Έφτασε επιτέλους η ώρα του λαού

 07/07/2019 20:00

Μόνο που τους θυμάμαι, δήθεν βαθυστόχαστους αν και αδαείς στην πραγματικότητα, να πηγαινοέρχονται στις Βρυξέλλες και να ακκίζονται μπροστά στις κάμερες, αναμασώντας παιδικές και αβάσιμες θεωρίες, με το πομπώδες ύφος του αήττητου, λόγω άγνοιας κινδύνου, σφίγγεται η ψυχή μου.

Ιδιαίτερα εκείνους εξ αυτών, που ασφαλείς μέσα στις οικογενειακές τους περιουσίες, πειραματίζονταν στις πλάτες άλλων, παίζοντας σαν κακομαθημένα κουτσαβάκια τις τύχες όλων μας στα ζάρια, καλώντας τους οπαδούς τους να χτυπούν νταούλια στις πλατείες, όντας βέβαιοι ότι οι αγορές έντρομες θα χορεύουν στο ρυθμό τους.

Θυμάμαι τις προειδοποιήσεις των παλιών ότι η ζωή στραπατσάρει τα μούτρα όσων επιδεικνύουν υπέρμετρο εγωισμό και καβαλούν καλάμια, που επιβεβαιώθηκαν περίτρανα στην περίπτωση των κυβερνώντων, για μια ημέρα ακόμη. Πού χάθηκε ο Κοτζιάς με το στομφώδες ύφος του, ο… αντιβασιλέας Καμμένος που απειλούσε τους πάντες και τα πάντα, ο «όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω» Βερναρδάκης, ο μαχαλόμαγκας Πολάκης; Τους πέταξε από το σκάφος ο καπετάνιος μήπως μπορέσει και διασωθεί ο ίδιος και το καράβι του.

Μάταιος ο κόπος. Οι έλληνες ψηφοφόροι, επιδεικνύοντας μία πρωτοφανή ωριμότητα, καθάρισαν το παιχνίδι από τα αποδυτήρια -όπως λένε στην ποδοσφαιρική αργκό. H διαφορά των δέκα ποσοστιαίων μονάδων είναι μη αναστρέψιμη, ιδιαίτερα σε συνδυασμό με το ότι η λαϊκή αποδοκιμασία βρήκε τους Συριζαίους τελείως ανέτοιμους, ρίχνοντας το ηθικό τους στα τάρταρα.

Γι’ αυτό και η προεκλογική περίοδος που διανύσαμε ήταν η πιο ήσυχη που θυμάμαι στη μακρά μου ενασχόληση με το πολιτικό ρεπορτάζ. Ούτε πάθη ούτε υψηλοί τόνοι, ούτε ύβρεις ούτε απειλές και βαθιά διχαστικά μηνύματα. Ό,τι σχεδίαζε ο μετρ του είδους -πρωθυπουργός μας- έμειναν στο ράφι.

Τους βλέπω τώρα με πεσμένα τα φτερά και τσακισμένη την αλαζονεία, να κοιτάνε οι μισοί με έκδηλη αμηχανία για το τι… κατάφεραν -το πώς την πάτησαν- και οι άλλοι μισοί -που ακόμη δεν κατάλαβαν πολλά- με το απειλητικό ύφος εκείνου που ονειρεύεται να γυρίσει, για να μας εκδικηθεί, αποτελειώνοντάς μας.

Μαθαίνουμε ότι δεν έχουν αφήσει δεκάρα τσακιστή στα ταμεία, προεγκρίνοντας μέχρι και υπερωρίες Ιουλίου στους διορισμένους συνεργάτες τους.

Έχοντας πλήρη επίγνωση αυτού που λέω, ενημερώνω ότι τις επόμενες βδομάδες θα αποκαλυφθούν πολλά για το σύστημα εξουσίας των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Τα ρουσφέτια, τις επιλήψιμες χρηματοδοτήσεις, τις παράτυπες παρεμβάσεις, τις ευνοϊκές ρυθμίσεις.

Και τότε θα τελειώσει οριστικά κι αμετάκλητα αυτό το παραμύθι περί ηθικού πλεονεκτήματος και περί χρηστής διαχείρισης.

Καλό βόλι, συμπατριώτες!

Για ποιο λόγο ο Κώστας Καραμανλής αποφάσισε να αφήσει πίσω του τη σιωπή;

Ποιο λόγο είχε να επανέλθει στην «μαχόμενη πολιτική», ρισκάροντας να βρεθεί στο στόχαστρο των πολιτικών αντιπάλων της Νέας Δημοκρατίας;

Γιατί είναι γνωστόν τοις πάσι ότι η σιωπή του του επέτρεψε να μένει στο απυρόβλητο, χωρίς να ερωτάται καν για το πώς χειρίστηκε τα μεγάλα θέματα της χώρας, ιδιαίτερα κατά την κρίσιμη διετία 2007 - 2009 όταν και παραιτήθηκε, αφήνοντας την καυτή πατάτα στα χέρια του… ανυποψίαστου Γιώργου Παπανδρέου.

Στην επιστροφή του στην... ομιλούσα πολιτική, ο Κώστας Καραμανλής είδε το ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ να του επιτίθεται με σφοδρότητα και τον ΣΥΡΙΖΑ να ξιφουλκεί για πρώτη φορά έπειτα από δέκα χρόνια εναντίον του, αφήνοντας να διαρρεύσει η γνωστή επιστολή του για ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ - ΣΚΟΠΙΑ.

Πολλά σενάρια κυκλοφόρησαν για τα αίτια -τη σκοπιμότητα της επανενεργοποίησης του Κώστα Καραμανλή, καθώς σε αυτό το επίπεδο μια τέτοια διαφοροποίηση δεν γίνεται τυχαία ούτε άσκοπα.

Από όλες τις εκδοχές, ως την πλέον πειστική θεωρώ αυτήν που υποστηρίζει ότι ο Κώστας Καραμανλής έβαλε πλώρη για την προεδρία της Δημοκρατίας. Με δεδομένο ότι το ΚΙΝΑΛ δεν υπάρχει περίπτωση να στήριζε την υποψηφιότητά του, η εκλογή του Καραμανλή προϋποθέτει την αλλαγή του συντάγματος στις διατάξεις σχετικά με την ανάδειξη του ανώτατου πολιτειακού άρχοντα. Αυτό, μετά τις ευρωεκλογές και το πρόκριμα της αυτοδυναμίας της ΝΔ στις αυριανές εθνικές εκλογές, είναι δυνατόν να συμβεί, δεδομένου ότι η σχετική διάταξη του συντάγματος περιλήφθηκε -με συμφωνία ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ- στις αναθεωρητέες, πράγμα που σημαίνει ότι αρκεί η υπερψήφιση της νέας ρύθμισης από 151 βουλευτές, ώστε ο πρόεδρος να εκλέγεται με απλή πλειοψηφία της Βουλής (δίχως να απαιτούνται οι 180 και η προσφυγή στις κάλπες, στην περίπτωση που δεν εξασφαλιστούν αυτές).

Εκτιμώ ότι αυτή η προοπτική συμφωνήθηκε ανάμεσα σε Καραμανλή και Μητσοτάκη (ο δεύτερος πήρε ως αντάλλαγμα τη δέσμευση ότι θα κυβερνήσει χωρίς εσωτερική αμφισβήτηση) και έτσι οργανώθηκε εκδήλωση παρουσίασης του ψηφοδελτίου της Θεσσαλονίκης, όπου ο πρώην πρωθυπουργός μίλησε για πρώτη φορά μετά την παραίτησή του το 2009.

Το σενάριο αυτό έχει και μία πρόσθετη σημασία για τους υποψήφιους της ΝΔ στην Α’ Θεσσαλονίκης, καθώς εμπεριέχει την πιθανότητα τον Μάρτιο του 2020, με την εκλογή του νέου προέδρου της Δημοκρατίας να μείνει κενή η βουλευτική έδρα, που θα κατέχει μέχρι τότε ο Κώστας Καραμανλής, ώστε να την καταλάβει ο πρώτος γαλάζιος αναπληρωματικός των αυριανών εκλογών.

Η προοπτική αυτή ενισχύει ακόμη περισσότερο την ενεργοποίηση των υποψηφίων της ΝΔ στην Α’ Θεσσαλονίκης, καθώς βλέπουν ότι ακόμη και εννιά από αυτούς είναι δυνατόν να περάσουν το κατώφλι της Βουλής.

Αν οι γαλάζιοι τρέχουν για να γεμίσουν τις επιπλέον θέσεις εκλογής, που φαίνεται ότι θα κερδίσει το κόμμα τους, οι Συριζαίοι συνάδερφοί τους δίνουν τον αγώνα της ζωής τους για να καπαρώσουν μία από τις τέσσερις θέσεις, στις οποίες μάλλον θα περιοριστούν. Οκτώ σημερινοί βουλευτές (Αμανατίδης, Μπόλαρης, Παρασκευόπουλος, Κουράκης, Μηταφίδης, Τριανταφυλλίδης, Ζουράρις, Σαρίδης), μια υπουργός (Χατζηγεωργίου), μια πρώην υπουργός και υποψήφια δήμαρχος (Νοτοπούλου), ένας υποψήφιος περιφερειάρχης (Γιαννούλης), δύο αντιδήμαρχοι (Χρυσίδου, Ρανέλλα), μια πρώην βουλευτής (Τεκτονίδου), στριμώχνονται απίστευτα μήπως και τα καταφέρουν.

Τόσο, που τρεις από αυτούς (Χατζηγεωργίου, Παρασκευόπουλος, Κουράκης) αποφάσισαν να συμπτύξουν τις δυνάμεις τους, μοιράζοντας τρισταυρίες. Το γεγονός προκάλεσε τις δικαιολογημένες αντιδράσεις των υπολοίπων, κυρίως των Νοτοπούλου, Αμανατίδη, Τεκτονίδου, που ζήτησαν παρέμβαση της ηγεσίας, για να ανακοπεί αυτή η «αντιδεοντολογική» -όπως τη χαρακτήρισαν- συμπεριφορά.

«Σκοτωμός» γίνεται και στο χώρο του ΚΙΝΑΛ, αφού τη μία όλη κι όλη έδρα τη διεκδικούν με βάσιμες ελπίδες οι Μαγκριώτης, Κυριάκος, Καστανίδης, αλλά και οι Σαουλίδης, Γιαννακίδου, Ξυλούρης, Μουτίδου και λοιποί.

Μην ρίχνετε ασταύρωτα ψηφοδέλτια στις κάλπες. Γεμίζετε τα βάζοντας το μέγιστο επιτρεπόμενο αριθμό σταυρών, δίνοντας, ακόμη και σε εκείνους τους υποψήφιους που δεν θα εκλεγούν, την ηθική ικανοποίηση πως η προσωπική τους προσπάθεια δεν πήγε χαμένη.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 6-7 Ιουλίου 2019

Μόνο που τους θυμάμαι, δήθεν βαθυστόχαστους αν και αδαείς στην πραγματικότητα, να πηγαινοέρχονται στις Βρυξέλλες και να ακκίζονται μπροστά στις κάμερες, αναμασώντας παιδικές και αβάσιμες θεωρίες, με το πομπώδες ύφος του αήττητου, λόγω άγνοιας κινδύνου, σφίγγεται η ψυχή μου.

Ιδιαίτερα εκείνους εξ αυτών, που ασφαλείς μέσα στις οικογενειακές τους περιουσίες, πειραματίζονταν στις πλάτες άλλων, παίζοντας σαν κακομαθημένα κουτσαβάκια τις τύχες όλων μας στα ζάρια, καλώντας τους οπαδούς τους να χτυπούν νταούλια στις πλατείες, όντας βέβαιοι ότι οι αγορές έντρομες θα χορεύουν στο ρυθμό τους.

Θυμάμαι τις προειδοποιήσεις των παλιών ότι η ζωή στραπατσάρει τα μούτρα όσων επιδεικνύουν υπέρμετρο εγωισμό και καβαλούν καλάμια, που επιβεβαιώθηκαν περίτρανα στην περίπτωση των κυβερνώντων, για μια ημέρα ακόμη. Πού χάθηκε ο Κοτζιάς με το στομφώδες ύφος του, ο… αντιβασιλέας Καμμένος που απειλούσε τους πάντες και τα πάντα, ο «όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω» Βερναρδάκης, ο μαχαλόμαγκας Πολάκης; Τους πέταξε από το σκάφος ο καπετάνιος μήπως μπορέσει και διασωθεί ο ίδιος και το καράβι του.

Μάταιος ο κόπος. Οι έλληνες ψηφοφόροι, επιδεικνύοντας μία πρωτοφανή ωριμότητα, καθάρισαν το παιχνίδι από τα αποδυτήρια -όπως λένε στην ποδοσφαιρική αργκό. H διαφορά των δέκα ποσοστιαίων μονάδων είναι μη αναστρέψιμη, ιδιαίτερα σε συνδυασμό με το ότι η λαϊκή αποδοκιμασία βρήκε τους Συριζαίους τελείως ανέτοιμους, ρίχνοντας το ηθικό τους στα τάρταρα.

Γι’ αυτό και η προεκλογική περίοδος που διανύσαμε ήταν η πιο ήσυχη που θυμάμαι στη μακρά μου ενασχόληση με το πολιτικό ρεπορτάζ. Ούτε πάθη ούτε υψηλοί τόνοι, ούτε ύβρεις ούτε απειλές και βαθιά διχαστικά μηνύματα. Ό,τι σχεδίαζε ο μετρ του είδους -πρωθυπουργός μας- έμειναν στο ράφι.

Τους βλέπω τώρα με πεσμένα τα φτερά και τσακισμένη την αλαζονεία, να κοιτάνε οι μισοί με έκδηλη αμηχανία για το τι… κατάφεραν -το πώς την πάτησαν- και οι άλλοι μισοί -που ακόμη δεν κατάλαβαν πολλά- με το απειλητικό ύφος εκείνου που ονειρεύεται να γυρίσει, για να μας εκδικηθεί, αποτελειώνοντάς μας.

Μαθαίνουμε ότι δεν έχουν αφήσει δεκάρα τσακιστή στα ταμεία, προεγκρίνοντας μέχρι και υπερωρίες Ιουλίου στους διορισμένους συνεργάτες τους.

Έχοντας πλήρη επίγνωση αυτού που λέω, ενημερώνω ότι τις επόμενες βδομάδες θα αποκαλυφθούν πολλά για το σύστημα εξουσίας των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Τα ρουσφέτια, τις επιλήψιμες χρηματοδοτήσεις, τις παράτυπες παρεμβάσεις, τις ευνοϊκές ρυθμίσεις.

Και τότε θα τελειώσει οριστικά κι αμετάκλητα αυτό το παραμύθι περί ηθικού πλεονεκτήματος και περί χρηστής διαχείρισης.

Καλό βόλι, συμπατριώτες!

Για ποιο λόγο ο Κώστας Καραμανλής αποφάσισε να αφήσει πίσω του τη σιωπή;

Ποιο λόγο είχε να επανέλθει στην «μαχόμενη πολιτική», ρισκάροντας να βρεθεί στο στόχαστρο των πολιτικών αντιπάλων της Νέας Δημοκρατίας;

Γιατί είναι γνωστόν τοις πάσι ότι η σιωπή του του επέτρεψε να μένει στο απυρόβλητο, χωρίς να ερωτάται καν για το πώς χειρίστηκε τα μεγάλα θέματα της χώρας, ιδιαίτερα κατά την κρίσιμη διετία 2007 - 2009 όταν και παραιτήθηκε, αφήνοντας την καυτή πατάτα στα χέρια του… ανυποψίαστου Γιώργου Παπανδρέου.

Στην επιστροφή του στην... ομιλούσα πολιτική, ο Κώστας Καραμανλής είδε το ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ να του επιτίθεται με σφοδρότητα και τον ΣΥΡΙΖΑ να ξιφουλκεί για πρώτη φορά έπειτα από δέκα χρόνια εναντίον του, αφήνοντας να διαρρεύσει η γνωστή επιστολή του για ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ - ΣΚΟΠΙΑ.

Πολλά σενάρια κυκλοφόρησαν για τα αίτια -τη σκοπιμότητα της επανενεργοποίησης του Κώστα Καραμανλή, καθώς σε αυτό το επίπεδο μια τέτοια διαφοροποίηση δεν γίνεται τυχαία ούτε άσκοπα.

Από όλες τις εκδοχές, ως την πλέον πειστική θεωρώ αυτήν που υποστηρίζει ότι ο Κώστας Καραμανλής έβαλε πλώρη για την προεδρία της Δημοκρατίας. Με δεδομένο ότι το ΚΙΝΑΛ δεν υπάρχει περίπτωση να στήριζε την υποψηφιότητά του, η εκλογή του Καραμανλή προϋποθέτει την αλλαγή του συντάγματος στις διατάξεις σχετικά με την ανάδειξη του ανώτατου πολιτειακού άρχοντα. Αυτό, μετά τις ευρωεκλογές και το πρόκριμα της αυτοδυναμίας της ΝΔ στις αυριανές εθνικές εκλογές, είναι δυνατόν να συμβεί, δεδομένου ότι η σχετική διάταξη του συντάγματος περιλήφθηκε -με συμφωνία ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ- στις αναθεωρητέες, πράγμα που σημαίνει ότι αρκεί η υπερψήφιση της νέας ρύθμισης από 151 βουλευτές, ώστε ο πρόεδρος να εκλέγεται με απλή πλειοψηφία της Βουλής (δίχως να απαιτούνται οι 180 και η προσφυγή στις κάλπες, στην περίπτωση που δεν εξασφαλιστούν αυτές).

Εκτιμώ ότι αυτή η προοπτική συμφωνήθηκε ανάμεσα σε Καραμανλή και Μητσοτάκη (ο δεύτερος πήρε ως αντάλλαγμα τη δέσμευση ότι θα κυβερνήσει χωρίς εσωτερική αμφισβήτηση) και έτσι οργανώθηκε εκδήλωση παρουσίασης του ψηφοδελτίου της Θεσσαλονίκης, όπου ο πρώην πρωθυπουργός μίλησε για πρώτη φορά μετά την παραίτησή του το 2009.

Το σενάριο αυτό έχει και μία πρόσθετη σημασία για τους υποψήφιους της ΝΔ στην Α’ Θεσσαλονίκης, καθώς εμπεριέχει την πιθανότητα τον Μάρτιο του 2020, με την εκλογή του νέου προέδρου της Δημοκρατίας να μείνει κενή η βουλευτική έδρα, που θα κατέχει μέχρι τότε ο Κώστας Καραμανλής, ώστε να την καταλάβει ο πρώτος γαλάζιος αναπληρωματικός των αυριανών εκλογών.

Η προοπτική αυτή ενισχύει ακόμη περισσότερο την ενεργοποίηση των υποψηφίων της ΝΔ στην Α’ Θεσσαλονίκης, καθώς βλέπουν ότι ακόμη και εννιά από αυτούς είναι δυνατόν να περάσουν το κατώφλι της Βουλής.

Αν οι γαλάζιοι τρέχουν για να γεμίσουν τις επιπλέον θέσεις εκλογής, που φαίνεται ότι θα κερδίσει το κόμμα τους, οι Συριζαίοι συνάδερφοί τους δίνουν τον αγώνα της ζωής τους για να καπαρώσουν μία από τις τέσσερις θέσεις, στις οποίες μάλλον θα περιοριστούν. Οκτώ σημερινοί βουλευτές (Αμανατίδης, Μπόλαρης, Παρασκευόπουλος, Κουράκης, Μηταφίδης, Τριανταφυλλίδης, Ζουράρις, Σαρίδης), μια υπουργός (Χατζηγεωργίου), μια πρώην υπουργός και υποψήφια δήμαρχος (Νοτοπούλου), ένας υποψήφιος περιφερειάρχης (Γιαννούλης), δύο αντιδήμαρχοι (Χρυσίδου, Ρανέλλα), μια πρώην βουλευτής (Τεκτονίδου), στριμώχνονται απίστευτα μήπως και τα καταφέρουν.

Τόσο, που τρεις από αυτούς (Χατζηγεωργίου, Παρασκευόπουλος, Κουράκης) αποφάσισαν να συμπτύξουν τις δυνάμεις τους, μοιράζοντας τρισταυρίες. Το γεγονός προκάλεσε τις δικαιολογημένες αντιδράσεις των υπολοίπων, κυρίως των Νοτοπούλου, Αμανατίδη, Τεκτονίδου, που ζήτησαν παρέμβαση της ηγεσίας, για να ανακοπεί αυτή η «αντιδεοντολογική» -όπως τη χαρακτήρισαν- συμπεριφορά.

«Σκοτωμός» γίνεται και στο χώρο του ΚΙΝΑΛ, αφού τη μία όλη κι όλη έδρα τη διεκδικούν με βάσιμες ελπίδες οι Μαγκριώτης, Κυριάκος, Καστανίδης, αλλά και οι Σαουλίδης, Γιαννακίδου, Ξυλούρης, Μουτίδου και λοιποί.

Μην ρίχνετε ασταύρωτα ψηφοδέλτια στις κάλπες. Γεμίζετε τα βάζοντας το μέγιστο επιτρεπόμενο αριθμό σταυρών, δίνοντας, ακόμη και σε εκείνους τους υποψήφιους που δεν θα εκλεγούν, την ηθική ικανοποίηση πως η προσωπική τους προσπάθεια δεν πήγε χαμένη.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 6-7 Ιουλίου 2019

ΣΧΟΛΙΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Επιλέξτε Κατηγορία