διακοπών που θα του δώσει τη δυνατότητα μιας μικρής ανάπαυλας, αλλά και την ξεκούραση που έχει ανάγκη για να συνεχίσει. «Ήταν μια υπέροχη αλλά μακριά χρονιά φέτος… Δεν ξέρω πόσες χώρες περιλαμβάνει η περιοδεία μου. Αυτό είναι ενδεικτικό του πόσο πολλές είναι. Γυρίζω την Ευρώπη εδώ και πολύ καιρό, περίπου 4-5 μήνες. Όταν έχουμε ένα νέο άλμπουμ, προσπαθούμε τέσσερις μήνες πριν να το συστήσουμε στον κόσμο, βγαίνοντας έξω από τη χώρα», παραδέχεται.
Έτσι, στο πλαίσιο του προγράμματος που θα παρουσιαστεί σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη θα ερμηνεύσει τραγούδια του καινούριου δίσκου, που εκδόθηκε στις 17 Μαΐου. Πρόκειται για την έβδομη δισκογραφική δουλειά του, που έφτασε στο νούμερο 43 του Ηνωμένου Βασιλείου, αλλά και την πρώτη που αποτελείται πιο πολύ από ιταλόφωνα κομμάτια. Το πρόγραμμα θα συμπληρωθεί από κάποιους «παλιούς φίλους», όπως χαρακτηρίζει τα τραγούδια από προηγούμενα άλμπουμ του ο Σαβορέττι. «Θα περάσουμε καλά, θα είναι ωραία», διαβεβαιώνει.
Το Brexit, ένας εφιάλτης
Γεννημένος στο Winchester της Νότιας Αγγλίας και μεγαλωμένος στο Λονδίνο έζησε αργότερα στην Ελβετία, αλλά και στην Ιταλία πριν εγκατασταθεί μόνιμα στην πρωτεύουσα της Βρετανίας, άρα ξέρει πώς είναι να είσαι ξένος σε έναν τόπο. «Μπορώ να καταλάβω πώς οι ξένοι άνθρωποι αισθάνονται παντού. Έχω ζήσει σε τρεις διαφορετικές χώρες της Ευρώπης και παντού ήμουν ένας ξένος. Θεωρώ όμως ότι αυτό είναι ένα υπέροχο πράγμα και, κανονικά, θα έπρεπε να το απολαμβάνουμε και όχι να μας πιέζει», υποστηρίζει.
Άλλωστε ο ίδιος, όπως έχει ξαναπεί, ψήφισε κατά του Brexit, ενώ την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε το άλμπουμ του «Europiana» που εμμέσως δήλωνε τη θέση του αυτή. «Μετά από αυτό ο κοινωνικός ιστός της χώρας έχει τα πάνω του και τα κάτω του. Ως μουσικός μπορώ να πω ότι η συνθήκη αυτή είναι ένας εφιάλτης, ότι αφαιρεί τις ευκαιρίες από τους νέους ομότεχνούς μου. Αν ήμουν πολύ νέος δεν θα μπορούσα τώρα να ταξιδέψω, όπως όταν στα 21 μου άρχισα να δραστηριοποιούμαι έξω από το Λονδίνο. Τώρα αυτό είναι αδύνατο. Δύσκολα βγαίνει ο πολιτισμός έξω από το Ηνωμένο Βασίλειο ώστε να ταξιδέψει στην Ευρώπη».
Καλλιτέχνης με μεγάλη εμπειρία πια στη δισκογραφία αλλά και στις ζωντανές εμφανίσεις ο Τζακ Σαβορέττι κυκλοφόρησε το πρώτο του τραγούδι το 2006. Από τότε μέχρι σήμερα τι έχει αλλάξει στην προσωπική και την επαγγελματική του πραγματικότητα; «Διαφέρει πια ο τρόπος που νιώθω τα πράγματα, αλλά υποθέτω έτσι είναι η ζωή. Τώρα έχω τρία παιδιά, πολλές περισσότερες ευθύνες από τότε, έχω κάποιους ανθρώπους που δουλεύουν για μένα και αυτό είναι επίσης μια ευθύνη. Νομίζω ότι κάτι που αλλάζει στη ζωή είναι η ευθύνη, αλλά αυτό είναι ένα πλεονέκτημα. Είναι προνόμιο και αισθάνομαι πολύ τυχερός που το έχω. Επίσης, η ευθύνη υπάρχει γιατί νοιάζομαι και θέλω τα πράγματα να πηγαίνουν καλά. Θέλω να περιποιούμαι τους ανθρώπους, να τους προσέχω, να τους αγαπώ με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, κυρίως όταν είναι δίπλα μου».
«Η μουσική μας δείχνει τον δρόμο για το ποιοι πραγματικά είμαστε»
Μιλάει με την ίδια τρυφερότητα και ευαισθησία που έχουν τα τραγούδια του. «Νομίζω ότι όλοι έχουν ευαισθησία, δε νομίζω ότι μόνο εγώ είμαι έτσι. Όλοι έχουν μέσα τους αγάπη. Απλά συχνά οι άνθρωποι στην πορεία τους συγκεντρώνουν πολλές ‘αποσκευές’, πολύ ‘υλικό’. Χρειάζεται να το καθαρίσουν και τότε θα ανακουφιστούν. Θεωρώ τη μουσική έναν πολύ καλό τρόπο να καθαρίζουμε ό,τι μας καταστρέφει στη ζωή. Μόνο έτσι μπορούμε να νιώσουμε. Μπορεί να νομίζεις ότι είσαι υπέροχα και ακούγοντας Πουτσίνι στο ραδιόφωνο να σε πάρουν τα κλάματα και να μην ξέρεις γιατί. Αυτό το κάνει η μουσική, που μας δείχνει τον δρόμο για το ποιοι πραγματικά είμαστε και πώς πραγματικά αισθανόμαστε. Αυτή είναι η μαγεία της. Αισθάνομαι πολύ τυχερός που έχω ένα πιάνο και μια κιθάρα, που μόλις τα πιάσω στα χέρια μου, όλα καθαρίζουν και αυτό βγαίνει προς τα έξω. Η μουσική και ευρύτερα η τέχνη έχουν το χάρισμα να το κάνουν αυτό».
Κάτι που μάλλον δεν συμβαίνει με την πολιτική και τους πολιτικούς. «Δεν ξέρω αν οι πολιτικοί είναι το ίδιο. Τις περισσότερες φορές δεν τροφοδοτούν την ευαισθησία και την αγάπη. Τις χρησιμοποιούν για να αλλάξουν τις κατευθύνσεις του κόσμου, να ελέγξουν, να δώσουν την ψευδαίσθηση της ελευθερίας ή ό,τι άλλο. Μόνο λίγες φορές όλο αυτό είναι πραγματική ελευθερία. Σπάνια εμπνέουν. Βέβαια, όλα είναι σχετικά και πάντα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις».
Το ίδιο θεωρεί ότι συμβαίνει και στον τόπο όπου ζει. «Η Μεγάλη Βρετανία είναι μια εξαιρετική χώρα με ελευθερίες και ευκαιρίες και φοβερή ακμή, αλλά έχει επίσης πολλά προβλήματα. Οι πολιτικοί τα βλέπουν ως μέσο για να πάρουν την εξουσία, αλλά αυτό που πραγματικά θέλουμε είναι να λύσουν αυτά τα θέματα και να σταματήσουν να πατούν πάνω σε αυτά. Γενικώς οι πολιτικοί πρέπει να δίνουν λύσεις και όχι να παίζουν με τα συναισθήματα του κόσμου».
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Συναυλία Τζακ Σαβορέττι
Μονή Λαζαριστών
Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου
ΣΧΟΛΙΑ