ΑΠΟΨΕΙΣ

Αυτό που λένε ότι «έρχεται κατά κύματα», το κλίμα της αναζωογόνησης και του ενθουσιασμού του κόμματος των Δημοκρατικών έχει την εξήγησή του.

Πρώτον δείχνει να δικαιώνονται οι πολιτικοί αναλυτές αλλά και οι πολιτικοί που μέσα από άρθρα και δηλώσεις ουσιαστικά έλεγαν το ίδιο πράγμα:

«Tο πρώτο από τα δύο αντίπαλα κόμματα που θα ξεφορτωθεί τον 80άρη υποψήφιό του θα είναι και ο νικητής». Αυτή η ατάκα αποδίδεται ακόμα και στην NIkki Haley (ηττημένη αντίπαλος τoυ Τραμπ στις φετινές προκριματικές των Ρεπουμπλικανών).

Ο Μπάιντεν αποσύρθηκε και μένουν οι Ρεπουμπλικάνοι με υπερήλικα για τον δημόσιο βίο υποψήφιο Πρόεδρο.

Με την σοβαρή ένσταση πως η επίθεση εναντίον πολιτικών κάποιας ηλικίας όχι για πολιτικά ή ηθικά ατοπήματα αλλά ακριβώς για την ηλικία τους είναι σαφέστατα σύμπτωμα «ηλικιακού ρατσισμού», το θέμα της ηλικίας των Μπάιντεν και Τραμπ είχε στοιχειώσει τον δημόσιο βίο στις ΗΠΑ.

Ήταν μία κατάσταση που βύθιζε του Αμερικανούς αν όχι μέσα στο άγχος, σίγουρα μες στα πιο βαθειά χασμουρητά. Από πουθενά δεν φαινόταν η έκπληξη, η είδηση, το game changer.

Μπορεί να μην μπήκε επισήμως στην ατζέντα της πολιτικής κόντρας στις ΗΠΑ αλλά δεν είναι λίγοι αυτοί -υποστηρικτές και των δύο πλευρών- που εδώ και χρόνια έλεγαν ότι οι δύο ηλικιωμένοι μονομάχοι υπονόμευαν σταθερά την εικόνα που θέλουν οι ΗΠΑ για τον εαυτό τους για τα επόμενα είκοσι χρόνια, δηλαδή της ισχυρής, ανανεωμένης, σύγχρονης υπερδύναμης με ηγεσία να μπορεί να σχεδιάσει την απάντηση στα ερεβώδη προβλήματα του 21ου αιώνα όπως η κλιματική αλλαγή, οι κοινωνικές ανισότητες και ο αποκλεισμός, το μεταναστευτικό, η Τεχνητή Νοημοσύνη, η φτώχεια και η πολύπλοκη οικονομική κατάσταση, οι γεωπολιτικές ισορροπίες μεταξύ των μεγάλων και οι πόλεμοι.

Ας δούμε όμως και την αιτία του «δεύτερου κύματος» του ενθουσιασμού των Δημοκρατικών.

Τα συνηθισμένα σεξιστικά μειδιάματα του Τραμπ φαίνεται δεν λειτουργούν εναντίον της Καμάλα Χάρις. Μάλλον εκείνη είναι που γελάει μαζί του. Νεότερη, πιο έξυπνη -για πολλούς- και πιο τηλεγενής από τον αντίπαλό της, όπως λένε οι οπαδοί της, η υποψήφια των Δημοκρατικών θα μπορούσε πραγματικά να τον κερδίσει. Αλλά από το θα μπορούσε θεωρητικά μέχρι τον θρίαμβο στην κάλπη υπάρχει απόσταση. Ειδικά όταν αντίπαλος είναι ο πείσμων, μετρ των βρόμικων τρικ και μεταμορφώσεων Ντόναλντ Τραμπ.

Και ενώ η Χάρις, μέχρι σήμερα, δεν ήταν μία ιδιαίτερα σίγουρη για τις κινήσεις της πολιτικός, φαίνεται να ξέρει ενστικτωδώς πώς να χειριστεί σ’ αυτή τη φάση τον Τραμπ. Με ένα χαμόγελο που κάνει περισσότερο δουλειά από όλες τις έντονες προσπάθειες της Χίλαρι Κλίντον!

Βρήκε και την ατάκα της χρονιάς εναντίον του Τραμπ και του γραφικού αντιπροέδρου του: «Αυτοί οι τύποι είναι περίεργοι».

Λειτουργεί επειδή είναι αλήθεια, αλλά και επειδή κάνει αυτό που μισεί ο Τραμπ πάνω από όλα τα άλλα πράγματα: γελάει μαζί του.

Η Χάρις, απευθυνόμενη σε πλήθος 10.000 ατόμων κατά τη διάρκεια εκστρατείας στο Κέντρο Συνεδριάσεων της Πολιτείας της Τζόρτζια στην Ατλάντα, είπε: «Ελπίζω ότι ο Τραμπ θα συμφωνήσει να με συναντήσει στη σκηνή της συζήτησης, γιατί όπως λέει και η παροιμία: αν έχεις κάτι να πεις, πες το στα μούτρα».

Η Καμάλα Χάρις επέλεξε τον υποψήφιό της για αντιπρόεδρο -και η επιλογή της έχει προκαλέσει ένα νέο κύμα, το τρίτο, ενθουσιασμού μεταξύ των προοδευτικών Δημοκρατικών. Ο Tim Walz, πρώην δάσκαλος σχολείου και βετεράνος της εθνοφρουράς του στρατού, κυβερνήτης της Μινεσότα από το 2016, δεν ήταν σχεδόν καθόλου μία φιγούρα στην εθνική σκηνή μέχρι πριν από μερικές εβδομάδες.

Έπαιξε όμως ρόλο η λαϊκή απήχησή του και η επιτυχία των επιθέσεών του στους «περίεργους». Οι αντιδράσεις των Ρεπουμπλικανών τον έχουν φέρει στην κορυφή του δημοκρατικού εισιτηρίου.

Πολλοί πίστευαν ότι η Χάρις θα επέλεγε τον Τζος Σαπίρο, τον κυβερνήτη της Πενσυλβάνια, με την ελπίδα να ενισχύσει τις πιθανότητές της στην κρίσιμη αυτή πολιτεία. Αλλά με τον Walz, η Χάρις θα ελπίζει ότι θα έχει έναν υποψήφιο που θα μπορεί να δώσει τη μάχη με τον Ντόναλντ Τραμπ και τον JD Vance σε όλες τις κρίσιμες πολιτείες του λεγόμενου «πεδίου μάχης» -και να εμπνεύσει τους πιστούς του κόμματος με αυτό που αποκαλεί «πολιτική της χαράς».

Και μέσα σ’ όλα αυτά ήρθε και το θέμα των «γυναικών με γάτες χωρίς παιδιά» που ανακινούν πολλοί Ρεπουμπλικάνοι. Η επίθεση διχάζει και δείχνει άλλη μία αναχρονιστική πτυχή της νοοτροπίας της συντηρητικής Αμερικής.

Αφορμή έγιναν παλιές δηλώσεις του JD Vance (2021) εναντίον της Καμάλα Χάρις που έφερε καταιγίδα αντιδράσεων από τους Δημοκρατικούς.

Σε τηλεοπτικό κανάλι είχε πει πως «οι ΗΠΑ διοικούνται από Δημοκρατικούς εταιρικούς ολιγάρχες» και «ένα μάτσο άτεκνες κυρίες με γάτες που είναι δυστυχείς με τη ζωή τους και τις επιλογές που έχουν κάνει, κι έτσι θέλουν να κάνουν και την υπόλοιπη χώρα μίζερη.

Οι άτεκνες γυναίκες όπως η Καμάλα Χάρις, δεν έχουν άμεσο μερίδιο στο μέλλον της χώρας».

Ήδη σε όλη την Αμερική κινητοποιούνται ομάδες γυναικών με διαδηλώσεις, μπλουζάκια που έχουν συνθήματα όπως «Cat Ladies for Kamala» υποστηρίζοντας την Χάρις και αποδοκιμάζοντας τον Τραμπ και τον λαλίστατο υποψήφιο αντιπρόεδρό του.