Χαρμολύπη. Αυτό το ανάμικτο συναίσθημα νιώθουμε στη «ΜτΚ» με την έκταση που πήρε το θέμα που αναδείξαμε στο προηγούμενο φύλλο μας για την κατάληψη που έγινε από το 15μελές του 2^ου γυμνασίου Καλαμαριάς, με αίτημα να απομακρυνθεί από το σχολείο ένας μαθητής της πρώτης τάξης (12 χρονών) που εμφανίζει μια ασυνήθιστη συμπεριφορά, απολύτως ερμηνεύσιμη από την εκ γενετής παρέκκλισή του.

Η χαρά είναι μεγάλη -για δύο μάλιστα λόγους. Επειδή το ρεπορτάζ του νεαρού συναδέλφου μας Θεολόγου Ηλιού πέρασε σε όλες τις εφημερίδες, τα κανάλια και τα portal της χώρας (έγινε viral), κυρίως όμως επειδή υποχρεώθηκαν οι μέχρι τότε αδρανούντες, εθελοτυφλούντες κι εγκληματικά αδιαφορούντες φορείς της εκπαίδευσης να πράξουν τα δέοντα. Να κινηθούν δηλαδή ώστε να διασφαλίσουν το καλύτερο δυνατό για το ξεχωριστό παιδί αλλά και τους συμμαθητές του.

Από την άλλη πλευρά, η θλίψη είναι μεγαλύτερη.

Θλίψη για τις δυσάρεστες και δραματικές εξελίξεις που προκλήθηκαν από την αδυναμία του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος να αντιμετωπίσει μια περίπτωση -ασυνήθιστη μεν, γνωστή δε- για την οποία υπάρχουν προκαθορισμένες φόρμουλες αντιμετώπισης.

Θλίψη για την διαπίστωση ότι η αδυναμία (ασχέτως λόγων και δικαιολογιών) των «μεγάλων» να αντιμετωπίσουν με αποδεκτό και δόκιμο -εκπαιδευτικά κι ανθρώπινα- τρόπο το πρόβλημα (γιατί υπάρχει πρόβλημα με την συμπεριφορά του εν λόγω παιδιού), οδήγησε στην αποδοκιμαστέα πράξη του 15μελούς να κλείσουν το σχολείο ζητώντας να φύγει ο συμμαθητής τους.

Πέρα από αυτά, το κρίσιμο ερώτημα είναι το «και τώρα, τι;». Τι θα γίνει μετά τη δημοσιότητα που πήρε το γεγονός;

Εντάξει , βγήκαν στο προσκήνιο οι έως τότε κρυμμένοι (υπουργείο, δικαιοσύνη, εκπαιδευτικοί θεσμοί, γονείς μαθητών κ.λπ.) κι έδειξαν ότι αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες στο πλαίσιο των ευθυνών τους που έως τώρα παρίσταναν ότι αγνοούσαν.

Αρκεί αυτό; Φυσικά όχι. Ούτε η αναζήτηση κι απόδοση ευθυνών αρκεί, ούτε η υπόσχεση ότι θα ασχοληθούν σοβαρά κι εμπεριστατωμένα εκείνοι που ως τώρα κώφευαν.

Αυτό που χρειάζεται είναι να βρεθεί η καλύτερη λύση για το παιδί, τα παιδιά και το σχολείο. Δεν είμαι ειδικός για να ξέρω αν μετά απ’ όλα όσα έγιναν προσφορότερο θα είναι να μείνει το παιδί στο ίδιο σχολείο ή να αλλάξει περιβάλλον -αφού ληφθεί μέριμνα και προετοιμασία για να υπάρξουν οι προϋποθέσεις ώστε να μην επαναληφθούν τα ίδια- αλλά ξέρω ότι το αύριο πρέπει να μην κουβαλάει το χθες. Ούτε βεντέτες, ούτε «μανιάτικα», ούτε νικητές και ηττημένοι.

Το κυριότερο, η τραυματική ιστορία της Καλαμαριάς, να λειτουργήσει ως παράδειγμα, ώστε στο μέλλον να μην εμφανιστεί παρόμοια περίπτωση (αρρωστημένη δηλαδή και καταστροφική αντιμετώπιση μιας ανάλογης κατάστασης).

*********

«Οραματιζόμαστε το ΥΜΑΘ να είναι με μεγαλύτερη ένταση τόπος σχεδιασμού και υλοποίησης παραγωγικών αναπτυξιακών πολιτικών εντός και εκτός συνόρων». Η πομπώδης αυτή κουβέντα εκστομίστηκε στις 31 Αυγούστου 2018 από την Κατερίνα Νοτοπούλου, στη διάρκεια της τελετής παράδοσης-παραλαβής του Υπουργείου Μακεδονίας Θράκης.

-Λίγες ημέρες αργότερα, η νέα Υφυπουργός άφησε να διαρρεύσει η είδηση ότι «ξεσκονίζει» τις επιχορηγήσεις που είχε υπογράψει η προκάτοχός της, Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά, διότι της φάνηκαν αφενός ρουσφετολογικές κι αφετέρου λίγο… μπας κλας οι επιδοτούμενοι. Η ίδια έδωσε στη δημοσιότητα μια λίστα 12 συλλόγων (Βλάχοι από την Ηράκλεια Σερρών, Αστυνομικοί Δίωξης Λαθρομετανάστευσης, οι Φίλοι ΕΡΤ Σερρών, το Φεστιβάλ Αμφίπολης και τα Πρέσπεια, κ.λπ.) αφήνοντας σαφείς αιχμές για τις επιλογές της προκατόχου της και την υπόσχεση ότι «το νέο» που εκπροσωπεί η Νοτοπούλου δεν θα κάνει τις επιλογές «του παλιού».

-Δεν πέρασαν λίγες μέρες, και άρχισαν οι νοτοπούλειες υπογραφές για επιχορηγήσεις. Στις 10 Οκτωβρίου η πρώτη φουρνιά, στις 15 Νοεμβρίου η δεύτερη, στις 29 και 30 Νοεμβρίου η τρίτη, τον Δεκέμβριο η τέταρτη (Τους συλλόγους και τα ποσά που χρηματοδοτήθηκαν μπορεί οποιοσδήποτε να τα βρει στη «Διαύγεια» που έκαναν οι προηγούμενοι) .

-Τον Ιανουάριο, σε μια fast track διαδικασία, μάζεψε αιτήσεις ενδιαφερομένων για επιχορήγηση για συγκεκριμένες δράσεις και πριν από μια εβδομάδα ανακοίνωσε τα αποτελέσματα, διανέμοντας το ποσό των 210.000 ευρώ σε χαρούμενους δικαιούχους.

-Οι πολιτικοί φίλοι της νεαρής υφυπουργού ενοχλούνται από την κριτική που της ασκείται, προβάλλοντας το επιχείρημα ότι οι προηγούμενοι έδιναν περισσότερα. «Εμείς, βάλαμε τέλος στις απευθείας χρηματοδοτήσεις μόνο για τους ψηφοφόρους των Υπουργών. Διασφαλίζουμε τη διαφάνεια στο ΥΜΑΘ. Διασφαλίσαμε ισότιμη πρόσβαση και αξιοκρατία στην αξιολόγηση. Όσοι και όσες νοσταλγούν το ΥΜΑΘ ως πολιτικό μαγαζί, θα μείνουν με τις αναμνήσεις», δήλωσε πολύ ενοχλημένη από την κριτική η Κατερίνα Νοτοπούλου, όταν δημοσιεύτηκαν στον Τύπο οι δικαιούχοι.

-Μα αυτό ακριβώς είναι το θέμα. Ότι δεν δικαιούται κάποιος που καταγγέλλει τους προηγούμενους για τον τρόπο που λειτουργούσαν και υπόσχεται πως δεν είναι ίδιος, να αποδεικνύεται ίδιος και απαράλλαχτος. Γιατί και οι σημερινές χρηματοδοτήσεις- όπως έκαναν οι παλαιότεροι και η κ. Κόλλια-  δεν αφορούν συγκεκριμένες δράσεις που αφήνουν κάποιο μετρήσιμο αποτέλεσμα, αλλά επιχορηγήσεις κάποιων συγκεκριμένων συλλόγων για να προωθήσουν το έργο τους. (Το γεγονός ότι χρηματοδοτήθηκε σχήμα με 18.600 ευρώ για να οργανώσει μια εκδήλωση στο κτίριο και το προαύλιο του ΥΜΑΘ στην οποία μίλησε η κ.Νοτοπούλου και ο συνάδελφός της υπουργός Σωκράτης Φάμελλος, δικαιώνουν τον ισχυρισμό μου). Πέρα όμως από το γεγονός ότι η κ.Νοτοπούλου πρέπει να κρίνεται όχι με βάση τους προηγούμενους αλλά τις προσωπικές της δεσμεύσεις, οφείλουμε να συνυπολογίζουμε ότι μετά τα μνημόνια και την καταστροφή που έπεσε στο κεφάλι μας, η αναβίωση – έστω και σε ελαφρύτερη εκδοχή- των νοοτροπιών και των λειτουργιών που μας οδήγησαν στην χρεοκοπία, πρέπει να εξαφανιστούν δια παντός.

-Τεχνηέντως, η Νοτοπούλου ξεχνάει ότι είναι υποψήφια δήμαρχος Θεσσαλονίκης. Όταν της το θυμίζουν, αναφέρεται στο σπουδαίο έργο που έχει να επιτελέσει πριν παραιτηθεί από τη θέση της Υφυπουργού. Σε πρόσφατη συνέντευξή της υποσχέθηκε να παραιτηθεί στο τέλος του Φεβρουαρίου, ίσως πάρει και μια εβδομάδα από το Μάρτιο. Στο διάστημα αυτό, θα μοιράσει όσο περισσότερα μπορεί, θα απολαύσει τις διευκολύνσεις και τα προνόμια της υπουργικής θέσης και θα κάνει προεκλογική καμπάνια με τα χρήματα του ελληνικού λαού.

-ΥΓ. Την συμβουλεύω πάντως να μην περιμένει από τους χρηματοδοτούμενους να είναι φερέγγυοι σε όσα της υποσχέθηκαν για την προεκλογική της εκστρατεία, καθώς και αυτοί, ίδιοι κι απαράλλαχτοι με τους χρηματοδοτούμενους από τους προηγούμενους θα αποδειχτούν!

* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 10 Φεβρουαρίου 2019.