Από όσα μαθαίνω, καταλήγω με ασφάλεια στο συμπέρασμα ότι δύο είναι τα μεγάλα προβλήματα του ΣΥΡΙΖΑ, που δημιουργούν έμφραγμα στην εσωτερική του λειτουργία και οδηγούν σε αποτυχία τους σχεδιασμούς για επίθεση στην κυβέρνηση και ανάπτυξη αξιοπρόσεκτου αντιπολιτευτικού βηματισμού: Η ακεφιά του Τσίπρα από τη μία και οι κάκιστες σχέσεις των πρωτοκλασάτων στελεχών αναμεταξύ τους.

Ο Αλέξης Τσίπρας δεν κατάφερε ακόμη να προσαρμοστεί στη νέα θέση που του επιφύλαξαν οι ψηφοφόροι. Το Μαξίμου από την Κουμουνδούρου δεν το χωρίζουν κάποια χιλιόμετρα, αλλά μία άβυσσος.

Πάντα οι… πρώην, όταν χάνουν οφίκια, μεγαλεία και υψηλές αρμοδιότητες, νιώθουν άβολα, αλλά με τον Τσίπρα το φαινόμενο δείχνει να ξεπερνά τα ειωθότα.

Τον καταλαβαίνω. Από Τραμπ, Μέρκελ και Μακρόν, Κλίντον και Ομπάμα να υποπίπτεις σε Σκουρλέτη, Μπίστη και Ραγκούση δεν αντέχεται. Όπως και από το να περιμένεις την έκπληξη του Νόμπελ μέχρι να αγωνιάς για την τύχη του Παπαγγελόπουλου και του Πολάκη. Για να μην αναφερθώ στην εγκατάλειψη που βιώνει από τους μεγάλους επιχειρηματίες -και τις κυρίες τους- που άνοιξαν άλλες πόρτες και συνωθούνται γύρω από τον Κυριάκο και τη Μαρέβα.

Θέλει να είσαι βαθιά φιλοσοφημένος για να διαχειριστείς με ωριμότητα και να φερθείς με μεγαλοψυχία στην πτώση σου. Ακόμη περισσότερα ψυχικά αποθέματα και καλλιέργεια πρέπει να έχεις, για να μπορέσεις να διεκδικήσεις με επιτυχία την επιστροφή σου στην κορυφή, καθώς όποιος πέφτει από εκεί, δύσκολα έχει νέα ευκαιρία (με εξαίρεση την ταραγμένη προπολεμική περίοδο, όταν οι πρωθυπουργοί - Βενιζέλος ανεβοκατέβαιναν μέρα παρά μέρα, μόνο ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κι ο Ανδρέας Παπανδρέου υπήρξαν πρωθυπουργοί με κενό ανάμεσα στις θητείες τους).

Πληροφορούμαι ότι η ακεφιά του Τσίπρα είναι τόσο έκδηλη, που τον οδηγεί ουσιαστικά στο απλώς να προεδρεύει και να μην καθοδηγεί αποφασιστικά το κόμμα του. Τα εντυπωσιακά λάθη στην άσκηση της αντιπολιτευτικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ (ψήφος αποδήμων, φοροελαφρύνσεις κτλ.) φανερώνουν την απουσία ενιαίου, ισχυρού, διαβασμένου και τεκμηριωμένου κέντρου καθοδήγησης.

Πληροφορούμαι επίσης ότι ο Αλέξης Τσίπρας δείχνει αδυναμία να επιλέξει σε ποια από τις δύο βάρκες θα ρίξει το κύριο βάρος του (παλιός ΣΥΡΙΖΑ ή Προοδευτική Συμμαχία), με αποτέλεσμα να εκπέμπει αντιφατικά και ασαφή πολιτικά μηνύματα (τη μια μιλάει για συναινέσεις, ενώ την άλλη καταψηφίζει ακόμη και έργα που υλοποιούνται με σχεδιασμό και δρομολόγηση της κυβέρνησής του).

Σε ακόμη μεγαλύτερη τροχοπέδη για τον αντιπολιτευτικό βηματισμό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης τείνει να εξελιχθεί η διάρρηξη των προσωπικών σχέσεων ανάμεσα στους πρωτοκλασάτους.

Οι «53» έχουν απομειωθεί μετά την… προσάρτηση μεγάλου αριθμού τους από την «ομάδα Τσίπρα» και την εκλογική ήττα που υπέστησαν αρκετοί ακόμη στις βουλευτικές εκλογές.

Οι παραδοσιακοί του κομματικού μηχανισμού, αφού σκόρπισαν, καταλαμβάνοντας έμμισθες θέσεις στο σύστημα διακυβέρνησης, δεν είναι εύκολο να επανακάμψουν στον… ακτιβισμό, τα «δεν πληρώνω» και τα «κάτω τα χέρια».

Οι Πασοκογενείς παραμένουν διασπασμένοι σε εκείνους που είχαν προσχωρήσει στον ΣΥΡΙΖΑ εξαρχής και στους πρόσφατους, και διαγκωνίζονται μεταξύ τους στη διανομή των θέσεων ευθύνης. Όλοι τους, πάντως, δεν κατάφεραν να προσφέρουν στον Τσίπρα τις χιλιάδες νέων κομματικών μελών που του υποσχέθηκαν, με αποτέλεσμα να απολέσουν τη δυναμική που αρχικά κατείχαν.

Το κυριότερο ωστόσο είναι ότι οι παλιοί αγαπημένοι σύντροφοι δεν υπάρχουν πια. Φίλης, Σκουρλέτης, Παππάς, Δούρου, Βούτσης, Τζανακόπουλος, Αχτσιόγλου μιλάνε έκαστος με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για τους άλλους και όλοι μαζί επιμένουν να υποστηρίζουν πως οι Πασοκογενείς, οι Δημαρίτες και οι… Πολάκηδες αλλοιώνουν την αριστερή φυσιογνωμία του κόμματός τους.

**********************************************************************************************************************

* Με αυτά και με εκείνα, τα αποτελέσματα της καμπάνιας για τις επανεγγραφές των παλιών και τις εγγραφές νέων μελών στην περιβόητη πλατφόρμα isyriza είναι πενιχρά και, ως τέτοια, απογοητευτικά. Σημαντικότερο ωστόσο είναι το γεγονός ότι στα πηγαδάκια των απλών Συριζαίων κυκλοφορούν για τα καλά οι λέξεις «λαμόγιο», «λαμογιές», «ρουσφέτια», «κάνανε δουλειές» και άλλες παρόμοιες, στις συζητήσεις αναφορικά με τους κυβερνητικούς και κρατικούς αξιωματούχους, που τέσσερα χρόνια το έπαιζαν εξουσία, κοιτώντας τους συντρόφους τους αφ’ υψηλού και τώρα επιστρέφουν ωσάν να μην έχει συμβεί τίποτα…

Το άκουσα, το βρήκα ιδιαίτερα εύστοχο και πετυχημένο, και σας το μεταφέρω: στον ΣΥΡΙΖΑ, την «απόλυτη αποτυχία» τη λένε «Κατρούγκαλος» και όταν λένε «Κατρούγκαλος», εννοούν κάτι που δεν έχει καμιά πιθανότητα επιτυχίας.

Πώς να πει κανείς ότι έχουν άδικο, όταν ΚΑΙ τα τρία μεγάλα πρότζεκτ που ανέλαβε ο άνθρωπος έφυγαν άπατα;

Ο νόμος για τα εργασιακά-ασφαλιστικά, ο επονομαζόμενος «νόμος Κατρούγκαλου» κατάφερε το μοναδικό: να καταστρέψει επαγγελματίες, να μειώσει τις συντάξεις και να βλάψει τα ασφαλιστικά ταμεία ταυτόχρονα.

Η προετοιμασία της «συνταγματικής αναθεώρησης» οδήγησε στο να παραδοθεί το σύνταγμα στα χέρια της ΝΔ, που μπορεί πλέον να το αναθεωρήσει όπως θέλει, ψηφίζοντας τις διατάξεις που θέλει σε μία σειρά κρίσιμους τομείς με την απλή πλειοψηφία των 151 βουλευτών.

* Τελευταίο του ναυάγιο οι χειρισμοί του στην υπόθεση της ψήφου των αποδήμων, που έφεραν τον ΣΥΡΙΖΑ αντιμέτωπο με τους εκτός των τειχών Έλληνες και ιδιαίτερα με τις δεκάδες χιλιάδες νέων της γενιάς του brain drain, που τους αντιμετώπισε ως Έλληνες μικρότερου πολιτικού βάρους (η σπουδή του Τσίπρα να του αφαιρέσει την αρμοδιότητα και να αναθέσει την εκπροσώπησή του κόμματος στις σχετικές διαβουλεύσεις τον Χαρίτση, διέσωσε κάπως τον ΣΥΡΙΖΑ, λυτρώνοντάς τον από την απομόνωση και την κατακραυγή που τον οδηγούσε η διαχείριση Κατρούγκαλου).

* Η επιτυχία της ημερίδας για το «Σχέδιο Θεσσαλονίκης» μας γεμίζει χαρά και ικανοποίηση. Η επιβράβευση μίας κοπιαστικής προσπάθειας είναι σπουδαίο συναίσθημα.

Οι αρκετές εκατοντάδες διακεκριμένων Θεσσαλονικέων, που προσήλθαν στο «Makedonia Palace» τη Δευτέρα, για να παρακολουθήσουν τμήμα των πολύωρων εργασιών της ημερίδας, αποτελούν την απόλυτη δικαίωσή μας.

Εκ μέρους όλων των ανθρώπων του οργανισμού της εταιρείας «Μακεδονία - Ενημέρωση» ένα μεγάλο και βαθύ «ευχαριστούμε» προς τους εξέχοντες ομιλητές, τους χορηγούς της εκδήλωσης και όλους όσοι συνέβαλαν με οποιονδήποτε τρόπο στην αρτιότητα της διοργάνωσης. Τα πλήρη πρακτικά της ημερίδας θα περιληφθούν σε μια ειδική έκδοση της εφημερίδας, που θα διανεμηθεί μαζί με τη «ΜτΚ» σύντομα.

Ευχαριστούμε από καρδιάς. Μας οπλίσατε με δύναμη, για να συνεχίσουμε ακόμη καλύτεροι.

* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 26/27.10.2019.