Προεκλογική εκστρατεία με δόσεις για πρώτη φορά στα χρονικά, θα κάνουν ενόψει των εκλογών του φθινοπώρου οι υποψήφιοι δήμαρχοι και οι σύμβουλοί τους.

Η συντριπτική πλειοψηφία των επίδοξων αυτοδιοικητικών, όχι μόνον έχουν εκδηλώσει την πρόθεσή τους να θέσουν υποψηφιότητα για τους δήμους, αλλά έχουν ξεκινήσει τις εκστρατείες τους, παρουσιάζοντας θέσεις, προγράμματα και μεγάλο τμήμα των ψηφοδελτίων τους.

Τώρα όμως θα πρέπει να κόψουν ταχύτητα -αν δεν σταματήσουν εντελώς- καθώς η επικείμενη προκήρυξη των εθνικών εκλογών, θα μεταφέρει αλλού το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης. Σειρά θα πάρουν τα κόμματα και οι υποψήφιοι βουλευτές, που θα ξαμολυθούν στην μάχη του σταυρού.

Η διακοπή μάλιστα δεν πρόκειται να είναι περιορισμένη χρονικά, αφού θεωρείται ιδιαίτερα πιθανή η πραγματοποίηση και δεύτερων εκλογών αμέσως μετά τις πρώτες, εφόσον δεν γίνει δυνατός ο σχηματισμός κυβερνητικής πλειοψηφίας όπως προβλέπεται από τις δημοσκοπήσεις,.

Από τις 10 Μαρτίου που είναι η πιθανότερη ημερομηνία κατά την οποία θα προκηρυχτούν οι βουλευτικές εκλογές και μέχρι τα τέλη του Μαΐου, οπότε προβλέπεται να σχηματιστεί η νέα κυβέρνηση μετά και την δεύτερη επίσκεψή μας στις κάλπες, οι υποψήφιοι δήμαρχοι και οι σύμβουλοί τους, θα δουλεύουν μόνον «υπογείως και στο στενό τους περίγυρο.

Περίεργα πράματα που μόνον στην Ελλάδα μπορούν να συμβούν.

Το σημαντικότερο της ιδιόμορφης αυτής ιστορίας, είναι πως εκτός από την προεκλογική εκστρατεία των δύο γύρων, οι υποψήφιοι δήμαρχοι θα έχουν να αντιμετωπίσουν και ενδεχόμενη αλλαγή δεδομένων κατά τον δεύτερο γύρο.

Και αυτό επειδή όλα τα κόμματα μη θέλοντας να χάσουν ψήφους κακίζοντας κάποιους επίδοξους δημάρχους, αποφεύγουν σε πρώτη φάση να δείξουν την προτίμησή τους ή και να δώσουν χρίσμα σε κάποιον υποψήφιο, απογοητεύοντας συνυποψήφιους - ανταγωνιστές του.

Γι αυτό και προς το παρόν, αφήνουν… όλα τα λουλούδια να ανθίσουν κλείνοντας το μάτι σε όσους ζητούν υποστήριξη.

Το καλοκαίρι όμως και ενόψει του δεύτερου γύρου της προεκλογικής εκστρατείας των αυτοδιοικητικών, θα πρέπει να κάνουν τις επιλογές τους και να δείξουν τις προτιμήσεις τους.

Τα πράγματα πρόκειται να μπερδευτούν ιδιαίτερα, μετά τον σχηματισμό της κυβέρνησης που θα προκύψει το καλοκαίρι.

Άλλες θα είναι οι αποφάσεις για τις δημοτικές εκλογές αν υπάρχει μονοκομματική κυβέρνηση και άλλες εφόσον υπάρξει κυβέρνηση συνεργασίας δύο ή περισσότερων κομμάτων.

Να συμπληρώσω επίσης, ότι με βάση τα μέχρι στιγμής δεδομένα των δημοσκοπήσεων (πρώτο κόμμα η ΝΔ και άρα θα συμμετέχει ή αυτοδύναμα ή με κυρίαρχο ρόλο στην επόμενη κυβέρνηση) η Νέα Δημοκρατία δεν αποκλείεται να μην ρισκάρει να δώσει χρίσματα και στηρίξεις σε όλους τους δήμους, γνωρίζοντας πως όποιος κι αν εκλεγεί, θα είναι υποχρεωμένος να «παίξει» μαζί της.

Άλλωστε αυτό συνέβη με τον Κωνσταντίνο Ζέρβα που εκλέχτηκε ως ανεξάρτητος υπερισχύοντας του γαλάζιου Νίκου Ταχιάου, για να ενταχθεί πλέον στην Νέα Δημοκρατία.

Από την άλλη πλευρά, το ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ που έτσι κι αλλιώς αναμένεται να είναι στην τρίτη θέση, θα κάνει ό,τι μπορεί για να αυξήσει την επιρροή τους στους δήμους, για να δείξει πως μετεκλογικά βρίσκεται σε ανοδική πορεία.

Τέλος ο ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ, εξαιτίας των κομματικών του αγκυλώσεων, δεν κατάφερε μέχρι τώρα να δείξει σαφές στίγμα μετέχοντας ή στηρίζοντας κάποιους δημοτικούς συνδυασμούς, πράγμα που θα τον οδηγήσει στο να υποχρεωθεί το καλοκαίρι να τοποθετηθεί επιλέγοντας κάποια από τις διαθέσιμες επιλογές σε κάθε δήμο, δίχως να μπορεί να επηρεάσει αποφασιστικά τις εξελίξεις.

Όλα τα παραπάνω, τόσο για τους δημοσιολογούντες όσο και για τους υποψήφιους (ακόμα κι αν θα ζοριστούν, όπως εξηγώ, οι των ΟΤΑ) είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα και υπόσχονται μία χρονιά με αγωνία και πολλές συγκινήσεις.

Εκείνο, όμως, που μπορεί να φέρει μεγάλα και ισχυρά... ντράβαλα, τα οποία δυστυχώς δεν τελειώνουν με το κλείσιμο της κάλπης και την ανακήρυξη των νικητών, είναι μία έντονη, σκληρή και αβυσσαλέα προεκλογική περίοδος, όπως αυτή που όλα δείχνουν πως μπαίνουμε.

Η σύγκρουση στην κεντρική πολιτική σκηνή, η οποία αναπόφευκτα θα μεταφερθεί και στις περιφέρειες, τους δήμους και επομένως τις μεγαλύτερες ή μικρότερες κοινωνίες όλης της χώρας, αναμένεται σφοδρή και κυρίως «βρόμικη» και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το σκεφτούν πολύ σοβαρά όσοι ενδιαφέρονται σοβαρά για τη χώρα και όχι μόνο για την ατομική καρέκλα.

Δεν είναι μακριά οι μέρες που η ελληνική κοινωνία διχάστηκε σε σημείο να μισεί τον απέναντι, τον διπλανό, τον αδερφό ακόμα, επειδή ήταν με τους «άλλους», ενώ τις συνέπειες τις βιώνουμε ακόμα και σήμερα.

Με δεδομένο, όμως, πως λόγω πολλών και διαφορετικών παραγόντων που αφενός στέγνωσαν τις τσέπες των καταναλωτών (πανδημία, πόλεμος και η έκρηξη της ακρίβειας που ακολούθησε), αφετέρου «δηλητηρίασαν» τον κοινωνικό ιστό (πρωτοφανή εγκλήματα ενδοοικογενειακής και σεξουαλικής φύσης), η κατάσταση στη χώρα κρέμεται από μία κλωστή, μία εκτός ορίων προεκλογική περίοδος μπορεί να μας φέρει κοντά στο γκρεμό.

Επομένως, καλά είναι τα στρατηγεία των κομμάτων και όλοι όσοι διεκδικούν μία θέση εξουσίας, να σκέφτονται και την επόμενη ημέρα μετά την κάλπη. Γιατί για να υπάρχει «άρχοντας», πρέπει να υπάρχει και ο λαός του.

* Δημοσιεύτηκε στη «ΜτΚ» στις 24-25.02.2023