Πολλά ακουστήκαν για τη συνέντευξη Τύπου των κ.κ. Μητσοτάκη και Ρούτε.

Όμως το πιο σημαντικό είναι ότι σηματοδότησε το τέλος του μύθου της ανθρωπιστικής διάστασης της προσφυγικής κρίσης.

Το 2015 σιγα - σιγά και διακριτικά, ο ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε τα ελληνικά σύνορα για να περάσουν στην Ευρώπη ένα εκατομμύριο άνθρωποι.

Τότε που από τη μια πλευρά καλλιεργήθηκε η εικόνα της φιλοξενης Ελλάδας, οι πολίτες της οποίας μοιράζονταν το ύστερημα τους με ταλαιπωρημενους πρόσφυγες ενώ ο Καμμένος εκβίαζε ότι θα αφήσουμε τους τζιχαντιστές να απειλήσουν την Ευρώπη, αν δεν υποχωρούσαν μπροστά στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ και η αθλιότητα στην Μόρια και στην Ειδομένη μύριζε παντού.

Οι ωφελημένοι από την εξέλιξη ήταν κυρίως οι διακινητές που χρεωναν δυσβάστακτα ποσα για μικρές διαδρομές με καρυδότσουφλα που έπνιγαν τους πελάτες τους για να τους μεταφέρουν από την ασφαλή Τουρκία στην πλούσια Ευρώπη.

Κι ανάμεσα τους ξεχώριζαν βενεζουελάνοι και μαροκανοι που δήλωναν Παλαιστίνιοι

Η τότε κυβέρνηση αξιοποίησε τα λεφτά δίνοντας πολλά σε λίγους δημιουργώντας πελατειακές σχέσεις.

Η προσφυγική κρίση της Συρίας και του Αφγανιστάν ολοκλήρωνε την ανθρωπιστική της διάσταση με την είσοδο των ενδιαφερομένων στην Τουρκία. Όχι γιατι στην Τουρκία εύρισκαν τον παράδεισο, αλλά γιατί πλέον δεν κινδυνεύει η ζωή τους. Προφανώς αυτό δεν είναι αρκετό, αλλά είναι το πρώτο ζητούμενο.

Το 2015 Ευρώπη δέχτηκε έναν εκβιασμό και ένα εκατομμύριο ανθρώπους.

Το 2021 Μητσοτάκης και Ρουτε κατέστησαν σαφές ότι δεν προτίθενται να συναινέσουν να το επαναλάβει.

Αλλά, πλην της ολλανδης δημοσιογράφου, δεν βρέθηκε κανείς να προτείνει να το επαναλάβει.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εξέδωσε καμία ανακοίνωση. Όχι το κόμμα, ούτε καν το Τμήμα Δικαιωμάτων που την προηγούμενη ημέρα είχε ζητήσει βελτίωση των συνθηκών κράτησης του Αμπντουλαχ Οτσαλάν.

Τα φιλικά στον ΣΥΡΙΖΑ μέσα ενημέρωσης ανέδειξαν την ένταση στη συνέντευξη τύπου, επισήμαναν ότι ετέθη θεμα επαναπροωθησεων αλλά κανένα δεν ζήτησε να σταματήσουν τα pushbacks.

Μια light αντιπολίτευση που επιβεβαίωσε ότι το 2015 είναι μακριά.

Κι όσο πάει απομακρύνεται καθώς η Ευρώπη αποδέχεται κι ενισχύει τα 2,5 τελευταια χρόνια την πολιτική Μητσοτάκη για την αποτροπή εισόδου σε ευρωπαϊκό έδαφος.

Ελάχιστους στην Ευρωπη, συμπεριλαμβανομένης της ολλανδης δημοσιογράφου, ενόχλησαν οι καταγγελιες για pushbacks. Ούτε καν την επίσημη Τουρκία, η οποία ενίσχυσε σημαντικά την αποτροπή του απόπλου των καρυδοτσουφλων.

Όμως η προσέγγιση Μητσοτακη - Ρουτε συγχρόνως αναδύει και μια άλλη προοπτική σχέσεων της ΕΕ με την Τουρκία ως χώρας και χώρου υποδοχής προσφύγων πριν περάσουν στην ΕΕ.

Το είχε συζητήσει ο Μητσοτάκης με τον Ερντογάν όταν ακούστηκαν οι φόβοι για τις συνεπειες από την επικρατηση των Ταλιμπαν.

Κι είναι στο τραπέζι.