Αν ρίξει κανείς μία ματιά στο βιογραφικό του Βλάντιμιρ Νταρίντα σίγουρα θα αναρωτηθεί τι δουλειά έχει στο ελληνικό πρωτάθλημα ένα παίκτης με κάτι λιγότερο από 200 συμμετοχές στη γερμανική Μπουντεσλίγκα (Φράιμπουργκ, Χέρτα) δηλαδή σε μία από τις τέσσερις κορυφαίες λίγκες της Ευρώπης. 

Υπό φυσιολογικές συνθήκες, ένας ποδοσφαιριστής με αυτές τις παραστάσεις δεν θα έπρεπε να σκεφτεί καν το ενδεχόμενο μετακίνησης στην ταπεινή ελληνική Super League. 

Ο Τσέχος χαφ του Άρη ήθελε όμως να βιώσει μία εντελώς διαφορετική εμπειρία σε μία... ζεστή χώρα του ευρωπαϊκού νότου και όταν προέκυψε η πρόταση των κιτρινόμαυρων δεν χρειάστηκε πολύ χρόνο για να πει το «ναι». 

Ο 34χρονος άσος των κιτρινόμαυρων μιλά στη «ΜτΚ» για τους λόγους που τον έκαναν να έρθει στο Χαριλάου, για τις αγωνιστικές προοπτικές του ανανεωμένου και ποιοτικά αναβαθμισμένου Άρη, αλλά και για την ζωή στη Θεσσαλονίκη, που είναι τελείως διαφορετική σε σχέση με εκείνην στο κοσμοπολίτικο αλλά μουντό Βερολίνο.

Έχεις πίσω σου μία πολύ μεγάλη καριέρα στην Μπουντεσλίγκα και στην Εθνική Τσεχίας. Αλήθεια, τι δουλειά έχει ένας παίκτης με το δικό σου βιογραφικό στο ελληνικό πρωτάθλημα;

«Καταλαβαίνω τι λες αλλά πρέπει να σου πω ότι πάντα είχα στο μυαλό μου τη σκέψη να ζήσω μία διαφορετική εμπειρία σε κάποια ζεστή και ηλιόλουστη χώρα του νότου. Όταν ήρθε λοιπόν το πλήρωμα του χρόνου για να προχωρήσω σε αυτήν την αλλαγή, ενημέρωσα τους ανθρώπους της Χέρτα για την απόφασή μου να αποχωρήσω. 

Η πρόταση του Άρη ήταν πολύ ενδιαφέρουσα και εξαρχής ήμουν θετικός στο να έρθω στην Ελλάδα. Πρέπει όμως, για να είμαι δίκαιος, να πω ότι έπαιξε κάποιο ρόλο και ο φίλος μου, ο Γιάκουμπ Μπράμπετς, που μου μίλησε με ενθουσιασμό για τον Άρη και την ζωή στη Θεσσαλονίκη. Η απόφαση, λοιπόν, δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολη».

Σύμφωνοι. Βρέθηκες όμως σε ένα τελείως διαφορετικό περιβάλλον. Ήταν εύκολο να πρσαρμοστείς;

«Ναι, δεν αντιμετώπισα ιδιαίτερες δυσκολίες. Γενικά είμαι άνθρωπος που προσαρμόζεται εύκολα. Λείπω πολλά χρόνια από την πατρίδα μου και ποτέ δεν αντιμετώπισα κάποιο σοβαρό πρόβλημα προσαρμογής. Σίγουρα ήταν σημαντική και η παρουσία του Μπράμπετς στο ξεκίνημα. 

Είναι ωραίο να μιλάς ξανά στη γλώσσα σου μετά από τόσα χρόνια στο εξωτερικό. Γενικά, πάντως, το κλίμα ήταν πολύ ζεστό και δεν αντιμετώπισα κανένα πρόβλημα. Βρίσκομαι στον Άρη σχεδόν δύο χρόνια και μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι πήρα τη σωστή απόφαση». 

Το φινάλε της περσινής σεζόν ήταν πολύ δύσκολο για τον Άρη και προκάλεσε τρομερή απογοήτευση τόσο στην ομάδα, όσο και στον κόσμο. Πώς το βιώσατε όλο αυτό και πώς καταφέρατε να γυρίσετε σελίδα;

«Έχεις δίκιο. Ήταν πολύ δύσκολο αυτό που ζήσαμε στο φινάλε της περασμένης σεζόν. Δεν σου κρύβω ότι κι εγώ, σε προσωπικό επίπεδο, ήμουν πολύ στενοχωρημένος. Θυμάμαι ότι επέστρεψα στην Τσεχία και για περίπου δύο εβδομάδες ένιωθα πολύ απογοητευμένος. 

Με το που επέστρεψα όμως στη Θεσσαλονίκη και ξεκινήσαμε τις προπονήσεις, όλα άλλαξαν. Βρήκαμε ξανά το κέφι μας, αφήσαμε πίσω όσα συνέβησαν πέρσι και αρχίσαμε να δουλεύουμε σκληρά για να γίνουμε καλύτεροι και να βάλουμε ψηλότερα τον πήχυ της νέας σεζόν. 

Το νέο ξεκίνημα αποτελεί ίσως και μία ευκαιρία... εξιλέωσης. Το σίγουρο είναι ότι δουλεύουμε πολύ καλά από την αρχή της προετοιμασίας και είναι σαφές πως φέτος είμαστε πολύ πιο δυνατοί».

Η μεγάλη αγωνιστική βελτίωση του Άρη αποδίδεται κυρίως στην ενίσχυση της μεσαίας γραμμής. Πιστεύεις κι εσύ ότι η αναβάθμιση στον χώρο του κέντρου έχει παίξει καθοριστικό ρόλο;

«Ναι, είναι αλήθεια ότι η ομάδα ενισχύθηκε με την απόκτηση πολύ καλών ποδοσφαιριστών στον χώρο του κέντρου. Η λειτουργία της μεσαίας γραμμής πάντα έχει μεγάλη σημασία για κάθε ομάδα και η δική μας δεν αποτελεί εξαίρεση. Από τον τρόπο που λειτουργεί η μεσαία γραμμή εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό η συνολική εικόνα της ομάδας».

Ο δικός σου ρόλος στην ομάδα έχει αλλάξει;

«Μπορεί να μην παίζω πια όσο έπαιζα πριν, αλλά δεν έχω λόγο να παραπονιέμαι. Χαίρομαι που η ομάδα έχει περισσότερες επιλογές και δουλεύω σκληρά για να είμαι πάντα έτοιμος να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις του προπονητή. 

Ο ανταγωνισμός είναι σπουδαίο πράγμα και εκτός από την ομάδα, βελτιώνει και κάθε παίκτη ξεχωριστά, σε ατομικό επίπεδο. Ο ανταγωνισμός σε σπρώχνει πιο μπροστά, σε κάνει να θες να ξεπεράσεις τον εαυτό σου. Είμαι λοιπόν ευτυχής που βρίσκομαι σε ένα τέτοιο περιβάλλον».

Πώς είναι η συνεργασία με τους συμπαίκτες σου στη μεσαία γραμμή;

«Εξαιρετική. Δουλεύουμε όλοι για έναν κοινό σκοπό. Να κάνουμε τον Άρη πιο δυνατό. Για να γίνω όμως πιο συγκεκριμένος, θα σου πω ότι με τα υπόλοιπα παιδιά της μεσαίας γραμμής μιλάμε την ίδια ποδοσφαιρική γλώσσα. Ξέρουμε ο ένας το παιχνίδι του άλλου και η συνεργασία μας στο γήπεδο είναι άψογη. Αυτό νομίζω ότι φαίνεται και από την απόδοση της ομάδας στο γήπεδο. 

Έχουμε βελτιωθεί όμως πολύ και στο σκοράρισμα. Δεν χρειαζόμαστε πια δέκα ευκαιρίες για να βάλουμε ένα γκολ. Έχουμε βρει τον τρόπο να σκοράρουμε πιο εύκολα». 

Είσαι ένας παίκτης με τρομερές παραστάσεις από ένα κορυφαίο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Μπορούμε να πούμε ότι αποτελείς σημείο αναφοράς για τους νεότερους;

«Κοίτα, δεν είμαι ο πιο θορυβώδης παίκτης των αποδυτηρίων. Δεν θα με ακούσεις να φωνάζω πριν ή μετά το ματς. Στο γήπεδο, όμως, είτε μιλάμε για την προπόνηση, είτε για τον αγώνα, σαφώς και προσπαθώ να βοηθήσω τους συμπαίκτες μου, αξιοποιώντας τη γνώση και την εμπειρία που έχω αποκτήσει. 

Αν δω κάτι που πρέπει να διορθωθεί, κάτι που πρέπει να γίνει αλλιώς σε επίπεδο τακτικής, τότε ναι, θα μιλήσω και θα προσπαθήσω να εξηγήσω στα νεότερα παιδιά τι πρέπει να κάνουμε. Το είπα και πριν. Η συνεργασία μας είναι εξαιρετική».

Έχεις αγωνιστεί δίπλα σε σπουδαίους παίκτες. Ποιοι σε επηρέασαν περισσότερο;

«Δύσκολη ερώτηση. Είχα την τύχη να είμαι συμπαίκτης με σπουδαίους ποδοσφαιριστές. Στα πρώτα χρόνια με βοήθησε πολύ ο Χόρβατ, ένας εξαιρετικός μέσος από τον οποίο έμαθα πολλά. 

Στη συνέχεια είχαν την ευκαιρία να παίξω και με άλλους, πολύ υψηλού επιπέδου, ποδοσφαιριστές. Πάντα πρόσεχα, για παράδειγμα, τις κινήσεις και το στιλ του Ροζίτσκι, όπως επίσης του Πλάζιλ. Είναι μεγάλη υπόθεση να έχεις δίπλα σου τέτοιους αθλητές».

Ο Άρης βρίσκεται στην κορυφή της βαθμολογίας και ο κόσμος έχει αρχίσει να ονειρεύεται. Ποιος είναι ο στόχος της ομάδας; Μπορούμε πια να μιλάμε για την κατάκτηση του πρωταθλήματος;

«Έχουμε επίγνωση των δυνατοτήτων μας και θα παλέψουμε για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Ναι, είμαστε φιλόδοξοι και οι νίκες κόντρα σε Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ μάς έδωσαν μεγάλη αυτοπεποίθηση. 

Είμαστε όμως και ρεαλιστές. Κοιτάμε ψηλά, αλλά δεν πετάμε στα σύννεφα. Δεν θα κάνουμε λοιπόν δηλώσεις που σε τίποτα δεν θα βοηθούσαν την προσπάθειά μας. Στόχος μας είναι να μπούμε στην τετράδα και να δώσουμε την τελική μάχη στα πλέι οφ».

Ο κόσμος πιστεύει στον νέο Άρη και τον στηρίζει με πάθος. Το γεμάτο γήπεδο μπορεί να αποτελέσει και εστία πίεσης για την ομάδα;

«Εξαρτάται από τον ποδοσφαιριστή. Ίσως για κάποια νέα παιδιά, το γεμάτο γήπεδο να είναι και πηγή άγχους. Εδώ είμαστε, όμως, για να τους ενθαρρύνουμε. Για μας τους εμπειρότερους, η στήριξη του κόσμου έχει μόνον θετικές πλευρές. Απολαμβάνουμε το πάθος της κερκίδας και την ατμόσφαιρα που δημιουργεί ο κόσμος. Προσωπικά, αισθάνομαι τυχερός που ανήκω σε μία ομάδα με τόσο πιστούς και αφοσιωμένους φιλάθλους».

Η ζωή στη Θεσσαλονίκη πώς είναι;

«Περνάω πολύ καλά στη Θεσσαλονίκη. Μου αρέσει η ζωή εδώ, το κλίμα, οι άνθρωποι, τα πάντα. Είναι όπως το φανταζόμουν πριν έρθω και όπως σου είπα και πριν είμαι χαρούμενος για την επιλογή που έκανα. Ο κόσμος είναι διαφορετικός, πιο ζεστός, πιο εκδηλωτικός. Στο Βερολίνο κανείς δεν σε σταματά στον δρόμο για να σε χαιρετήσει. Εδώ ο κόσμος σού μιλάει, θέλει να σε γνωρίσει. Μολονότι δεν ήμουν συνηθισμένος, δεν ένιωσα ποτέ άβολα».

Δεν μπορεί, όμως, θα υπάρχει και κάτι που σε ενοχλεί. 

«Οκ, πουθενά στον κόσμο δεν είναι όλα τέλεια. Εδώ, ας πούμε, υπάρχει ένα θεματάκι με τον χρόνο. Φωνάζεις, για παράδειγμα, έναν τεχνικό στο σπίτι για να σου φτιάξει κάτι που έχει χαλάσει και δεν είσαι σίγουρος πότε ακριβώς θα έρθει. Στη Γερμανία δεν συμβαίνει ποτέ κάτι τέτοιο. Ξέρω επίσης ότι το μποτιλιάρισμα στους δρόμους είναι μία δύσκολη κατάσταση για πολλούς, αλλά εγώ είμαι τυχερός. Το σπίτι μου είναι πολύ κοντά στο προπονητικό κέντρο, περίπου στα δέκα λεπτά. Οπότε δεν έχω πρόβλημα με τις μετακινήσεις. 

Αυτά είναι πάντως λεπτομέρειες στις οποίες δεν δίνω ιδιαίτερη σημασία. Κοίτα πίσω μου τον ήλιο που λάμπει. Είμαστε στα τέλη Οκτωβρίου και είναι σαν έχουμε ακόμη καλοκαίρι. Αυτό, φίλε, είναι ανεκτίμητο». 

Θα ήθελες να μείνεις στον Άρη και μετά το καλοκαίρι; Θα μπορούσες να ζήσεις μόνιμα στην Ελλάδα;

«Είναι νωρίς ακόμη, αλλά ναι, η σχέση μου με την ομάδα είναι εξαιρετική και θα μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου να συνεχίζει και μετά το τέλος της σεζόν. Είναι όμως πολλά που θα παίξουν ρόλο, όπως οι ανάγκες της οικογένειας κλπ. Η απόφαση αυτή θα ληφθεί αργότερα, μέσα στη χρονιά. 

Η μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα δεν είναι κάτι που σκέφτομαι, παρ' όλο που, όπως σου είπα, περνάω πολύ καλά εδώ. Δεν έχει να κάνει με την Ελλάδα. Λείπω πολλά χρόνια από την πατρίδα μου και πάντα έλεγα ότι όταν τελειώσω την καριέρα μου θα επιστρέψω στην Τσεχία».

* Η συνέντευξη δημσιεύτηκε στη "Μακεδονία της Κυριακής".