«Ζήσε ή πέθανε»: Το ανατριχιαστικό μήνυμα στο πορτατίφ (βίντεο)
13/11/2022 19:30
13/11/2022 19:30
Όσα χρόνια κι αν περάσουν, η 13η Νοεμβρίου του 1982 θα μνημονεύεται ως ένα θλιβερό ορόσημο στην ιστορία του παγκόσμιου αθλητισμού.
Ο αγώνας μποξ -στην κατηγορία των ελαφρών βαρών- μεταξύ του ιταλικής καταγωγής Αμερικανού πρωταθλητή Ρέι Μαντσίνι και του Νοτιοκορεάτη διεκδικητή του τίτλου Ντουκ-Κου Κιμ είχε προαναγγελθεί ως μία συναρπαστική μάχη ανάμεσα σε δύο σπουδαίους πυγμάχους, αλλά εξελίχθηκε σε μία αδιανόητη τραγωδία που άφησε πίσω της τρεις νεκρούς και άλλαξε για πάντα τους κανόνες του παιχνιδιού στο δημοφιλέστερο από τα «βαριά» αθλήματα.
Μετά από περίπου 40 λεπτά σκληρής μάχης, οι δύο μονομάχοι ήταν σοβαρά τραυματισμένοι στο πρόσωπο και το σώμα.
Ο 25χρονος Μαντσίνι είχε πάντως περισσότερες αντοχές και συνέχισε να χτυπά αλύπητα τον αντίπαλό του, που δεν έλεγε όμως να τα παρατήσει.
Με το ξεκίνημα του 14ου γύρου όμως, ο Μαντσίνι έριξε στο καναβάτσο τον Κιμ με ένα ισχυρότατο δεξί κροσέ στο πρόσωπο.
Ο διεκδικητής του θρόνου κατάφερε να σηκωθεί αλλά ο διαιτητής έκρινε πως δεν μπορούσε να συνεχίσει.
Λίγο αργότερα, κι ενώ ο νικητής έκανε δηλώσεις δίπλα στους περήφανους γονείς του, ο Κιμ κατέρρευσε και διακομίστηκε στο νοσοκομείο, όπου διαπιστώθηκε πως είχε υποστεί ένα πολύ μεγάλο εγκεφαλικό αιμάτωμα.
Υποβλήθηκε αμέσως σε επέμβαση, αλλά το κακό είχε γίνει αφού ήταν ήδη εγκεφαλικά νεκρός. Οι γιατροί τον κράτησαν για τρεις ημέρες στη ζωή αλλά η νομοθεσία της Νεβάδα δεν επέτρεπε περαιτέρω μηχανική υποστήριξη και την τέταρτη μέρα άφησε την τελευταία του πνοή. Στο δωμάτιό του βρέθηκε αργότερα ένα ανατριχιαστικό μήνυμα τριών λέξεων γραμμένο στη σκόνη, πάνω σε ένα πορτατίφ. «Ζήσε ή πέθανε».
Η τραγωδία δεν είχε όμως λήξει. Τέσσερις μήνες αργότερα, η μητέρα του Κιμ, η οποία είχε ταξιδέψει στις ΗΠΑ για να βρεθεί στο πλάι του, αυτοκτόνησε πίνοντας φυτοφάρμακο.
Το ίδιο τέλος θα είχε τελικά και ο διαιτητής της αναμέτρησης, Ρίτσαρντ Γκριν, ο οποίος επικρίθηκε έντονα για το γεγονός ότι δεν είχε σταματήσει έγκαιρα τον αγώνα. Τον Ιούλιο του 1983 βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του με μία σφαίρα στο κεφάλι και ο ιατροδικαστής απεφάνθη αμέσως πως επρόκειτο για αυτοχειρία.
Ο Ρέι Μαντσίνι, που ταξίδεψε στην Κορέα για την κηδεία, κατέρρευσε ψυχολογικά και έπεσε σε βαριά κατάθλιψη, με αποτέλεσμα η καριέρα του να τελειώσει πρόωρα.
Πολλά χρόνια μετά όμως, το 2011, η σύντροφός του, που ήταν έγκυος όταν συνέβη η απίστευτη αυτή τραγωδία, ταξίδεψε στις ΗΠΑ για τις ανάγκες ενός ντοκιμαντέρ αφιερωμένου στη ζωή του Κιμ. Πλάι της ήταν και ο γιος που ο άτυχος πυγμάχος δεν πρόλαβε να γνωρίσει.
Ο Μαντσίνι έμεινε έκπληκτος από τον τρόπο με τον οποίο τον αντιμετώπισαν. «Μου φέρθηκαν με τέτοιο σεβασμό, με αγκάλιασαν σαν να είμαι δικός τους άνθρωπος, λέγοντάς μου ότι το πνεύμα του Κιμ ζει μέσα από εμένα».
Η τραγωδία του Λας Βέγκας άλλαξε τα πάντα σε ό,τι αφορά τους κανόνες του μποξ. Οι γύροι μειώθηκαν από 15 σε 12, ενώ τα σχοινιά στο ρινγκ αυξήθηκαν από τέσσερα σε έξι, για να συγκρατούν καλύτερα τους πυγμάχους.
Επίσης, καθιερώθηκε η υποβολή των αθλητών σε εξονυχιστικές ιατρικές εξετάσεις, ενώ μέχρι τότε οι κανόνες προέβλεπαν μόνον εξέταση αίματος και... έλεγχο του σφυγμού.
* Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 13.11.2022
Όσα χρόνια κι αν περάσουν, η 13η Νοεμβρίου του 1982 θα μνημονεύεται ως ένα θλιβερό ορόσημο στην ιστορία του παγκόσμιου αθλητισμού.
Ο αγώνας μποξ -στην κατηγορία των ελαφρών βαρών- μεταξύ του ιταλικής καταγωγής Αμερικανού πρωταθλητή Ρέι Μαντσίνι και του Νοτιοκορεάτη διεκδικητή του τίτλου Ντουκ-Κου Κιμ είχε προαναγγελθεί ως μία συναρπαστική μάχη ανάμεσα σε δύο σπουδαίους πυγμάχους, αλλά εξελίχθηκε σε μία αδιανόητη τραγωδία που άφησε πίσω της τρεις νεκρούς και άλλαξε για πάντα τους κανόνες του παιχνιδιού στο δημοφιλέστερο από τα «βαριά» αθλήματα.
Μετά από περίπου 40 λεπτά σκληρής μάχης, οι δύο μονομάχοι ήταν σοβαρά τραυματισμένοι στο πρόσωπο και το σώμα.
Ο 25χρονος Μαντσίνι είχε πάντως περισσότερες αντοχές και συνέχισε να χτυπά αλύπητα τον αντίπαλό του, που δεν έλεγε όμως να τα παρατήσει.
Με το ξεκίνημα του 14ου γύρου όμως, ο Μαντσίνι έριξε στο καναβάτσο τον Κιμ με ένα ισχυρότατο δεξί κροσέ στο πρόσωπο.
Ο διεκδικητής του θρόνου κατάφερε να σηκωθεί αλλά ο διαιτητής έκρινε πως δεν μπορούσε να συνεχίσει.
Λίγο αργότερα, κι ενώ ο νικητής έκανε δηλώσεις δίπλα στους περήφανους γονείς του, ο Κιμ κατέρρευσε και διακομίστηκε στο νοσοκομείο, όπου διαπιστώθηκε πως είχε υποστεί ένα πολύ μεγάλο εγκεφαλικό αιμάτωμα.
Υποβλήθηκε αμέσως σε επέμβαση, αλλά το κακό είχε γίνει αφού ήταν ήδη εγκεφαλικά νεκρός. Οι γιατροί τον κράτησαν για τρεις ημέρες στη ζωή αλλά η νομοθεσία της Νεβάδα δεν επέτρεπε περαιτέρω μηχανική υποστήριξη και την τέταρτη μέρα άφησε την τελευταία του πνοή. Στο δωμάτιό του βρέθηκε αργότερα ένα ανατριχιαστικό μήνυμα τριών λέξεων γραμμένο στη σκόνη, πάνω σε ένα πορτατίφ. «Ζήσε ή πέθανε».
Η τραγωδία δεν είχε όμως λήξει. Τέσσερις μήνες αργότερα, η μητέρα του Κιμ, η οποία είχε ταξιδέψει στις ΗΠΑ για να βρεθεί στο πλάι του, αυτοκτόνησε πίνοντας φυτοφάρμακο.
Το ίδιο τέλος θα είχε τελικά και ο διαιτητής της αναμέτρησης, Ρίτσαρντ Γκριν, ο οποίος επικρίθηκε έντονα για το γεγονός ότι δεν είχε σταματήσει έγκαιρα τον αγώνα. Τον Ιούλιο του 1983 βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του με μία σφαίρα στο κεφάλι και ο ιατροδικαστής απεφάνθη αμέσως πως επρόκειτο για αυτοχειρία.
Ο Ρέι Μαντσίνι, που ταξίδεψε στην Κορέα για την κηδεία, κατέρρευσε ψυχολογικά και έπεσε σε βαριά κατάθλιψη, με αποτέλεσμα η καριέρα του να τελειώσει πρόωρα.
Πολλά χρόνια μετά όμως, το 2011, η σύντροφός του, που ήταν έγκυος όταν συνέβη η απίστευτη αυτή τραγωδία, ταξίδεψε στις ΗΠΑ για τις ανάγκες ενός ντοκιμαντέρ αφιερωμένου στη ζωή του Κιμ. Πλάι της ήταν και ο γιος που ο άτυχος πυγμάχος δεν πρόλαβε να γνωρίσει.
Ο Μαντσίνι έμεινε έκπληκτος από τον τρόπο με τον οποίο τον αντιμετώπισαν. «Μου φέρθηκαν με τέτοιο σεβασμό, με αγκάλιασαν σαν να είμαι δικός τους άνθρωπος, λέγοντάς μου ότι το πνεύμα του Κιμ ζει μέσα από εμένα».
Η τραγωδία του Λας Βέγκας άλλαξε τα πάντα σε ό,τι αφορά τους κανόνες του μποξ. Οι γύροι μειώθηκαν από 15 σε 12, ενώ τα σχοινιά στο ρινγκ αυξήθηκαν από τέσσερα σε έξι, για να συγκρατούν καλύτερα τους πυγμάχους.
Επίσης, καθιερώθηκε η υποβολή των αθλητών σε εξονυχιστικές ιατρικές εξετάσεις, ενώ μέχρι τότε οι κανόνες προέβλεπαν μόνον εξέταση αίματος και... έλεγχο του σφυγμού.
* Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 13.11.2022
ΣΧΟΛΙΑ