Ο θρίαμβος του Άρη επί του ΠΑΟΚ στο “Κλεάνθης Βικελίδης“ προκάλεσε αίσθηση, κυρίως σε όσους είχαν πειστεί πως ο Δικέφαλος είχε αποκτήσει μια σχεδόν μεταφυσική ικανότητα να νικά ακόμη κι όταν δεν αποδίδει σύμφωνα με τις δυνατότητές του.
Δεν ήταν, πάντως, αυτή καθεαυτή η νίκη των κιτρινόμαυρων που ξάφνιασε. Το αήττητο του Δικεφάλου θα μπορούσε, άλλωστε, κάλλιστα να έχει σπάσει από τον πρώτο αγώνα, στην Τούμπα, όταν η ομάδα του Φερέιρα ισοφάρισε τον Άρη στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων. Αυτό που προκάλεσε τη μεγαλύτερη εντύπωση είναι ο τρόπος με τον οποίο ήρθε αυτό το “ηχηρό” 4-2 στο Χαριλάου.
Οι παίκτες του Μίχαελ Ένινγκ έβαλαν τέσσερα γκολ (έτσι όπως εξελίχθηκε το ματς στο δεύτερο ημίχρονο θα μπορούσαν να πετύχουν και περισσότερα) κάνοντας ένα, σε γενικές γραμμές, κακό πρώτο ημίχρονο και μολονότι βρέθηκαν πολύ νωρίς πίσω στο σκορ.
Αυτό που μένει να αποδειχθεί στη συνέχεια της σεζόν είναι αν η μεγάλη νίκη του Άρη αποτελεί σημείο καμπής για το πρωτάθλημα, στο σύνολό του. Θα εξαρτηθεί, εν μέρει, από το πώς θα διαχειριστούν οι πρωταθλητές τη βαριά ήττα στο Χαριλάου.
Αν το χαστούκι από τον “αιώνιο“ αντίπαλο προκαλέσει εκνευρισμό και εσωστρέφεια, ο ΠΑΟΚ θα βρεθεί σε δύσκολη θέση, καθώς θα δώσει το δικαίωμα στους αντιπάλους του να πιστέψουν πως το πρωτάθλημα ξεκινά από την αρχή. Τόσο η διοίκηση, όσο και ο Αμπέλ Φερέιρα, θα πρέπει να βρουν τρόπο να απορροφήσουν τους κραδασμούς και να πείσουν πρώτα την ομάδα τους και στη συνέχεια του αντιπάλους, ότι το 4-2 στο Χαριλάου ήταν απλώς μια ήττα που κάποια στιγμή, νομοτελειακά, θα ερχόταν.
Όσο κι αν φαίνεται παράδοξο, η ήττα από τον Άρη έχει και τη θετική της πλευρά. Η διατήρηση του αήττητου είχε εξελιχθεί σε εμμονή, με αποτέλεσμα ο ΠΑΟΚ να δίνει την εντύπωση πως αγωνίζεται πρωτίστως για να μη χάσει και δευτερευόντως για να νικήσει. Αυτή δεν είναι σίγουρα στρατηγική τίτλου.
Για τον Άρη, ο θρίαμβος στο ντέρμπι αποτελεί αναμφίβολα μια ευκαιρία επανεκκίνησης. Όταν βάζεις τέσσερα γκολ σε μια ομάδα που ήταν αήττητη για 51 διαδοχικά ματς και μάλιστα χωρίς να πιάσεις καν το μέγιστο της απόδοσης που θα δικαιολογούσε η ποιότητα του υπάρχοντος, ελλιπούς, ρόστερ, αναμφίβολα δικαιούσαι να πιστεύεις πως η άνετη είσοδος στα πλέι οφ είναι το μίνιμουμ που μπορείς και υποχρεούσαι να πετύχεις.
Μετά από αυτό το αποτέλεσμα, οι παίκτες του Ένινγκ έχουν κάθε λόγο να πιστεύουν πως στην καλή τους μέρα, μπορούν να νικήσουν οποιονδήποτε, οπουδήποτε. Ο Άρης εξακολουθεί να χρειάζεται, πάντως, μεταγραφές. Η μεγάλη νίκη στο ντέρμπι δεν διορθώνει τον κάκιστο σχεδιασμό του περασμένου καλοκαιριού και η ενίσχυση με ακόμη 2 παίκτες (τουλάχιστον) πρώτης γραμμής είναι απολύτως απαραίτητη…