Ο ΠΑΟΚ κέρδισε το κύπελλο, η Θεσσαλονίκη γλέντησε για δεύτερη φορά μέσα σε 20 μέρες και όλα καλά κι ωραία; Όχι ακριβώς, διότι το θέαμα χθες στις κερκίδες του ΟΑΚΑ ήταν αποκρουστικό. Περισσότερο κι από τα άδεια καθίσματα, το ελληνικό ποδόσφαιρο δυσφημίστηκε από τους δήθεν VIP, που με κάποιο τρόπο (λέγε με ΕΠΟ) εξασφάλισαν προσκλήσεις για τις θέσεις των επισήμων κι αποτέλεσαν τον συνδετικό κρίκο μεταξύ των οπαδών των δύο ομάδων, που κάθονταν δεξιά κι αριστερά.

Λίγες ημέρες πριν από τον τελικό, η αστυνομία είχε ζητήσει να μειωθούν στο μισό οι προσκλήσεις για κάθε ομάδα, δηλαδή ΠΑΟΚ και ΑΕΚ να πάρουν από 60 ή έστω οι οπαδοί να καθίσουν στα δύο πέταλα. Γελούσαμε όλοι τότε, αλλά η αστυνομία ήξερε τι έπραττε, τουλάχιστον πριν το ματς. Διότι κατά τη διάρκεια και μετά, οι 3.000 αστυνομικοί έγιναν έρμαια στα χέρια μερικών εκατοντάδων οπαδών, χωρίς να υπάρξει η παραμικρή συνέπεια. Ίσως, πάλι, η αστυνομία να μην περίμενε ότι η ΕΠΟ θα μοίραζε μέρος των δικών της προσκλήσεων στις ΠΑΕ, για να μη μείνει κανείς παραπονεμένος.

Η πιο ηχηρή απουσία από το γήπεδο ήταν αυτή του Γιώργου Βασιλειάδη. Μετά από όσα έγιναν στο ΟΑΚΑ, ο υφυπουργός αθλητισμού είναι ηθικά καλυμμένος για την απόφασή του να κλείσει τις πόρτες του Ολυμπιακού σταδίου. Αν, όμως, σε ένα χρόνο από τώρα συζητάμε ξανά αν ο τελικός θα γίνει με ή χωρίς θεατές, η αθλητική ηγεσία, όποια κι αν είναι αυτή, θα έχει χρεωθεί μία μεγάλη ήττα.

Το ποδόσφαιρο δεν καθαρίζει μόνο όταν πέφτουν καθεστώτα...