ΑΠΟΨΕΙΣ

Και τώρα τι κάνουμε; Φτάνουμε το μέγιστο του Νοεμβρίου 2020 (στη χώρα, ευτυχώς όχι στη Θεσσαλονίκη και τους γύρω νομούς της Κεντρικής Μακεδονίας) και μυαλό δεν έχουμε, φυσικά, βάλει.

Είναι όλα κλειστά (εκτός από τα κομμωτήρια). Έτσι μου έλεγε κάποιος γνωστός ότι από την Αθήνα στην Αίγινα μέσα στο πλοίο όλοι είχαν βάλει τον κωδικό 2 για να πάνε κομμωτήριο και κουρείο στην Αίγινα! Είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Όπως τότε το 1821 που ο αγώνας κατέληξε στη διαμάχη για την εξουσία και τη διατήρηση τοπικών συμφερόντων. Μέρες που είναι ας θυμόμαστε την απελευθέρωση από την σκλαβιά των 400 χρόνων και όχι τα άλλα. Ας θυμηθούμε όμως ότι τα πολιτικά κόμματα-παρατάξεις της εποχής ήταν το Ρωσικό, το Αγγλικό και το Γαλλικό. Ελληνικό δεν είχε… Για αυτό άλλωστε στην παρέλαση της Πέμπτης που πέρασε είχαμε καλεσμένους τους ηγέτες των χωρών αυτών.

Ευτυχώς οι εκδηλώσεις για τα 200 χρόνια έχουν περιοριστεί στο διαδίκτυο και δεν πλημυρίζουμε από το κιτς. Συγχαρητήρια στο ΑΠΘ για την εξαίρετη γιορτή της 25^ης Μαρτίου. Κατάληψη δεν είχε, ευτυχώς. Μόνο μερικοί μαζεύουν λεφτά για να υποστηρίξουν αυτούς που συνέλαβε η αστυνομία στην προηγούμενη κατάληψη. Δικαίωμα τους φυσικά να μαζεύουν λεφτά για όποιο λόγο θέλουν. Αλλά δεν είναι απορίας άξιο να θέλεις να συνδράμεις σε κάποιον που παρανόμησε; Αν ο κάποιος ζητήσει συγνώμη και παραδεχτεί ότι παρανόμησε και δείξει (πως το λένε στα νομικά;) ειλικρινή μεταμέλεια έχει καλώς. Μόνο που ο κάποιος αυτός, που μέσα στην κρίση της πανδημίας υποτίθεται ότι αγωνίζονταν να ανοίξουν τα κτίρια, λέει ότι θα το ξανακάνει και περιμένει την υποστήριξη και άλλων…. Πώς το λέει ο Τσίπολα; «ο ηλίθιος είναι το χειρότερο είδος γιατί κάνει κακό στους άλλους και στον εαυτό του». Λέει και άλλα (ο Τσίπολα): «το ποσοστό ηλιθίων είναι σταθερό και ανεξάρτητο από άλλα χαρακτηριστικά».

Μυαλό φυσικά δεν βάζουμε. Η νοοτροπία «ό,τι θέλω εγώ είναι το σωστό και οι άλλοι πρέπει να το αναγνωρίσουν και να κάνουν τα πάντα για αυτό» είναι βαθιά ριζωμένη στην Ελληνίδα και τον Έλληνα που συμπεριφέρονται σαν τον Νάρκισσο. Κάποιοι για να το αποδείξουν κάνουν πολιτικές εκδηλώσεις στα γρασίδια. Σύμφωνα με την, κατά τον Οβίδιο, γνωστότερη και περισσότερο διαδεδομένη παράδοση για τον Νάρκισσο, απασχολημένος να θαυμάζει την καθ’ όλα άριστη σωματική του διάπλαση στα νερά ποταμιού, δεν ανταποκρίθηκε στον έρωτα της Ηχούς η οποία συνεχώς τον καλούσε. Αποτέλεσμα ήταν η μεν φωνή της Ηχούς να εξασθενεί συνέχεια σε τρόπο ώστε ν' ακούγονται μόνο οι τελευταίες συλλαβές και να σβήνει, ο δε Νάρκισσος να πεθαίνει αυτοθαυμαζόμενος στο νερό του ποταμού που το χρησιμοποιούσε ως κάτοπτρο.

Περαστικά μας. Θα περάσει το Πάσχα, τέλη Μαΐου θα έχει εμβολιαστεί μεγάλο μέρος του πληθυσμού και θα αρχίσουμε να σκεφτόμαστε την επιστροφή σε ό,τι ονομάζουμε κανονικότητα.