Από τα τερέν της Βενεζουέλας, πρόσφυγας στο Τρινιντάντ και Τομπάγκο και τους Ολυμπιακούς αγώνες του Τόκιο, η ιστορία του 24χρονου πυγμάχου Έλντρικ Σέλα Ροντρίγκεζ δίνει μαθήματα ελπίδας κόντρα σε όλα τα εμπόδια της ζωής. Ένας νέος που παρόλα τα δεινά των εποχών, ύψωσε τη γροθιά του και πάλεψε γι’ αυτά που ήθελε περισσότερο από κάθε άλλο: την πυγμαχία και μια συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Γεννημένος στη Βενεζουέλα, ο Ροντρίγκεζ, κατάλαβε από μικρός τι σημαίνει να αγωνίζεσαι για τα όνειρά σου. Η πρώτη του επαφή με το μποξ ήρθε στα 9 του μόλις χρόνια και μέσα στα επόμενα τέσσερα ήλθε και η πρώτη νίκη στο εθνικό πρωτάθλημα της χώρας. Κάθε δρόμος όμως δεν είναι στρωμένος πάντα με δάφνες. Το 2014 τα έντονα κύματα βίας, η κακή οικονομική κατάσταση της χώρας και η έλλειψη χρημάτων έκαναν ανέφικτο το έργο των προπονήσεων, αναγκάζοντάς τον να εγκαταλείψει την εθνική ομάδα.

Δεν ήταν όμως μόνο η ομάδα που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει, πήρε μαζί και την απόφαση να μεταναστεύσει σε άλλη χώρα προς εύρεση ευκαιριών. Έτσι το 2018, έπειτα από πρόσκληση σε τουρνουά πυγμαχίας στο γειτονικό Τρινιντάντ και Τομπάγκο της Καραϊβικής, αναζήτησε παράλληλα και άσυλο, ένα ασφαλές μέρος που θα του παρείχε όλα όσα χρειάζεται για να χτίσει το όνειρό του.

Ζώντας κάνοντας κάθε λογής δουλειές, ακόμα και όταν δούλευε ως εργάτης, δεν έχασε ποτέ τον στόχο του, δεν εγκατέλειψε στιγμή την αγάπη του για την πυγμαχία. «Δεν υπήρξε μέρα που δεν σκέφτηκα να πάω στους Ολυμπιακούς, που δεν σκέφτηκα το μποξ. Όταν έφτιαχνα τσιμέντο, σκεφτόμουν πως αυτό θα με βοηθήσει στην καριέρα μου στο μποξ. Όταν έκοβα γκαζόν, σκεφτόμουν ότι θα με βοηθήσει στην καριέρα μου στο μποξ. Όταν έβαφα ένα σπίτι ή οτιδήποτε άλλο έκανα, πάντα είχα στο μυαλό μου τι θέλω», είχε πει χαρακτηριστικά.

Το 2016 εντόπισε τυχαία στο Instgram την Ολυμπιακή και Παραολυμπιακή ομάδα προσφύγων που για πρώτη φορά έστειλε στους θερινούς Ολυμπιακούς της Βραζιλίας αντιπροσωπεία απαρτιζόμενη από πρόσφυγες αθλητές. Ο Ροντρίγκεζ ήξερε πως αυτή ήταν η ευκαιρία της ζωής του. Έπειτα από πολλή επιμονή, emails και αλλεπάλληλες κρούσεις προς την ομάδα, ο 24χρονος πυγμάχος έγινε δεκτός με πρόγραμμα υποτροφίας, κάνοντας έτσι την αρχή του ονείρου του πραγματικότητα. Ο δρόμος προς το Τόκιο φάνταζε πλέον πιο κοντινός.

Στο πλευρό του πάντα η οικογένειά του που τον στηρίζει, με προπονητή μάλιστα τον ίδιο του τον πατέρα, που το 2019 άφησε πίσω του τη Βενεζουέλα, για να ανεβάσει το γιο του όσο πιο ψηλά μπορεί.

Η συμμετοχή του 24χρονου μποξέρ στους Ολυμπιακούς αγώνες, αν και γίνεται υπό τη σημαία της Ομάδας Προσφύγων, πλημμύρισε με υπερηφάνεια και χαρά τους Βενεζουελανούς, που εξέφρασαν την υποστήριξή τους μέσα από τα social media. Παρά την ήττα του στον αγώνα με τον Σεντένο Μαρτίνεζ από τη Δομινικανή Δημοκρατία, στη μεσαία κατηγορία της πυγμαχίας, ο Έλντρικ Σέλα Ροντρίγκεζ έστειλε στην υφήλιο το μήνυμα ότι τίποτε δεν είναι ανέφικτο, κάνοντας το παιδικό του όνειρο πραγματικότητα.