Η πραγματικότητα του διεθνούς περιβάλλοντος είναι δυσοίωνη για την Δύση.

Από τις στήλες αυτές επανειλημμένως έχουμε επισημάνει εδώ και καιρό πως ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει τελειώσει υπέρ της Ρωσίας και, απλώς, αναζητείται αυτός που θα το ανακοινώσει. Τα διεθνή ΜΜΕ, κυρίως αμερικανικά βοούν με αυτήν την διαπίστωση.

Οι ΗΠΑ ώθησαν φιλόδοξους ουκρανούς σε έναν πόλεμο με τη Ρωσία αμφιβόλου, εξ αρχής, αποτελεσματικότητας. Οι ίδιες και το ΝΑΤΟ δεν επρόκειτο να εμπλακούν άμεσα, οι ουκρανοί μόνοι τους δεν είχαν ελπίδες να νικήσουν με οποιαδήποτε βοήθεια και αν δέχονταν.

Ο Ζελένσκι δηλώνει, τώρα, στα ΜΜΕ πως αν η δύση σταματήσει να ενισχύει τον στρατό της χώρας του με πολεμοφόδια, ο στρατός θα σταματήσει τις επιχειρήσεις και θα υποχωρήσει. Και η Wall Street Journal γράφειπως πρέπει να σταματήσει η φαντασίωση περί ήττας των Ρώσων στην Ουκρανία.

Εν ολίγοις, η πραγματικότητα στο ουκρανικό μέτωπο οδηγεί σε διαπραγματεύσεις ειρήνευσης, με τους Ρώσους, όχι απλώς, να κρατούν την Κριμαία και τα εδάφη που προσήρτησαν στην Ανατολική Ουκρανία αλλά και μια στρατηγική λωρίδα γης που θα ενώνει την Ρωσία με την Κριμαία.

Στη Μέση Ανατολή άνοιξε ένα άλλο μέτωπο, με τις ΗΠΑ να υποστηρίζουν- και να χρεώνονται- τις ενέργειες του Ισραήλ που εξακολουθεί να ισοπεδώνει τη Γάζα και να προκαλεί τον θάνατο δεκάδων χιλιάδων παλαιστινίων.

Η αρχική συμπάθεια της διεθνούς κοινής γνώμης προς το Ισραήλ μετά την επίθεση της Χαμάς, υποχώρησε με την έναρξη της επιχείρησης στη Γάζα. Το Ισραήλ δεν έχει πρόβλημα να δεχθεί και να αφομοιώσει την διεθνή κατακραυγή διότι η φιλοσοφία του είναι να κάνει οτιδήποτε που θα κρατήσει σε ασφάλεια τοκράτος που δημιούργησε. Οι ΗΠΑ, όμως και άλλες δυνάμεις που υποστηρίζουν το Ισραήλ υφίστανται μια ηθική φθοράπου επηρεάζει το status που επιζητούν στον νέο κόσμο που διαμορφώνεται.

Οι ΗΠΑ δεν μπορούν, πλέον, να επιβάλλουν την διεθνή παρουσία τους ως μοναδικής υπερδύναμης. Η Ρωσία με την σκληρή ισχύ της και η Κίνα με την ήπια, προς το παρόν διεθνή παρουσία της, έχουν εισέλθει εδώ και καιρό στο διεθνές προσκήνιο και έχουν επιβάλλει την συμμετοχή τους στην αναδιαμόρφωση του νέου κόσμου.

Ο κόσμος είναι, πλέον, πολυπολικός. Η συνάντηση Μπάϊντεν- Ξι το επιβεβαίωσε. Οι ΗΠΑ αποδέχθηκαν ως παγκόσμιο συνομιλητή την Κίνα. Θα αναγκαστούν να κάνουν το ίδιο και με τη Ρωσία. Ο Μπάϊντεν θα αναγκαστεί να δει τον Πούτοιν για να επέλθει η πολυπόθητη ειρήνη στην Ουκρανία, κίνηση που θα φροντίσει ο Πούτιν να ευνοήσει τον Τράμπ στις επερχόμενες αμερικανικές εκλογές.

Αν εξεταστεί η διεθνής παρουσία των ΗΠΑ από το 1945 ως σήμερα θα διαπιστωθεί ότι πλην του Β! ΠΠ ο οποίος έληξε με την παράδοση της Ιαπωνίας μετά την ρίψη των δύο ατομικών βομβών, οι ΗΠΑ δεν κέρδισαν κανέναν πόλεμο. Κέρδισαν μάχες αλλά όχι πόλεμο. Στην Κορέα υποχώρησαν με την αναγνώριση δύο κρατών. Στην Καραϊβική αποδέχθηκαν την ύπαρξη κομμουνιστικού καθεστώτος στην Κούβα, από το Βιετνάμ αποχώρησαν με βαθιά τραύματα, στην Λατινική Αμερική επέβαλαν δικτατορίες με οικτρό τέλος και για τις ίδιες και για τις ΗΠΑ, από το Αφγανιστάν υποχώρησαν κακήν κακώς, το Ισλαμικό Κράτος ηττήθηκε, προσωρινά, χάριν της παρουσίας και παραμονής στην περιοχή των Κούρδων, η Τουρκία αμφισβητεί τις ΗΠΑ ανοικτά και προκλητικά και η Ουάσιγκτον ουσιαστικά ικετεύει την Άγκυρα να παραμείνει στη Δύση, το ουκρανικό θα αφήσει βαθιές πληγές στην αξιοπιστία και την ενότητα των ΗΠΑ και της Δύσης γενικότερα και από τη Μέση Ανατολή οι ΗΠΑ θα φύγουν με βαθιά ηθικά πλήγματα και με αμφισβήτηση της παρουσίας τους.

Το Ισραήλ θα ισοπεδώσει την Γάζα και στο στρατιωτικό πεδίο θα καταγάγει περιφανή νίκη. Θα χάσει, όμως, ολοσχερώς στο ηθικό πεδίο και αυτό δεν είναι καθόλου αμελητέο. Όσο και αν φαίνεται παράδοξο στον κόσμο που διαμορφώνεται η προβολή σκληρής ισχύος έχει την σημασία της αλλά, πλέον, δεν αρκεί. Η διεθνής κοινότητα έχει άλλες νόρμες.

Η επόμενη ημέρα του μεσανατολικού κόσμου δεν θα ευνοεί ούτε το Ισραήλ, ούτε τις ΗΠΑ. Οι λαοί και τα κράτη της περιοχής, αντιλαμβάνονται πως πρέπει να εξισορροπήσουν μεταξύ των δύο πόλων που έχουν διαμορφωθεί: του Δυτικού υπό την ηγεσία των ΗΠΑ αλλά και του Ανατολικού με την υποστήριξη Κίνας-Ρωσίας. Η αξιοπιστία των ΗΠΑ βρίσκεται στο ναδίρ και δεν πρόκειται να επανέλθει. Οι ΗΠΑ και η Δύση διέρχονται μια βαθιά παρακμή.

Αυτήν την νέα πραγματικότητα δεν την αντιλαμβάνονται στην Αθήνα. Η εξωτερική πολιτική διαμορφώνεται ανακλαστικά με τα μεταπολεμικά δόγματα περί του «ανήκομεν εις την δύσιν», δόγμα το οποίο επανέλαβε με τον πλέον πολιτικά ανήθικο τρόπο ο Κυριάκος Μητσοτάκης όταν δήλωσε πως «είμαστε δεδομένοι» λες και η Ελλάδα αποτελεί τιμάριο της οικογένειάς του.

Ο κ.. Μητσοτάκης έχει εκθέσει τη χώρα με τη στάση του και στο ουκρανικό και στο μεσανατολικό αποκαλύπτοντας ότι κριτήριο της συμπεριφοράς του είναι η προσωπική διεθνής ανέλιξή του. Καλώς καταδίκασε την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία κακώς πρωτοστάτησε, ως δυτικό πρωτοπαλίκαρο σε αντιρωσική στάση οδηγώντας τις ελληνορωσικές σχέσεις στο ναδίρ. Δεν έφθανε, μόνο, το ότι εξέθεσε με αυτόν τον τρόπο τη χώρα (τέτοιες απόλυτες θέσεις δεν παίρνουν ούτε οι μεγάλες δυνάμεις) απέσυρε από τα νησιά και όπλα ρωσικής κατασκευής χωρίς να τα αντικαταστήσει με άλλα, βάζοντας σε ρόλο τρόλ τους ανά την Ελλάδα δεκανείς να επισημαίνουν πόσο καλά έκανε. Και ετοιμάζεται να δεχθεί στον πολιτικό διάλογο που άρχισε με την Τουρκία την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών.

Το ίδιο απόλυτη ήταν η στάση του στο μεσανατολικό, όπου και εκεί καλώς έκανε και καταδίκασε την απάνθρωπη επίθεση της Χαμάς αλλά δεν χρειαζόταν περισσότερα. Αν δε, δεν αντιδρούσε η διεθνής κοινότητα και αποδεχόταν την εθνοκάθαρση των παλαιστινίων από τους Ισραηλινούς στη Γάζα ο Μητσοτάκης ήταν διατεθειμένος να δεχθεί στην Ελλάδα μερικές εκατοντάδες χιλιάδες εκτοπισμένων από την πατρίδα τους παλαιστινίων.

Η στάση του κ. Μητσοτάκη έδρασε αρνητικά στο συλλογικό αραβικό υποσυνείδητο το οποίο λειτουργούσε θετικά προς την Ελλάδα. ¨Ένα υποσυνείδητο που διαμορφώθηκε εδώ και αιώνες λόγω της σχέσης της Ελλάδας με την περιοχή από την εποχή του Μίνωα.

Η επομένη ημέρα του πολέμου στη Γάζα θα επαναδιαμορφώσει τις ισορροπίες στην περιοχή και θα αμφισβητήσει παλαιές βεβαιότητες.

Οι συνεργασίες που διαμορφώθηκαν θα αμφισβητηθούν ή δεν θα μπορέσουν να λειτουργήσουν. Η παρουσία Κίνας και Ρωσίας δεν μπορεί να παραβλεφθεί και ένα νέο κλίμα στις αραβικές χώρες που αμφισβητεί και την πολιτική εντιμότητα και την δυνατότητα των ΗΠΑ να κυριαρχήσουν θα καθορίσει τις επιλογές τους.

Η Ελλάδα του κ. Μητσοτάκη δεν μπορεί να παρακολουθήσει τις εξελίξεις. Και λόγω αγκυλώσεων και λόγω προσωπικών φιλοδοξιών του πρωθυπουργού.

Στον κ. Μητσοτάκη πρέπει να γίνει σαφές πως η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες και δεν είναι δεδομένη κανενός.