Το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του φετινού σκουντέτο είναι, πλέον, η εκπληκτική Νάπολι του Λουτσιάνο Σπαλέτι, αλλά τα ματς μεταξύ της Γιουβέντους και της Ίντερ ήταν, είναι και θα είναι πάντα τα σημαντικότερα ραντεβού της χρονιάς στη Serie A, ανεξάρτητα από τη βαθμολογική τους θέση και την αγωνιστική τους κατάσταση. Το αποψινό ματς στο Τορίνο έχει τη δική του ξεχωριστή σημασία. 

Το «Derby d’Italia», τη φετινή έκδοση του οποίου θα απολαύσουμε σήμερα στις 21:45, ονομάστηκε έτσι το 1967 από τον θρυλικό δημοσιογράφο, Τζάνι Μπρέρα, που με μόλις τρεις λέξεις κατάφερε να αποτυπώσει εύγλωττα την τεράστια σημασία του. 

Οι ρίζες της μεγάλης κόντρας

Η αντιπαλότητα μεταξύ των δύο ομάδων υπέβοσκε επί χρόνια, λόγω και του εύλογου ανταγωνισμού για τα πρωτεία στο ιταλικό ποδόσφαιρο, αλλά κλιμακώθηκε απότομα τη σεζόν 1960-61. Τη χρονιά εκείνη Ίντερ, Μίλαν και Γιουβέντους ήταν ισάξιες και διεκδικούσαν τον τίτλο επί ίσοις όροις. Το πιο καθοριστικό ματς της σεζόν έμελλε όμως να είναι το ντέρμπι μεταξύ των «νερατζούρι» και των «μπιανκονέρι», στις 16 Απριλίου του 1961. 

Πριν το ντέρμπι η ατμόσφαιρα στις κερκίδες δεν ήταν τεταμένη και ουδείς είχε προβλέψει τον επεισοδιακό χαρακτήρα του. Το ματς ξεκίνησε λοιπόν ήρεμα, αλλά στο 31' ο άσος της Ίντερ Μορμπέλο, χτυπήθηκε από ένα αντικείμενο που προήλθε από την κερκίδα των φανατικών της Γιούβε. Το αποτέλεσμα ήταν να ξεσπάσει σύρραξη και αρκετοί οπαδοί να εισβάλουν στον αγωνιστικό χώρο. 

Η Γιουβέντους θεωρήθηκε, όπως ήταν φυσικό, υπαίτια για τη συμπεριφορά των οπαδών της και τιμωρήθηκε από το αρμόδιο πειθαρχικό όργανο, χάνοντας έτσι το ματς με 2-0 στα χαρτιά. Η ήττα αυτή έφερε τους Μιλανέζους στη θέση του οδηγού σε ό,τι αφορά την κατάκτηση του σκουντέτο και η Γιουβέντους ήταν πολύ δυνατή και εκτός γηπέδου. 

Ο Ουμπέρτο Ανιέλι ήταν ταυτόχρονα πρόεδρος του δ.σ. της «Γηραιάς Κυρίας» και επικεφαλής της ιταλικής λίγκας και εξαντλώντας την επιρροή του πέτυχε την ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης στο Εφετείο. Οι «νερατζούρι» έγιναν έξαλλοι, έκαναν λόγο για σκάνδαλο και η μάχη για τον τίτλο συνεχίστηκε με τη Γιουβέντους να έχει πια το πλεονέκτημα. Επηρεασμένη από την δυσμενή αυτή εξέλιξη, η ομάδα του Μιλάνου υπέστη μία απρόσμενη ήττα από την Κατάνια με 2-0 και έτσι η Γιούβε ήταν πια πολύ κοντά στον τίτλο. 

Τα πάντα επρόκειτο να κριθούν στο ντέρμπι που βάσει της δικαστικής απόφασης έπρεπε να επαναληφθεί. Στις 10 Ιουνίου του 1961 όμως η Ίντερ πήρε μία απόφαση που επισημοποίησε την αντιπαλότητα με τους Τορινέζους. Κατόπιν συνεννόησης του προέδρου της, Άντζελο Μοράτι, με τον προπονητή, Ελένιο Ερέρα, οι νερατζούρι παρατάχθηκαν με την ομάδα νέων και το ντέρμπι-παρωδία έληξε 9-1 υπέρ των «μπιανκονέρι». 

Στο ματς αυτό έκανε την εμφάνισή του και ο μετέπειτα θρύλος του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, Σάντρο Ματσόλα, που ήταν 18 χρόνων και τις μέρες εκείνες διάβαζε για τις σχολικές εξετάσεις. 

Το πέναλτι στον Ρονάλντο και το σκάνδαλο Μότζι

Για τις νεότερες γενιές, πάντως, το ματς που περιγράφει με απόλυτη ακρίβεια τα αίτια του μίσους μεταξύ Ίντερ και Γιουβέντους είναι αυτό που έγινε στις 26 Απριλίου του 1998. Ένα παιχνίδι που έχει καταγραφεί στο συλλογικό υποσυνείδητο της πλειονότητας των Ιταλών φιλάθλων ως «το ντέρμπι της ντροπής».

Αρνητικός πρωταγωνιστής του ήταν ο ρέφερι Τσεκαρίνι ο οποίος αποτελούσε μέρος του διαιτητικού γκρουπ που, όπως αποκαλύφθηκε αργότερα, ελεγχόταν πλήρως από τον διευθύνοντα σύμβουλο της Γιουβέντους, τον διαβόητο Λουτσάνο Μότζι.

Οι δύο ομάδες πάλευαν στα ίσια για τον τίτλο αλλά ο Τσεκαρίνι τίναξε το ματς στον αέρα, αρνούμενος καθαρό πέναλτι στην Ίντερ για αντικανονικό μαρκάρισμα του Ιουλιάνο στον Ρονάλντο. Στην αμέσως επόμενη φάση, μάλιστα, ο Τσεκαρίνι έδωσε άκρως αμφισβητούμενο πέναλτι υπέρ της Γιουβέντους, για μαρκάρισμα του Ταρίμπο Γουέστ στον Ντελ Πιέρο. 

Ο πρόεδρος της Ίντερ, Μάσιμο Μοράτι, γιος του Άντζελο Μοράτι, έκανε λόγο για σκάνδαλο και για οργανωμένο σύστημα που ευνοεί τη Γιουβέντους. Επτά χρόνια αργότερα, η αποκάλυψη του σκανδάλου Μότζι, που οδήγησε στον υποβιβασμό της Γιούβε, απέδειξε πως είχε δίκιο.