Σε «καταφύγια» για πολλές γυναίκες θύματα βίας, σωματικής σεξουαλικής, ψυχολογικής - λεκτικής ακόμη και οικονομικής κακοποίησης μετατρέπονται τα κατά τόπους Κέντρα και Συμβουλευτικοί Σταθμοί που λειτουργούν ως δομές των δήμων της Θεσσαλονίκης και της περιφέρειας.

Τα περιστατικά που καταγγέλλονται είναι πολλά, ωστόσο στην κορυφή της λίστας βρίσκεται η ενδοοικογενειακή βία, ενώ ακολουθούν η λεκτική - ψυχολογική αλλά και σωματική κακοποίηση που υφίστανται δεκάδες γυναίκες, οι οποίες ωστόσο όταν πρόκειται για σεξουαλική κακοποίηση καταφεύγουν στους συμβουλευτικούς σταθμούς, κυρίως για να μάθουν τη διαδικασία για τα επόμενα βήματα που πρέπει να κάνουν, προκειμένου να βάλουν τέλος στο μαρτύριο που ζουν.

Η απόφαση πάντως της χρυσής Ολυμπιονίκη Σοφίας Μπεκατώρου, να αποκαλύψει τη σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη στο παρελθόν, μπορεί να αποδείχθηκε λυτρωτική για την ίδια αλλά και για πολλές γυναίκες, που ενδεχομένως να φοβούνται, δεν μεταφράστηκε σε αύξηση του αριθμού γυναικών που κατέφυγαν σε δημοτικές δομές.

«Δεν διαπιστώνουμε αύξηση σε τέτοιου είδους καταγγελίες το τελευταίο διάστημα που συμβαίνουν όλα αυτά, και όταν υπάρχουν βρίσκουμε τρόπο να βοηθήσουμε τα θύματα ως προς το κατάλληλο κέντρο που θα πρέπει να απευθυνθούν» τόνισε στη «ΜτΚ» η προϊσταμένη των Κοινωνικών Υπηρεσιών του δήμου Νεάπολης Συκεών, Μάρω Βασάρα και εξήγησε πως για τέτοιου είδους βία υπάρχουν πιο εξειδικευμένα κέντρα που στηρίζουν τα θύματα.

Η ίδια μάλιστα ανέφερε ότι τα περισσότερα περιστατικά που αναφέρονται στο Συμβουλευτικό Σταθμό του δήμου αφορούν στην ενδοοικογενειακή βία, που όπως είπε, είναι συνυφασμένη με τη βία προς τα παιδιά.

Το ίδιο υποστήριξε και η ψυχολόγος της δομής του Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης Καλαμαριάς, Μαρία Μαυροματίδου, λέγοντας ότι καταγγελίες που αφορούν άσκηση βίας υπάρχουν πάντα, ωστόσο οι γυναίκες θύματα απευθύνονται κυρίως σε συγκεκριμένες τηλεφωνικές γραμμές βοήθειας, οι οποίες έχουν οργανωμένη δομή, νομική υπηρεσία, αλλά και ξενώνες φιλοξενίας των θυμάτων, όπως τα Συμβουλευτικά Κέντρα Γυναικών.

Σπάει πλέον η σιωπή και στην επαρχία

Μεγάλος είναι ο όγκος καταγγελιών για ενδοοικογενειακή βία και σε Συμβουλευτικά Κέντρα επαρχιακών πόλεων, ενώ αρχίζουν και καταγράφονται και αρκετά περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης γυναικών και γυναικών που έχουν υποστεί διάφορες μορφές βίας.

«Οι καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση είναι πιο σπάνιο να φτάσουν σε δομές των δήμων, όπου κατά κόρον καταγράφονται κυρίως συμβάντα ενδοοικογενειακής βίας. Σε αυτές θα καταφύγει μία γυναίκα που υφίσταται αρχικά λεκτική, ψυχολογική βία και στη συνέχεια μπορεί να εξελιχθεί σε κακοποίηση» ανέφερε η ψυχολόγος της Κοινωνικής Υπηρεσίας του δήμου Θέρμης, Ελένη Σιντάκη. Εκτίμησε ωστόσο ότι σε πολλές περιοχές της επαρχίας, που είναι κλειστές κοινωνίες, οι γυναίκες σπάνε πλέον τη σιωπή τους και καταφεύγουν σε όποια δομή μπορούν για βοήθεια, δείχνοντας με τον τρόπο αυτό ότι δεν αποδέχονται άλλη κακοποίηση.

Ανέφερε μάλιστα πως όταν την περασμένη άνοιξη παρείχε υπηρεσίες ως ψυχολόγος, σχολική σύμβουλος σε σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στη Χαλκιδική, και κλήθηκε να συνομιλεί με γονείς διαπίστωσε πως τέσσερα στα δέκα περιστατικά αφορούσαν κακοποίηση και δη σεξουαλική. «Οι γυναίκες πια μιλούν ανοιχτά γι’ αυτό που τους συμβαίνει, δείχνοντας πως το να ζεις σε ένα χωριό μπορεί να είναι πιο δύσκολο να καταγγείλεις ένα γεγονός, από ότι να ζεις στην πόλη, αλλά πλέον το κάνουν για να ελευθερωθούν» επισήμανε η κ, Σιντάκη.

Κατερίνη: «Καταφύγιο» για δεκάδες γυναίκες

Πολλές είναι οι καταγγελίες, κυρίως για ενδοοικογενειακή βία, και ψυχολογική και λιγότερες για σεξουαλική κακοποίηση που δέχεται το Κέντρο Συμβουλευτικής Υποστήριξης Γυναικών δήμου Κατερίνης, που φέτος μπήκε στον όγδοο χρόνο λειτουργίας του. Πρόκειται για μία αδιάλειπτη, εξαιρετικά χρήσιμη και αποτελεσματική δομή που υποστηρίζει όχι μόνο γυναίκες που έχουν υποστεί βία αλλά και γυναίκες που ανήκουν σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες (μονογονείς, ΑμεΑ, άνεργες, μετανάστριες, πρόσφυγες κ.ά.), ενώ στα επτά χρόνια, έχει εξυπηρετήσει περίπου 400 γυναίκες, καθώς και τρίτα πρόσωπα.

«Δεν θα έλεγα ότι μετά τις αποκαλύψεις της Σ. Μπεκατώρου ή τα σκάνδαλα στο χώρο του πολιτισμού έφεραν αύξηση καταγγελιών, τουλάχιστον σε εμάς, γιατί έτσι και αλλιώς είχαμε και εξακολουθούμε να έχουμε περιστατικά διαφόρων μορφών βίας» τόνισε η ψυχολόγος του Κέντρου Κατερίνης, Ιωάννα Ευαγγελόπουλου.

«Ασφαλώς και έχουμε περιστατικά κακοποίησης, και είναι παρήγορο που γυναίκες από χωριά και κλειστές κοινωνίες άρχισαν να μιλούν ανοιχτά για όσα υφίστανται από το σύζυγο ή το σύντροφο τους, όπως σεξουαλική, λεκτική, ψυχολογική και σωματική κακοποίηση. Ακόμη και οικονομική κακοποίηση, καθώς διαπιστώνεται από καταγγελίες ότι πολλές στερούνται το εισόδημα από τη δουλειά τους, επειδή το παρακρατά ο σύζυγος, ξοδεύοντας το για δικές του ανάγκες» σημειώνει η ίδια.

Αναφέρει ότι ακόμη και σήμερα, παρά τις δημόσιες αποκαλύψεις και δημοσιοποίηση περιστατικών κακοποίησης και βίας, πολλές είναι οι γυναίκες που δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσουν όλες τις μορφές βίας. «Θεωρούν ότι εφόσον συμβαίνει εντός σπιτιού, είναι το… σωστό, έτσι πρέπει να γίνεται. Άρα το αποδέχονται και το συντηρούν» σχολίασε η ψυχολόγος. Και αυτό πρόσθεσε, δείχνει ότι η έμφυλη βία ασκείται είτε στα πλαίσια της οικογένειας είτε σε εκείνα της κοινωνίας.

Πάντως ψυχολόγοι σε δημοτικές δομές αναφέρουν ότι από το ξέσπασμα της πανδημίας του κορονοϊού, τα δεδομένα και οι αναφορές από τις γραμμές βοήθειας Συμβουλευτικών Κέντρων Γυναικών και τα αιτήματα για χώρους φιλοξενίας ανέδειξαν μία ανησυχητική αύξηση στην «ήδη υπάρχουσα πανδημία της βίας κατά των γυναικών και παιδιών», ιδίως της ενδοοικογενειακής βίας.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 28 Φεβρουαρίου 2021