Η ανακοίνωση 12 κορυφαίων ευρωπαϊκών κλαμπ για τη συγκρότηση κλειστής λίγκας δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Ήταν η εξέλιξη ενός σχεδίου που άρχισε να εφαρμόζεται πριν από σχεδόν 30 χρόνια, με τη δημιουργία του Champions League. Ο ενθουσιασμός ήταν τότε μεγάλος και όσοι αντέδρασαν στην αναμόρφωση του άλλοτε κυπέλλου Πρωταθλητριών αντιμετωπίστηκαν ως γραφικοί.
Η αρχή του κακού
Κι όμως, η βασική ιδέα πάνω στην οποία συγκροτήθηκε το Champions League είναι η ίδια που οδήγησε στο σημερινό... πραξικόπημα των 12. Κάποτε, στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση έπαιρναν μέρος οι πρωταθλητές κάθε χώρας, ανταμειβόμενοι για την προσπάθειά τους σε εθνικό επίπεδο.
Στις αρχές της δεκαετίας του '90, όμως, οι ισχυροί της Ευρώπης συναποφάσισαν με την UEFA ότι το κύπελλο Πρωταθλητριών δε θα είναι στο εξής η διοργάνωση των πρωταθλητών, αλλά των πανίσχυρων κλαμπ από την Αγγλία, την Ιταλία, την Ισπανία και τη Γερμανία. Το αποτέλεσμα ήταν να μετέχει στο Champions League η τέταρτη ομάδα της Αγγλίας, αλλά όχι η πρωταθλήτρια της Ρουμανίας, του Βελγίου ή της Πολωνίας.
Σημασία δεν είχε πλέον ποιος είχε διακριθεί στο εθνικό του πρωτάθλημα, αλλά ποιος είχε τα χρήματα και τη δυναμική ώστε να συμβάλει στην εμπορική ανάπτυξη του θεσμού. Κάπως έτσι, το ποδόσφαιρο των απλών ανθρώπων άρχισε να μετατρέπεται σε άθλημα των ελίτ.
H UEFA αντέδρασε με οργή στην ανακοίνωση των 12 για τη δημιουργία κλειστού ευρωπαϊκού κλαμπ, αλλά στην ουσία είχε πυροβολήσει τα πόδια της 30 χρόνια πριν. Η σημερινή εξέλιξη ήταν σχεδόν προδιαγεγραμμένη. Το βιβλίο του σπουδαίου Εδουάρδο Γκαλεάνο, "Το ποδόσφαιρο στη Σκιά και στο Φως", που πρωτοκυκλοφόρησε το 1995, ήταν προφητικό.
Η ώρα των φιλάθλων
Όποια κι αν είναι η έκβαση της προδιαγραφόμενης νομικής μάχης μεταξύ της UEFA και των 12, είναι σαφές πως μόνον ο απλός κόσμος, οι φίλαθλοι των ομάδων, μπορούν να ακυρώσουν στην πράξη τα σχέδια για τη δημιουργία μιας λίγκας που θα λειτουργεί με όρους... Wall Street. Οι πρώτες αντιδράσεις είναι ενθαρρυντικές, αφού η συντριπτική πλειονότητα των φιλάθλων των 12 ομάδων που πρωτοστάτησαν στην ίδρυση της European Super League είναι ριζικά αντίθετη με τη δημιουργία της. Οι φίλαθλοι, οργανωμένοι και μη, προαναγγέλλουν μποϊκοτάζ.
Το ποδόσφαιρο εξελίχθηκε σε κοινωνικό φαινόμενο γιατί απευθύνεται ταυτόχρονα σε έναν πάμπλουτο επιχειρηματία από το βόρειο Λονδίνο, ένα ξυπόλυτο πιτσιρίκι από τις φτωχογειτονιές του Μπουένος Άιρες και έναν λιμενεργάτη από το Λίβερπουλ. Όσοι το αγαπούν, ελπίζουν πως η προσπάθεια να μεταμορφωθεί σε ένα αποκρουστικό εμπόρευμα των ελίτ, δε θα περάσει.