Η αξιολόγηση μιας «είδησης», εάν αξίζει ή όχι να της δοθεί χώρος και χρόνος στα Μέσα Ενημέρωσης, είναι στην καθημερινή ρουτίνα των δημοσιογράφων.

Η επιλογή να περάσει στα ψιλά ή ακόμη και να αγνοηθεί παντελώς η επίσκεψη της Εύας Καϊλή, με την ιδιότητα της αντιπροέδρου του Ευρωκοινοβουλίου στις χώρες του Κόλπου και συγκεκριμένα στο Κουβέιτ και στο Κατάρ, στις αρχές Νοεμβρίου, αξιολογήθηκε ως ήσσονος σημασίας από τους ανυποψίαστους αρχισυντάκτες. Ωστόσο, όσα κατακλυσμιαία ακολούθησαν, απέδειξαν ότι η αρχική αξιολόγηση ήταν εσφαλμένη. Βεβαίως, ποιος μπορούσε να φανταστεί τι κρυβόταν πίσω από τα λαμπερά χαμόγελα της Εύας, στις συναντήσεις της με τους υπουργούς της κελεμπίας.

Όπως κανείς δεν υποψιάστηκε ποια ακριβώς ήταν τα κίνητρα για τις μετέπειτα δηλώσεις της, ότι το Κατάρ είναι «πρωτοπόρο στα ανθρώπινα δικαιώματα» οι οποίες θεωρήθηκαν ως «γραφικές».

Σε μια μάλιστα, προφητική όπως αποδείχθηκε, αποστροφή του λόγου της η ευρωβουλευτής είχε υπογραμμίσει τότε ότι «κάποιοι εδώ καλούν να κάνουμε διακρίσεις σε βάρος τους (σ.σ. των Καταριανών). Τους κάνουν μπούλινγκ, κατηγορούν όλους όσους τους μιλάνε ή εμπλέκονται μ’ αυτούς, για διαφθορά».

Δεκαεπτά μέρες έπειτα από εκείνες τις δηλώσεις της η Καϊλή βρέθηκε στη δίνη ενός πρωτοφανούς κυκλώνα, μιας υπόθεσης διαφθοράς αξιωματούχων των Βρυξελλών από τις επίσημες αρχές του Κατάρ.

Οι εξελίξεις είναι καταιγιστικές. Συλλήψεις, μεταξύ άλλων και του Φραντζέσκο Τζόρτζι, συντρόφου της Καϊλή, σακούλες με μετρητά στο σπίτι της, βαλίτσα με μετρητά στα χέρια του πατέρα της και η ίδια κρατούμενη και ανακρινόμενη από τις βελγικές αρχές.

Για το ποινικό σκέλος αυτής της υπόθεσης ουδείς μπορεί, αλλά και ούτε επιτρέπεται να κάνει προβλέψεις ή εκτιμήσεις, πριν να ξεκαθαρίσει η υπόθεση και να αποφανθεί η Δικαιοσύνη. Το τεκμήριο της αθωότητας ισχύει για όλους και η Καϊλή δεν αποτελεί εξαίρεση. Δεν ισχύει όμως το ίδιο ως προς το πολιτικό μέλλον της ευρωβουλευτού το οποίο φαντάζει άδηλο.

Εν αρχή είναι η οριστική διαγραφή της από το ΠΑΣΟΚ, το κόμμα στο οποίο εντάχθηκε από τα φοιτητικά χρόνια της και το οποίο την οδήγησε ως το αξίωμα αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Από προχθές, με απόφαση του προέδρου του κόμματος Νίκου Ανδρουλάκη η Καϊλή βρίσκεται πλέον εκτός ΠΑΣΟΚ.

Ουσιαστικά είχε τεθεί εκτός κόμματος ήδη από το καλοκαίρι. Όπως αποκάλυψε χθες ο ίδιος ο Ανδρουλάκης, από τον Ιούλιο ακόμη, όταν είχε καταγγείλει την υπόθεση των υποκλοπών σε βάρος του στον Άρειο Πάγο, είχε αποφασίσει να πάρει αποστάσεις από την ευρωβουλευτή του εξ αιτίας της στάσης της στο συγκεκριμένο ζήτημα όταν έλεγε πως «είναι κάτι σύνηθες και έχει συμβεί και σε άλλους».

Είναι χαρακτηριστικό πως όταν συνεδρίασε στις Βρυξέλλες η Εξεταστική Επιτροπή PEGA για τη διερεύνηση των παρακολουθήσεων πολιτικών και δημοσιογράφων με κακόβουλα λογισμικά η Καϊλή απουσίαζε από την ακρόαση, καίτοι μέλος της Εξεταστικής Επιτροπής, αρμόδια μάλιστα για την κυβερνοασφάλεια.

Όπως απουσίαζε και από τη συζήτηση που έγινε για το ίδιο θέμα στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όπου ο Νίκος Ανδρουλάκης κατακεραύνωσε την ελληνική κυβέρνηση για τις παρακολουθήσεις σε βάρος του.

Αλλά και όταν στις 14 Σεπτεμβρίου ο Ανδρουλάκης μιλούσε για πρώτη φορά από το βήμα της ΔΕΘ ως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, η Καϊλή επέλεξε να μην εμφανιστεί στο “Ι. Βελλίδης”, παρότι βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη, σνομπάροντας ανοιχτά τον πρόεδρο του κόμματος.

Όλη αυτή η στάση της είχε δημιουργήσει την εντύπωση, αν όχι τη βεβαιότητα, ότι η Εύα είχε αποφασίσει να εγκαταλείψει το ΠΑΣΟΚ και να πολιτευτεί με τη Νέα Δημοκρατία, αν και η ίδια το διέψευδε. Την πεποίθηση αυτή επιβεβαίωσε με τις χθεσινές δηλώσεις του ο Ανδρουλάκης όταν τη χαρακτήρισε “Δούρειο Ίππο” της Νέας Δημοκρατίας.

Μετά όμως, όσα είναι σε εξέλιξη τις τελευταίες ώρες στις Βρυξέλλες, η συζήτηση περί του πολιτικού μέλλοντος της Καϊλή, φαντάζει κενή περιεχομένου.

Τα τεράστια αποθέματα αστερόσκονης που την περιέβαλαν τα χρόνια της εικοσαετούς πολιτικής καριέρας της φαίνονται να εξανεμίζονται. Ισορροπώντας ανάμεσα σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, μεταξύ εγχώριας πολιτικής σκηνής και ευρωπαϊκής καριέρας και, εν τέλει, μεταξύ πολιτικής και σόουμπιζ, η Εύα βρέθηκε από τα πολυτελή ευρωπαϊκά σαλόνια στο αφιλόξενο κρατητήριο των Βρυξελλών.

Στην πολιτική μάς «συστήθηκε» το καλοκαίρι του 2002, σε ηλικία μόλις 24 ετών, ως υποψήφια με το δημοτικό ψηφοδέλτιο του Σπύρου Βούγια. Δύο χρόνια μετά, το 2004, αποφάσισε να μεταπηδήσει στην κεντρική πολιτική σκηνή, θέτοντας για πρώτη φορά υποψηφιότητα βουλευτή στην Α' Θεσσαλονίκης.

Είχε καταφέρει, μάλιστα, να αναδειχθεί σε εκλόγιμη θέση, παρά την ήττα του ΠΑΣΟΚ, την οποία όμως έχασε εξ αιτίας της απόφασης του τότε προέδρου του κόμματος Γιώργου Παπανδρέου να κρατήσει την έδρα της Θεσσαλονίκης. Ακολούθως εξελέγη δύο φορές βουλευτής Θεσσαλονίκης στις εκλογές του 2007 και 2009.

Στις εκλογές του 2012 αναδείχθηκε πρώτη σε ψήφους, αλλά δεν κατέλαβε την μία και μοναδική έδρα που εξασφάλισε το ΠΑΣΟΚ, την οποία κράτησε ο τότε πρόεδρος του κόμματος Ευάγγελος Βενιζέλος. Και κάπως έτσι αποφάσισε να... ξενιτευτεί, εκλεγόμενη δύο φορές στην Ευρωβουλή, το 2014 με την «Ελιά – Δημοκρατική Παράταξη» και το 2019 με το «Κίνημα Αλλαγής».

Στις ευρωεκλογές του '19 μάλιστα, είχε την ευκαιρία να πάρει μια μικρή ρεβάνς από την οικογένεια Παπανδρέου για την απώλεια της έδρας το 2004, αφήνοντας εκτός Ευρωβουλής, ως πρώτο επιλαχόντα, τον Νίκο Παπανδρέου.

Τώρα δεν αποκλείεται να είναι η σειρά του Παπανδρέου να πάρει εκείνος τη δική του ρεβάνς καθώς από το ΠΑΣΟΚ διατυπώθηκε ήδη επισήμως το αίτημα να παραδώσει την έδρα της στο ευρωκοινοβούλιο. Δεν ξέρω εάν το αίτημα θα γίνει αποδεκτό από την Καϊλή.

Υποψιάζομαι ότι στη θέση που έχει περιέλθει, εκείνο που την απασχολεί πλέον δεν είναι το ευρωκοινοβουλευτικό έδρανο, αλλά ο πολιτικός και προσωπικός της κατήφορος.