ΑΠΟΨΕΙΣ

Ταξιδεύω πολύ σε όλη την Ελλάδα και αγαπάω κάθε γωνιά της. Προτιμώ τα νησιά και το καλοκαίρι και λατρεύω τα χωριά και τη λαογραφία.

Μετά από όλα αυτά τα χρόνια εικόνων και αίσθησης πως έχουμε και άλλες δυνατότητες ως χώρα τις οποίες δεν εκμεταλλευόμαστε για πρώτη φορά σε μία συνέντευξη με την πρόεδρο του ΕΟΤ Άντζελα Γκερέκου ένιωσα ασφάλεια πως πάμε προς τη σωστή κατεύθυνση.

Το σχέδιο έχει ως εξής: Για να αντιμετωπίσουμε τον υπερτουρισμό δεν διώχνουμε τον κόσμο από τη χώρα μας, αλλά επεκτείνουμε τη σεζόν και αναδεικνύουμε και άλλες περιοχές μας. Η Άντζελα Γκερέκου, που τα ξέρει καλά τα θέματα, με τη σύμπραξη των δύο δραστήριων γυναικών στο υπουργείο Τουρισμού έχει αναλάβει προσωπικά να αναπτύξει πιλοτικά το χωριό Κουπάκι στη Ναυπακτεία. Να αναδείξει την λαϊκή παράδοση της περιοχής και να φτιάξει μία πρότυπη περιοχή βασισμένη στις ρίζες του χωριού και στην ιστορία του.

Επιπλέον η κ. Γκερέκου ανέπτυξε τις ανθισμένες διαδρομές επιχειρώντας να προβάλλει τις Ανθισμένες Κερασιές του Κολινδρού και της Ράχης σε τουριστικό προορισμό στην Πιερία, δίπλα στα ισχυρά brand names του Ολύμπου, των Πιερίων, των ακτών, της Ολυμπιακής ριβιέρας και των μοναστηριών της. Η ιδέα προέρχεται από τις ανθισμένες κερασιές στην Ιαπωνία και είναι εμπνευσμένη και από τον συγγραφέα Πάτρικ Λευκάδιο Χερν που γεννήθηκε στις 27 Ιουνίου του 1850 στη Λευκάδα αλλά τελικά έζησε στην Ιαπωνία. Η κ. Γκερέκου συνεργαζόμενη με το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης φτιάχνει έναν ηλεκτρονικό χάρτη έτσι ώστε κανείς από παντού θα μπορεί να βρίσκει πού υπάρχει εντυπωσιακή ανθοφορία σε όλη τη διάρκεια του έτους και μπορεί να την επισκεφθεί.

Αυτά είναι τα καλά νέα. Τα κακά νέα αφορούν άλλες πλημμυρισμένες από τουρίστες περιοχές. Κέρκυρα, Λευκάδα, Κρήτη, Ρόδος, Άνδρος, Σίφνος αλλά και όλα τα νησιά υποδέχονται εκατομμύρια τουρίστες τους οποίους προφανώς δεν μπορούν να αντέξουν. Οι φορείς στη Σαντορίνη φωνάζουν πως δεν αντέχουν ούτε μία κλίνη παραπάνω. Η Λέρος κηρύχθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω λειψυδρίας. Έλλειψη υποδομών, διαχείριση απορριμμάτων και κυρίως λειψυδρία απειλούν όλο και εντονότερα την ύπαρξη μας αλλά και την τουριστική μας ταυτότητα. Επιπλέον όσο συνεχίζεται η άναρχη δόμηση τόσο το περιβάλλον υποφέρει και τόσο το τοπίο ασχημαίνει. Η κάθε περιοχή και το τονίζω η κάθε περιοχή χρειάζεται έναν δικό της σύμβουλο ώστε να αποφασιστεί με στρατηγικές κινήσεις πως θα αντιμετωπίσει τα καθημερινά προβλήματα (όπως η έλλειψη στέγασης) και τα μακροπρόθεσμα. Ανάπτυξη χωρίς καταστροφή του περιβάλλοντος, πράσινη ενέργεια, αειφορία και βιωσιμότητα.

Οι ειδικοί φωνάζουν πως το νερό μας φτάνει για άλλα τρία χρόνια. Ανάμεσα στις πιο ρηξικέλευθες προτάσεις που διάβασα είναι η απολύμανση των αστικών λυμάτων και η επαναχρησιμοποίηση τους για τις καλλιέργειες.

Ο επόμενος πόλεμος θα είναι για το νερό. Και θα είμαστε όλοι εκεί ως θύματα. Με τις δικές μας ευθύνες ο καθένας.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 14.07.2024