Για την πολιτική παράδοση της ΔΕΘ. Του Κώστα Μπλιάτκα
08/09/2023 14:40
08/09/2023 14:40
Εποχή ζόφου και περισυλλογής. Και όχι εντελώς αδικαιολόγητου φόβου μήπως με την αδιαφορία και μαλθακότητά μας αφήσουμε τις συμφορές γίνουν «κανονικότητα».
Μια απόδραση είναι πάντα οι παλιές φωτογραφίες και οι μνήμες με «στιγμές» ενός ανέμελου «σαν σήμερα». Τότε στην Έκθεση.
Ιδού λοιπόν μια τριπλή φωτογραφική «βόλτα» στην Έκθεση σε άλλους χρόνους, πιο αθώους και χαλαρούς, συνδεδεμένους με τις πιο όμορφες παιδικές αναμνήσεις μας.
Με την ευκαιρία όμως του γεγονότος της ματαίωσης της παρουσίας του πρωθυπουργού στα εγκαίνια της ΔΕΘ και της …πλημμυρίδας ματαιώσεων εκδηλώσεων στις οποίες θα συμμετείχαν υπουργοί αλλά άλλων και με την συγκυρία που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ακόμα αρχηγό άρχισε πάλι δειλά ο «διάλογος» για το αν θα πρέπει να σταματήσουν να έρχονται όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί στην ΔΕΘ και να πάψει ο πολιτικός κόσμος να «καπελώνει» έναν οικονομικό, αναπτυξιακό και λαϊκό ιστορικό θεσμό.
Η πολιτική περίοδος της ΔΕΘ με την παράδοση που χτίστηκε στη Θεσσαλονίκη με το εναρκτήριο λάκτισμα μετά τα μπάνια του λαού να γίνεται στην Έκθεση, άρχισε το 1974. Τότε λίγες εβδομάδες μόλις μετά την πτώση της Χούντας ο Κωνσταντίνος Καραμανλής λίγες ώρες μετά την τεράστια συγκέντρωση στο Μακεδονία Παλλάς, εγκαινίασε την πρώτη μεταδικτατορική ΔΕΘ που θεωρήθηκε πολιτικό γεγονός. Τα χρόνια της παρουσίας του Ανδρέα Παπανδρέου (1981-89) ως πρωθυπουργού και όλων των πολιτικών αρχηγών επέτειναν την αίσθηση ότι το «βήμα της ΔΕΘ» σηματοδοτεί την πολιτική αντιπαράθεση του Φθινοπώρου.
Σταδιακά όμως όλα αυτά έγιναν η αφορμή για άγριες αντιπαραθέσεις, κινητοποιήσεις οργής και διεκδικήσεων, κυβερνητική προπαγάνδα, αντιπολιτευτική υπερβολή και συχνά δακρυγόνα και καταστολή.
Γι αυτό και πολλοί ζητούν την παύση της οργανωμένης και «θεσμικής»παρουσίας των πολιτικών τις μέρες της Έκθεσης στη Θεσσαλονίκη ώστε όπως λένε, να μπορέσει η ΔΕΘ να ξαναβρεί τον εμπορικό, τουριστικό, λαϊκό και πολιτιστικό χαρακτήρα που είχε παλιά.
Κάποτε πράγματι ο Σεπτέμβρης ήταν μια γιορτή για την Θεσσαλονίκη που έσφυζε από ζωή.
Μέρες χωρίς «αστερίσκους», δακρυγόνα, αποκλεισμούς δρόμων και επεισόδια. Τότε που μαζευόταν κόσμος απ' όλη την Ελλάδα, τα Βαλκάνια και τον κόσμο και οι συναυλίες από μεγάλους καλλιτέχνες της Ευρώπης με τα φεστιβάλ και παράλληλα με την ευκαιρία να δεις τα τελευταία επιτεύγματα της τεχνολογίας έκαναν το πακέτο ελκυστικό.
Για να λέμε και την αλήθεια, υπάρχουν και Θεσσαλονικείς που έχουν αποδεχθεί την παράδοση της «πολιτικής ΔΕΘ» που συμπληρώνει μισό αιώνα άλλωστε. Σκέφτονται τα οφέλη για την πόλη με μια πυκνή δημοσιότητα δέκα ημερών , με την συρροή πολιτικών, γραμματέων, επιτελών που μαζί με τους επιχειρηματίες κυκλοφορούν και ξοδεύουν στη Θεσσαλονίκη!
Που γέρνει η πλάστιγγα; Δεν ξέρω. Είμαι αναποφάσιστος
11/09/2023 23:58
17/09/2023 07:12
Εποχή ζόφου και περισυλλογής. Και όχι εντελώς αδικαιολόγητου φόβου μήπως με την αδιαφορία και μαλθακότητά μας αφήσουμε τις συμφορές γίνουν «κανονικότητα».
Μια απόδραση είναι πάντα οι παλιές φωτογραφίες και οι μνήμες με «στιγμές» ενός ανέμελου «σαν σήμερα». Τότε στην Έκθεση.
Ιδού λοιπόν μια τριπλή φωτογραφική «βόλτα» στην Έκθεση σε άλλους χρόνους, πιο αθώους και χαλαρούς, συνδεδεμένους με τις πιο όμορφες παιδικές αναμνήσεις μας.
Με την ευκαιρία όμως του γεγονότος της ματαίωσης της παρουσίας του πρωθυπουργού στα εγκαίνια της ΔΕΘ και της …πλημμυρίδας ματαιώσεων εκδηλώσεων στις οποίες θα συμμετείχαν υπουργοί αλλά άλλων και με την συγκυρία που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ακόμα αρχηγό άρχισε πάλι δειλά ο «διάλογος» για το αν θα πρέπει να σταματήσουν να έρχονται όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί στην ΔΕΘ και να πάψει ο πολιτικός κόσμος να «καπελώνει» έναν οικονομικό, αναπτυξιακό και λαϊκό ιστορικό θεσμό.
Η πολιτική περίοδος της ΔΕΘ με την παράδοση που χτίστηκε στη Θεσσαλονίκη με το εναρκτήριο λάκτισμα μετά τα μπάνια του λαού να γίνεται στην Έκθεση, άρχισε το 1974. Τότε λίγες εβδομάδες μόλις μετά την πτώση της Χούντας ο Κωνσταντίνος Καραμανλής λίγες ώρες μετά την τεράστια συγκέντρωση στο Μακεδονία Παλλάς, εγκαινίασε την πρώτη μεταδικτατορική ΔΕΘ που θεωρήθηκε πολιτικό γεγονός. Τα χρόνια της παρουσίας του Ανδρέα Παπανδρέου (1981-89) ως πρωθυπουργού και όλων των πολιτικών αρχηγών επέτειναν την αίσθηση ότι το «βήμα της ΔΕΘ» σηματοδοτεί την πολιτική αντιπαράθεση του Φθινοπώρου.
Σταδιακά όμως όλα αυτά έγιναν η αφορμή για άγριες αντιπαραθέσεις, κινητοποιήσεις οργής και διεκδικήσεων, κυβερνητική προπαγάνδα, αντιπολιτευτική υπερβολή και συχνά δακρυγόνα και καταστολή.
Γι αυτό και πολλοί ζητούν την παύση της οργανωμένης και «θεσμικής»παρουσίας των πολιτικών τις μέρες της Έκθεσης στη Θεσσαλονίκη ώστε όπως λένε, να μπορέσει η ΔΕΘ να ξαναβρεί τον εμπορικό, τουριστικό, λαϊκό και πολιτιστικό χαρακτήρα που είχε παλιά.
Κάποτε πράγματι ο Σεπτέμβρης ήταν μια γιορτή για την Θεσσαλονίκη που έσφυζε από ζωή.
Μέρες χωρίς «αστερίσκους», δακρυγόνα, αποκλεισμούς δρόμων και επεισόδια. Τότε που μαζευόταν κόσμος απ' όλη την Ελλάδα, τα Βαλκάνια και τον κόσμο και οι συναυλίες από μεγάλους καλλιτέχνες της Ευρώπης με τα φεστιβάλ και παράλληλα με την ευκαιρία να δεις τα τελευταία επιτεύγματα της τεχνολογίας έκαναν το πακέτο ελκυστικό.
Για να λέμε και την αλήθεια, υπάρχουν και Θεσσαλονικείς που έχουν αποδεχθεί την παράδοση της «πολιτικής ΔΕΘ» που συμπληρώνει μισό αιώνα άλλωστε. Σκέφτονται τα οφέλη για την πόλη με μια πυκνή δημοσιότητα δέκα ημερών , με την συρροή πολιτικών, γραμματέων, επιτελών που μαζί με τους επιχειρηματίες κυκλοφορούν και ξοδεύουν στη Θεσσαλονίκη!
Που γέρνει η πλάστιγγα; Δεν ξέρω. Είμαι αναποφάσιστος
ΣΧΟΛΙΑ