24/02/2023 07:00
Η Παρασκευή που ξημέρωσε δεν είναι μία συνηθισμένη μέρα, ούτε καν μία... απλή επέτειος, από εκείνες που φέρνουν βαρύγδουπα αφιερώματα τις σελίδες των ΜΜΕ.
Αυτή την Παρασκευή συμπληρώνεται ένας ολόκληρος χρόνος από τη μέρα που σύσσωμοι ηγέτες, αναλυτές και ειδικοί «ορκίζονταν» πως δε θα έρθει ποτέ. Την έναρξη της εισβολής των στρατευμάτων του Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ουκρανία. Και έναν πόλεμο στην καρδιά της Ευρώπης που ξεκίνησε το 2022 και κανείς δεν ξέρει πότε θα τελειώσει...
Η τραγωδία σε αριθμούς
Παρότι ο εισβολέας είναι η Ρωσία με ό,τι και εάν σημαίνει αυτό για την πληροφόρηση (και ειδικά αυτή που δε συμφέρει τη «μαμά» Ρωσία) είναι πια δεδομένο πως έχουμε να κάνουμε με έναν «κανονικότατο» πόλεμο, το οποίο σημαίνει και μεγάλες απώλειες σε ανθρώπινες ζωές.
Σύμφωνα με την καταμέτρηση του Reuters μέχρι τις 12/2, ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει αφήσει πίσω του τουλάχιστον 42.295 νεκρούς (στρατιώτες αλλά και άμαχοι), 56.756 τραυματίες αλλά και 15.000 αγνοούμενους.
Όσο για τους πρόσφυγες είτε μέσα στην ίδια τους την πατρίδα είτε στην υπόλοιπη δυτική Ευρώπη που από την πρώτη στιγμή άνοιξε μία πελώρια αγκαλιά αλληλεγγύης για τους Ουκρανούς, αυτοί φτάνουν τα 14.000.000 (!).
Και φυσικά, σημαντικό μέγεθος το οποίο αφορά και το σήμερα αλλά και την επόμενη ημέρα όχι μόνο για τη δοκιμαζόμενη Ουκρανία αλλά και για την παγκόσμια οικονομία, είναι και εκείνο των υλικών ζημιών, που υπολογίζεται μέχρι στιγμής σε 350 δισεκατομμύρια δολάρια.
«Παγκόσμιος» πόλεμος
Η εισβολή του Πούτιν στη γειτονική του χώρα ένα παγωμένο πρωινό του Φλεβάρη του 2022 δεν ήταν μία περιορισμένης κλίμακας επίθεση, ούτε φυσικά μία «ειδική στρατιωτική επιχείρηση», όπως τη βάφτισε το Κρεμλίνο.
Αλλά ένας πόλεμος που αφορά από τη μια μία υπερδύναμη που και πυρηνικά έχει και από το φυσικό της αέριο και τους αγωγούς της εξαρτάται η ενεργειακή επάρκεια της Ευρώπης και ειδικά του «ηγέτη» της, της Γερμανίας και από την άλλη μία χώρα που έχει σαφή φιλοδυτική και φιλονατοϊκή στάση και τροφοδοτεί με σιτηρά τον μισό πλανήτη, ενώ έχει στην επικράτειά της τις μεγαλύτερες πυρηνικές εγκαταστάσεις στην Ευρώπη, δε θα μπορούσε να μείνει εκεί. Εξάλλου, τους πρώτους μήνες του πολέμου, οι (έντρομες) φωνές που μιλούσαν για ενδεχόμενο Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο είναι ενδεικτικές του πού έφτασε παραλίγο ο κόσμος μας.
Τον τελευταίο χρόνο, λοιπόν, δεν άλλαξε μονάχα η ζωή των εκατοντάδων εκατομμυρίων Ουκρανών και Ρώσων (οι απλοί άνθρωποι πληρώνουν βαρύ φόρο αίματος αλλά και τιμήματα διαφόρων... ειδών στην παράνοια του Πούτιν), αλλά και όλων των Ευρωπαίων, καθώς η ενεργειακή κρίση και οι απειλές περί «ξεπαγιάσματος» αλλά και οι εκτόξευση των τιμών των πρώτων υλών συγκεκριμένων αγαθών και προϊόντων που προέρχονταν από την Ουκρανία (π.χ. ηλιέλαιο, άλευρα κλπ), βύθισαν και βυθίζουν στην απόγνωση εκατοντάδες εκατομμύρια νοικοκυριά.
Και φυσικά υπάρχουν οι απίστευτες επιπλοκές στην παγκόσμια διπλωματική σκηνή με τους ηγέτες της Ε.Ε. να κινούνται μόνιμα σε τεντωμένο σχοινί, να βλέπουν τους εθνικούς τους προϋπολογισμούς να τινάζονται στον αέρα και να παίζουν... σκάκι με εξοπλισμούς, ΝΑΤΟ κλπ.
Τα «μαθήματα» από τον ένα χρόνο
Λίγο πριν τη θλιβερή επέτειο, το Foreign Policy έκανε μία ανάλυση όλων όσα μάθαμε (ή θα έπρεπε να μάθουμε) από τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Μάθημα 1ο: Είναι τελικά πολύ εύκολο για τους ηγέτες να πέσουν έξω στους υπολογισμούς τους.
Εδώ είναι σαφής η αναφορά στους δυτικούς ηγέτες που υποτίμησαν τη μανία του Πούτιν.
Μάθημα 2ο: Τα κράτη υπερασπίζονται τις αξίες και τα ιδανικά της δημοκρατίας ενωμένα απέναντι στην επιθετικότητα και τον παραλογισμό.
Αυτό αποδείχτηκε από την υποστήριξη στην Ουκρανία με χρήματα, στρατιωτικό υλικό αλλά και την υποδοχή στους πρόσφυγες
Μάθημα 3ο: Τίποτα δεν τελειώνει, μέχρι να... τελειώσει.
Σαφής αναφορά στις μεγάλες επιτυχίες των Ουκρανών στο μέτωπο του πολέμου και την ανατροπή των δεδομένων.
Μάθημα 4ο: Ο πόλεμος ενδυναμώνει τους εξτρεμιστές και τελειώνει δύσκολα
Όλα τα ριζοσπαστικά και αντίθετα στις δημοκρατικές αξίες στοιχεία «σήκωσαν κεφάλι» τον τελευταίο χρόνο.
Μάθημα 5ο: Μία στρατηγική αυτοσυγκράτησης μπορεί να οδηγήσει σε αποφυγή πολέμων
Εδώ είναι σαφής η αιχμή των αναλυτών και για τη Δύση και το πώς διαπραγματεύτηκε αποτυχημένα με τον Πούτιν.
20/02/2023 16:07
11/12/2022 08:00
Η Παρασκευή που ξημέρωσε δεν είναι μία συνηθισμένη μέρα, ούτε καν μία... απλή επέτειος, από εκείνες που φέρνουν βαρύγδουπα αφιερώματα τις σελίδες των ΜΜΕ.
Αυτή την Παρασκευή συμπληρώνεται ένας ολόκληρος χρόνος από τη μέρα που σύσσωμοι ηγέτες, αναλυτές και ειδικοί «ορκίζονταν» πως δε θα έρθει ποτέ. Την έναρξη της εισβολής των στρατευμάτων του Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ουκρανία. Και έναν πόλεμο στην καρδιά της Ευρώπης που ξεκίνησε το 2022 και κανείς δεν ξέρει πότε θα τελειώσει...
Η τραγωδία σε αριθμούς
Παρότι ο εισβολέας είναι η Ρωσία με ό,τι και εάν σημαίνει αυτό για την πληροφόρηση (και ειδικά αυτή που δε συμφέρει τη «μαμά» Ρωσία) είναι πια δεδομένο πως έχουμε να κάνουμε με έναν «κανονικότατο» πόλεμο, το οποίο σημαίνει και μεγάλες απώλειες σε ανθρώπινες ζωές.
Σύμφωνα με την καταμέτρηση του Reuters μέχρι τις 12/2, ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει αφήσει πίσω του τουλάχιστον 42.295 νεκρούς (στρατιώτες αλλά και άμαχοι), 56.756 τραυματίες αλλά και 15.000 αγνοούμενους.
Όσο για τους πρόσφυγες είτε μέσα στην ίδια τους την πατρίδα είτε στην υπόλοιπη δυτική Ευρώπη που από την πρώτη στιγμή άνοιξε μία πελώρια αγκαλιά αλληλεγγύης για τους Ουκρανούς, αυτοί φτάνουν τα 14.000.000 (!).
Και φυσικά, σημαντικό μέγεθος το οποίο αφορά και το σήμερα αλλά και την επόμενη ημέρα όχι μόνο για τη δοκιμαζόμενη Ουκρανία αλλά και για την παγκόσμια οικονομία, είναι και εκείνο των υλικών ζημιών, που υπολογίζεται μέχρι στιγμής σε 350 δισεκατομμύρια δολάρια.
«Παγκόσμιος» πόλεμος
Η εισβολή του Πούτιν στη γειτονική του χώρα ένα παγωμένο πρωινό του Φλεβάρη του 2022 δεν ήταν μία περιορισμένης κλίμακας επίθεση, ούτε φυσικά μία «ειδική στρατιωτική επιχείρηση», όπως τη βάφτισε το Κρεμλίνο.
Αλλά ένας πόλεμος που αφορά από τη μια μία υπερδύναμη που και πυρηνικά έχει και από το φυσικό της αέριο και τους αγωγούς της εξαρτάται η ενεργειακή επάρκεια της Ευρώπης και ειδικά του «ηγέτη» της, της Γερμανίας και από την άλλη μία χώρα που έχει σαφή φιλοδυτική και φιλονατοϊκή στάση και τροφοδοτεί με σιτηρά τον μισό πλανήτη, ενώ έχει στην επικράτειά της τις μεγαλύτερες πυρηνικές εγκαταστάσεις στην Ευρώπη, δε θα μπορούσε να μείνει εκεί. Εξάλλου, τους πρώτους μήνες του πολέμου, οι (έντρομες) φωνές που μιλούσαν για ενδεχόμενο Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο είναι ενδεικτικές του πού έφτασε παραλίγο ο κόσμος μας.
Τον τελευταίο χρόνο, λοιπόν, δεν άλλαξε μονάχα η ζωή των εκατοντάδων εκατομμυρίων Ουκρανών και Ρώσων (οι απλοί άνθρωποι πληρώνουν βαρύ φόρο αίματος αλλά και τιμήματα διαφόρων... ειδών στην παράνοια του Πούτιν), αλλά και όλων των Ευρωπαίων, καθώς η ενεργειακή κρίση και οι απειλές περί «ξεπαγιάσματος» αλλά και οι εκτόξευση των τιμών των πρώτων υλών συγκεκριμένων αγαθών και προϊόντων που προέρχονταν από την Ουκρανία (π.χ. ηλιέλαιο, άλευρα κλπ), βύθισαν και βυθίζουν στην απόγνωση εκατοντάδες εκατομμύρια νοικοκυριά.
Και φυσικά υπάρχουν οι απίστευτες επιπλοκές στην παγκόσμια διπλωματική σκηνή με τους ηγέτες της Ε.Ε. να κινούνται μόνιμα σε τεντωμένο σχοινί, να βλέπουν τους εθνικούς τους προϋπολογισμούς να τινάζονται στον αέρα και να παίζουν... σκάκι με εξοπλισμούς, ΝΑΤΟ κλπ.
Τα «μαθήματα» από τον ένα χρόνο
Λίγο πριν τη θλιβερή επέτειο, το Foreign Policy έκανε μία ανάλυση όλων όσα μάθαμε (ή θα έπρεπε να μάθουμε) από τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Μάθημα 1ο: Είναι τελικά πολύ εύκολο για τους ηγέτες να πέσουν έξω στους υπολογισμούς τους.
Εδώ είναι σαφής η αναφορά στους δυτικούς ηγέτες που υποτίμησαν τη μανία του Πούτιν.
Μάθημα 2ο: Τα κράτη υπερασπίζονται τις αξίες και τα ιδανικά της δημοκρατίας ενωμένα απέναντι στην επιθετικότητα και τον παραλογισμό.
Αυτό αποδείχτηκε από την υποστήριξη στην Ουκρανία με χρήματα, στρατιωτικό υλικό αλλά και την υποδοχή στους πρόσφυγες
Μάθημα 3ο: Τίποτα δεν τελειώνει, μέχρι να... τελειώσει.
Σαφής αναφορά στις μεγάλες επιτυχίες των Ουκρανών στο μέτωπο του πολέμου και την ανατροπή των δεδομένων.
Μάθημα 4ο: Ο πόλεμος ενδυναμώνει τους εξτρεμιστές και τελειώνει δύσκολα
Όλα τα ριζοσπαστικά και αντίθετα στις δημοκρατικές αξίες στοιχεία «σήκωσαν κεφάλι» τον τελευταίο χρόνο.
Μάθημα 5ο: Μία στρατηγική αυτοσυγκράτησης μπορεί να οδηγήσει σε αποφυγή πολέμων
Εδώ είναι σαφής η αιχμή των αναλυτών και για τη Δύση και το πώς διαπραγματεύτηκε αποτυχημένα με τον Πούτιν.
ΣΧΟΛΙΑ